Plezjozaurami: thalassomedon

Starożytny jaszczurka thalassomedon, którego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa Thalassomedon, co oznacza „Lord of the Sea” - rodzaj wymarłych gadów rzędu plezjozaurów. W tym samym czasie, w późnym okresie kredowym, thalassomedon był chyba najbardziej niebezpieczny drapieżnik. Z czasem zastąpił innego potężnego drapieżnika - tylozaur.

95 mln. Lat temu, w epoce Senomanian morza dzieli Amerykę Północną na dwie części. Thalassomedon traktowane gady żyjące w wodzie. Po raz pierwszy jego szczątki zostały odkryte w USA, w stanie Kolorado, w 1939 roku, a później w Montanie. Okazało się, że paleontolog jaszczurki woda RL Landenberg, jak opisano i dał nazwę zwierzęcia w 1943 roku, Samuel Paweł Welles.

Najbliższy krewny był thalassomedon plesiosaur Elasmosaurine, który pojawił się później. Kilka muzeów w Nowym Jorku były wystawiane prawie kompletne szkielety gigantów wodnych. Ale czaszki zwierząt naukowcy zrekonstruowany ze słabo zachowanych skamieniałości.

Do typowych gatunków rodzaju thalassomedon średniej wielkości - to Thalassomedon haningtoni, o całkowitej długości około 12 metrów.

To w jaszczurki i olbrzymich wodnych krewnych np Mauizavry. Thalassomedon głowa spoczywała na długiej szyi, w których było 62 kręgów. Każde żebro tego zwierzęcia miała długość 1,5 - 2 m, długości czaszki około 50 cm, z tymi znajdującymi się w ujściu zęby mają długość 5 cm każdy ..

Wiele starożytnych gady, zarówno lądowych i woda, Używane kamienie do trawienia. W żołądku kopalnych thalassomedon naukowców znaleźć zachowanych kamieni. Ale jeśli kamienie styxosaurus stosowane tylko do trawienia ryb, następnie thalassomedon, zdaniem naukowców, może wykorzystać je jako balast.