Jakie sekrety ukrywa Orion Nebula?

Oriona (znany również jako Messier 42 M 42 lub NGC 1976) jest świecący obszar mgławicy emisji i jednocześnie jonizowane wodoru. Znajduje się on trochę poniżej pasa Oriona.

To jest naprawdę najjaśniejsza rozproszone mgławica jego powierzchnia rozciąga się na około 80 x 60 Arc-minut, co jest więcej niż cztery razy większy od pełni księżyca i blask około 4 wielkości, stąd dobra widoczność na nocnym niebie gołym okiem, a jej pozycja w równik niebieski sprawia, że ​​ta mgławica jest widoczna niemal w każdym miejscu na świecie. M 42 znajduje się w odległości około 1344 lat świetlnych od ziemi i wynosi 33 lat świetlnych średnicy.

Ze względu na odkrycie tej mgławicy ma dokładnych danych, ale odkrycie liczby Orion Nebula źródeł błędnie przypisanych do niemieckiego astronoma J. Tsizatu, choć według innych źródeł, została odkryta przez francuskiego astronoma Nicolas-Claude Fabri de Pereyskom.

Mgławica Oriona jest prbstanischem przez setki młodych gwiazd. Są tu i protozvedy a nawet Dysk Protoplanetarny. Niektóre z tych systemów będą stanowić rodzącej planety, podczas gdy inne emisje z bloków planetoobrazuyuschie systemowych, czyli gazu i pyłu.

Przyczyni się to do powodzi promieniowania ultrafioletowego, które są produkowane przez masywne gwiazdy typu O.

Dziwnie mało, ale społeczność astronomiczna dowiedział się o istnieniu Orion dopiero w 1610 roku, dzięki astronom o nazwisku Nicolas-Claude Fabri de Piresk (Nicolas-Claude Fabri de Peiresc), który był w stanie powtórzyć wyczynu starożytnych ludzi poprzez znalezienie najjaśniejszy punkt na niebie.

Obszar przedstawiony na zdjęciu powyżej, jest nazywany „Trapez» (Trapez). Jest zdominowany przez tworzenie głównie młodych gwiazd, w tym 6 z najjaśniejszych gwiazd w Orionie, które można zobaczyć gołym okiem w pogodną noc z ziemi.

Hipnotyzujący piękno odległej mgławicy kosmicznej nie iść do dowolnego porównaniu z obrazami impresjonistów malarzy, których praca może być tylko odcinek nazywać żałosne fałszywe wszystko, który został stworzony przez Matkę Naturę do setki, tysiące, a nawet miliardy lat.

W rzeczywistości, Orion Nebula - olbrzymi obłok międzygwiezdny, na podobieństwo tych, którzy otaczają Drogę Mleczną. Są one utworzone przez oddziaływanie zimnego przepływu obojętnego wodoru pyłem przestrzeni i innych elementów.

Chmury te mogą rozciągać się na setki przestrzeni lat świetlnych. I, co najciekawsze, to niezwykle piękny pole przestrzeń posiada masę, która może być setki tysięcy razy masa Słońca.

Wszelkie międzygwiezdny obłok jest narażona na działanie słabych sił grawitacyjnych, które są dosłownie rozdzierających go na strzępy. Jednocześnie zapobiega destrukcyjny wpływ ciśnienia &ldquo napełniania&rdquo- obłok gazowy.

Nie tak dawno temu, naukowcy korzystający z Teleskopu Hubble'a znaleziono 150 gwiazd formacje o nazwie „Dysk Protoplanetarny» (Dysk Protoplanetarny). Astronomowie uważają, że te „kółka” to miniaturowe kopie naszego układu słonecznego w bardzo wczesnych etapach ewolucji.

Jeśli oglądać Orion Nebula w ciemnym bezchmurnym nocy przy użyciu teleskopu podwórku, jest prawdopodobne, widać łuk, jak ciąg muszką, z maleńkim uszczelki w środku - „śruby” (te 6 jasne gwiazdy na polu „Line”) , która jest najjaśniejszą część przestrzeni „string”. jasność łuku zmniejsza się od środka na końcach, które nazywane są „skrzydła”. Ciemny awaria, wciśnięta pomiędzy jasnym łuku „string” nazywa się „usta ryby”.

Ten nierówny mgławicy ma kształt okręgu i składa się z wielu obszarów o różnych właściwościach z życia n-p gwiazdowych konstrukcji, obecności i stężenia różnych gazów, etc.

Mgławice nie trwają wiecznie i Orion nie jest wyjątkiem. Około 100 000 lat temu, najjaśniejsza kosmiczny latarni &ldquo-awaryjnym&rdquo- ogromne ilości gazu, tym samym dając życie grupę młodych gwiazd.