Mity i przesądy marynarzy

Starożytni Egipcjanie wykonane wycieczki po Afryce na ich statki, wykonane z papirusu, laminowanych wodach Oceanu Spokojnego, chińskie dżonki, Malezji katamarany, a słynny rejsy morskie Fenicjanie, Grecy, a następnie Rzymianie i śpiewane przez poetów i historyków. Morze zawsze przyciąga człowieka, a także zawsze nieprzewidywalne zagrożenie dla niego. To może hojnie obdarzyć: bez względu na to, czy haczyk obfite, bogate produkcyjnych, kupców zysku, ale również mogłaby i zniszczyć. I tak od wielu lat, jak wiele ludzie idą do morza, starał się chronić się przed mocą elementów, ograniczyć ją i podporządkować swoją wolę. I to pragnienie wieków doprowadziła do niezliczonych tradycji, zwyczajów i przesądów związanych z morzem, elementu i ludzkie pragnienie, by poznać niepoznawalne.

Tailwind

Tailwind w dobie nawigacji żeglarskiej, zwłaszcza w czasach, gdy okazja, aby przejść sklejaniu (pod kątem do wiatru) została poważnie ograniczona przez brak jeszcze nie wynaleziono skośne żagle, grał rolę marynarza wielkie znaczenie. Pomorie W oczekiwaniu na korzystny wiatr rozmowie z nazwiskami wszystkich wiatrów, a jednocześnie specjalny wycięcie na drążku. Jej sternik wrzucił na głowę do morza, mówiąc słodkie słowa do żony prawo wiatr i berating żonę przeciwnie. Szwedzi w takich przypadkach mówi modlitwę, który poprosił o pomoc od wszechwładnego ducha króla Eryka. Według legendy, mógł kierować wiatry w kierunku, gdzie skierować daszka czapki. Taki wiatr zwany „kiwając” i stroiki fashioned „jak Erica” był obowiązkowy atrybut każdego szanującego odzieżowego Skipper-Szweda. W Nowej Zelandii żeglarzy był wspólny obrzęd „karmienia” prawo wiatrowej. Starożytni żeglarze Indonezja były paskudny wiatr w postaci wściekłych burz kobiety. Najlepszym lekarstwem na pozbycie się jej podstępów ... jest rozebrać się do naga dla wszystkich marynarzy. A następnie zakłopotany „wietrzny dama” niekoniecznie będzie skręcić w bok. Jeszcze wierzono, że w spokoju, aby spowodować wiatr, trzeba zarysować maszt z nożem, a po drugiej stronie, która potrzebuje wiatru. Jeśli to nie pomoże, sądzono, że płyta jest niepoprawnym grzesznikiem. Należy zidentyfikować i być zmuszony do pokuty. Najbardziej paradoksalne, że wierzono nawet tych zatwardziałych grzeszników jak piraci, a jeżeli poszkodowany jest uważany za grzesznik nawraca, sprawa może przyjść do kłucia.

Pan wiatrów Eol

Według mitologii starożytnych Greków, suwerenne wiatrów Eol miał czterech asystentów - Northern burzliwe Boreas, wschodni wiatr EVR, południowej i zachodniej muzyki Zephyr. I tak, aby nie rozgniewać Aeolus z jego asystentów, żeglarze zwrócił się do mistrza wiatry z modlitwą i składał ofiary do niego. Ale taka ofiara i modlitwa istniał nie tylko w Europie, jest nadal w krajach Europy Południowo - Wschodniej żeglarze Azji modlą się do swoich dawnych bogów, światła kadzidło i dary, i robią to ze wschodniej wielkoduszności i szacunku, wyrzucanie do morza srebro lub nawet złote monety i dekoracje.

wiatr Vysvistyvanie

Od niepamiętnych czasów, marynarzy i rybaków szukać nie tylko przewidzieć, co będzie wiatr, ale także starał się ją kontrolować. W ten sposób narodził się wiele rytuałów i magicznych narzędzi zaprojektowanych w celu ochrony łodzi od burz, lub wywołać pożądany wiatr. Najbardziej popularnym sposobem na pracę wiatr „vysvistyvanie”.

Grecka legenda boga morza Triton mówi, że na polecenie ojca - boga morza Posejdona - był przy zlewie „gwizdek” Burza na morzu, oraz, gdy jest to konieczne, aby go pocieszyć. Ta sama technika wykorzystywana i chińskich marynarzy, choć mitów starożytnej Grecji, nie były znane. Chińczycy wierzyli, że muszelki zamieszkałe przez duchy, nakazał element morskiego. są szczególnie cenione rzadkich białego skorupy „yusuan” mający loki ruchu wskazówek zegara. są zazwyczaj przechowywane w klasztorach i wartość była równa diamentów. Szczęśliwy był marynarz, który wolno było zabrać ze sobą do morza świętą relikwię.

Wideo: Latanie gollandets.Pravda lub vymysel.Mify ludzkość

Z biegiem czasu, nie korzystają już z muszli, ale zwyczaj „gwizdek” wiatr nadal żyć, rozprzestrzeniła się mórz i flot.

W rosyjskich marynarzy mają przysłowie: „Nie gwizdek, a wiatr nie będzie.” Ale gwizdek miał mądrze. W tym celu, mistrzowie i Boatswains miał specjalne „charmed” gwizdki, które były przechowywane w pudełkach modlitewnych i zostały użyte wyłącznie w skrajnych przypadkach.

Wideo: Muzeum mity i przesądy ludu rosyjskiego

„Whistle” wiatr melodyjne trele, odwracając się w kierunku, z którego oczekiwany jego przybycie. Ilość zależy od gwizdania siły wiatru i czasu jego trwania. Proste bezmyślne gwizdać na pokładzie jest surowo karane, ponieważ, zgodnie z żeglarzy może prowadzić do nieoczekiwanych kłopotów.

Jednak w „vysvistyvanie” wiatr nie oparła wszystkich żeglarzy. Najbardziej rozsądne, aby podjąć odpowiednie środki przed wyjściem w morze. Na przykład starożytni Grecy przed długim rejsie był ogolony łysy, jakby dając jej włosy boga dar Boreas północ wiatrowych.

Finowie zakupione w sklepach cudownego liny portu z trzech węzłów oczarowany. W odpowiednim momencie, uwalniając niektóre z nich mogą powodować niewielki wiatr, dobry silny wiatr lub burza zła. Kto zwyciężył, mógł kupić prosty amulet w kształcie medalionu z wizerunkiem statku pod żaglami. Był też zwyczaj - w celu odwrócenia burzę, kapitan zdjął miecz i pokazał je na płycie z boku, na którym spodziewane wprowadzenie elementów. Ale te kroki mogą być tylko kapitanem statku. Do tej pory osiągnąć ponurą historię popełnienia takiego rytuału asystentów i hetmani okropnych wozów, które spotkały zarówno wykonawców rytuału, a statek, na którym został on wykonany jest „arbitralny”. W słonych włóczęgów były inne „sprawdzonych” środki. Na przykład, sądzono, że wiatr przyniósł bultyhanie mopa walkę na statku, wylewanie wody żagli, wiązanie buta lub facetów zrzut o obiekt jako dar bogów morskich. Jednak stało się to, że wszystkie te działania, razem wzięte, nie powoduje najmniejszego ruchu powietrza. Potem była ostatecznością ... dobrze wychłostać zasmarkany kabina chłopiec, tak bardzo, że krzyczał na cały ocean.

W dawnych czasach w celu zabezpieczenia się w czasie burzy, Chińczycy wynaleźli pozwolić wodę z papieru wykonane małe łodzie. Uważali, że mogą rozpraszać złe duchy nad morzem, w czasie, jak prawdziwe statki będą mieli okazję, aby uciec przed niebezpieczeństwem. Japończycy od dawna uważa się, że w takich przypadkach może pomóc wniesiona przez morze bogom w ofierze czerwonym Kot. żeglarze europejscy oswoić elementy szalejące, wylewa na szybie bocznej wina i Wikingowie - kieliszek czystej wody słodkiej.

Dla młodych żeglarzy przekraczania równika po raz pierwszy zorganizowała tradycyjną kąpielą. Przy przekraczaniu równika zakazanego pluć burtę i golić i powrót w kierunku ruchu statku. Naruszenie tych zasad może być samospełniającą awarii lub katastrofy.

Istnieje przekonanie, że wieloryb - szczęśliwy zwierząt. Kłopot spodziewałem tych. którzy zabijają wieloryby, ale pojawienie się wielorybów, gdzie oni nie widzieli wcześniej, obiecał przyszłe kłopoty. Wiele żon wielorybników w różnych krajach leżał w łóżku i głodu, podczas gdy ich mężowie byli na morzu, w celu zapewnienia im dobrego połowu.

Wierzono, że podczas spokój, spowodować maszt wiatr trzeba zeskrobać nożem, a po stronie, z której potrzebna jest wiatr.

Jeśli morze spokój, okazało się, wiatr żagle wypełnione wiatru, że przelewa się wodę.

Wszystko z dzieciństwa wie, że wskazując palcem na coś, a nie tylko pokazać swój brak manier, ale jest w złym guście i brzydkiego czynu. Szczególnie zły znak, aby wskazać palcem na niebo - może to gniew bogów i przynieść burzę i stonowane. A w każdym porcie wszyscy wiemy, że wskazując palcem na statek wychodzi z niego, aby go skazać na śmierć.

Wydawałoby się, że podkowa zwłaszcza wylądować maskotkę. Jednakże, morze, to ma wielkie znaczenie. Jeśli podkowy przybite do masztu, na drzwiach kabiny lub pod pokład, "Lady Luck" Pamiętaj, aby pomóc swój statek. Dlatego na maszcie słynnego flagowego fregaty Admirał Nelson został również przybite podkowy. Ponadto, należy zauważyć, powiesić podkowę na różne sposoby. Rosyjski kończy się w dół. Wiele narodów pokonać kończy się, uważa się, że jeśli szczęście nie będzie działać (nie tłumaczyć). I można powiesić go w pozycji środkowej, wtedy będzie symbolizować literę "C" - pierwsza litera w imię Chrystusa (Christ).

Indonezja była reprezentowana przez starożytnych żeglarzy przeciwny wiatr w postaci wściekłych burz kobiety. Najlepszym lekarstwem na pozbycie się jej Wiles ... rozebrać dla wszystkich marynarzy. A potem zażenowany "wietrzna kobieta" należy skręcić w bok.

kolczyk w prawym uchu chroni przed reumatyzmem i niedowidzących. Duży złoty pierścień noszony przez marynarzy przekazywanych przez przylądek Horn.

W rosyjskich żeglarzy najbardziej czczonych święty uważany Mikołaja Naval. On nie tylko "chroni biednych i potrzebujących"Ale również może pomagać statkom w niebezpieczeństwie, zatrzymać burzę, leczyć żeglarza, który spadł z masztu, i tak dalej. Marine Nicola nazywa "Niniejszy help", W rękopisie "Ustyansky Pravilnik" To daje następujące wyjaśnienie. Okazuje się, że wszyscy święci, z wyjątkiem Nikola może pomóc prosząc jedynie za zgodą Wszechmogącego. Patrona żeglarzy "przekazania łaski Bożej przyznany"Oznacza to, że w krytycznej sytuacji, może on działać niezależnie, bez koordynacji swoich działań z Bogiem. W środowisku morskim, a czasami to było, co minutę, taka pomoc jest bardzo ceniona.

saint Anthony

Portugalscy żeglarze katoliccy zwolennicy wierzą Antoniegod. Żeglarze z szacunkiem odnosić się do niego, ale z nim w postaci figurek traktowanych dość niegrzecznie. Podczas burz był przywiązany do masztu, coraz mocniej jednostek ciągnących lub kąpieli w morzu na liny lub całkowicie wyrzucony za burtę.

tatuaż - stosując się do ciała za pomocą rysunków wstrzykiwanie pod skórę farby, był to starożytny zwyczaj marynarza. W ten sposób starali się przypodobać się bogom morze i wrócić bezpiecznie do domu. Szczęście przyniósł następujący obraz - obraz morza (symbol nadziei), czarnego kota, chetyrehlepestovogo liść koniczyny, podkowy i innych znaków, często w zależności od ich czczonego każdego narodu. Wielu żeglarzy miał tatuaż wspólnego - Wizerunek gwiazdy między kciukiem a palcem wskazującym. Najczęściej stosowane do ciała symboli religijnych chrześcijan - ukrzyżowania. Cel ten był dostać ochronę bogów, a także w przypadku śmierci marynarza tatuażami, które mogłyby definiują co wiara utonął, a więc dla każdego zwyczaju, żeby go pochować. Przebiegli żeglarze zrobił na plecach tatuaż ukrzyżowania, naiwnie wierząc, że w przypadku kary za jakiekolwiek wykroczenie, bosman nie pobije "dvenadtsatihvostoy kot" na krzyż - symbol wiary.

Istnieje przekonanie, że mewy - Ten Keepers dusze ludzi, którzy zginęli w katastrofie morskiej. Żałosny krzyk mew - wymóg z martwych, aby je pochować według tradycji chrześcijańskiej - w ziemi.