Amerykański naukowiec planetarny przedstawiła nową teorię powstania Księżyca

Wideo: NASA Były pracownik przedstawił obraz z obcymi księżycowy bazowych

Pan Stevenson mówi, że od dawna jest zwolennikiem najbardziej wspierany przez nowoczesne teorii: Księżyc - część ziemi, wyrwane z nią zderzenia naszej planety z dużych planet podobnych do Ziemi, co najmniej wielkości Marsa. Niestety, ta hipoteza nie odpowie na wszystkie pytania. Tak więc, analiza materiału księżycowego wniesiona przez statki i automatów na Ziemi, wykazały, że skład izotopowy księżycowej skorupy znajduje się zbyt blisko ziemi, okazuje się, że Theia, uderzył w Ziemię, nie przyczyniły się do naszego materiału towarzyszącego.

Ten problem jednak istnieje odrębny rozwiązanie teoretyczne: Theia był bardzo duży i uderzyć w Ziemię w ostrym kątem, co powoduje oddzielony od naszego domu wiele jego istoty, a ona, przeciwnie, prawie nie cierpią, bo śladu w składzie księżyc nie jest.

Księżyc tuż po jej utworzeniu 4,5 miliarda lat temu. (Ilustracja NASA / Goddard Space Flight Center).

Wideo: Cicha broń Hitlera. Battle of the Atlantic. sekret rozwój

Wyjdź wszystko dobre, z wyjątkiem faktu, że ta hipoteza może być podsumowane przez wyrażenie „mądrzejszy”. Gdzie Theia, obiekt większy niż Mars, ale Mars nie jest oczywiste? I to nie jest taka konstrukcja jest próbą uciec od palących problemów? ..

Pomysł, że w pewnym momencie ziemia z powodu nadmiaru momentu pędu właśnie stracił część siebie, a przyszłość materiał księżycowy poleciał w kosmos, jeszcze mniej zrównoważona: a moment pędu we wczesnej Ziemi było tak wiele, że nie rozumiem, jak mogła być i istnieją.

Co robić? Dave Stevenson (Dave Stevenson) z California Institute of Technology (USA), oferuje inną opcję: Księżyc - byłego satelitę Wenus. W rzeczywistości, zauważa, Wenus jest bardzo podobna do Ziemi pod względem masy i rozmiarów, znacznie większej niż Mars lub Mercury. W rzeczywistości, to na ogół blisko nas, i od odległości, a parametry masy i wielkości ciała we wszechświecie. Dlaczego satelita Ziemi jest (i dość duże) i Wenus nie jest?

Tutaj, oczywiście, istnieje kilka kwestii.

Zacznijmy od tego, że dane bliskości składu izotopowego Księżyca i Ziemi są niepodważalne. Oznacza to, że jeśli Księżyc jako satelita początkowo należała do Wenus, skład izotopowy Wenus powinien być prawie identyczne do Ziemi. Ale to jest?

Tak, uznaję Pan Stevenson, teoria zdobyciu Księżyca Venus zawsze będzie cierpieć z powodu podobieństwa składu Seleny i naszej planety. Jednak kwestia ta ma drugą stronę: nie wiemy nic na temat składu izotopowego Wenus znać. Dawno, dawno temu, przed lotem kosmicznym, wydawało się, że izotopowe kompozycje Księżyca i Ziemi nie musi być taka sama. Powiedzieć komuś w 1968 roku, że izotopy pyłu księżycowego i skorupa ziemska w istocie identyczne, byłoby znaczącym ukrzyżowany.

A co, jeśli ta sama sytuacja miała miejsce z Wenus? Co zrobić, jeśli weźmiemy pod uwagę skład izotopowy jego powierzchni inaczej tylko nieporozumienie, ale w rzeczywistości, czekamy na nie jest takie samo zaskoczenie, że na Księżycu?

Tak, dopóki odpowiedź jest niczym. Rzeczywiście, jeśli przyniesie przyszłość misji na Wenus do Ziemi na szczegółowych badaniach skale o tym samym składzie izotopowym, chorują. Ale problemem jest to, że w proponowanej teorii istnieją znaczne luki z falsyfikowalności, czyli możliwość sprawdzenia, czy jego wnioski są poprawne.

Niestety, lot na Księżyc badania z dostawą powrotem do gleby został dekady od czasów zimnej wojny - niemal nieosiągalne zadanie dla wszystkich narodów kosmicznych przoduje. Program kosmosu gdzie indziej na krótkim (w porównaniu do przemysłu obronnego) lutowania: nie ma potrzeby, aby udowodnić światu wyższość innego mocarstwa, w rezultacie, w przypadku braku konkurencji tak naprawdę nie zrobić.

Ale nawet jeśli to było robione, aby sprawdzić taką teorię byłoby strasznie trudne. Wenus atmosfera sto razy gęstsza niż nasze, a grawitacja podobna. Oznacza to, że rakieta powinna dostarczyć moduł do pobierania próbek gleby na powierzchnię, po czym moduł jest wymagany latać na swoich silników, a jej drugi etap powinien być wystarczający, aby dostarczyć ładunek na Ziemię. To sprawia, że ​​wymaganą wagę nośnika prostu tytanicznej - tak bardzo, że gdy projekt zbliża się do kosztów i złożoności amerykańskiego programu księżycowego. Jest to niemożliwe, aby wyobrazić sobie rząd, który jest w stanie pójść na odprawy dla jednej z teorii powstania Księżyca.

Wideo: Tajemnicze kamienne kule - Kostaryka

Venus zdjęcie (sztuczny kolor) z odległości 36 000 km. (Ilustracja ESA / MPS / DLR / IDA).

A przecież „drapieżny” wersja występowania Selene, istnieją mocne. Przypomnijmy, Wenus obraca się w kierunku przeciwnym do wszystkich innych planet w Układzie Słonecznym, i to istnieje wyraźna utrata momentu obrotowego w porównaniu z Ziemią. Jest to strata może być odpowiedzialny i skrajne osłabienie pola magnetycznego planety, jest uważana za główną przyczynę utraty jego wody. Wcześniej, w celu wyjaśnienia, to wszystko przyciąga do idei, że kiedyś był satelita Wenus - „stracić” obecnego Merkurego, który przez niektórych grawitacyjnych oddziaływań z trzeciego ciała (lub grupy jednostek) do Podczas tego procesu, zarówno orbity planet wewnętrznych Układu Słonecznego znacznie zniekształcony, Wenus zaczęła obracać się w nienaturalnym kierunku i prawie stracił moment.

Gdy miejsce umieścić Rtęć Moon, sytuacja z Wenus dziwactw również staje się o wiele łatwiejsze do zrozumienia niż w koncepcji, że satelity Venus nigdy nie miał.