Narodziny i śmierć gwiazd

Supernowa eksplozji - zjawisko skali prawdziwie kosmicznym. W rzeczywistości jest to eksplozja kolosalnej mocy, co spowodowało w gwiazdę lub przestaje istnieć lub staje się jakościowo nową formę - jak gwiazdy neutronowej lub czarnej dziury. W tym przypadku, zewnętrzne warstwy gwiazdy są wyrzucane w przestrzeń. Rozbił się z dużą prędkością, tworzą piękne świecące mgławice.

Nebula Simeiz 147 (aka Sh 2-240) - ogromna pozostałością po wybuchu supernowej, położony na granicy konstelacji Taurus i Auriga. Mgławica została odkryta w 1952 roku przez radzieckie astronomów GA Shain i VE Gazy Simeiz Observatory w Krymie. Wybuch nastąpił około 40.000 lat temu, w czasie których środek rozszerza uczestniczył nieba 36 razy większej od powierzchni księżyca w pełni! Te wymiary mgławicy jest imponujące 160 lat świetlnych od Ziemi, a szacuje się na 3000 St. lat. Charakterystyczną cechą obiektu - długie zakrzywione włókna gazu, co dało nazwę Spaghetti mgławicy.

Mgławica Krab (M1 lub katalog Messier Sh) - jeden z najbardziej znanych obiektów kosmicznych. Chodzi tutaj nie jest w jego jasności lub specjalnej urody, aw roli, jaką Crab Nebula odegrała w historii nauki. Mgławica jest pozostałością eksplozji supernowej, który miał miejsce w 1054 r. Wzmianka o wyglądzie tego miejsca jest bardzo jasne gwiazdy są zachowane w chińskich kronikach. M1 znajduje się w konstelacji Byka, obok gwiazdy &zeta-- w ciemnych pogodne noce można zobaczyć przez lornetkę.

Film: Życie i śmierć gwiazd we Wszechświecie. Ewolucja gwiazdy, gwiazda wybuch supernowej w przestrzeni

Znani obiekt Cassiopeia A, najjaśniejsze źródło radiowe w niebie. To supernowej wybuchł około 1667 w gwiazdozbiorze Kasjopei. Dziwne, ale nie wspomina o jasnych gwiazd w dziejach drugiej połowie XVII wieku nie znajdujemy. Ewentualnie, w zakresie optycznym jej promieniowania znacznie osłabiony przez pył międzygwiezdnych. W rezultacie, zaobserwowano ten ostatni specjalistycznego w Galaktyce wciąż Supernowa Keplera.

Mgławica Krab zasłynął w 1758 roku, kiedy astronomowie oczekiwali powrotu komety Halleya. Słynne „łapacza komety” Charlesa Messiera tym czasie szukał gościa ogonami między rogami Taurus, gdzie to było przewidzieć. Ale zamiast znalazła astronomem rozszerzony mgławicę, które nurtowało go tak bardzo, że wziął go do komety. W przyszłości, aby uniknąć nieporozumień, Messier postanowił sporządzić katalog mglistych obiektów na niebie. Mgławica Krab zawarte w katalogu pod numerem 1. Ten obraz Crab Nebula pochodzącego teleskopu Hubble'a „”. To pokazuje wiele elementów: włókno gazu węzłów kondensacji. Dzisiaj mgławica rozwija się z prędkością około 1500 km / s, co znacznie zmienia swoje wymiary w fotografii wykonanych w odstępach zaledwie kilku lat. Podstawowe wymiary Mgławicy Kraba przekraczać 5 lat świetlnych.

Mgławica Kraba w optyce, termicznych i promieni rentgenowskich. W centrum mgławicy znajduje się pulsar - w supergęstej gwiazda neutronowa, która emituje fale radiowe i generowania promieniowania rentgenowskiego w otaczającym materiale (rentgenowskie pokazane na niebiesko). Obserwacje Mgławicy Kraba na różnych długościach fal, astronomowie dały podstawowe informacje na temat gwiazd neutronowych, pulsary i supernowe. Ten obraz - połączenie trzech zdjęć wykonanych przez teleskopy kosmiczne „Chandra”, „Hubble” i „Spitzer”

Ostatni z supernowych obserwowane gołym okiem, wystąpił w 1987 roku w sąsiedniej galaktyce, Wielkim Obłoku Magellana. Połysk supernowej 1987A osiągnął 3 wielkości, że wiele zważywszy na ogromne odległości przed nim (rzędu 160.000 lat wiążące.) - niebieski progenitorowe supernowa gwiazda była hypergiants. Po wybuchu na miejscu pozostawały gwiazdy enigmatyczny mgławicy i rozszerzający się pierścień figury 8. badaczy sugerują, że powodem ich wygląd jest interakcja gwiazdy gwiazdy prekursora wiatrowej gazu wyrzucanego podczas eksplozji

Pozostała część supernowej Tycho. Supernova, która wybuchła w 1572 w gwiazdozbiorze Kasjopei. Jasna gwiazda obserwował Duńczyk Tycho Brahe, najlepiej astronom obserwatora doteleskopichesky erę. Książka, napisana przez Braga w następstwie tego zdarzenia, miał ogromne znaczenie filozoficzne, ponieważ wierzono, że gwiazdy pozostaną niezmienione w tym czasie. W naszych czasach, astronomowie od dawna poluje na tej mgławicy za pomocą teleskopów, aw 1952 znalazła emisję radiową. Pierwsze zdjęcie w optyce uzyskano dopiero w 1960 roku.

Film: Death Star seyaschaya w Układzie Słonecznym. Gwiazda, grozi wyginięcie życia na Ziemi. Nemezys

Pozostałość supernowej konstelacji Vela. Większość supernowej w naszej galaktyce pojawia się w płaszczyźnie Drogi Mlecznej, gdyż to właśnie tutaj rodzą się i wydać swoje krótkie życie, masywne gwiazdy. W tym obrazie, aby zobaczyć włókniste pozostałości supernowej nie jest tak łatwe, ze względu na obfitość gwiazd i czerwonych mgławic wodoru jednak rozpraszają sferyczna powłoka może być jeszcze zidentyfikowane przez jego zieloną poświatą. Supernova Vela wybuchł około 11-12 tysięcy lat temu. Podczas wybuchu gwiazdy wyrzucił w przestrzeń ogromne masy materii, ale nie całkowicie załamał: w jego miejsce było pulsar, gwiazda neutronowa, która emituje fale radiowe.

Ołówek Mgławica (NGC 2736), część supernowa powłoki na żagle konstelacji. W rzeczywistości, mgławica reprezentuje falę uderzeniową rozchodzą się na pół miliona kilometrów na godzinę (na zdjęciu to leci w górę). Kilka tysięcy lat temu, wskaźnik ten był jeszcze wyższy, ale otaczające ciśnienie gazu międzygwiazdowego, bez względu na to w jaki sposób może to być nieistotne, spadło rozszerzający supernowej skorupę

Meduzy Mgławicy innym znanym supernowa pozostałości, która znajduje się w konstelacji Gemini. Odległość do mgławicy znany jest zły i prawdopodobnie około 5000 lat świetlnych. data wybuchu jest również znany bardzo w przybliżeniu 3 - 30 tysięcy lat temu. Jasna gwiazda na prawo - jest to interesujący zmienny Gemini, który można zaobserwować (i badać zmiany w jej jasności) gołym okiem.

NGC 6962 lub Wschodniej Veil makro. Inna nazwa tego obiektu - Nebula Network.