Przewalskiego konie z czerwonej książki.

Innym niemal wymarły, i cudem uratowany przez członków społeczeństwa o ochronie zwierząt, rodzaj dzikich koni Przewalskiego. Jest uważany za jedyny dziki koń żyje dzisiaj na naszej planecie. Więc dzisiaj, czerwona książka i koń Przewalskiego

Dalsi krewni tego gatunku można uznać za konia-tarpan, nie zachowały się przez ten czas. Innym względna jest uważany za osioł azjatycki - kulun. Koń Przewalskiego - dość duże zwierzę w osiągnięciu ich wagi do 350kg.

Koń Przewalskiego jest najbardziej prymitywny koń, z mięśni ciała i dużą głową. W całej swej postaci ma pewne podobieństwo do osła. Od konia domowego różni się jedynie w nieobecności mane stałego i wybuchów. Kolor płaszcz jest płynne przejście od czerwieni do zapalniczki na brzuchu, ale grzywę i ogon czarne. Bakterie te występują w strefie kontynentalnej, gdy temperatura może spaść do -35. Hipotermia ratuje jej grube i ciepłe wełny, letnie dzieje linienia, a koń Przewalskiego jest zauważalnie „rozbierać”.

Odkrywca tego gatunku, Nikołaja Przewalskiego, koń otwarty tylko w 1879 roku. Ze względu na ich pojedyncze stylu życia i innych zwierząt i od ludzi o ich istnieniu w przyrodzie, nikt nie wiedział. Nomadzi Mongolii, pustynię Gobi sporadycznie spotykane stada koni, ale nie przywiązują dużą wagę ich zamieszkania. Koń Przewalskiego jest bardzo wytrzymały i dość skromny. Ich stado od 5 do 12 bramek, a następnie przez doświadczonego lidera. Który również kieruje ich regionów w poszukiwaniu stepowych traw i krzewów wykorzystywanych przez tych koni jako główny diecie, a także wody. W razie niebezpieczeństwa lub potrzeby można przejść do galopu i osiągnąć prędkość do 60km / h. W spokojnej atmosferze decyduje się przenieść spokojne tempo.

Słuchaj głosu konia Przewalskiego

Lęgowym zaczyna się na wiosnę. Ogiery inny szlachetny zapał i może zaatakować przeciwnika, osadzeni i starać się uderzyć swoje kopyto. Ciąża trwa 11 miesięcy. A po urodzeniu źrebię w ciągu kilku godzin po cichu przenosi swoją matkę. Żywi swoje młode mlekiem przez około 6 miesięcy. I po trzech latach, stał się zupełnie niezależny i dorosły.

Większość z koniem Przewalskiego boi się wilka. Jest to jedyny wróg dla tego gatunku. paczka wilków On stara się oddzielić od stada samica źrebię, lub słaby. Ale konie Przewalskiego opracowali swój własny rodzaj ochrony, który został z powodzeniem użyte do odparcia ataku wilków. Gromadzą się w kręgu, umieścić wewnątrz młodych, jak i na zewnątrz doświadczonego i mocnego konia. Chowanie głowy w środku kręgu, wykazują one swoje potężne tylnych kopyt, i stosując taką groźną broń może nawet zabić wilka.

Przemieszczenie koni z ich siedliska zaczęło się stepy mieszkańców - ludzi, którzy pasą swoje stada i stopniowo zapasy żywności skudeli że umieścić tego rodzaju koni na krawędzi wymarcia. Tylko poprzez zachowanie tego gatunku w zoo udało się utrzymać i zwiększyć populację koni Przewalskiego. Teraz większość z tych zwierząt żyje w rezerwacie Hustai -Nuru, który znajduje się w Mongolii.

U tych zwierząt, naukowcy umieścić specjalne obroże z czujnikami radiowymi są ściśle monitoruje ich ruchy, a nie tracić nadziei na odzyskanie populacji.