Koń Przewalskiego

Konie Przewalskiego - jedyny rodzaj dzikich koni, żyjący na naszej planecie. Przodkowie wszystkich koni domowych były inne dzikie konie - dzikie konie, teraz wymarły. Ponadto tarpan blisko spokrewniony z koniem Przewalskiego można uznać Azji ass - Kulan.

Koń Przewalskiego (Equus przewalskii).

Wideo: Czarnobyl. Koń Przewalskiego. Czarnobyl. Koń Przewalskiego

Koń Przewalskiego jest uważane za prymitywne poglądy i wraz z koniem utrzymuje kilka oznak osła. Z koni domowych różni się aromat, raczej krótki mocny kark, krótkie nogi. Uszy są małe, a głowa, wręcz przeciwnie, duży i ciężki jak osła. Cechą charakterystyczną dzikiego koni jest sztywny stałego mane bez wybuchów. Kolor czerwony konie Przewalskiego z jaśniejszym brzuchem i pyskiem. Grzywa, ogon i kończyny są czarne.

Na nogi koni Przewalskiego widać łagodne paski jak zebra.

Wzdłuż tylnej dzikiego koni rozciąga się pas ciemnej wełny. wełna lato z tych zwierząt jest krótki i gruby i Kudłaty zima. Ten „płaszcz” pomaga konie przetrwać w ekstremalnych klimatu kontynentalnego, gdzie silne wiatry i zimno - 35 stopni nie należą do rzadkości. Ciężar tych koni wynosi 200-350 kg.

konie Przewalskiego mają bardzo ograniczoną powierzchnię, znaleźli tylko w odległych regionach Chin i Mongolii - pustyni Gobi i podnóża Jungar. W naturze zwierzęta te zamieszkują niezwykle suche stepy i półpustynie. Dzikie konie zawsze wyróżniają się z domu i nigdy nie miesza się z nimi. Dlatego istnieją tylko lokalne koczowników znane od dawna. Dla nauki gatunek ten został odkryty dopiero w 1879 roku i ma swoją nazwę od nazwiska odkrywcy - Nikołaja Przewalskiego podróżników.

Stado koni Przewalskiego.

W dzikie konie Przewalskiego są utrzymywane w stadach 5-12 zwierząt. Prowadzi stada doświadczonych ogiera. Ze względu na rzadkie konie roślinności wędrować cały czas w poszukiwaniu trawy i wody. Zwierzęta te posiadają wielką wytrzymałość i odporność. Zazwyczaj konie przenieść krok lub małą kłus, ale w razie niebezpieczeństwa można galopować z prędkością 50-60 km / h. Jeść konia Prairie trawy i krzewów pustynnych, zima tebenyuyut tj kopyta trawy odkopać śniegu.

Koń Przewalskiego wędrować w zamieci na stepie.

Gody występuje u koni sprężynowych. Ogier zazdrośnie strzeże swoje stado przed atakami przeciwników, angażowanie się z nimi w walce, jeśli to konieczne. Walka ogiery rośnie na tylnych łapach, kopyta bicia się nawzajem w szyi i klatki piersiowej i gryzienie nogi oponenta. Ciąża trwa około roku. Następnej wiosny, samica rodzi jedno źrebię. rodzą się źrebaki dzikie konie są dobrze rozwinięte i kilka godzin po urodzeniu mogą śledzić matkę. Klacz źrebię karmienia mlekiem przez około sześć miesięcy. Pełni rozwinięte młode konie dostać do 3 lat.

źrebię koń Przewalskiego.

Wideo: Latający koń Przewalskiego // Podobnie jak bestie # 50

Jedynym wrogiem dzikich koni - wilk. Pakiet wilki może napędzać stada i oddzielenie od niego słabą zwierzęcia lub Mare źrebakiem. Ale kopytnych drapieżniki może sprzeciwić swoją moc. Będąc bardzo silne zwierzęta, konie są w stanie zabić ciosy wilk kopyt. Poza tym jazda w skrajnym niebezpieczeństwie używane ochrona grupy: stado odbiega w okręgu, wewnątrz którego jest młody, a na obrzeżach starszych zwierząt. W tym przypadku koni odbywa się w ich głowach, oddanie ich drapieżników broni - silne tylne nogi. Ale głównym wrogiem konia Przewalskiego jest człowiekiem. Przez długi czas, lub koczownicy polować dzikie konie lub wypierają je ze stepów stad bydła. Ze względu na brak środków spożywczych i polowania konia Przewalskiego już całkowicie zniknął w naturze do 60-tej latach XX wieku. Ale duża liczba zwierząt trzymanych w ogrodach zoologicznych na całym świecie. W wyniku ciężkiej pracy udało nam się przezwyciężyć problemy z blisko spokrewnionych koni Przewalskiego i współpracujących niektóre osoby został zwolniony do rezerwy Hustai-Nur (Mongolia).

Konie wypuszczeni.

Wideo: Koń Przewalskiego Miasto 96

Do monitorowania stanu populacji zwierząt załączonym radiowego obroże. Nie ma powodów, aby sądzić, że wraz z upływem czasu liczba tych zwierząt odzyskać.