3 Geniusz natury

Galileo

O dzieciństwie Galileusza, niewiele wiadomo. Wiadomym jest, że najmłodszym polskim małym geniuszem przyciąga do sztuki. Kochał muzykę i rysunek całe życie - i to, a inny był właścicielem w doskonałości. Nawiasem mówiąc, kiedy Galileusz był już w podeszłym wieku, najlepsi artyści z Florencji, takie jak Cigoli i Bronzino, przyszedł do niego po poradę w sprawach perspektywy i kompozycji. Cigoli nawet powiedział, że rada Galileusza uczyniło go sławnym artystą. Dzieła Galileusza, jak również świadczy fakt, że był to poważny talent literacki.

Szkoła Podstawowa „pierwszy nowoczesny fizyk” ukończył w Vallombrosa klasztoru. Future bold filozof lubił się uczyć, to nic dziwnego, że stał się jednym z pierwszych uczniów w klasie. Najbardziej interesujące jest to, że w tych latach, Galileo nawet za perspektywę zostania księdzem. Na szczęście lub niestety, jego ojciec był przeciwny. Być może jego ojciec, jak Galileo się w przyszłości też nie był pozbawiony zdrowego rozsądku (co było rzadkością w każdym czasie, w tych dniach - nawet bardziej), więc przyszli naukowcy musieli wziąć jeden przykład.

Galileo był przekonany racjonalistą. Zawsze wiedział, że prawa natury jest całkiem zrozumiały dla ludzkiego umysłu.

„Twierdzę, że ludzki umysł postrzega pewne prawdy tak doskonale iz taką absolutną pewnością, jaka jest natura-sama - pisał w swojej książce” Dialog dotyczących systemów światowej „- to czysta matematyka, geometria i arifmetika- chociaż boskiego umysłu on zna je nieskończenie więcej prawd&hellip- ale mało kto rozumiał ludzki umysł, myślę, że jego znajomość obiektywnej pewności równa Boskości, bo chodzi o zrozumienie potrzeby dla nich, a najwyższy stopień pewności nie istnieje. "

Przeszkadza Galileo - jest wolny, jest jego własna sędzia:

„Myślę, że w dyskusji na temat naturalnych problemów nie możemy iść przeciwko autorytetowi Pisma i doświadczenia zmysłowego i niezbędnych dowodów&hellip- wierzę, że wszystko dotyczące charakteru działań, które są dostępne dla naszych oczu lub może wyjaśnić przez dowodów logicznych, nie powinno budzić wątpliwości, co dopiero może być skazany na podstawie Pism, może nawet źle zrozumiane. Bóg nie objawił nam w mniej niż zjawiska naturalne, a nie w słowach Pisma Świętego&hellip- Byłoby niebezpieczne ascribe Pisma każde orzeczenie, przynajmniej raz zakwestionował doświadczenie. "

Darwin

Darwin urodził się w angielskim mieście Shrewsbury, 12 lutego 1809 r. matka Darwina zmarła, gdy miał osiem lat. Jeśli uważasz, że wspomnienia z niedalekiej przyszłości genialny przyrodnik Charles był trochę przeciętny uczeń i dość niegrzeczny chłopiec. Jego siostra Caroline, będąc w słowach Darwina „bardzo dobrych, zdolnych i pracowitych”, zbyt często próbował wychowywać go: „Bo ja wciąż pamiętam wyraźnie, jak wszedł do pokoju, gdzie była, powiedziałem sobie, „I co ona teraz zaczyna mnie skarcić?”, a ja uparcie postanowił leczyć się z obojętnością na wszystko, bez względu na to, co powiedziała. "

Jednak do tego czasu, jako młody Charles postawił stopę na progu szkoły, miał już opracowany smak historii naturalnej i poboru. Kid Darwin był zajęty próbuje dowiedzieć się nazwy różnych roślin i zbierać wszystko, co można odebrać: muszle, monet, znaczków i minerały. Co ciekawe, ta sama pasja do gromadzenia nigdy nie było ani jego brat, ani siostra. Jednak warto pamiętać, że piąty z sześciorga dzieci zamożnego lekarza i finansisty Robert Darwin i Susannah Darwin, z domu Wedgwood, Charles był wnuk przyrodnika Erasmus Darwin po stronie ojca i artysty Josiah Wedgwood na matkę. Tak że grunt dla rozwoju geniuszu Darwina było wyraźnie.

I młody Karol był prawdziwym kłamcą i fantasta. Według jego własnych słów, zawsze starał się zaimponować innym. Pewnego dnia powiedział do swojego przyjaciela - małego chłopca, który jest w stanie rozwijać się i poliantusy pierwiosnka (rodzaje kolorów - NS) w różnych kolorach, natryskiwanie kolorowymi płynami.

W tym trądem mały przyrodnik nie skończy. Wielki Ojciec teorii ewolucji w swoim czasie bezczelnie kraść jego natychmiastowe owoce - owoce sąsiad: „W tym czasie, albo w jakimś wcześniejszym wieku, czasami kradną owoce, aby cieszyć się i zrobił to bardzo pomysłowo. Ogród, który jest zamykany w godzinach wieczornych, był otoczony wysokim murem, Grzebień, które łatwo wspiął się na pobliskim drzewie. Następnie, w trakcie był dość pojemny doniczka ze wzmocnionego w otworze w dolnej części kija, to niech gotowy do odpadać brzoskwinie i śliwki, które następnie spadły do ​​garnka, a pula zatrzymał się. - prestiżową zdobycz została dostarczona "

Darwin już ukończył liceum, a jego geniusz wydaje się objawiać, a nie w pośpiechu. Jego nauczyciele i ojciec myślał, że to bardzo zwykłym studentem, a poziom intelektualny i wcale oceniane poniżej średniej.

„Byłem bardzo zdenerwowany, gdy jego ojciec powiedział do mnie:” Nie myśl o niczym, z wyjątkiem psów myśliwskich i łapanie krys- Masz zhańbił siebie i całą naszą rodzinę „- pisał Darwin. - Ale mój ojciec, najmilszy człowiek na świecie, pamięć o której końca drogi, mówiąc, że to prawdopodobnie mnie zły i nie bardzo fair ".

Tymczasem jego ojciec, jak się wydaje, naprawdę nie był złym człowiekiem. Główne cechy jego charakteru, zgodnie ze słowami Karola Darwina, był rzadkim obserwacji i sympatyczny stosunek do ludzi: „Nie znam nikogo, kto będzie posiadać te cechy w stopniu większym, niż jest, a przynajmniej w takim samym stopniu. On jest sympatyczny nie tylko do nieszczęścia innych, ale nawet więcej i radości innych. I zawsze starałem się dowiedzieć się, jak sprawiać przyjemność innym. "

Pod koniec swojego życia, nawet myśl o chirurgii przyniósł wiele cierpienia ojca Darwin (i to pomimo faktu, że Robert Darwin był znany jako bardzo udane lekarza). Podobno ojciec Karola był bardzo łagodny człowiek, nie pozbawiona, być może, poglądy filozoficzne, jednak pomimo pewnych poważnych uwag, w rzeczywistości nie kolidować z synem pójść ścieżką, że podoba mu: „Ale najbardziej niezwykłą zdolność jego ojciec był jego zdolność do określenia charakteru i nawet czytać w myślach ludzi, z którymi miał napotkanych przynajmniej na krótki czas. Znamy wiele przykładów jego zdolności, a niektóre z nich wydawało się niemal nadprzyrodzone ... namiętny wroga pijaństwo, był przekonany, że w większości przypadków systematyczne spożywanie alkoholu, nawet w umiarkowanych ilościach jest szkodliwe zarówno bezpośrednio i przekazuje dziedziczone. Nigdy nie miał w ustach nie wzięła ani kropli alkoholu. "

Robert Darwin był bardzo wrażliwy człowiek, mógłby zakłócić nawet przez najbardziej nieistotnych okazjach. Jest łatwy w złość, ale ponieważ, według jego syna „jego dobroć nie znała granic,” Robert kochał ludzi, z całego serca.

„Nie sądzę, Dostałem od niego intelektualnie - kontynuuje Darwin. - Ale jego moralne zachowanie wywarł wielki wpływ na wszystkie jego dzieci. Jednym z jego złotych zasad (choć przestrzegać tej zasady nie było łatwe) był następujący: „Nigdy zawrzeć przyjaźń z mężczyzną, którego nie można szanować”

Wspominając o swoich latach szkolnych, Darwin napisał, że jedyne cechy, które już w tym czasie dał mu nadzieję na coś lekkiego w przyszłości, były silne i zróżnicowane interesy, a wielka troska, że ​​był zainteresowany, a chętni poczucie przyjemności, doświadczyli w tych momentach, kiedy stało się jasne, do tych lub innych skomplikowanych zagadnień i tematów: „Od Euklides wprowadził mnie do prywatnego nauczyciela, a ja wyraźnie pamiętać wielka satysfakcja dał mi wyraźne geometryczne dowody. Tak wyraźnie, jak pamiętam, co przyjemność I przyniósł mi wujek (ojciec Francis Galton), wyjaśniając mi urządzenie noniuszem w barometru ".

Charles Darwin lubił czytać. Siedział godzinami absorpcji historycznych dramatów Szekspira, Byrona, Scott Thomson. Jednak w ostatnich latach jego życia, według samego Darwina, z jakiegoś powodu, stracił całe zainteresowanie poezją, nawet do poezji Szekspira.

Nawet w szkole podstawowej dostał się w ręce książki „cudów wszechświata» (cudów świata), która należała do jego przyjaciela. Chodziło o tej książce Darwin pisze, jak ten, który odegrał fatalną rolę w jego pasji do nauki i „najpierw zasiane w nim chęć do podróżowania do odległych krain.”

Einstein

Albert Einstein urodził się w dniu 14 marca 1879 r. Jego ojciec, Hermann Einstein, który był wtedy właścicielem małego przedsiębiorstwa do produkcji piór farszu na materace i kołdry (później zorganizowano małą firmę na handlu elektrycznego), a matka - Einstein Pauline (nee Koch) - pochodził z rodziny bardzo zamożny kupiec kukurydzianej.

Klasy elementarne przyszłość fizyk ukończył w miejscowej szkole katolickiej. Ale w przeciwieństwie do popularnego mitu, Einstein nie był człowiekiem wierzącym. Jak sam, stan głębokiej religijności, wspomina rzeczywiście przeżył, ale jest głęboko w moim dzieciństwie - wierzyć w Boga młody Albert zatrzymał się 12 lat. I stało się po tym, chłopiec zainteresował się w literaturze naukowej i popularnej, doszedł do wniosku, że wiele z tego, co zostało opisane w Piśmie, prawda nie może być. Podobne wnioski wielbili go jako „wolnego myśliciela”, a jednocześnie wszystko sprawiło, że sceptykiem w odniesieniu do różnych organów.

Z sześciu latach Einstein zaczął grać na skrzypcach. Ta pasja do muzyki będzie kontynuować wielką fizykę na całe życie. Szczególnie podobały geniusz XVIII-wieczne dzieła są rozpatrywane przez Bacha, Mozarta, Schumanna, Haydna i Schuberta, aw ostatnich latach życia - Brahms. Z literatury kochał Lwa Tołstoja, Dostojewskiego, Dickensa, dramaty Brecht. Również lubiący filatelistyka, ogrodnictwie, pływanie na jachcie (napisał nawet artykuł o teorii zarządzania jachtu).

W przeciwieństwie do innej legendy, w liceum, Albert był jednym z najzdolniejszych uczniów. Jednak elementy, które zostały podane do niego nie jest łatwe, a nawet były - matematyka i łacina. Ponadto, nawet jeśli młody i progresywny Einstein bardzo zły sztywny system mechanicznej materiału nadziewającego, która, jak powiedział później, niszcząc ducha uczenia się, a wraz z nim i twórczego myślenia. Nie toleruję liberalnym geniuszu i autorytarnych postaw nauczycieli, więc nie tylko zaangażować ich w debacie.

Na przełomie XIX i XX wieku Einstein przybył do Szwajcarii, aby uczestniczyć w School of Engineering (politechnika) w Zurychu, stając się nauczycielem fizyki. Brilliant mijania nie dać mu czas matematyce, nie udało mu swoje egzaminy w botanice i języka francuskiego. I dlaczego nie zapisał się na Politechnice w Zurychu. Później jednak wrócił ponownie - tym razem całkiem dobrze.

Wideo: 3 znaków

Ale przed tym miał jeszcze otrzymać certyfikat w Aarau kantonalnym szkoły. Tam otrzyma nie tylko świadectwo, ale też poznał swoją przyszłą żonę - studentka Wydziału Medycyny serbskiego Mileva Maric.

Styl i technika nauczania w Politechnice lubił progresywny młodzieży Alberta - były znacznie różni się od systemu autorytarnego i stałe szkoły pruskiej. Einstein przypomniał jego pierwszej klasy nauczycieli - geometria Hermann Minkowski (jego wykłady, Einstein często brakowało, a to wtedy szczerze żałował) oraz analityk Adolf Hurwitz.

Wideo: Kuchnia - 83 Series (sezon 5 odcinek 3) HD

Jednak tutaj znowu, Einstein zdołał być szczęśliwi i ciągle pokazał swoją niezależność. Zdał egzaminy pomyślnie, ale nie genialne. I pomimo tego, że wielu nauczycieli są wysoko cenione umiejętności Alberta absolwenta, nie każdy kocha go tylko ze względu na jego zbyt niezależnych poglądów. „Byłem lekceważenia moich profesorów, którzy nie lubią mnie z powodu mojej niezależności, i zamknął drogę do nauki” - Einstein później pamiętał.

Kolejne lata, Einstein rusza w poszukiwaniu pracy, a czasem nawet głodować przez kilka dni. Wszystko to doprowadziło do choroby wątroby, z którego doznał resztę swojego życia.

Wideo: Chciwość i charakter Boga. Część 3 *

Jasne, Albert Einstein był bardzo celowy osoba - to, jak wiemy, ma przezwyciężyć te wszystkie trudności. Jednak w całej trudnych latach obok niego był jego wierny przyjaciel - Mileva Maric.

Nawiasem mówiąc, ta kobieta nie była w domu, miała szczególną miłość do sprzątania i innych codziennych trosk kobiet. Była chętni na fizyce. Była to jedyna studentka na kursie, który studiował z Einsteinem. Co więcej, nie było to bardzo utalentowany. Ale w końcu, ona wymieniane nauki macierzyństwa i rodziny życie rodzinne Einsteins, choć początkowo przeciwny do tego wszystkiego. W 1904 roku para miała syna, Hans Albert, aw 1910 ukazał się drugi syn Eduard. Było to prawdopodobnie i kolejne dziecko - urodzony przed ślubem do Mileva iz taka sama. Była to dziewczyna, o której niewiele wiadomo na los, może umarła jeszcze głęboko w moim dzieciństwie.

Jednak Einstein, jak wiemy, nie docenić wysiłku Mileva. Mężczyzna był geniuszem we wszystkim: w fizyce i egoizmu. Już w 1912 roku, zaledwie dwa lata po urodzeniu drugiego syna, Einstein rozpoczął tajną korespondencję z drugą żoną-i własnego kuzyna, Elsa. W 1914 roku Einstein i Maric złamał. Niemniej jednak, wielki naukowiec pomógł Maric i jego synów, z których jeden - Edwardzie - później został zdiagnozowany jako „schizofrenia”.

Mileva aż do śmierci miał bezinteresownie dbać o Edwarda, aż w 1948 roku umarła w spokoju. Stało się to w szpitalu w Zurychu.

Einstein był człowiekiem bezwzględnym. Na szczęście ta przejawia się w nauce, i niestety, w relacjach z najbliższymi.

Ale nie zawsze. Dlatego, genialny fizyk można nazwać człowiekiem niezwykle bezkompromisowy. Znajomi mówią o Einsteina jako osoba kontaktowy, przyjazny i wesoły. A jednak - dobre, gotowy do pomocy w każdej chwili. To nie było w ogóle snobistyczne, całkowicie pozbawiony poczucia własnej wartości, a zamiast tego była ujmująca ludzkie urok i wspaniałe poczucie humoru. Kiedy największy geniusz wszechczasów zastanawialiście się, gdzie znajduje się jego laboratorium, to wiadomo, że jest uśmiechnięty, pokazując pióro.

W życiu prywatnym był także całkowicie bezpretensjonalny, a w ostatnich latach zawsze pojawił się publicznie w swoim ulubionym ciepłym sweter.

Każdy zna swoje obrzydzenie i gniewną reakcję przeciwko niesprawiedliwości, ucisku i kłamstwa. Najbardziej znienawidzony słowo w języku niemieckim, wierzył słowo Zwang - przemoc, przymus.

Znane historie o Einsteina z jego lekarzem - Gustav Bucky, który powiedział mi, że jego wybitny pacjent nie mógł znieść pozować dla artysty. Ale musiał wiedzieć, że z tego portretu malarza żebrak może zarobić trochę pieniędzy, on cierpliwie wykluły przed artysty długi i zmęczone godzin.

Pod koniec swojej kariery, Albert Einstein powiedział: „Najlepiej, oświetlając moją stronę i daj mi śmiałość i odwaga była dobra, piękna i prawdy.”