Sumatrzański nosorożce: pojedyncze zwierzęta

Sumatran nosorożców żyć Indochin i Półwyspu Malajskiego, Sumatry i Borneo, a także na terytoriach Assam i Birmy. Niestety, w tych wszystkich miejscach żyją bardzo małej ilości.

Te zwierzęta, których łacińska nazwa Dicerorhinus sumatrensis, to zwierzęta z rodziny koniowatych należące do rodziny nosorożców. Gatunek ten jest niezwykły, że jest najmniejszym członkiem tej rodziny. Ciało dorosłych o długości 200 - 280 cm i wysokość w kłębu - od 100 do 150 cm. Waga tych Rhino może osiągnąć jedną tonę.

Sumatrzański nosorożce są najstarszymi członkami tej rodziny zwierząt. Ich ciała na całej powierzchni pokryte rzadkie włosy sierści, ze nawet ich uszy mają grzywkę włosów.

Warto zauważyć, że wełna młode nosorożce wystarczająco gruby, ale z biegiem lat zaczyna się przerzedzać, a nie znikają. Kolor korpusu każdego zwierzęcia może być różna i waha się od szarości do czerni. Na pierwszy rzut oka nosorożec sumatrzański ma dwa rogi, przy czym tylny róg jest dość mała, to jego pogląd jest bardziej jak półkę. Wysokość rogu przedniego może osiągnąć 15-45 cm. Wymiary rogów u mężczyzn jest znacznie większa niż wymiary rogów samic tego gatunku nosorożców.

Siedlisko dla nosorożców sumatrzańskich wybiera dla siebie w lesie, oraz w miejscach, w pobliżu stawu. Oni wolą osiedlać się w górach i wyżynach. Pozwoliło to singiel. Dzień sumatrzański nosorożce nie są bardzo aktywne, starają się ukryć w jakimś odosobnionym miejscu, lub po prostu leżeć w boksie błocie.

Przedstawiciele tego gatunku, które żyją na lądzie, mają różnice od wyspy sumatrzańskich nosorożce. Po pierwsze, nosorożec kontynentalny większy. Po drugie, im jaśniejszy kolor sierści, podczas gdy ona wełna dłużej. Po trzecie, różnią się wielkością i ogon: tych, którzy żyją na lądzie, jest trochę krótszy, a na koniec pędzel. Po czwarte, nosorożec biały uszy kontynentalny obejmuje bardzo gruby płaszcz, którego nie obserwuje się u nosorożców żyjących na wyspach.

Z innych nosorożców sumatrzańskich wyróżniają się tym, że mają one mniej wyraźne zmarszczki. Ich skóra jest bardziej delikatna i gładka. RSS sumatrzański nosorożce pędy bambusa, liście i inne branże. Samica nosi Cubs ponad 7-8 miesiące, zwykle tylko jedno dziecko się rodzi. Niestety, te dni sumatrzański nosorożce są na skraju wyginięcia, a więc przynieśli w Czerwonej Księdze, mając nadzieję, że to pomoże utrzymać swoje populacje.

W dawnych czasach, sumatrzański nosorożce mieszkał w wielu miejscach, ale zostały one poddane szybkiej eksterminacji. Dla myśliwych, są wartości do rogów, jak również innych części biznesu. Istnieje przekonanie, że jakaś część ciała nosorożca może zwiększyć potencję. Najpopularniejsze takie narzędzia używane w Chinach.

To nie powstrzymało chcąc polować nosorożca ani fakt, że te zwierzęta żyją w odległych miejscach ludzkich obszarów siedliskowych lub niedostępności tych miejscach. Wszystkie narody miały swoje własne sposoby polowania na nosorożce. Szczyt eksterminacja sumatrzański nosorożce, spadła w ostatnim stuleciu, jak myśliwi zaczęli używać broni palnej.

Obecnie na świecie istnieją tylko gdzieś pomiędzy 100 a 170 przedstawicieli sumatrzański nosorożce. Większość z nich (około 60 gatunków) zamieszkuje wyspę Sumatra, o kolejne 20-30 - w Birmie, prawie taka sama jak w Malezji, od 10 do 30 w Kalimantan, 6 - w Tajlandii i nieco więcej w Kambodży.

Jego wkład do zmniejszenia tego rodzaju mają, a szybki rozwój rolnictwa. Ludzie opanowali więcej nowych obszarów, dzięki którym zwierzęta są zmuszeni do opuszczenia ich znajome środowisko i szukać innych obszarów nadających się do zamieszkania. Tłumaczy to fakt, że wiele osób rozliczane są tak daleko od siebie, że po prostu nie mamy okazję spotkać się i rozmnażać.

Jest tylko jeden przedstawiciel sumatrzański nosorożców żyjących w niewoli. To doe złapany w 1959 roku. Ona i do dziś mieszka w zoo w Kopenhadze. Podczas całego czasu, który mieszka w zoo, próbowała znaleźć kilka, ale niestety wszystkie próby zawiodły szczęścia.

Aby zapobiec tego rodzaju znika nosorożce, rządy krajów, w których żyją na terenach, należy ściśle kontrolować, że nie są oni ścigani. Być może konieczne jest dokonanie przeglądu przepisów w tych krajach, tak że nie ma żadnych luk prawnych do zabijania tych zwierząt. Ponadto, tego rodzaju pomoc nie zniknie z powierzchni ziemi może być, jeśli nie atakują ich siedlisk, a tym samym ich życie tak bezpieczne, jak to możliwe.