Złoty robak

Złoty robak.

Rodzina Huang Jian&rsquo-e Futszibane żyć, u samych wzgórzach Hanshan. Rano w dniu 5 kwietnia 2007 Huang Jian&rsquo-er i jej mąż Zhou Yonglin wzrosła długo przed świtem i poszedł w góry, zabierając ze sobą syna i córkę. Są one ujęte słodkie tortille pszenicę, ryż, kluski gotowane na parze i butelki. Trzask gongów bębnów ubranych mieszkańców wsi upchnięta przed figurą cesarzowej Tsanhua i pozostawiono w dolnej części figurkę ofercie - świń, bydła głowa, ryż kluski i kiełków pszenicy. Było dużo młodych ludzi.

W dawnych czasach, niezamężna dziewczyna nadzieję, że w trakcie wypoczynku, wielu młodych ludzi jako przyjaciół, i nie dotykać jej piersi. A potem, na wakacjach potem jedwabników hodowanych dziewczynę rodziny, zavyut wiele kokony.

Oczywiście, ta tradycja do dziś nie została zachowana. Dziś członkowie tej starożytnej wypoczynku - głównie turyści. To zmieniło cel wypoczynku: to nie jest prośba jedwabnika i sprawiedliwe. Dla rodzin, jak Huang Jian&rsquo-er i jej mąż, święto zbiega się z początkiem nowego sezonu hodowli jedwabników.

Jedwab do jej elegancji, blasku i miękkości przydomek „króla tkanek.” Do tego materiału w odniesieniu do jakiejkolwiek innej odpowiedniej definicji „druga skóra”: to naprawdę oddycha i płynie na rysunku. Chiny motyla jedwabnika został udomowiony ponad 5,5 tysiąca lat temu, a kilka tysięcy jedwabiu naturalnego w celu zapewnienia dobrostanu Imperium niebieskich.

Od narodzin do początku gwintu curling jedwabników non-stop jedzenia i szybko rośnie. 20-30 dni, gąsienica jest rozszerzony 25 razy. Jeśli człowiek urósł tak szybko, że tylko miesiąc, byłby rozciągnięty do 45 metrów!

Ilość Gren (jaja) jedwabników jest planowane z wyprzedzeniem. W Huang Jian&rsquo-e - jego morwy wsadowy (morwy). Z nich możliwe jest karmić około czterech palet utworów. W 2007 roku podpisał trzy i pół palety w cenie 40 juanów każdy. April 30, zgodnie z ustaleniami, Huang Jian&rsquo-e przyniósł jaj jedwabników. I wczesnym rankiem 02 maja małą ciemną wyklute gąsienice. „Oni są tak cienkie jak włosy - były ledwo widoczne” - powiedział nam Huang, wskazując na swoją głowę.

W tym roku, białe larwy jedwabnika i tłuszczowych w Huang Jian&rsquo e-wykluły się cztery razy zanim dotarliśmy do jej wioski. pałeczek bambusa, które są uznane za zbyt małe, a kobieta nie rozłożone na ulotki podłogi bambusowe w trzech pokojach swojego dwupiętrowego domu. Pokoje te, o powierzchni około 100 metrów kwadratowych, gąsienice wydają wypchany po brzegi. wypełniony one szelest jak wiosenny deszcz, szelest liści drzew: robaki morwy gryząc liście morwy. Tor rozciągnięta długość od 2,5 cm. Ich głowy pochylił się nad arkuszem, oni żuć, a pokój wypełniony zapachem morwy.

Od narodzin do początku gwintu curling jedwabników non-stop jedzenia i szybko rośnie. 20-30 dni, gąsienica jest rozszerzony 25 razy. Jeśli człowiek urósł tak szybko, że tylko miesiąc, byłby rozciągnięty do 45 metrów! Huang Jian&rsquo-e, że w ciepło, kiedy temperatura wzrasta do 30 ° C, larwy je szczególnie dużą apetyt, pięć razy dziennie w chłodnicy atmosferyczne - nieco mniej.

Jednakże, jedwab jest nadal ciężki trud, nie mniej niż pielęgnacji zwierząt. Jedwabnictwo i jest zaangażowany w rodzinie Huang Jian&rsquo-e.

Zazwyczaj, hodowla jedwabników zajmuje się tylko kochanki, ale w tym roku, Huang Jian&rsquo-e to nie radzą sobie: ona i jej mąż musiał wstać na chłód poranka, szybki i cztery ręce, zbierać liście morwy. Po karmieniu, gąsienice oni musieli spieszyć z powrotem ze względu na ich powrót, wszystkie liście zostały zjedzone, pozostawiając tylko ogonki. „Każdego dnia jedzą więcej niż 500 kilogramów liści! - Powiedziałem Huang Jian&rsquo-e, przecierając szmatką w oczekiwaniu na męża. - Wiesz, 23 lat temu, kiedy wyszłam za mąż i przeniosła się tutaj, wszyscy moi krewni, że będę cierpieć. Ale mnie to nie obchodzi - Najważniejsze, że dobry mąż traktował mnie ". Huang Jian&rsquo-e urodził się w zamożnej rodzinie, rosną jedwabniki po ślubie dowiedziała się od swojej matki w prawie: kilka pokoleń mężem zaangażowane w hodowli jedwabników. „Jeśli moja teściowa żyła, miałaby nic z tego tutaj nie jest pusty!” - uśmiechnął Huang Jian&rsquo-e i kontynuuje historię starożytnych tradycji. Wcześniej w okresie wzrostu larw, chłopi stali się podejrzliwi - nie zawiódł nikogo w domu i nie wychodzić. Teściowa surowo skarcił dwoje dzieci, córka, kiedy żartobliwie ukrył się w pokoju z ćmy. (To nie jest przesąd, że choć choroba ludzka do jedwabnika nie jest zakaźna, może być nosicielem niebezpiecznych torów grzybów).

W 2006 roku, Huang Jian&rsquo-e zebrano 53 kilogramów kokonów - więcej niż ktokolwiek inny w miejscowości! I kosztują drogo: kokony mogą być sprzedawane na rekordowo wysoką cenę 1280 juanów za 500 gramów (około 6,5 tys.) Oprócz jedwabnika, ale również rośnie corocznie 14 świń, mogą być sprzedawane do 4150 juanów (około 21 tysięcy). Zniżając głos, powiedziała: „Zarabiam więcej niż mój mąż!” Mężem Huang Jian&rsquo-e pracuje w mieście i każdy miesiąc przynosi kilkaset juanów.

Poza ceną kokonów, najważniejszą rzeczą dla Huang Jian&rsquo-e - zdrowia jedwabników. Kilka lat temu, gąsienica, która wyglądała na bardzo dobrze karmione, nie chcą zwijają kokony po wakacjach. Mogli oglądać tylko jako białe larwy kurczyć, zmieni kolor na czarny i umierają. „Staję się zły. Wcześniej, bo nie są chore, całe miesiące od moich wysiłków poszło popiół „- wzdycha, Juan powiedział nam. Były łzy, jakby to wszystko się wydarzyło tylko w oczach. Mówili, że w miejscowości kłopoty nie przyszedł do jej spokoju. Huang Jian&rsquo-er i jej mąż postanowili obwiniać zakład chemiczny znajdujący się w pobliskiej wsi: zanieczyszczoną wodę, która podlewać morwy.

Wideo: Golden Sun spirala robak pełzają pionierów domu

Naturalny i sztuczny jedwab, wytwarzane przez przedsiębiorstwa shelkotkacheskimi miasta Shentsze za rok może być pięćdziesiąt razy owinąć całą Ziemię.

W 4 pm, Huang Jian&rsquo-e z mężem ponownie zebrali się w liściach. My na ochotnika, by im pomóc. Pole było bardzo gorąco. Palącym słońcu, z moim tech potu, jego ręce były wszy swędzenie od ukąszenia. Wystarczy pół godziny Prawie zemdlała, uciekł w cień, nic nie robi, tylko obserwował pracę aż było ich córka - przyniosła schłodzonego arbuza. Jego orzeźwiający chłód dał mi zdolność myślenia. „Ty też będą rosnąć jedwabniki?” - spytałem to bardzo atrakcyjna 18-letnia dziewczyna. „Och, nie! - pokręciła głową. - Miasto ma inną pracę. Nie tak ciężkie, i zapłacić więcej! "

Shelkograd.

Jedwabników - tylko mały kawałek, ale w umysłach Chińczyków, nie może być porównana z żadną inną owada. Jest to święty człowiek, w pewnym sensie - symbol kultury. Jak to jest oznaczone specjalnym znakiem dla „Tsang” chiński, co można przetłumaczyć jako „chrząszcza pod gołym niebem”, a to określa jego status. Jest to wyrażenie, które używa tej samej postaci: - „Czas przynosi wielkie zmiany świata” „tsanhay santyan” W Chinach pole morwa, uważa się za ucieleśnienie wieczności jako bezkresne morze.

Sztuka hodowli jedwabników kiedykolwiek, według ludzi, jak również bardzo wysokich miejscach. Na wiosnę 1926 roku, młodzi chińscy archeolodzy doprowadziły Xia County, prowincja Shanxi wykopu pomnika późnej epoki kamiennej - czasach, gdy chińska cywilizacja pochodzi. I jeden wieczór wśród artefaktów, które są ponad 5,5 tysiąca lat (Kultura Yangshao), znaleźli pół kokonu jedwabnika z gładkiej krawędzi. Zapowiedź tego starożytnego świadectwa hodowli jedwabników szybko rozprzestrzeniać na całym świecie i spowodowały wiele sporów w chińskiej oraz międzynarodowej społeczności archeologicznych. A w 1958 roku w Huzhou, prowincji Zhejiang, na wyczyszczonej działki pod uprawę obiektów kulturalnych Lyanchzhu (2750 pne) stwierdzono, wśród których stwierdzono kawałków jedwabiu i jej produktów - taśmy, nici, odzież. Stało się jasne, że ludzie w wieku Lyanchzhu już własnością technik produkcji jedwabiu. Więc historyczne dowody jasno wskazują na rozwój przemysłu jedwabiu w Chinach. Kilka lat temu amerykański magazyn Tygodniowy czas Pisał: „Chiński jedwab - jak Memorial Hall, pełen skarbów - od nieważkości tkaniny dynastii Song do Damaszku, tkane w czasie panowania dynastii Ming.” Czy to prawda?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, udaliśmy się do miasta Shentsze w prowincji Zhejiang, jeden z czterech ośrodków, gdzie właśnie został pomyślany tkania jedwabiu. Miejscowy urzędnik public relations z Ali uważa, że ​​jedwab z Shentsze przypada jedna czwarta eksportu tkanin z całego kraju. Istnieje ponad tysiąc shelkotkacheskih przedsiębiorstw, dużych i małych. Jeśli mamy zgromadzić cały naturalny i sztuczny jedwab, wytwarzane przez nich w ciągu roku, to może być pięćdziesiąt razy owinąć całą Ziemię.

China Eastern Silk Market w Shentsze, który otrzyma większość materiału - obowiązkowa dla użytkowników programu. Zastępca sekretarza generalnego komitetu rynku Shen Inba, jest również sekretarzem generalnym Stowarzyszenia drukowania Shentsze ekranie, powiedział, że rynek działa 5000 sklepów z rocznym obrotem ponad 30 mld juanów. Ceny Shentsze bezpośredni wpływ na ceny w całych Chinach, a miasto stało się barometrem rynku chińskich tekstyliów.

Przeszliśmy przez ogromny rynek, ale nie znaleźliśmy żadnych rzeczywistych sklep jedwab, który jest bardzo nas zaskoczyła. Odpowiedź otrzymaliśmy od Yang Jianmin, kierownik działu integracji i rozwoju technicznego „Wujiang Silk”. Powiedział, że początkowo rynek był reprezentowany przez kilka firm, które sprzedają tylko naturalne jedwabie, ale odeszli, jeden po drugim, a rynek stał się królestwem włókien sztucznych.

Następnie Yang Jianming powiedział, że kupujący szukają jedwabiu naturalnego, powinny być kierowane bezpośrednio do fabryki, gdzie tkanina jest wykonana na zamówienie. Powiedział też, że Chiny - wpływowy producent i eksporter jedwabiu: chińskich kokonów i surowego jedwabiu tworzą siedem dziesiątych światowej produkcji oraz towary jedwabne - 70 procent światowego rynku. Więc Chiny niemal zmonopolizowany większość światowej produkcji jedwabiu, ale segment luksusowy rynku stracił do Francji, Włoszech i wielu innych krajach, importu i eksportu surowców gotowych tkanin i odzieży. „Musimy uznać, że nasza technologia przetwarzania za czasów” - przyznał Ian gorzko, odnosząc się do chińskiego jedwabiu siada, zmięty i żółknięcie. Każdego roku wiele firm zagranicznych zakupu gotowego rynku tkanin, ale większość woli jedwabną nić. Mówi się, że firmy, które chcą kupić tylko wątek, ze względu na kwoty eksportowej trzeba kupić jedzenie jedwabiu, a następnie go wybielać i przemalować.

Dzięki Yang Jianmin udało nam się odwiedzić prawdziwą fabrykę jedwabiu kolor - ciemny, gorąco i duszno warsztatu. Prawie cała praca nie jest wykonywana ręcznie, więc doświadczenie artystów jest bardzo ceniona.

Kolorowe kokonów. Jedwabnika - larwy motyla jedwabnika, jeden z gatunków stawonogów, które wywołują jedwabną nić. Z dębu nici jedwabników, na przykład, okazuje się bardziej szorstką tkaninę - chesucha- blisko naturalnego jedwabiu i pajęczyny. Ze względu na sukces genetyki, ludzie nauczyli się uzyskać naturalny błonnik różnych kolorach.

Symbol i marka.

Jedwab stał się symbolem kraju od dynastii Qin i na Han (od III wpne), a Wielka Silk Road wpływ na rozwój światowej historii. Ale stopniowo jakość i technologia produkcji jedwabiu chińskiego zaczęły spadać z tyłu. W latach 1970, Chiny odzyskała pozycję lidera w produkcji tkanki, ale wyższej jakości jedwabiu są teraz robi we Włoszech, tam powstały i najlepsze marki jedwabiu. Dzisiaj, francuskie, brytyjskie i inne europejskie marki zdominowały produkcję jedwabiu, ale przy użyciu chińskich surowców, co nie jest typowe dla europejskiej kultury marki. Według Yang Jianmin, długi czas chińskie tkaniny naturalne nie wiem, co się znak towarowy, a przędza, tkaniny jedwabne ubrania były uważane produkcja tanim dolnej lub środkowej segmentu rynku, w wyniku rozwoju jedwabiu tkania utknęły w martwym punkcie. Wiele firm dopiero niedawno sobie sprawę z wagi tej marki, ale nie może sobie pozwolić na koszty związane z brandingiem. „Istnieje kilka idealiści, próbując podważyć istniejący system” - niestety zakończył Jan rozmowy.

Wang Chunhua - jeden taki idealistok. To - Przewodniczący „Jiangsu Huatszya” Grupy Inwestycyjnej Zarządu. „Niektóre z kokonu jedwabnika zapach wydaje się nie do zniesienia, ale myślę, że ma szczególny aromat - powiedział van i dał mi ją za rękę. - fibroiny - białek uwalnianych przez jedwabniki, zawiera dziesięć różnych aminokwasów, ze względu na efekt, że skóra moich rąk stała się tak miękkie. Rzeczywiście, często dotykać kokony ".

jedwab zwyczaj. W fabryce jedwabiu w Suzhou zachowane tradycje klasycznej hafty na jedwabiu. Jednak ta praca ręczna jest wart niewyobrażalne dla przeciętnego nabywcy pieniędzy: sobie pozwolić tylko bardzo bogaci ludzie mogą kupić. Dokonywać takich tkanin tylko na zamówienie.

Ogromna - 37-letni - Doświadczenie Wang Chunhua - legendarna historia. W wieku 17 lat zaczęła z prostym pracownikiem biurowym w fabryce do hodowli jedwabników, potem jej kariera poszła w górę - inżynier, majster, kierownik zakładu, a wreszcie, kobieta przedsiębiorca. Wang pamięta przemysł jedwab kraju było trudne, kręte ścieżki, trudności i kryzysów, które są zrozumiałe tylko dla tych, którzy mają bezpośrednie znaczenie dla przemysłu.

robaki Farm dla rybaków: Video

„Od wielu lat zajmujemy się w produkcji jedwabiu i konfekcji. Nasza roczna sprzedaż eksportowa wyniosła kilkadziesiąt milionów juanów. Jednak od wiosny 2007 roku cena włókien kokon skoczył z 180 tysięcy do 300 tysięcy juanów za tonę. Wiele firm nie może sobie na to pozwolić: nie mogą przetrwać „- mówi Wang Chunhua. Jej zdaniem, wzrost cen kokonów sprowokowany pośredników Utszyane i Szanghaju, który handlu surowcami i wpływ na wahania cen. Wang nadal myśleć o tym, jak trudne sprawy idą w branży: „Po wielkim entuzjazmem nieuchronnie następuje silny spadek. Pamiętam, że w latach 1990, ceny eksportowe w Europie Zachodniej wzrosła do 50 $ za kilogram, a łączne przychody w 1994 roku wyniosły 3.275 biliona dolarów, ale potem ceny gwałtownie spadły, a przez wiele lat przemysł był w opałach ".

Mogliśmy odwiedzić jeden z silkmill „Jiangsu Huatszya”. W pracowni, która rozciąga się na 40-50 metrów, wyłożona rzędy maszyn wirujących, a cztery lub pięć pracownicy serwowane każdego wiersza. Starałem się zrozumieć, jedwabną nić w ich rękach, ale nic nie widział, choć wiedział, że były one w ciągłym ruchu tych włókien i szybko zawiązać węzły (jedwabną nić z kokonu aż do 1000 metrów długości).

Pracownicy kobiety mają pochodzić z różnych miejsc, większość z nich 17-18 lat, a najstarszy - niewiele ponad 20. dzień pracy trwa od nich przez 12 godzin, podczas gdy miesięczne wynagrodzenie 1000 juanów (około 5000 rubli). dyrektor fabryki Deng Limin powiedział, że w okresie rozkwitu w Shentsze shelkopryadilen było 17, ale teraz są tylko trzy lub cztery.

„W naszym zakładzie przeprowadzono pełny cykl produkcyjny - od sadzenia drzew morwy i hodowla jedwabników do szycia, więc są stosunkowo odporne na wahania cen surowców - powiedział nam Wang Chunhua. - Ale czasami małe firmy ponoszą straty ". Powiedziała, że ​​kraj potrzebuje do zaostrzenia kontroli nad makroekonomii: do pogodzenia z wartością obrotu surowego jedwabiu rezerw i jednocześnie wzmocnić produkcję zarządzania rynkiem i tkaniny jedwabne, eliminując sztucznie stworzone problemy, takie jak mediacja. Wang Chunhua nadal będzie zaangażowana w produkcję jedwabiu, choć zrozumiał: „Produkcja włókien chemicznych jest znacznie bardziej opłacalne - w ciągu zaledwie jednego roku, można dokonać zysk równy całej naszej dochodów za trzy lata.”

Wysiłki idealistów takich jak Wang Chunhua, - to dopiero początek. Oczywiście, nie są w stanie całkowicie przekształcić produkcję jedwabiu, ale jasne jest, że wraz z pojawieniem się marek własnych w Chinach zmieni rynek światowy jedwabiu.

Gdzie zaczyna fabryka? Cykl pracy na fabryce shelkotkacheskoy rozpoczyna się od starannego doboru kokonów - zaciemnionym, pożółkły, barwione i pokryte podwójnych kokonów wyrzucić. Proces ten ma decydujące znaczenie dla jakości tkaniny. Dalsze jedwab może tylko popsuć, ale nie poprawi. Po Chiny mają dziesiątki tysięcy małych branż, teraz nie ma tak wielu.

Szanghaj krawcem.

Kiedy już wszyscy dowiedzieliśmy się o produkcji jedwabiu od tych, którzy hodować jedwabniki, splot i zaangażowany w kolorze tkaniny i wyściółki, chcieliśmy spotkać się z tymi, do których jedwab spada z fabryki. Zostaliśmy poinformowani, aby znaleźć się w Szanghaju Chu Hongsheng starego krawca - on ma coś do powiedzenia.

Każdego ranka o wpół do jedenastej do 90-letniego Chu zawarte w szwalni na ulicy Changle. On - typowy Shanghai krawiec, krótkie, cienkie, z siwe włosy. Ubrana w jedwabnej koszuli rysunku i mówi miękką lokalnym akcentem. Chu Hongsheng - „skarb” z rodzinnego biznesu (skarb - to tytuł, takich jak „Artysta Ludowej”), jak i starszego pana podejmowania Tipala - tradycyjny chiński strój-shirty. Gdy nie ma gości, on cicho siedzi na krześle, czasem może to potrwać trochę zdrzemnąć. Ale jak tylko sklep ktoś przyjdzie, to szybko jak odruch warunkowy jest aktywna, wznosi się i wita gości z uśmiechem.

Kiedy Chu był 16, rodzice, którzy żyli w Utszyane, wysłał go na studia rzemiosła szycia. Z biegiem czasu, wiele gwiazd stały krawiec klienci, w tym Du Yueshen (wszechmocny Szanghaj gangster) i Anna Chennaulta (wpływowego przyjaciela prezydenta USA Richarda Nixona) - Chew zapamiętać je nadal. Ale najpiękniejsze, jego zdaniem, jest gwiazdą filmową Hu De. „Ona ubrana zwyczajnie, w niebieskim Tipala nie malowane i zawsze z uśmiechem. A ona ma taki piękny głos „- przypomniał kapitan. Oprócz Hu De wrażenie na Chu Hongsheng wykonane Anna Chennaulta. Portnoy powiedział, że Madame Chennault doskonale orientuje się w tkankach, a na pewno wybrał miękki jedwab naturalny: „Jeśli damy zazwyczaj zwracamy szczególną uwagę na jakość tkaniny - bo podkreśla ich elegancki dodatek, te Thais patrzył głównie na cięcia, koloru i jakości dla nich chodziło o dziesiątej ".

Na wysokości mody na tysiąc lat. Sklepy w tradycyjnych rynkach sprzedają głównie sztuczny jedwab.

Naturalny jedwab - ulubiony materiał mistrz Tipala w dostosowywaniu jej wiele drobnych ręcznie wykonane tkaniny. Chu Hongsheng powiedział, że naturalny jedwab pozwala skórze oddychać i dobrze dopasowany kształt, podkreślając kruchość i delikatność chińskich kobiet. Jeśli klient ma pochodzić pulchny, Mistrz Chu radzi jej wybrać miękką szmatką - ciężki, gęsty jedwab i cienki i smukły - Damaszek. Uważa on, że Szanghaj Tipala nie będzie korzystne szukać w jakimkolwiek innym materiale, czy to nie będzie pasować w tradycyjnym stylu.

Jednak nie wszyscy projektanci tak jak naturalny jedwab. I Hui, projektant mody, który jest nazywany „mistrzem chińskiej sukni”, pokazała nam w swoim studium Shanghai World Trade Center ich pracy, co oznacza, że ​​wszystkie tradycyjne chińskie elementy: Trzygwiazdkowy starsi, zwierzęta, kwiaty, chmury, smok i feniks&hellip- Powiedziała, że ​​preferuje nowoczesne tkaniny high-tech, a czasami - tradycyjne tkaniny, takie jak len i bawełna. Ale naturalny jedwab jest rzadko stosowane, głównie do dekoracji. Dlaczego? I Hui doprowadziły prosty przykład. Lubi nosić ubrania wykonane z jedwabiu w domu, ponieważ daje poczucie chłodu i „oddycha”. Ale po kilku praniach zanika tkanina. A latem bez mycia nie może zrobić&hellip- Większość tkanin że wybiera dla swoich zbiorów, jak naturalnego jedwabiu: są Streaming, czułem się jak jedwab, ale nie znikną i dobre serwet. „Jak mogę to zrobić bez naturalnego jedwabiu stworzyć chińską odzież? - powiedziała. - Ale to nie zawsze działa, bo ta tkanka jest niepraktyczne i nie nadaje się do szaleńczym tempem współczesnego życia miasta ".

Xu Shitsin: „Dzisiaj nie mamy już studiować jedwabników niż rozwód”.

CEO i główny projektant firmy „Tszimeytszu” Liang Jianguo Uważa się również, że głównym problemem chińskiego przemysłu jedwabnego - jest kolorem: „Teraz mamy głównie naturalne barwniki jak w chińskiej muzyki, w którym istnieje system harmonicznej. Dla artykułów gospodarstwa domowego, takich jedwab nie jest wystarczająco dobre. Ponadto, jest gorszy od innych tkanek w kolorze i jasności. Jednak chiński jedwab nie musi być zapisany, ponieważ weszła już w czasie swej okazałości”- powiedział Liang widzenia.

Tylko dostosowuje Instytutu Badawczego w Nankinie haftu może w każdym szczególe odtworzyć imperialnej jedwabną jak było w czasach potężnych dynastii Yuan, Ming i Qing.

Szczególnym obszarem Chin.

Technologia hodowla jedwabników nie zmieniła się od 1930-1940-tych, kiedy zostały zastosowane zaawansowane techniki western. Cały świat zastanawia się, czy Chiny będą w stanie odnaleźć się w XXI wieku, wielkości, która przewiduje kraj z Silk Road?

Wideo: Funny wyścig ch.32 (szczęście Block) - Watermelon robak

Xu Shitsin, zawsze zajęty profesor Uniwersytetu Soochow (Jiangsu), początkowo nie chciał się z nami podzielić wyniki swoich najnowszych badań, ale jak najszybciej dowiedzieć się, że piszemy o zbawieniu chińskiego jedwabiu, szczęśliwie zgodził się rozmawiać, nawet zapłacił cały dzień.

„W dawnych czasach, rolnictwo i hodowla jedwabników były na tym samym poziomie, co w nowoczesnej gospodarce, udział jedwabiu jest dość mała. Dlatego dziś nie jest już badać jedwabników niż rozwód”- zaczął profesor. Zauważył, że obecnie w produkcji jedwabiu zajęty od 20 do 30 milionów ludzi, sadzenie drzew morwy zajmują powierzchnię około 600 hektarów, a służą one około 6000 osób. Roczne przychody przemysł - około 200 miliardów juanów, ale zysk z eksportu - nie więcej niż 5 mld (około 25 mld rubli). „Dla porównania, ptaki mogą eksportować rocznie przynieść miliardy dolarów przychodów, a na rynku krajowym, wielkość przychodów ze swoich hodowli kilka razy wyższe niż te z jedwabiu, nie wspominając o takich sektorach jak świnia” - prof westchnął.

W 1980-1990-tych w europejskich i amerykańskich supermarketach zaczęli organizować specjalne promocje w celu zwiększenia rentowności. I ludzie zaczęli kupować chińskiego jedwabiu po kilku takich zdarzeń. Ale ze względu na niski koszt tkanki staje się cieńsza i cieńsza, a jej opatrunek - tym bardziej prymitywnie, że negatywny wpływ na produkcję chińskiego jedwabiu od połowy 1990, wielkość produkcji zaczęła gwałtownie spadły.

Zwiedzanie Suzhou University w 1998 roku, dyrektor Międzynarodowego Stowarzyszenia jedwabiu zasugerował China zwrócić uwagę na luksusowy jedwab, zmniejszenie produkcji i poprawy jakości. Wtedy profesor Xu Shitsin wątpliwości, czy Chiny będą w stanie konkurować z użyciem technologii tani Indii i Brazylii, jeśli ograniczenia produkcji? Ale stopniowo zaczął się spojrzeć na problem w inny sposób: zawsze uważane Włochy, Francja i Japonia niezwyciężony konkurenci w branży jedwabiu, ponieważ mają najlepsze tehnologiyami- w tym, co jest naszym atutem?

Odzyskać mistrzostwo może być oferując światowy rynek nowych produktów. Na przykład w Chinach, aby stworzyć nie tylko cienkie włókna do zabiegu, ale także mocne, grube nici na garnitury i koce. Kosmetyki - kolejny obszar zastosowania jedwabiu. W 1980 roku w Wuxi to opracowany krem, który zawiera jedwab essentsiyu- dało Margaret Thatcher podczas wizyty premiera Wielkiej Brytanii do Chin. Teraz gama kosmetyków jedwabnych rozszerzona kremy do skóry, bo jedwab zawiera dużo białka, która łamie światło, tworzy pokrywę ochronną na powierzchni skóry.

„Jednakże, bez względu na to, jak zaawansowana technologia produkcji lub były kosmetyki, cały przemysł, mają one żadnego wpływu ze względu na ograniczone zastosowanie - kontynuował Xu Shitsin. - Jedynym sposobem, aby wzmocnić przemysł - podjąć po obu stronach. Po pierwsze, należy zaktualizować technologię hodowli jedwabników, a po drugie, aby odbudować przemysł jedwabiu ". Zastanawiając się nad tym podwójnego zadania, Xu Shitsin rozpoczął studia naturalnych kolorach kokonów jedwabników. W 2000 roku udał się do Kambodży, aby doprowadzić produkcję kokonów kolorów dla projektu japońskiej. Otrzymuj kolorowych kokony łatwe jak wełna, i nie trzeba wprowadzać metod inżynierii genetycznej, owiec, wełna, w którym istnieją tylko dwa kolory, czarny i biały. „Używaliśmy naturalną mutację genów jedwabników. W naszym laboratorium, widać czerwony, żółty, zielony i brązowy kokony „- nie bez dumy, skończył historię, profesorze.

Problem polega na tym, że populacja pochodzi kokony jedwabników kolorowe loki są nieliczne i niestabilne. Jednak grupa naukowców kierowany przez Xu Shitsina powodzeniem zgromadził ponad 100 próbek kolorowych kokonów w Kambodży i podkreślają wszelkie formy posiadające płynność kolor. Po trzech latach pracy, aby tworzyć nowe kombinacje genów (rekombinacji), w końcu udało się gąsienice ćmy, które przędły żółte kokony. Na otwarciu natychmiast otrzymała wnioski z ministerstwa rolnictwa i przemysłu w Kambodży. Suzhou University następnie wykonany nowy przełom, naukowcy byli w stanie wywnioskować, którego larwy ćmy zwinięty żółty i różowy, zielony i czerwony gwint. I CIT produkcji kolorowego jedwabiu, wzrosła o 40 procent.

Według niektórych wskaźników, jedwabników jest blisko człowieka - mamy podobny typ metabolicznych i cech dziedzicznych.

Ale nauka odkrywa bardziej zdumiewające zjawiska w genetyce jedwabnika. W 2003 roku głównym uprawa specjaliści laboratoryjne jedwabników w Uniwersytecie Południowo-Zachodniej (Chengdu) został pomyślnie wykonana mapę genów tego motyla, pokazując sekwencję genów w swoich chromosomów. Raport został opublikowany w czasopiśmie nauka 2004. W ciągu stu lat istnienia magazyn był to pierwszy artykuł na temat badań jedwabników - i oszałamiające wiadomością dla każdego, kto studiował te owady. Dwa lata później, laboratorium stworzył gen macierzy jedwabnika, który jest kolejnym ważnym krokiem w badaniach genetycznych. Matryca 22 zawiera tysiące genów, z których każdy steruje funkcje i cechy, takie jak płeć, reprodukcji, przędzenia i odporności na choroby.

Na początku ubiegłego wieku jedwabnika była wykorzystywana jako obiekt badań laboratoryjnych, ponieważ miał dużą ciało, a potem powoli dvigalsya- ulubionym się latać Drosophila. Nowe badania kopii ćma w laboratorium. Ponadto, badanie sekwencji genowych tego owada może przyczynić się nie tylko do poprawy jakości jedwabiu, ale także zrozumieć genetykę związanych motyli jedwabników, z których wiele jest niebezpiecznych szkodników leśnych.

Co ciekawe, według niektórych wskaźników, jedwabników jest blisko człowieka - mamy podobny typ metabolicznych i cech dziedzicznych. Jedwabników genów odpowiedzialnych za dziedziczenia, można symulować liczby chorób takich jak rak, cukrzyca. Ponadto jedwabnika - idealny reaktor naturalny: to shelkootdelitelnye dławik - fabryki o wysokiej zawartości białka. Odkrywając geny motyli, naukowcy byli w stanie zrozumieć mechanizm, który reguluje kokonu curling. Mechanizm może być sterowany i tworzyć czyste białka lek do leczenia pewnych chorób. Republika Korei i Japonii otrzymały już kilkunastu patentów leków produkowanych przez jedwabników, ułatwiając ataki cukrzycy i zmniejszyć ciśnienie.

Chzhunhuay Xiang, członek Chińskiej Akademii Inżynierii i główny badacz w badaniu genomu jedwabnika, że ​​znaczący postęp, że Chiny poczyniły w badaniach genetycznych doprowadzi do rewolucyjnych zmian w tradycyjnym przemyśle jedwabiu.

Nowoczesna powrót przemysłu do dawnej świetności, ale nie jest to jedyny cel - wykorzystanie zaawansowanych technologii może być znacznie szersze. Xu Shitsin pewien jedwab jest przede wszystkim do wartości kulturowej Chin „Nasi przodkowie na cztery wielkie wynalazki - kompasu proch, papier i drukarnię z ruchomym typu - ale jeśli chodzi o wpływy kulturowe na całym świecie, również w naszym kraju ustalono cztery ważne produktu kulturowego. - Beijing opera, sztuka, herbatę, porcelanę i jedwab " W Xu pamięć Shitsina były słowa wypowiedziane przez swojego amerykańskiego przyjaciela, raz odwiedził profesora na imprezie: „Każdy kamień na Jedwabnym Szlaku ma historię więcej długu niż całej historii Stanów Zjednoczonych”

Miasto Masters - Szanghaj. Tailor Chu Hongsheng ze sklepu Han&rsquo-a za 74 lat swojej kariery służył tysiącom klientów. Ubrał wszystkie pierwsze dandysów i damy, takie jak słynne aktorki Butterfly W. W całym swoim życiu, stworzył sukienkę w całości z jedwabiu, ponieważ wierzy, że żadna inna tkanka nie jest w stanie zwiększyć piękno chińskich dziewcząt.

W prowincji Zhejiang projektanci starają się tworzyć własne marki konkurencyjne na rynku światowym.

Shelkotkacheskie starej fabryki w Suzhou prowincji, aby przetrwać, zaczął rozwijać turystyczny Programy- wycieczkę kończy pokazując gotową odzież i koce, szyte z naturalnych włókien.