Nosorożec sumatrzański w zoo w Cincinnati

Oto najmniejszy członek rodziny nosorożca - nosorożec sumatrzański. Rod jest na skraju wyginięcia, całkowita liczba sumatrzański nosorożców na świecie nie przekracza 275 osobników. Te zdjęcia są wykonane w zoo w Cincinnati, który uczestniczy w odbudowie populacji tych rzadkich nosorożców.

nosorożec Sumatran (łac Dicerorhinus sumatrensis.) - gatunek ssaków z rodzaju monotypowych sumatrzański nosorożce (Dicerorhinus) rodziny nosorożców. Jest to najmniejszy z pięciu gatunków nosorożców. Posiada dwa rogi, jak gatunków afrykańskich.

Sumatran nosorożce w czasach historycznych zamieszkany lasów tropikalnych, bagna i lasy w chmurze w Indiach, Bhutanie, Bangladeszu, Birmy, Laosu, Tajlandii, Malezji, Indonezji i Chinach, gdzie mieszkał w prowincji Syczuan. Obecnie tylko 5 przeżył populacji w środowisku naturalnym: trzy w Sumatrze, Borneo, i jeden na jednego na Półwyspie Malajskim. W tym przypadku, ostatnie przeżycia jest w wątpliwość. Łączny nosorożec sumatrzański szacuje się na około 275 osobników. Wymieranie gatunków spowodowało kłusownictwo głównie za rogi, które są wysoko cenione w medycynie chińskiej.

Pierwszy udokumentowany nosorożec sumatrzański został zastrzelony w 1793 roku w zachodniej części wyspy Sumatra, 16 km od Fort Marlborough. Rysunki i opis tego zwierzęcia zostały wysłane do przyrodnik Joseph Banks, przewodniczący wspólnoty Królewskiego, który opublikował pracę na temat modelu tego samego roku. W 1814 roku naukowiec Grigorij Fischer von Waldheim dał wzrok nazwę naukową.

Dicerorhinus nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów &delta&jota ( «dwa») &kappa- &Rho&alfa-&sigmaf- ( «róg") oraz &Rho&jota-&nu-&omicron-&sigmaf- ( «nos»). Sumatrensis specyficzny epitet oznacza nazwę wyspie Sumatra, gdzie sumatrzański nosorożce zostały odkryte. Linneusz pierwotnie umieszczone wszystkie nosorożce w tego samego rodzaju, więc nazwa naukowa była Rhinoceros sumatrensis. W 1828 roku brytyjski przyrodnik i anatom Josh Brooks wyodrębniony sumatrzański nosorożca w osobnym rodzaju Didermocerus. Niemiecki zoolog Konstantin Gloger w 1841 roku zaproponował inną nazwę - Dicerorhinus, brytyjski zoolog John Gray proponowana nazwa Ceratorhinus w 1868 roku. Międzynarodowa Komisja Nomenklatury Zoologicznej cementuje nazwa rodzajowa Dicerorhinus w 1977 roku.

Istnieją trzy podgatunki nosorożca sumatrzański:

Sumatra Zachodnia nosorożec (Dicerorhinus sumatrensis sumatrensis). Zachowane 170-230 osobników, głównie w parkach narodowych Bukit Barisan Timur i park narodowy leuser na Sumatrze. Około 75 nosorożców można również znaleźć w Półwyspu Malajskiego. Główne zagrożenia dla tego podgatunku są utrata siedlisk i kłusownictwa. Jest różnica pomiędzy genetyczny Zachodniej i Wschodniej nosorożec sumatrzański. Od pewnego czasu, Malezji nosorożec wyróżniał się jako osobny podgatunek, ale później stwierdzono podobny do zachodniej Sumatry.
Nosorożec sumatrzański wschód lub nosorożca Borneo (Dicerorhinus sumatrensis harrissoni) był poprzednio rozsianych po całym Kalimantan. Obecnie zachowały się około 50 osób, które znajdują się w stanie Sabah, odnoszące się do Malezji. Istnieją niepotwierdzone doniesienia o przetrwanie populacji w Sarawak oraz indonezyjskiej części wyspy Borneo. Ten podgatunek został nazwany na cześć Thomasa Harrisona, który pracował ze światem zoologiczny Borneo w 1960 roku. podgatunek wschodni jest najmniejszy wśród nosorożców sumatrzańskich.
Północna nosorożec sumatrzański (Dicerorhinus sumatrensis lasiotis) był niegdyś rozpowszechniona w Indiach i Bangladeszu. Obecnie, oświadczył wymarły. Według niepotwierdzonych doniesień, mała populacja może przetrwać w Birmie, ale sytuacja polityczna nie pozwala na to, aby się dowiedzieć. Lasiotis w języku greckim oznacza „kosmate uszy.” Nowsze badania wykazały, że włosy na uszach północnych nosorożce są nie dłużej niż innych podgatunków. Jednak północne Sumatran rhino podgatunki pozostają oddzielone ze względu na większy rozmiar.

We wczesnym eocenie sumatrzański nosorożce podzielić z resztą koni. Porównanie mitochondrialnego DNA wykazuje, że przodkowie współczesnych nosorożców podzielić z przodków koni około 50 milionów lat temu. Przedstawiciele nosorożec rozliczane Azji na początku miocenu.

Badania paleontologiczne wskazują, że rodzaj sumatrzański nosorożce nadal istniała 16-23 mln lat temu. Wiele gatunków kopalnych zostały przypisane do rodzaju Dicerorhinus, ale innych obecnych członków rodzaju, z wyjątkiem sumatrzański nosorożca, nie istnieje. Molekularna analiza wskazuje, że Rhino sumatrzański oddzielono od pozostałych czterech rodzajów rhinoceros około 25900000 (± 1,9 MN) lat temu. Istnieją trzy hipotezy, które odzwierciedlają relacje z nosorożec sumatrzański i innych gatunków, które przeżyły: pierwsza utrzymuje bliskie stosunki z afrykańskich nosorożców afrykańskich (biały i czarny), które mogą służyć jako dowód obecności dwóch rogów drugiej hipotezy sumatrzański nosoroga- uważa nosorożec sumatrzański jako względny gatunków azjatyckich (Indian i jawajski), ze względu na bliskość ich arealov- i wreszcie trzecia hipoteza opiera się na fakcie, że dwa nosorożec afrykański, azjatycki i dwa sumatrzański są GSS oh oddzielnie istniejące linie odbiegał o 25900000 temu. Hipoteza ta jest obsługiwana przez ostatnich analiz genetycznych. Która grupa poszedł pierwszy, pozostaje nieznany.

Cechy morfologiczne wskazują na ścisły związek z sumatrzański nosorożca wygasłego wełnisty. Woolly Rhinoceros, nazwany tak dla warstwy włosa, pojawił się w Chinach, a do górnego plejstocenu rozprzestrzeniać się za pośrednictwem kontynentu euroazjatyckiego z Korei do Hiszpanii. Przeżył ostatniego zlodowacenia, ale podobne do mamutów i innych przedstawicieli megafauny wymarły około 10 000 lat temu.

Wysokość kłębu dorosłych sumatrzański Rhino około 120-145 cm, długość - około 250 cm, ciężar - 500-800 kg, chociaż duże próbki w ogrodach zoologicznych i może ważyć do 1000 kg. Podobnie jak w przypadku gatunków Afrykańskiej, nosorożec sumatrzański ma dwa rogi. Nosa róg dłuższy niż tylnej i osiąga 15-25 cm długości (długość zapisu - 81 cm). dorsal horn długość jest zasadniczo mniejsza niż 10 cm. rogi posiada ciemną szare lub czarne. U samców są dłuższe niż u samic, chociaż inne oznaki dymorfizm płciowy nie istnieje.

Dwie grube fałdy skóry hugs ciało nosorożca sumatrzańskich w obszarze między przednimi i tylnymi nogami. Fałdy na szyi nieco mniej. Włosy są czerwonawo-brązowy kolor, mogą być zarówno gęsty i robi otsutstvovat- najbardziej gęsta pokrywa wełniana występuje u młodych zwierząt. W naturze, nosorożce kolor jest trudny do określenia, ponieważ ich organizm jest stale pokryte brudem. Większości grube włosy rosnące wokół uszu i końcu ogona.

Nosorożec sumatrzański jak inne nosorożca mają słaby wzrok. Jednak, są szybkie i zwinne, łatwo wspinać się w górach, a pokonywanie stromych zboczy i brzegów rzek.

Mężczyzna wymarłe północne nosorożec Sumatran (Dicerorhinus sumatrensis lasiotis) nagrać duży róg. Zoo Londyn, 1904

Sumatran nosorożce są samotny tryb życia. Wyjątkiem jest okres lęgowy i podczas vospityvaniya potomstwa. Każda jednostka ma określony Działka o powierzchni gruntów wynosi około 50 km u mężczyzn i około 10-15 km - kobiety. kobiety zwykle nie przekraczają terytorium, samiec jest to zjawisko dość powszechne. Tam walczy w takich przypadkach nie jest znana. Obszary znakowanie przeprowadza się przez zdrapanie nogi gleby i pozostawiając ekskrementów.

Sumatrzański nosorożce są najbardziej aktywne podczas posiłku, który przypada na rano i wieczorem. W ciągu dnia, nosorożce leżącego w błocie, co pomaga im ochłodzić ciało i pozbyć się pasożytów. Często celowo pogłębiać kałuże rogi i nogi. Życie w próbkach niewoli, pozbawiony możliwości do kąpieli błotnych, często cierpią z powodu różnych chorób, w tym ropienie skóry, wypadanie włosów i zapalenie kopyta.

W porze deszczowej nosorożec wspinać się po górach, a także w zimnych okresach suchych po raz kolejny powrócił do obszarów nizinnych.

Obecnie nie jest możliwe do szczegółowego badania chorób sumatrzański nosorożce. W XIX wieku, żył w niewoli zwierzęta padły z pasożytnictwa kleszczy zlecenia Ixodida i bąki z rodzaju Gyrostigma. Nosorożce są podatne na choroby surra krwi, które jest przekazywane przez ukąszenia much, które pasożytują świdrowców. W 2004 roku, w wyniku tej choroby w ciągu 18 dni zmarło 5 nosorożce w centrum ochrony nosorożec sumatrzański. Oprócz pasożyta i ludzkiego Sumatran nosorożce nie mają naturalnych drapieżników. Dla młodych zwierząt mogą być niebezpieczne ataki tygrysów i dzikie psy, ale młode są często obok swej matki, tak że takie przypadki są stosunkowo rzadkie. Pomimo faktu, że obszar zachodzenia na siedliska nosorożców i słoni tapiry, między nimi nie ma konkurencji dla żywności lub siedliska. Słonie i nosorożce nawet pomagać sobie nawzajem, torując drogi przez które później są mniejsze zwierzęta, takie jak jelenie i dziki.

Sumatran nosorożce są torując drogę do miejsc ich siedliska. Szlaki pozdrazdelyayutsya na dwa typy: główne, które są wykorzystywane do poruszania się pomiędzy ważnych dziedzinach, takich jak solnisk, oraz gdy r nosorozce, które nie są im potrzebne deptanie roślinności. Szlaków może przejść i wystarczająco głębokie zbiorniki (głębokość ponad 1,5 M). Sumatran nosorożce są dobrymi pływakami.

Dieta składa się z młodych drzew, liści, owoców, gałązek i pędów. Nosorożce użyć maksymalnie 50 kg karmy dziennie. Kormozhka występuje po zachodzie słońca i wcześnie rano. Poprzez badanie próbek odchodów naukowcy byli w stanie zidentyfikować ponad 100 rodzajów żywności spożywane nosorożca. Większość ratsoina składa młodych drzew o średnicy pnia 1-6 cm. Produkty roślinne o wysokiej zawartości włókna i umiarkowaną białka [19]. Ważną rolę w karmienie nosorożców grać słone bagna, które są źródłem soli. W przypadku ich braku, rhinoceros jedzenia rośliny bogate w substancje nieorganiczne.
Kobiety osiągają dojrzałość płciową w 6-7 lat, mężczyźni - w wieku około 10 lat. Dokładne dane dotyczące wieku ciążowego nosorożec sumatrzański tam, w różnych źródłach termin zmienia się od 7-8 do 15-16 miesięcy. 1 noworodków urodzonych cieląt, przy średniej masie 23-60 kg. Laktacji trwa około 15 miesięcy, młode pozostają z samicy w ciągu pierwszych 2-3 lat życia. W naturze występuje hodowla w odstępach 4-5 lat.

Zachowanie sumatrzański nosorożce w sezonie lęgowym badano w niewoli. stosunek płciowy rozpoczyna zaloty przez samca podnoszenia ogona, moczu i wpada na siebie w kierunku twarzy i narządów płciowych. Charakter zalotów pod wieloma względami podobny do tego z czarnych nosorożców. Że mężczyźni często są agresywne w stosunku do kobiet, czasami nawet zabijając je podczas zalotów. A jeśli w naturze samica może uciec przed wściekłym samców w niewoli jest dość problematyczne, a to jest jeden z powodów, dla powodzenia małych programów hodowlanych.

Okres rui trwa około 24 godzin i powtarzać co 21-25 dni. Czas trwania stosunku jest 30-50 minut, podobnie do innych Rhino. Mają długi okres kopulacyjnej, powodując długotrwałe pobudzenie seksualne. I choć naukowcy zaobserwowali udana koncepcja wszystkich ciąż w niewoli nie powiodły się aż do roku 2001, po raz pierwszy w zoo urodził się nosorożec sumatrzański. Badania tych niepowodzeń w zoo w Cincinnati doprowadziły do ​​odkrycia, że ​​jajko sumatrzański nosorożce utworzonej po godowych i progesteronu poziomy nieprzewidywalne. Sukces w hodowli w niewoli nosorożce zostały wykonane w 2001, 2004 i 2007 dzięki wprowadzeniu dodatkowych dawek progesteronu samic.

Średnia długość życia w stanie dzikim jest 30-45 lat. W rekordzie niewoli czas odnosi się do żeńskiego północnej sumatrzański nosorożca, który żył w londyńskim zoo od 32 lat i 8 miesięcy przed śmiercią w 1900 roku.

Klasyfikacja naukowa:
domena eukarionty
królestwo zwierzęta

typ akord

podtyp kręgowce
infratype gnathostomatous
nadklasą czworonożny
klasa ssaki
podklasa bestie
infraclass łożyskową

oddział jednokopytnych

rodzina nosorożec
rodzaj sumatrzański nosorożce
widok nosorożec Sumatran (łac. Dicerorhinus sumatrensis (Fischer, 1814))