10 Popularnych wyobrażeń o przestrzeni

Tak szybko, jak ludzie po raz pierwszy podniósł głowę i wbił wzrok w nocne niebo, były dosłownie zafascynowany światłem gwiazd. Ta fascynacja doprowadziła do tysięcy lat pracy na teorie i odkrycia związane z naszym Układzie Słonecznym i ciał kosmicznych, które są w nim. Jednak, jak w każdej innej dziedzinie wiedzy o przestrzeni często opiera się na fałszywych wniosków i błędnych interpretacji, która następnie przyjętych w wartości nominalnej. Biorąc pod uwagę, że przedmiotem astronomii był bardzo popularny nie tylko wśród profesjonalistów, ale także wśród fanów, to łatwo zrozumieć, dlaczego od czasu do czasu te błędy stają się zakorzenione w świadomości społeczeństwa.

Dark Side of the Moon

Wiele osób zapewne usłyszał album «The Dark Side Of The Moon» grupy Pink Floyd, a sam pomysł, że Księżyc ma ciemną stronę, stał się bardzo popularny wśród publiczności. Tylko tutaj sprawa jest, że Księżyc ma ciemną stronę. To wyrażenie jest jedną z najczęstszych nieporozumień. A jego przyczyną jest związane ze sposobem Księżyc obraca się wokół Ziemi, a także fakt, że księżyc zawsze zwrócona w stronę naszej planety tylko po jednej stronie. Jednak pomimo faktu, że widzimy tylko jedną stronę nim, często świadkami faktu, że niektóre części stają się lżejsze, podczas gdy inni są pokryte ciemności. Mając to na uwadze, że to logiczne założenie, że ta sama zasada byłoby prawdziwe dla drugiej strony.

Bardziej poprawna definicja będzie „niewidoczna strona księżyca”. A nawet jeśli nie widzisz go, to nie zawsze jest ciemno. Chodzi o to, że źródłem blasku księżyca na niebie nie jest Ziemia i słońca. Nawet jeśli nie widzimy po drugiej stronie księżyca, jest również oświetlone przez słońce. Dzieje się w cyklach, a także na Ziemi. Jednak ten cykl trwa trochę dłużej. Całodniowa księżyc jest odpowiednikiem około dwóch tygodni Ziemi. Dwie ciekawostki w pogoń. Gdy księżycowy program kosmiczny nigdy nie zmaterializowała lądując na drugiej stronie Księżyca, który jest zawsze odwrócił się od Ziemi. Załogowych misji przestrzeń kiedykolwiek przeprowadzono w nocy z cyklu księżycowego.

Wideo: 10 popularnych wyobrażeń o przestrzeni

Wpływ księżyca na przypływy

Jednym z najczęstszych nieporozumień ze względu na fakt, w jaki sposób siły pływowe. Większość ludzi rozumie, że siły te są uzależnione od księżyca. I to prawda. Jednak wiele osób nadal błędnie uważają, że tylko Księżyc jest odpowiedzialny za tych procesów. W prostych słowach, siły pływowe mogą być kontrolowane przez siły grawitacyjne o dowolnej wielkości wystarczającej pobliski ciała kosmiczne. Mimo, że Księżyc ma dużą masę i znajduje się blisko nas, że nie jest jedynym źródłem tego zjawiska. Na pływów ma jakiś wpływ i słońce. W tym przypadku, łączny efekt księżyca i słońca jest powiększony, gdy tymczasowy (jedna linia) dwóch obiektów astronomicznych.

Niemniej jednak Księżyc ma większy wpływ na procesy Ziemi niż Słońce. To dlatego, że mimo ogromnej różnicy w masie księżyc jest bliżej nas. Jeśli pewnego dnia księżyc zostanie zniszczony, zaburzenia wód oceanicznych nie zatrzymują. Jednak bardzo zachowanie przypływów zdecydowanie zmienia się znacząco.

Wideo: 10 błędnych przekonań na temat miejsca

Słońce i Księżyc są tylko ciało kosmiczne, które mogą być widoczne w ciągu dnia

Który obiekt niebiański możemy zobaczyć na niebie w ciągu dnia? To rację, słoneczny. Wiele osób nawet nie widać księżyca w godzinach popołudniowych. Najczęściej można zauważyć zarówno we wczesnych godzinach porannych lub po prostu zaczyna się ściemniać. Jednak większość ludzi myśli, że tylko te kosmiczne obiekty można zobaczyć na niebie w ciągu dnia. Obawiając się o swoje zdrowie, ludzie mają tendencję do patrzenia na słońce. Ale coś jeszcze można znaleźć obok niego po południu.

Tam w niebie inny obiekt, który można zobaczyć na niebie nawet w ciągu dnia. Ten obiekt jest Wenus. Kiedy patrzysz w nocne niebo i zobaczyć wyraźnie wyróżnia się świetlisty punkt na nim, wiesz - najczęściej widać to Wenus, a nie jakiejkolwiek gwiazdy. Phil Plate, felietonista Bad Astronomy Odkryj Portal była mała książka, po którym na niebie w ciągu dnia, można znaleźć i Wenus i Księżyc. Autor zaleca więc być bardzo ostrożny i staram się nie patrzeć na słońce.

Przestrzeń pomiędzy planetami i gwiazdami jest pusty

Kiedy mówimy o przestrzeni, od razu pojąć nieskończoną i zimną przestrzeń wypełnioną pustki. I choć wiemy, że we wszechświecie, proces powstawania nowych obiektów astronomicznych, wielu z nas są przekonani, że przestrzeń między tymi obiektami całkowicie pusty. Co dziwnego, jeśli sami naukowcy przez długi czas wierzył w to? Jednak nowe badania wykazały, że we wszechświecie istnieje wiele bardziej interesujące niż można dostrzec gołym okiem.

Nie tak dawno temu, astronomowie odkryli ciemna energia w kosmosie. I to ona, zdaniem wielu naukowców, sprawia, że ​​wszechświat będzie się rozwijać. Ponadto, prędkość tej przestrzeni ekspansji stale rośnie, a według naukowców, po wielu miliardach lat, to może prowadzić do „rozerwania” wszechświata. Tajemnicza energia w danej objętości jest dostępny niemal wszędzie - nawet w strukturze przestrzeni. Fizycy badający to zjawisko, uważają, że mimo obecności wielu tajemnic, które musi jedynie zdecydować się międzyplanetarny, międzygwiezdne a nawet międzygalaktyczne przestrzeń nie jest pusta, jak byliśmy wcześniej.

Wideo: 10 błędnych przekonań na temat miejsca

Mamy zrozumienie wszystkiego, co dzieje się w naszym układzie słonecznym

Długo myślano, że wewnątrz naszego układu słonecznego ma dziewięć planet. Ostatnia planeta Pluton. Jak wiecie, status Plutona jako planety została ostatnio podważona. Powodem tego jest to, że astronomowie zaczęli się znaleźć obiekty w Układzie Słonecznym, którego wielkość odpowiada wielkości Plutona, ale są to obiekty wewnątrz tzw pasa planetoid, położone tuż za dawnym dziewiątej planety. Odkrycie to szybko zmienił naukowcom pomysł jak to wygląda nasz System solarny. Całkiem niedawno opublikowane teoretycznych prac badawczych, który stanowi, że w Układzie Słonecznym mogą zawierać dwa obiekty kosmiczne większa od Ziemi i około 15 razy swoją wagę.

Teorie te są oparte na obliczeniach liczby obiektów w różnych orbit Układu Słonecznego, a także ich interakcji. Jednakże, jak wskazano w nauce jeszcze nie odpowiednie teleskopy, które pomogłyby udowodnić lub obalić ten pogląd. I chociaż takie stwierdzenia wydają się być zgadywania liści herbaty, to z pewnością jasne (z powodu wielu innych odkryć), że granice zewnętrzne naszego układu słonecznego jest o wiele bardziej interesujące niż wcześniej sądzono. Nasza technologia kosmiczna jest stale rozwijana i tworzymy coraz więcej nowoczesnych teleskopów. Jest prawdopodobne, że pewnego dnia będą nam pomóc znaleźć coś wcześniej niezauważony w tylnej części naszego domu.

Temperatura uprawy słońce

Według jednej z najbardziej popularnych „teorii spiskowych”, działaniem promieni słonecznych na Ziemi wzrasta. Jednak tak się nie dzieje ze względu na zanieczyszczenia i wszelkich globalnych zmian klimatycznych, a ponieważ temperatura na słońcu wzrasta. To stwierdzenie jest częściowo prawdą. Jednak wzrost ten zależy od roku w kalendarzu.

Od 1843 roku, naukowcy stale udokumentowane cykli słonecznych. Z tej obserwacji, zdali sobie sprawę, że nasza gwiazda jest dość przewidywalna. W cyklu jego aktywności słońce temperatura wzrasta do pewnego poziomu. Cykl otrzymuje a temperatura zaczyna spadać. Według naukowców z NASA, każdy cykl solarny trwa około 11 lat, a ostatnie 150 naukowcom obserwować każdego z nich.

Pomimo faktu, że wiele rzeczy w stosunku do naszego klimatu i jej związek z aktywnością słoneczną pozostają tajemnicą dla naukowców, nauka ma całkiem dobry pomysł, kiedy spodziewać wzrost lub spadek w tej samej aktywności słonecznej. Okresy ogrzewania i chłodzenia Słońca nazywana jest maksymalna i minimalna energia słoneczna energia słoneczna. Kiedy słońce jest w swoim maksimum, cały układ słoneczny nagrzewa. Jednak proces ten jest całkowicie naturalny i występuje raz na 11 lat.

Pole planetoid Układu Słonecznego podobnych do kopalni

W klasycznej sceny „Gwiezdnych Wojen” Han Solo i jego przyjaciół na pokładzie musiał ukrywać swoich prześladowców w pole asteroid. Ogłoszono, że szanse udanego lotu tej dziedzinie aż do 3720 1. Ta obserwacja, jak również spektakularne grafiki komputerowej, przełożone w umysłach ludzi, że jest podobny do kopalni pola asteroidów i przewidywania sukcesu ich przecięcia jest prawie niemożliwe. W rzeczywistości, ta uwaga nie jest prawdą. Jeśli Han Solo musiał przejechać przez pole asteroid, w rzeczywistości, przede wszystkim, każda zmiana toru lotu będzie występować nie częściej niż raz w tygodniu (zamiast raz na sekundę, jak pokazano w filmie).

Dlaczego pytasz? Ponieważ przestrzeń jest ogromna, a odległości między obiektami w tym, co do zasady, są równie zbyt wielkie. Na przykład, pas planetoid w Układzie Słonecznym jest bardzo rozproszone, tak w prawdziwym życiu, Han Solo, jak zresztą i sam z całej floty gwiezdnych niszczycieli Darth Vader, nie trudno byłoby ją przekroczyć. Asteroidy te, które zostały pokazane w filmie, najprawdopodobniej wynikiem zderzenia dwóch olbrzymich ciał niebieskich.

Wybuch w przestrzeni

Istnieją dwa bardzo popularne wyobrażeń o tym, jak zasadzie eksplozji w przestrzeni. Pierwszą rzeczą, jaką można zobaczyć w wielu filmach science fiction. Gdy dwa statki kosmiczne pochodzi gigantyczną eksplozję. Jednak często staje się tak silne, że fala uderzeniowa z niego niszczy również i znajduje się w pobliżu innych statków kosmicznych. Według drugiego błędne, gdyż podciśnienie w przestrzeni nie ma tlenu eksplozje w niej nie jest możliwe, jak np. W rzeczywistości jest to w rzeczywistości leży gdzieś pomiędzy tymi dwoma widokami.

W przypadku wystąpienia eksplozji wewnątrz statku, tlenu wewnątrz, w mieszaninie z innymi gazami, które z kolei tworzą wymaganej reakcji chemicznej do powstania pożaru. W zależności od stężenia gazu, ogień może pojawić się naprawdę tak dużo, że trwają eksplozji statku. Ale ponieważ nie ma ciśnienia w przestrzeni, eksplozja rozprasza w ciągu kilku milisekund po upadku w próżni. Zdarza się tak szybko, że można nawet mrugać nie mają czasu. Ponadto, nie będzie fali uderzeniowej, która jest częścią najbardziej niszczące eksplozji.

Wszystkie planet pozasłonecznych podobnych do Ziemi

Ostatnio w mediach można znaleźć bardzo często pisze, że astronomowie odkryli kolejną egzoplanety, które mogłyby potencjalnie podtrzymujących życie. Kiedy ludzie słyszą o nowych planet znajdujących się w tym duchu, najczęściej myślą o tym, jak byłoby wspaniale, aby znaleźć sposób, aby zebrać swoje rzeczy i iść na czystym środowisku, gdzie natura nie została poddana sztucznymi wpływami. Ale zanim pójdziemy podbić bezmiar kosmosu, będziemy musieli rozwiązać szereg bardzo ważnych kwestii. Na przykład, podczas gdy my nie wymyślać zupełnie nową metodę podróży kosmicznych, możliwość dostępu te egzoplanety jest tak prawdziwe jak magiczne rytuały na wezwanie demonów z innego wymiaru. Nawet jeśli znajdziemy sposób, aby szybko dostać się z punktu „A” w przestrzeni do punktu „B” (za pomocą silników hyperspace osnowy lub tunele, na przykład), przed nami nadal będzie szereg zadań, które należy rozwiązać przed wyjazdem ,

Czy uważasz, że wiemy dużo o egzoplanet? W rzeczywistości nawet nie mają pojęcia, co to jest. Fakt, że te planety pozasłoneczne są tak daleko, że nie możemy nawet obliczyć ich rzeczywistej wielkości, składu atmosfery i temperatury. Cała wiedza o nich jest oparta wyłącznie na domysłach. Wszystko, co możemy zrobić, to przyjąć jedynie odległość między planetą a jej rodzimej gwiazdy, i na podstawie tej wiedzy, aby wydedukować wartość jego wielkości oczekiwanej w stosunku do Ziemi. Należy również zauważyć, że pomimo częstych i głośnych tytułów nowych egzoplanet znalezionych wśród wszystkich znajdzie tylko około stu znajdują się wewnątrz tak zwanej strefie mieszkalnej, potencjalnie nadaje się do utrzymania ziemskiego życia. Co więcej, nawet wśród lista jest naprawdę tylko odpowiednie jednostki mogą być groźne dla życia. A słowo „może” jest tutaj nie używane przez przypadek. Naukowcy w tym względzie zbyt nie ma jednej odpowiedzi.

Masa ciała w przestrzeni jest zerowa

Ludzie myślą, że jeśli dana osoba znajduje się na statku kosmicznym lub stacji kosmicznej, jego ciało jest w całkowitej nieważkości (czyli masy ciała jest równa zeru). Jednak jest to bardzo błędne, ponieważ przestrzeń jest coś takiego nazywa mikrograwitacji. Ten stan, w którym przyspieszenie ziemskie, to jednak w praktyce, ale znacznie zredukowane. I nie zmienia natomiast samym siły grawitacji. Nawet jeśli nie są powyżej powierzchni Ziemi, siła ciężkości (grawitacji), pod warunkiem, że są nadal bardzo silne. Oprócz tego będą dostarczane przez siły grawitacji Słońca i Księżyca. Dlatego też, gdy jesteś na pokładzie stacji kosmicznej, a twoje ciało będzie mniej nie ważyć. Powodem, dla którego stan nieważkości jest zasada, na której stacja jest owinięty wokół Ziemi. W prostych słowach, osoba w tej chwili jest w nieskończonej swobodnego spadania (on po prostu spada wraz ze stacją nie są w dół i do przodu) i obsługuje stację parującą sama obraca się wokół Ziemi. Efekt ten można powtarzać nawet w atmosferze ziemskiej na pokładzie samolotu, gdy samochód zyskuje pewną wysokość, a następnie zaczyna gwałtownie spadać. Ta technika jest czasem wykorzystywane do szkolenia kosmonautów i astronautów.