Diabeł tasmański szybko ewoluować

Zakaźną chorobą śmiertelną, znany jako Dftd został po raz pierwszy odkryty w tych zwierząt w 1996 roku i szybko umieścić na stanowisku raz kwitnącej na krawędzi gaszenia. W ciągu zaledwie dwóch lat, choroba zmniejszyć populację drapieżników torbaczy ponad 80%, a naukowcy żal przepowiedział rychły zanik pamięci.

Diabeł tasmański są znane z ich zachowań agresywnych, co doprowadziło do rozprzestrzenienia zakaźnej postaci raka u zwierząt.
Zdjęcie Menna Jones.

Wideo: Tasmanian Devil - TV Spot

Ale nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Nature Communications pokazuje, że diabeł tasmański nadal pochowany wcześnie. W ciągu zaledwie kilku pokoleń, że jest bardzo szybki w kategoriach ewolucyjnych zwierząt opracowali odporność genetyczną do guza, co daje nadzieję na przetrwanie gatunków endemicznych.

Obrzęk twarzy diabły reprezentuje rzadki rodzaj raka zakaźnej. Choroba zaczyna się od małych guzów wokół ust, ale szybko rozprzestrzenił się na głowie i ciele. Około rok po pierwsze objawy nowotworów złośliwych zablokować obraz, dźwięk i zapach zwierzęcia. Po tym, drapieżnik nie można dostać jedzenie i szybko umierają z głodu.

Choroba jest łatwo podporządkowuje się od chorych zwierząt zdrowych podczas walk. Diabeł tasmański są znane ich agresywne zachowanie i nowotworowych komórek są wzmocnione w ranach ugryzienia.

Wideo: Dingo. Feral pies. drapieżniki łowieckie

Ale, pomimo faktu, że w niektórych rejonach Tasmanii epidemii wymazane do 95% zwierząt, nawet tych, które tworzą małe grupy diabłów, które uniknęły pozazdroszczenia los.

Aby dowiedzieć się, jakie cechy genetyczne, które zapewniają im ochronę przed rakiem, zespół naukowców kierowany przez ewolucyjny genetyk Andrew Shtorfera (Andrew Storfer) z University of Washington badali genom 294 diabłów z trzech naturalnych populacjach. W tym przypadku naukowcy wykorzystali próbki pobrane przed i po opracowaniu DFTD epidemii w połowie lat 90. ubiegłego wieku.

Analiza wykazała, że ​​po wystąpieniu choroby u zwierząt, we wszystkich trzech grupach się coraz sprostania zmianom w kilku genów, z których pięć jest związane z chorobami immunologicznymi i zwalczania raka u innych ssaków. Szczególnie interesujące były dwa geny - CD146 i THY1, które pomagają układ odpornościowy do rozpoznawania komórek obcych.

Typowo, nowotwór komórki własne odrodzonej organizmie, ale w przypadku raka DFTD wprowadzane z zewnątrz, a wszystkie przypadki infekcji u chorych z pierwszych Tasmanian diabła (a tym samym choroby materiału obcego). Jednak ciało zakażonych zwierząt, niezależnie od przyczyny, nie wierzy zagrożenie komórek nowotworowych. Według Shtorfera, czyli geny CD146 i THY1 są najbardziej prawdopodobnymi kandydatami do pojawienia się odporności na choroby, ponieważ pozwalają one na wczesne stadia infekcji i nowotworów zaczynają dostrzegać immunologicznych mechanizmów obronnych.

Film: Diabeł we mnie. Duo Ming Xin Tiao. Demony Me 2011

Teraz naukowcy mogą wybrać zwierzęta z adaptacji genetycznej DFTD i celowo hodować je w izolowanych populacjach. Zespół będzie również zaangażowany w poszukiwaniu genów oporności u diabeł tasmański z zachodnim wybrzeżu Tasmanii - jedyna część wyspy, która nie jest dotknięty chorobą.

Zgodnie z komunikatu University, prawa ochrony zagrożonych gatunków, zapobiegania celowo zakażać zwierzęta z cech genetycznych wykrytego obrzęk twarzy na pewno zapewnić ochronną funkcję genów występujących. Dlatego Shtorfer i jego koledzy musieli sprawdzić swoje przypuszczenia w eksperymentach laboratoryjnych.

Dodajmy, że nauka znane przykłady szybkiej ewolucji, która rozwinęła się na naszych oczach naukowców, ale do tej pory nic takiego nie widzieli u kręgowców. Na przykład, króliki, wprowadzone przez Australii w połowie 19 wieku, zajęło ponad pięćdziesiąt pokoleń rozwijać odporność na śmiertelną infekcję wirusową - myksomatozę.