Skąd pierwszy chleb

Film: Jak doszło do ludzi na świecie? Gdzie ludzie pochodzą?

Naukowcy uważają, że chleb po raz pierwszy pojawił się na ziemi więcej niż piętnaście tysięcy lat temu. Życie naszych przodków w tamtych czasach nie było łatwe. Głównym problemem była opieka nad jedzeniem. W poszukiwaniu pożywienia oni zwrócili uwagę na roślinach zbożowych. Ziarna te są przodkami dzisiejszych pszenicy, żyta, owsa i jęczmienia. Starożytne ludzie zauważyli, że ziarno rzucone w ziemię kilka ziarenek powrotów, która jest luźna i wilgotna ziemia uprawiać więcej ziarna. Przez długi czas ludzie używali do jedzenia ziaren w ich surowej postaci, a potem nauczył się pocierać je między kamieniami dać zadzie, i ugotować. Tak więc okazało się pierwszy kamień młyński, pierwszy posiłek, pierwszy chleb. Pierwszy rodzaj chleba miał kleik. Ona jest ancestress chleba. To w dzisiejszych czasach nadal stosuje się w postaci zupy chleb w niektórych krajach Afryki i Azji. W dzikiego pszenicy prawie oddzielone od ucha. I, w celu ułatwienia ekstrakcji starożytnych ludzi podjął kolejną odkrycia. W tym czasie ludzie nauczyli się, aby ogień, i użył go do gotowania. Stwierdzono, że ogrzewa ziarna łatwiej oddzielone od uszu. Zebranych ziarna zaczęły się nagrzewać na podgrzanych kamieni, które zostały umieszczone w wykopanych dołach na to. Dorywczo człowiek odkrył, że w przypadku przegrzania ziarna, to jest palone, rozdrabniane i mieszane z wodą, owsianka jest o wiele smaczniejsze niż jeden jadł z surowych ziaren. Było to drugie odkrycie chleba. Około sześć i pół - pięć tysięcy lat temu człowiek nauczył się aż i uprawiać pszenicę i jęczmień. Podczas gdy wynaleziona młynów ręcznych, moździerzy, urodziła pierwsze pieczywo. Archeolodzy sugerują, że raz podczas gotowania kaszy kukurydzianej i przelewa część przekształciła się w różowej ciasta. Jej przyjemny aromat, apetyczny wygląd i smak, była zaskoczeni przez człowieka. To było wtedy, że nasi przodkowie od grubej stalowej ziarna zbóż upiec chleba przaśnego w postaci ciast. Gęste nerazryhlennye Scroched sztuk niedźwiedzi brunatnych mało podobna do współczesnej chleba masowej, ale od tamtej pory pojawiły się, pieczywo na ziemi. Kiedy starzec z wielkim trudem poluzowanie ziemię, zasiać ziarno, zbiorów i pieczywo z niego, potem zyskał, a ich ojczyzną. Było jeszcze dużo czasu i stało się kolejny cud. Starożytni Egipcjanie nauczyli się zrobić chleb z sfermentowanego ciasta. Uważa się, że z powodu sługi nadzoru, który przygotował ciasto, to zakwasza i aby uniknąć kary, wciąż nie odważył się piec ciasta. Dostali bardziej wspaniałe, rumiany, smaczniejszy niż z przaśnego ciasta.

Egipt

Wideo: Chleb na stole wokół głowy

Egipcjanie opanowane sztukę poluzowanie ciasta za pomocą procesów fermentacyjnych, które jest spowodowane przez niewielkie organizmy - drożdże i bakterie kwasu mlekowego, których istnienie byli nieświadomi. Tak więc, 5-6 tysięcy lat temu w starożytnym Egipcie był początek rozwoju produkcji piekarniczej. Na odcinku pieczywo wytwarzane z przefermentowanego ciasta widać wiele drobnych porów. Jest to wynikiem zdolności do życia komórki, które powodują alkohol testu i fermentację kwasu mlekowego w celu wytworzenia dwutlenku węgla, alkoholu i kwasu mlekowego. Dwutlenek węgla, próbując wydostać się z testu, to rozluźnia i tworzy porowatość, wypieku chleba bujne i luźne. Bakterie kwasu mlekowego w trakcie testu na życie w postaci kwasu mlekowego, który promuje pęcznienie białka mąki, poprawy smaku i aromatu pieczywa. Chleb zrobiony ze sfermentowanego ciasta jest nie tylko smaczne, jest dłuższy - utrzymuje świeży i lepiej wchłaniane przez organizm. Egipscy piekarze przygotowali różne rodzaje chleba: wydłużony, piramidalne, okólnik, w postaci wikliny, ryby, sfinksów. Na chleb umieścić znak w postaci róż, Krzyż, rodzinnego charakteru lub rodzaju o produktach dla dzieci. - W postaci koguta, kota, Turcji itp upiec słodki chleb, którego część miodu jest wliczone, tłuszcz, mleko, cenione są one droższe niż normalne chleb.
Przyjęte w starożytnym Egipcie, słońce kursywa, złoto i chleb były oznaczone tak samo - kółko z kropką w środku. Na cześć chleba składa hymnów.

Grecja i Rzym

Sztuka robienia chleba poluzowane ze sfermentowanego ciasta od starożytnych Egipcjan przeniósł się do Grecji i Rzymie. Taki chleb jest uważane za przysmak w tych stanach, jest on dostępny tylko dla bogatych, dla niewolników upieczony chleb czarny - gęsta i gruba. Specjalnie upieczony chleb dla sportowców, którzy mieli uczestniczyć w Igrzyskach Olimpijskich. Z okazji imprez sportowych w Olimpii dla uczestników i gości pieczone specjalnej białej, dobrze rozluźnionym chleb i serwowane go z oliwek i ryby.
W starożytnej Grecji, chleb został uznany za całkowicie odrębne danie i wykorzystywane jako każdy złożyć jedno danie. Bogatszy dom i szlachetniejszy niż właściciel, tym bardziej obfite i hojnie traktuje swoich gości on biały chleb. Chleba traktowane z szacunkiem przesądny. Wierzono, że ludzie, którzy jedli żywność bez chleba, popełniają wielki grzech i zostanie ukarana przez bogów.
piekarze mistrzowskie receptury chleba trzymane w ścisłej tajemnicy i przekazał je z pokolenia na pokolenie. Na cześć mistrzów wzniesiono pomniki. Do tej pory zachowany nagrobek w Rzymie - pomnik 13 metrów wysoki piekarz Mark Evrisaku Virgil, który żył 2000 lat temu, założyciel kilku dużych piekarniach. Te piekarnie zapewnić chleb prawie całą ludność Rzymu.
Losy pszenicy i chleb jest wprost proporcjonalna do wzlotów i upadków Cesarstwa Rzymskiego. Caesar Augustus i Nero nieodpłatnie dystrybuowane ziarna zachować bezrobotnym od powstania, ale popyt był tak duży, że przez wzgląd na Imperium musiał poszerzyć granice. W tym czasie cesarstwo rzymskie rozciągało się od Wielkiej Brytanii do Afryki, a ziarno pochodziło z Egiptu. Jednak wkrótce po rozpadzie imperium na dwie części, Wschodu i Zachodu, kontrola egipskiego zboża zaginął.

Imperium Osmańskie

Chleb był nieodłączną częścią kuchni osmańskiej, w dużych ilościach spożywanych przez ludzi ze wszystkich warstw społecznych. Bogaty Chleb był miły dodatek do dań głównych, biedny, on sam jest danie główne. Mehmed el-Fatih natychmiast po zdobyciu Stambułu mianowany szefem Hızır Bey, który zorganizował pierwszą rzeczą w produkcji czystego, wysokiej jakości pieczywa. W 1502 roku sułtan Bayezid wprowadził gwarancję państwa na jakość chleba, później tę praktykę rozproszone po całym terytorium. Po tej decyzji został wychowany wielu wielkich mistrzów ziarna, szczególnie w obszarze Karadeniz.

Indie

Wideo: chleb na zakwasie bez drożdży zaczyn domu Make wideo

W Indiach, przestępcy w zależności od wagi przestępstwa nie dają chleba pewnego czasu.
Brak szacunku dla chleba został zrównany z najbardziej straszliwej zniewagi, które mogą być stosowane do ludzi.
Większość odmian indyjski chleb z mąki pszennej jest bardzo drobno zmielony ziarno, który jest nazywany ATA. Zazwyczaj są one świeże i często ich wytwarzania nie wykorzystać drożdże. Jednakże, ze względu na metody przygotowywania i gotowania, pyszny chleb okazuje się światło i przewiewne. Jedyną wadą tochkizreniya kucharza, jest to, że lepiej jest jeść świeżo ugotowane, a nie z wyprzedzeniem.

Tybet

Zampa - tybetańska potrawa narodowa. Głównym pokarmem Tybetańczyków, to mąka lekko palone ziarna jęczmienia.
Istnieją również chleb ciastka Tsampa, jak cienka lavash, analogu Indian chapatis. Piec ciasta w kotle lub ogrzewane blacha.
Czasami nazywany tsampa tybetański potrawa narodowa. Ponadto, jest on głównym elementem diety tybetańskiej Tsampa wykorzystywany jest również do celów rytualnych - szczypty rzucać Tsampa w powietrze podczas wielu buddyjskich rytuałów. Rytuał rzucanie Tsampa pojawił się w czasach pre-buddyjskich i podawane do przebłagać duchy ziemi i poprosić o patronat i opiekę. Następnie został wypożyczony buddyzm jako „symbol świętowania i radości”, a zaczął być używany w obchodach narodzin dziecka i pogrzebach. Obecnie jest ona szczególnie znana w związku z obchodami Nowego Roku, podczas rzucania Tsampa, intonując modlitwy, wzywając do powodzenia w nowym roku dla siebie i dla innych. tsampa rzucony również na pogrzebie, aby uwolnić duszę zmarłego.

Byzantium

Kart z bizantyjskiego warsztaty X wieku, stwierdzono: "Khlebnikov nie podlega żadnym obowiązku użyteczności publicznej, że bez ingerencji mógł upiec chleb", W tym samym czasie w tym samym Bizancjum do pieczenia chleba piekarz Biedny mógł zgolić obnażony, bita, przywiązany do pręgierza i napędzany od miasta.

Anglia

W 1266 roku w Anglii przeszły prawo kontrolowania cen chleba, istniało prawo do 600 lat. Angielski „Pan” tytuł pochodzi od słowa Hlaford- bochenek oddziale (dostarczanie żywności) i „Lady”, tytuł pochodzi od słowa Hlaefdige- Loaf wygniatającego (ugniatanie ciasta). Pan był żywicielem utrzymania dla innych, a jego żona pani była postrzegana jako raspredelitelnitsa.

Włochy

Technologia produkcji chleba we Włoszech została wniesiona przez Greków, którzy osiedlili się na Sycylii w ósmym wieku przed naszą erą.
We Włoszech, chleb dotąd nie stał się częścią przemysłu. On jest nadal tradycyjny, zwłaszcza na południu, który jest uważany za „Rezerwat” pieczenia. Tu wszędzie można znaleźć piekarnię jego rodziny, gdzie recepty chleb ostrożnie przekazywana z pokolenia na pokolenie.
We Włoszech wiele rodzajów pieczywa, bardzo różne w technice grzewczej: focaccia, bruschetta, Michetti, rozeta, banan, Biovit, Bovolo, ciabatta, chirola Manin Ferrarese pan kazarecho - jeden z głównych faworytów na południu Toskanii, Sycylii.

Szwajcaria

Swiss przodkowie byli zaangażowani w piekarni kilka tysięcy lat temu. Najstarsza w Europie, chleb, znaleziono w 1976 roku w miejscowości Twann na jeziorze Biel, należący do 3530 rpne Starożytni mieszkańcy budynków stos, położone na brzegu jeziora, płaskie placki pieczone chleb na gorących kamieniach i pokryła je z popiołów.
Początkowo nie było indywidualne piekarnie. Chleb wypiekano w każdym gospodarstwie domowym dla jego potrzeb. We wczesnym średniowieczu, kiedy stworzył ich klasztory młyny i piekarnie. Na przykład, piekarnia St. Gallen klasztor był w stanie upiec 1000 bochenków chleba na raz. Wraz z wielu pieczywa imponuje szeroką gamę produktów zbożowych - drożdże, świeże, z mąki i dodatków o różnych kształtach.
Wraz z rozwojem miast i wzrost popytu na warsztatach pieczenia chleba zostały ustalone. piekarze Guild opracowali rygorystycznych norm kontroli jakości chleba na wszystkich etapach produkcji i zasad funkcjonowania pieców piekarniczych. Każdy piekarz i młynarz, który naruszył jedną z zasad było haniebne kara: sadzenie w koszu i powiesił na wystawie przed wszystkimi gnojownią. Winny mógł uwolnić się tylko skacząc z kosza w zawiesinie przed ciekawskimi tłumów.
Biała mąka wytwarzana z rdzeniem z pszenicy, był najbardziej kosztowne, dlatego często zdarza się, że nieuczciwi młynarzy miesza się jej białej kredy lub kostną. Nieco mniejszy koszt mąkę zawierającą drobne cząsteczki ziaren powłoki. W Szwajcarii jest nazywany "pół-biały"Że w Rosji odpowiada mąki drugiego stopnia.
Biedni ludzie jedli czarny chleb. Najczęstszym był chleb żytni, stosunkowo rzadko spotykane chleb z pszenicy, prosa, owsa i orkiszu (polbennoy) mąki. Pomiędzy uszkodzeń roślin uprawnych, nie są wystarczające zasoby żyta i pszenicy, do mąki pszennej w zmielonych kasztany, żołędzi, korzeniach, a nawet trociny.
Gdy chleb był pożywieniem ubogich, jego zużycie było znacznie wyższe niż obecnie. Tak więc, w XV wieku. rezydent Basel spożywane codziennie średnio 410 gramów chleba. Dzienna norma pracowników w chlebie klasztornej, zgodnie z dokumentami w XVI. Wahała się od 700 do 950 gramów. W 1998 roku, każdy przeciętny szwajcarski spożywane 143 g pieczywa dziennie!
Przez wieki, zmiana nawyków żywieniowych i kultury jedzenia. Począwszy od XVIII wieku, chleb zaczął być dodany do receptur regionalnych specjalności - zwłaszcza w polew i zup. Najbardziej znany szwajcarski danie, napój Bread - fondue, który jest przetłumaczony z francuskiego "fondre" środki "topliwy topi", Zasada jest bardzo prosta - umieścić kostki chleba na szpikulce, widelce i zanurzyć je w roztopionym serem.
W drugiej połowie XX wieku. nastąpiła tendencja spadkowa konsumpcji ludności chleba. Jest to spowodowane przede wszystkim do poprawy jakości życia. wzrost dochodów doprowadził do zmian w diecie. Jednak traci rolę głównego źródła energii organizmu chleba pozostawały istotnym składnikiem zdrowej diety. Głównym chleb na dziś - jakość! W związku ze zmianą chleba wzorców konsumpcji zaczęła produkować nowe odmiany. Stopniowo, w niemieckiej części Szwajcarii, odmiany żytnio-pszenne vytisnuli biały chleb.

Francja

We Francji, głównym magazynie - piekarni. Według prawa francuskiego, nawet najmniejsza wieś powinna być zaopatrzona w świeże pieczywo codziennie. Chleb wypiekany jest dwa razy dziennie. Oczywiście, zwykle asortyment wyrobów piekarskich i obejmuje wszelkie inne przysmaki francuskich wypieków na śniadanie: rogaliki, brioche z czekolady brioche. Ponadto szeroko prezentowane ciasta i ciastka (wypieki), ciasta owocowe (Tartes aux owoce) i kish- pikantne placki z nadzieniem (zapiekanki). Nie jeden mieszkaniec kraju wszystkich miłośników, czy to elegancka Francuzka, beztroski student lub podobny urzędnik, nie mogę sobie wyobrazić idealne śniadanie bez świeżych i pachnących wypieków. Mamy tu zauważyć, że Francuzi, mimo codziennej konsumpcji bagietek i croissantów, były i nadal są bardzo szczupły naród na świecie. Ich sekret tkwi w miłości wyjątkowo świeżych wyrobów piekarniczych, które recepty doskonalona przez wieki, i za rozsądną użytku nie jest szkodliwe dla kształtu ciała.
ugniatanie technika, który następnie przekształca się chrupiącą bagietką lub petite brioche, dla francuskiego piekarza - nie nudnym obowiązkiem. Tworzenie pieczenie - to działa, przynosi radość, wyraz miłości do ludzi i jego przyczyny.

Niemcy

Podstawą każdego śniadania w Niemczech - chleba i bułek. Imię dokładny rysunek nie zostaną podjęte żadne odmian chleba, bo w prawie każde miasto i region ma swoje własne odmiany specjalne, a ponadto niemal codziennie pojawiają się nowe, „modne”. Oczywiście, istnieje również wzmocnione trendy. Na przykład, teraz ostatni krzyk - suplement odmiana o obniżonej kaloryczności. A poza tym, w Niemczech można znaleźć chleb z dodatków: chleb ziemniaki, marchew, kapustę. Chleb z oliwek, chleb z orzechami, chleba z pestkami dyni&hellip- ogóle, chyba nigdzie na świecie nie zużywają więcej niż czarny chleb kukurydziany w Niemczech.

Iran

Chleb pieczony w Iranie na kilka sposobów. Zasadniczo irański chleb - to cienkie, pyszne ciasta z kilku typów: Sangak, zakonnica, chleb pita, taftun, Barbary. Trzeba powiedzieć, że w irańskim społeczeństwie, chleb ma szczególne miejsce. Według wierzeń religijnych Irańczyków, chleb - to jest łaska Boża, a nie możemy tego zaakceptować. Zatem chleb jest główną religią i jedzenie.
Główne rodzaje irańskiego chleba:
Sangyak - bujne otręby pieczywo, jest uważany za najbardziej użyteczny.
Pita - najpopularniejszy, 90 procent populacji używać jego imienia.
Nun - ogromny tort, są wykonane na ogrzewanych kamyków. Wyjmowanie chleba z kamyków, piekarz zaczyna walić nimi o ścianę, poleciał do zaciętych kamieni. Wielkość ciasta chodzi o 1 metr długości, są owinięte wokół talii lub ramieniu.

Uzbekistan

Od czasów starożytnych, chleb dla ludzi z Uzbekistanu jest święte. Istnieje nawet legenda potwierdza to przekonanie. Stwierdza ona, że ​​każdy nowy władca wybite własne monety soi, ale koszt miejscowej ludności nie zostały potłuczone monety i chleb!
Według jednej tradycji, gdy ktoś opuszcza dom, odgryza kawałek Obi-Nona (uzbecki chleb), a następnie chleb jest przechowywany do czasu, gdy podróżny nie podlega zwrotowi i nie zjada resztki chleba. Inne tradycja narodowa - układanie na kosz z chlebem na głowie, wskazuje również na postawy szacunku do chleba.
Uzbecki chleb do pieczenia w tradycyjnych piecach wykonanych z gliny, które są nazywane „Tandir”. Są pachnący chleb chrupki i uzyskano niezwykle smaczne. Od czasów starożytnych, słynny naukowiec Awicenna medycyna uzbecki chleb używany do leczenia chorób.
Istnieją dwa sposoby przygotowania ciasta zwykłych i ulepszone.

Najczęstszym typem uzbeckich Obi-non ciast pieczonych z prostego testu opartego na specyficzne, używane tylko dla tego typu chleb, zakwas. To właśnie z niej najbardziej zależy od niepowtarzalny smak Obi-non. Kultura drożdże, propagowane w tym zaczyn jest również wyjątkowy, takich jak kultura drożdży Borodino chleb - to znaczy, żadna inna nie może być zastąpiony.
Do przygotowania Obi-non badaniu z zastosowaniem jednej Wykupione zakwas lub drożdże hodowane kultury konieczne dla niego sami. Według tego starego receptury dodaje się do bulionu grubości drobno posiekanej cebuli i mleka kwaśnego (w których wykorzystuje również jego „marką” kultury drożdży) i ugniata na tej mieszaniny mąki. Po szesnastu godzin otrzymaną hodowlę fermentacyjną propagowana rozcieńczono ciepłą wodą aż do płynnego masy. Następnie zrób mąki dodaje się wodę i ugniata. Teraz czas fermentacji jest cztery - sześć godzin.
Ponadto, dzięki dodaniu wody przez obliczenia, zaczyn ciasta ugniata, która wciąż musi wędrować przez czterdzieści minut, a następnie przystąpić do wytłoczonych pastylek. W kolejnym wyrabiania ciasta za pomocą zakwasowej wcześniejszego przygotowania, która jest aktualizowana co najmniej raz na 8 - 10 dniach. Często, jako zaczyn używając kawałka „dojrzałych” poprzedniego ciasta o nazwie Hamir-Turushev.
Pożywny chleb, zwany „patir”, przygotowany z dodatkiem tłuszczu jagnięcego lub masła, tak że pozostały świeże dłużej.

Patyr - najbardziej typowy dla tabeli uzbeckiego rodzaju ciast, masło jest wykonany z ciasta drożdżowego.
Patyr czyniąc duży rozmiar (średnica większa talerz zupy) i pieczone w tylko w tandoor, i tam trzymane dłużej niż w przypadku innych rodzajów ciasta drożdżowego ciasta, pieczenie na umiarkowanym ogniu, dla których węgiel w tandoor zebranych w środku zjeżdżalni i grubo posypane popiołem. Patyry mały rozmiar - mniej spodka Tea - może być pieczony na natłuszczonej arkusza w piecu, a także umiarkowanej ciepła, ale tylko do wstępnego ogrzewania pieca dobre. (Szczególnie dobra w piecu patyry nowoczesnej wersji). Następnie ciasto wyłożyć więcej drożdży niż w tandyrny patyr. - 50 D. Na tandyrnogo ciasta patyry po zgniataniu i pozostawiono cięte na kawałki o 300-500 g, w którym walcowane ciasta o grubości 1 cm w środku 2-3 cm na krawędziach. Dla patyry pieczone w piekarniku, placek powinien wynosić około 4 razy mniejszą masę i połowę grubości. Charakterystycznych kształtu patyry może popchnąć w środkowym i tylnym boku tolkushkoy kubka musi styku ugięcia część rozwidlenia lub specjalnego nakrycia (Cekic). Zebranych tortille przechowywane na tkaninę w ciągu 15-20 minut, a potem pieczone. Piekarń patyry piekarnik trwa około 20 minut.
Oprócz najczęściej non-obi i patyry, jest wykonany z ciasta biszkoptowego z dodatkiem tłuszczu baraniny, są unikalne odmiany, pieczone mniej i dlatego pozornie „egzotyczne”, nawet dla wielu ludzi w Uzbekistanie. Dodatkowo, każdy region Uzbekistanu oferuje własne odmiany, występują nigdzie indziej. I każdy z nich - własnej przystawkę, oryginalnej technologii wytwarzania, jej niepowtarzalny smak.
Ciasta gala osiegi-non, który pochodził z miejscowości Gala-Osiyo że w pobliżu Samarkandy, znanym daleko poza granice regionu Samarkanda. Każdy, kto odwiedził Samarkanda koniecznie próbuje kupić chleb, pozostawiając miasto: stało się tradycją. Istnieje ponad piętnaście odmian ciast. Każda z nich ma swój własny specjalny, dość skomplikowany przepis na zaczyn na bazie sfermentowanego mleka lub serwatki śmietaną z dodatkiem posiekanej cebuli i oleju sezamowego. Nawet jak czerstwy chleb zachowuje swoją niezwykle atrakcyjny wygląd, a jako narzut, przywraca cały swój smak.
Fergana doliny znany smaczne ciasta francuskie Katlama, przy czym każda z warstw wytwarzania smarowane olejem lub kremu.
wykonana również bułeczki z skwarkami zhizzali-non, tortille z mąki kukurydza zogora-non, tortille na napar ziołowy patyr Cooka i wiele innych odmian.
Tradycyjnie, ciasto nie jest cięte nożem i połamanymi rękami. Ponadto umieszczenie odłamane kawałki tortu „twarzy” w dół etykiety jadalnym jest zabronione: uważa się, lekceważący stosunek do chleba.

Białoruś

Białoruscy Pieczywo w swoim składzie zawierają produkty mleczne. Rozpowszechniony Białoruś palenisko chleb żytni wysiewa się mieszaninę mąki pszennej mąki i drugiego stopnia, Ming chleb bochenek chleba, mleka Białorusi, Mińsk Vitushka.

Mołdawia

Dobra gęstość, silny aromat wspaniały chleb i wyrazisty smak ma mołdawskiej chleb pszenny pieczony szary z mielenia mąki proste.

bałtycki

Przydatne chleb, który składa się z naturalnego lub mleka w proszku, serwatka w proszku, pieczone mieszkańców krajów bałtyckich. Żytni razowy i obrane mąka pieczone litewskiej i Kowno pieczywa aukshtaychu z makiem, chleb łotewski domowe bułki Ryga drogi, produkt wysokiej jakości Svetku-Maisy, itp piekarze Estonia stworzyliśmy nowy produkt zawierający produkty mleczne. - Valga chleb, który charakteryzuje się wysoką smaku cechy.

Armenia

W Armenii, najcieńsze blachy ciasta upiec słynny, najstarszy z chleba pita.

Gruzja

Gruzińskie mistrzami dawna znany pieczenia chleba tandyrnogo: madauli, shoti, trahtinuli, saodzhaho, mrgvali, kuthiani.

Ukraina

Na Ukrainie, bardzo popularnej Palyanitsa, Arnaut Kijów, kok, bułki, bułeczki Darnitckiy zakarpacki.

Możesz nie bez bólu, aby pamiętać o tragicznej sytuacji, która została stworzona sztucznie we wsiach na Ukrainie. Represyjne działania rządu w odniesieniu do ukraińskiego chłopstwa doprowadziło do strasznej klęski głodu w latach 1932-1933. W wielu gospodarstwach cały chleb został wycofany. Nie zostawię nawet ziarno. Przedstawiciele władz znaleźć ziarno od rolników, całkowicie skonfiskował go. Władze wydały dokumenty dotyczące polityki, która przewiduje konfiskaty zboża w młynach prywatnych. W miastach, zaczął zamknąć piekarnię. Wszystko to doprowadziło do masowych zgonów z powodu głodu. Tylko na Ukrainie zagłodzony na śmierć miliony ludzi, wśród nich wiele dzieci. Nadaje się do siewu, a nie było nikogo do pracy. Wiele były wyczerpane i spuchnięte z głodu. W celu ratowania ludzi od głodu, czasami było dość kawałek chleba, który zawsze robi się cieplej i bezpieczniej. Ocaleni ponownie uprawiane chleb, szczęśliwy polubownych pędy w polu. Wiele trudnych dni są zatłoczone obawy i niepokoje o zbiorach.

Rosja

W Rosji od dawna duże zapotrzebowanie Rolls - Ural, Saratowie i inne pieczywo Moskwie, Leningradzie, Orel, Stawropol żyta, pszenicy i żyta mąki pszennej.
Przed rozprzestrzenianiem się ziemniaki, chleb był pożywieniem w Rosji. Ciasto dla narodu rosyjskiego - jest symbolem wielkiej pracy zainwestowanych w uprawie i produkcji chleba i symbol szczęśliwego życia. Po słowach „chleb - głowa wszystkiego” stawia wszystko na swoim miejscu. Największe spełniają drodzy goście „chlebem i solą” w tym sensie, rosyjski zwyczaj.
Główną rolę w życiu narodu rosyjskiego grał żyto, albo, jak go nazywano, czarny chleb. Był tak dużo taniej i lepiej karmione pszenica, biały chleb. Jednak to takie odmiany chleba żytniego, które nie zawsze można było kupić nawet bardzo bogatych ludzi. Obejmują one, na przykład, "Boyarsky" chleb, mąka do pieczenia zastosowano i specjalny Mąka świeżego oleju, średnio fermentacji (nie perekisshee) mleka i przypraw dodaje się do ciasta. Ten chleb pieczono tylko na specjalne zamówienie na specjalne okazje.
Połączyć mąkę, przesiane przez sito, upiec chleb Sitnah. Był o wiele bardziej delikatna sito chleba, który jest pieczony z mąki, przesianej przez sito. niskiej jakości zostały uznane "futro" pieczywa. Ich upieczony razowy i nazywane plewy. Najlepszy jest chleb, który został podany na stole w bogatych domach, był "piaszczysty" biały chleb z mąki pszennej jest dobrze traktowany.
Pomiędzy nieurodzaju gdy brakuje zapasów żyta i pszenicy mąki miesza się z różnymi dodatkami - marchwi, buraki, ziemniaki później, jak dzikie - żołędzi, kory dębowej, pokrzywy, komosy ryżowej.
Od dawna wykorzystywane przez piekarzy czci i szacunku. Jeśli XVI-XVII wieków zwykli ludzie w Rosji nazywane w życiu codziennym oraz w oficjalnych dokumentach obraźliwych nazw Fedka, Grisha, Mitroshka, piekarzy o nazwach odpowiednio stylizowany Fedor, Gregory, Dmitry. O tym, jak wysoko cenione dzieło Baker, świadczy następujący fakt. W starożytnym Rzymie, na przykład, niewolnik, który wiedział, jak upiec chleb, sprzedany za 100.000 sestercji, a tylko 10-12 tysięcy zapłacił za gladiatorów.
W Rosji, też, od piekarza to było konieczne nie tylko umiejętności, ale również uczciwość. Po tym wszystkim, w kraju, istnieją przypadki, głód. W tych trudnych latach dla piekarni ustanowić specjalną doglyad, a ci, którzy są dopuszczone "podmes" lub zepsucia chleba, a tym bardziej spekulowali, surowo karane.
Pod koniec XIX wieku mieszkańcy upiec własny chleb w piecu Rosyjskiej, a ludność miejska zwykle kupić chleb od piekarzy, którzy pieką go w dużych ilościach i różnego rodzaju. W ciągu zasobników piekarniczych sprzedawanych paleniska (ciastek o wysokiej zawartości tłuszczu) oraz cynę (w postaci walca) lub cegieł chleba.
Były one zróżnicowane i pieczywo: precle, bułeczki, bajgle. Wieśniacy rzadko raczył im. Zwykle kupować je na cukierki dla dzieci, a jedzenie nie jest uwzględniana. Obywatele są również szeroko stosowane wszystkie wypieki w ich codziennym życiu.
Dużo miłości w Rosji zawsze cieszył bułki. Kalac był na codziennym stole każdego obywatela, a na bujne królewskich uczt. Król wysłał bułki na znak szczególnej łaski dla patriarchy i innych osobistości, którzy mieli wysoką rangę duchową. Pozwalając sługę na urlopie, proszę pana, co do zasady, dał mu małą monetę "do bochenka",
Doskonałe piekarze chleb słynęły Moskwie. Powszechnie wiadomo, wśród nich cieszył Filippov. Filippovskaya piekarni były zawsze pełne klientów. Publiczność tutaj przyszedł najbardziej różnorodny - od młodych studentów do starszych urzędników drogich płaszczach iz szykowny, aby dać źle ubranych kobiet robotników. Filippovskiy pieczywo były duże zapotrzebowanie nie tylko w Moskwie. Jego ciast i chlebów dziennie udał się do Petersburga na dwór królewski. Filippovskiy wózki z bułki i chleb były nawet na Syberii.
Kiedy zapytałem dlaczego Filippov "mały czarny chleb" Tylko on jest dobry, on odpowiedział: "Ponieważ kocha opiekę chleb", Dodawanie jego ulubione wyrażenie: "I to jest bardzo proste!" W rzeczywistości, nic skomplikowanego, po prostu miłość do ludzi leczonych z powodu swojej pracy, znał cenę.