Niezwykły kompleks nawadnianie w irańskiej prowincji Khuzestan

Uderzające kompleks nawadniania znajduje się w irańskiej prowincji Khuzestan, w 2009 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Cały ten skomplikowany system kanałów, zapór i kaskadami, spadającej wody ze skał. Część systemu stosowanego przez mieszkańców do dziś.

Zapora Gargar odwraca wody z rzeki Karoun w całym systemie kanałów i tunelach, gdzie woda i rozdzielono w różnych częściach miasta na trasie do wielu młyny. Kanał Bolayti niech wodę do wschodnich młynów i przypisane im nadmiaru wody. Tunel Dahaneye Shahr odwraca również wody z jazu do młynów. Kanał Cex Koreh dostarczana woda do zachodnich młynów.

Systemy hydrauliczne Shushtar miasto - skomplikowany system nawadniania, który sięga do króla perskiego Dariusza Achemenidów Wielkiego, który mieszkał w 5 wieku przed naszą erą. Opisany przez UNESCO jako &ldquo-arcydzieło geniuszu twórczego&rdquo-, Shushtar układ hydrauliczny obejmowały stworzenie kanału przekierowania na rzece Karun w fosie wokół miasta, na którym zostały zbudowane mosty i bramy jednocześnie służyć jako bariera ochronna przed wrogami. System podziemny kanał, zwany ganat podsumował wody w stawach i prywatnych studni domów, budynków i młynów. Tunele te były karmione wody do użytku domowego i nawadniania, a także służące do magazynowania i dostarczania wody w czasie wojny, gdy główny brama była zamknięta. Mimo to skomplikowany system nawadniania niszczał w 19 wieku, ślady Ganatov nadal można znaleźć w grobowcach niektórych domów.

system wodny Shushtar ma swoje korzenie w czasach tych Achaemenids, duża część przebudowy i rozbudowy systemu zostały wykonane w 3. wieku pne. e. w czasie Sasanidzi. Pracownicy byli żołnierze rzymscy niewoli Sasanian linijka Szapur I po walce z rzymskiego cesarza Waleriana. Korzystanie z pracy jeńców rzymskich żołnierzy, Sasanidzi nakazał budowę rozległego systemu nawadniania składa się z dwóch zapór i kanałów, które powinny mieć kontrolę przepływu wody.

Kanał Ab-I Gargar odgałęzia się od rzeki Karun i łączy główne rzeki, 50 km poniżej, tworząc wyspę zwaną Mianab lub „Paradise”. Shushtar znajduje się na jego północnym krańcu, a reszta poszła wody do nawadniania plantacji i ogrody. 500-metrowy przelew tamy, usytuowany poniżej na rzece Karoun, zwany Band-e Kaisar lub &ldquo-Imperial Dam&rdquo-, i to był klucz struktura systemu, odpowiedzialnego za utrzymanie i kierunku wody rzeki do kanałów irygacyjnych. Nawet mniejsze tamy, Band-e Mizan, został zbudowany w górę, aby kontrolować przepływ wody w AB-I Gargar. Według różnych tekstów historycznych, cały kompleks hydrauliczny Shushtar został zbudowany w zaledwie trzech do siedmiu lat.

Najciekawsze atrakcje turystyczne są spektakularne klify, z których woda spływa do kaskady dolnej basenu. Potem wchodzi na równinie położonej na południe od miasta, gdzie pozwala na sadzenie sadów i upraw na powierzchni 40.000 ha. Układ hydrauliczny jest używany od tysięcy lat i wciąż jest używany.

Zdjęcie 8.

Niektóre Irańscy naukowcy i mieszkańcy mówią, że znajdowały się 40 młynów, zbudowany na wodzie, chociaż wiele z nich zostało zniszczonych w miarę upływu czasu i braku konserwacji. W 1933 roku, po północnej stronie placu została założona przez firmę elektryczną, aw 1955 roku zbudowano fabrykę do produkcji lodu.

Ważne miejsce w tym systemie wykonuje Band-e-Kaisar - połączenie mostu i zapory, zbudowany w III wpne Więźniowie rzymskie. Jest to najdalej na wschód rzymski most na świecie. Na budowę zapory Rzymianie wziął wodę z rzeki do boku i zbudował go na suchą ziemię.

irańskich mediów podkreślają, że złożone sięga Achemenidów - do V wieku pne, za panowania króla Dariusza Wielkiego.

Jednak oczywiste jest, że w tym czasie istniały tylko niewielką część systemu nawadniania, oczywiście, to był tylko kanały, odprowadza wodę z rzeki do miasta. Reszta skomplikowany system kanałów i młynów, oczywiście, pojawił się w ostatnich czasach. Wiadomym jest, że plantacja trzciny cukrowej, nawadnianie i który stworzył ten system istniał w III. BC A w ostatnich czasach Shushter przekształcony miasta-wyspy w środku kanału.

Na 55 kilometrów na północny-zachód od Shushter jest starożytnego miasta Susa, trochę bliżej, 30 km na południowy-zachód - Dur Untash (największa świątynia kompleks era Elam).

Płodne Karun River Valley od dawna znana bogatych zbiorów, przyczyniają się do powstawania w tych miejscach państwowych Elam. Na tych bogatych ziemi wielokrotnie tworzył kampanie wojskowe władców sumeryjskich miast-państw, starając się podporządkować ich do władzy. Czasami były one skuteczne, a sami czasami Elamici wykonane niszczycielskie najazdy na terenie Mezopotamii, rabując i niszcząc sumeryjskiego miasta.

W trakcie wykopalisk archeologicznych w Persepolis glinianych tabliczkach Elam epoki zostały znalezione w którym pierwsza wzmianka miasta Shushtar. Jednakże, w celu ustalenia, jaką rolę odgrywały miasta podczas Elamici nie jest możliwe ze względu na niedostatek informacji.

Pod Achaemenids Shushter staje się ważnym punktem strategicznym, ponieważ miasto znajduje się w pobliżu dogodnej przeprawy przez rzekę Karun. Dla jego ochrony jest zbudowany imponujące rozmiary Fortress (którego ruiny można jeszcze oglądać do dziś). W sąsiedztwie prowadzonych prac irygacyjnych (przetrwała kilka kanałów oddział okresie).

Przeszłość miasta, korzystając z przejścia, armia Aleksandra Wielkiego przeszedł (stało się to w 331godu pne).

Gdy Sasanidzi wokół Shushter rozwija działalność gospodarczą na dużą skalę. Wbudowane wiele kanałów irygacyjnych do nawadniania plantacji trzciny cukrowej. Podczas tego okresu wzrostu Taśma e Kaisar (DAM Cezara).

Band-e Kaisar (tama Cezara) lub Paul-e Kaisar (Most Cezara) - Ten most łukowy-tamy to 500 metrów długości, która jest głównym ogniwem systemu nawadniania Shushter miasta. Ta wspaniała budowla została wzniesiona pomiędzy 260-270 lat płytę Shapura I (drugi king of Sasanidów). Budowa została przeprowadzona na suchym dnie rzeki Karun, która została skierowana do boku. Aby zbudować tamę mostów rzymskich żołnierzy cesarza Waleriana I, przechwyconego Szapur I w bitwie pod Edessy. Jest to pierwsza konstrukcja tego typu hydraulicznego w Iranie, którego budowa miała ogromny wpływ na rozwój inżynierii czasie panowania dynastii Sasanidów.

Kiedy Safavids Shushter wybudowany w tzw wodny młyn, kolejny komponent systemu nawadniania miasta. Z tego okresu zachowała kilka pałaców i meczetów, a także wiele wąskich uliczek wyłożonych łukowymi przejściami zlokalizowanych w centrum miasta.

W XIX wieku Shushter traci swoje znaczenie, odwracając się od dużego centrum rolniczej w małym prowincjonalnym miasteczku, która pozostaje do dziś.