Tarbosaurus

Spis treści artykułu

• 1. Jak Tarbosaurus wyglądało i jakie były jego wymiary?
• 2. Jak i co jeść i Tarbosaurus, co było cechą jego zachowanie

Tarbosaurus jest jednym z największych mięsożernych tyranzaurów rodziny, który żył na Ziemi w okresie późnej kredy 70-65 mln. Lat temu.

Ogromny drapieżnik mieszka w Azji. U tego gatunku były podobne krewni, którzy należeli do teropoda podrzędu. Żyli w Ameryce Północnej. Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa jest tłumaczone jako „straszną jaszczurki. - przedmiotem strachu”

Skamieniałości tego gatunku zostały po raz pierwszy znaleziono w wykopaliskach w Mongolii w 1946 roku. W wyniku ekspedycji archeologicznych stwierdzono czaszki i szkielety kilkudziesięciu zwierząt. Odnalezione kości, naukowcy byli w stanie odtworzyć wygląd drapieżnego jaszczurki.

Tarbosaurus wyglądało i jakie były jego wymiary?

Ważone Tarbosaurus od 4 do 6 ton i wzrosła do 14 metrów długości. Wysokość jaszczurki osiągnęła 6 metrów.

55-65 Maw zwierzę miało kinzhalovidnyh zęby, które były ostre jak brzytwa. Ten ząb był 7-9 cm. Plonowanie wielkość tylko tirannozavr, Tarbosaurus był największy drapieżnika skamieniałości.

Mocne kończyny tylne służą mu wsparcie podczas ruchu. Ale łapy zostały opracowane dość słabo. Na każdym z przednich kończyn były 2 palce uzbrojone w długie ostre pazury. Z pomocą przedniej łapy zwierzęcia mógł wytrwale trzymać zdobycz złapany w pobliżu toothy szczęk. Tarbosaurus polowali duże roślinożerne dinozaury, które żyły w prehistorycznych zalewowych rzek.

tylne kończyny zwierzęcia były trójpalczasty nogi, długie i wielkiej mocy. drapieżnik tusza Wielu ton spoczął na nich, a ogon służył jako przeciwwaga. To był długi, mięsisty i ciężkie. Środek ciężkości najwyraźniej był w części biodrowej części ciała. Podczas swojego ruchu zwierzę oparła się na ogonie, a tym samym zachować równowagę.

Wysoki i dość wąska czaszka miała masywne szczęki. Tarbosaurus głowicy osiąga długość 1,3 m. Olbrzymie szczęki były w stanie łatwo złamać ciało ofiary, która jest porównywalna wielkością do drapieżnika. Starożytny jaszczurka mózg miał małą kwotę. W porównaniu do współczesnych zwierząt, mózg jest jak krokodyla Tarbosaurus mózgu w strukturze. Objętość mózgu olbrzymiego jaszczurki tylko 200 cm. Sześcianu. W tym względzie Ciekawostką jest, że średnia objętość mózgu współczesnego człowieka wynosi 1400 cm. Cube.

Jak i co jeść i Tarbosaurus, co było cechą jego zachowanie

Przy założeniu niektórych ekspertów, drapieżny gigant był zamiatacz. Nie polować na własną rękę, i są stosowane w żywności ciał martwych zwierząt. Naukowcy wyjaśniają swój punkt widzenia faktu, że tego typu drapieżników, jako przedstawicieli teropodów, nie byli w stanie szybko poruszać się po ziemi w poszukiwaniu zdobyczy. Jeśli Tarbosaurus, z jego ogromnej wagi ciała, opracowany przyzwoitą prędkość w biegu, nie mógł w upadku, aby uzyskać bardzo poważne obrażenia. Paleontolodzy uważają, że maksymalna prędkość, która może rozwijać się drapieżnika, wynosiła 30 km / h. Dla udanego polowania to prędkość trochę.

Do tego wszystkiego, starożytnego gad był słaby wzrok i krótki piszczele. Struktura ta wskazuje, powolność i ospałości Tarbosaurus.

Eksperci z Japonii mieli swoje zdanie w kwestii nawyków żywieniowych na drapieżnika. Odkryli szkielet zauropodów podczas wykopalisk na pustyni Gobi. Po starannych badań dotyczących znaków kości zwierząt, naukowcy doszli do wniosku, że mogą opuścić Tarbosaurus. Jednak zauropodów w tym czasie był już trupem.

Japońscy naukowcy badanie potwierdza tylko tezę, że Tarbosaurus miał coś w rodzaju „sanitarnych” starożytnego świata.

W tamtych czasach świat żył Zwierzęta - gigantów i logiczne byłoby zakładać, że spożywanie padliny miał do czynienia z co najmniej wielkich gadów z ery mezozoicznej. Tarbosaurus ta rola nie została lepiej dostosowane. Jednak to nie oznacza, że ​​jest ona ograniczona jedynie padliną. Stare i chore zwierzęta w tym czasie było mało, i najwyraźniej stanowiły one większość codziennej diecie Tarbosaurus.