10 Największych kosmicznych katastrof

Historia kosmosu ma tragiczną stronę. Podczas misji kosmicznych, przygotowanie lub nieskuteczne rakietowe uruchamia zginęło, co najmniej około 330 osób. Naked Science wybrany 10 największych przestrzeń katastrof- niektóre z nich zmieniło się na zawsze astronautyki.

Transfer katastrofa „Challenger» © NASA

prom kosmiczny Challenger

Liczba ofiar: 7 osób

Rok: 1986

Kraj: Stany Zjednoczone

Podsumowując: statek kosmiczny z pełną załogą na pokładzie eksplodował w powietrzu po rozpoczęciu

Oficjalna przyczyna: Elementy odprężania stałe Booster / technologia niskiej jakości

W programie połowie lat 80 „Space Shuttle” doświadczył bezprecedensowego wzrostu. Udana misja przyszedł jeden po drugim, a urządzenie rozpoczyna się tak często, że czasami wybucha między nimi stanowiły więcej niż 20 dni. Misja promu kosmicznego „Challenger STS-51-L» był nieco nietypowe: na statku kosmicznym, oprócz astronautów była nauczycielka Christa McAuliffe, który został opracowany w ramach projektu «Nauczyciel w kosmosie» było spędzić kilka lekcji bezpośrednio z przestrzeni kosmicznej. Dlatego do transmisji uruchomienie promu w telewizji oglądaliśmy wielką liczbę ludzi - do 17% populacji.

Rankiem 28 stycznia prom poszybował w niebo Cape Canaveral na Florydzie z pod podziwiając oklasków ze strony publiczności, ale po 73 sekundach pękać, a spadając z wraku zostały ustalone na ziemi. Astronauci doświadczyli wybuch, ale zmarł z kabiny na lądowanie wpływ na wodzie z prędkością 330 km / h.

Po eksplozji, operatorzy nadal strzelać, co dzieje się za pośrednictwem wielu kamer, a twarze ludzi uwikłanych w ramce po w tej chwili do uruchomienia od miejsca obserwacji kosmodromu. Wśród nich byli krewni wszystkich siedmiu członków załogi. Więc jeden z najbardziej dramatycznych opowieści w historii telewizji powstał.

Został natychmiast ogłosił zakaz stosowania wahadłowe 32 miesięcy. Po tym incydencie, technologia stały Rocket Booster został poważnie zmodyfikowany, a astronauci transportowych dodał spadochronowy system ratowniczy.

prom kosmiczny Columbia

Liczba ofiar: 7 osób

Rok: 2003

Kraj: Stany Zjednoczone

Podsumowując: statek spłonął w atmosferze przy wejściu z pełną załogą na pokładzie

Oficjalna przyczyna: uszkodzenie warstwy izolacyjnej na maszynie skrzydłowego / ignorując pracowników technicznych problemów płucnych

Rano w dniu 1 lutego załoga promu kosmicznego „Columbia STS-107” powrócił na Ziemię po udanej misji kosmicznej. Pierwsza do atmosfery przebiegała prawidłowo, ale wkrótce temperatura lewego skrzydła urządzeniu czujnika płaszczyzny przenoszony nieprawidłowych wyników dowodzenia Center. Czterech czujników układ hydrauliczny statku w tym samym skrzydle off skali przez co najmniej 5 minut i komunikować się ze statek zaginął. Podczas gdy pracownicy MCK twierdzą, że to samo stało się z czujników, jeden z kanałów telewizyjnych na żywo już wykazano w płomieniach sylwetka promu, rozpada się. Cała załoga zginęła.

Ta tragedia jest tak silny cios dla prestiżu amerykańskiej eksploracji kosmosu, że transfer loty razu nałożone tymczasowy zakaz, a następnie prezydent USA George W. Bush po pewnym czasie stwierdził, że program „Space Shuttle” technologicznie przestarzałe i zostanie zamknięty, a zasoby NASA powinna koncentrować się na utworzenie nowego załogowego statku kosmicznego. Było to w czasie moratorium na wykonywanie lotów wahadłowców w 2003 roku, po raz pierwszy Amerykanie byli zmuszeni zwrócić się do Rosji na dostawę astronautów na ISS z wykorzystaniem rosyjskiej „Sojuz”. Przypadkowo, w tym samym roku, 9 miesięcy, po raz pierwszy w historii miejsca poza Chińczykami wdrożyły udanej załogowego rozpoczęcie jego administracji „Shenzhou-5”. Na tle tragedii z Kolumbią było bardzo bolesne postrzegane amerykański przywództwa.

Apollo 1

Liczbę zmarłych: 3 osoby

Rok: 1967

Kraj: Stany Zjednoczone

Podsumowując: załoga spalona żywcem podczas ćwiczeń symulacyjnych w statku kosmicznego modułu poleceń

Oficjalna przyczyna: iskra, prąd zwarcia / prawdopodobnie słabo izolowane przewody

Na wysokości księżycowego prędkości wyścigu między mocarstwami stała się priorytetem. Amerykanie wiedzieli, że Związek Radziecki jest również budowanie transport księżyca, i były w pośpiechu z realizacji programu „Apollo”. Niestety, to zaszkodzi to nie tylko jakość technologii.

W 1966 roku odbyły się z powodzeniem wprowadza na rynek bezzałogowego „Apollo 1”, pierwszy start załogowej wersji urządzenia zostały zaplanowane na koniec lutego 1967 r. Aby rozpocząć, szkolenie załogi w Cape Canaveral, pierwsza wersja modułu kosmicznego komenda została dostarczona. Problemy rozpoczęły się od samego początku - moduł został poważnie underfulfilled i inżynierowie zrobili niezbędne zmiany są już na miejscu. W dniu 27 stycznia szkolenie załogi symulacja został przydzielony do zespołu module- powinien sprawdzić działanie urządzeń launch warunkowe.

Virgil Grissom Ed Biały Roger Chaffee wprowadzeniu jednostki około jednej godziny. Kabina była pompowana czystego tlenu zamiast powietrza, szkolenie zaczęło wkrótce. Odbyła się ona w stałych niepowodzeń - połączenie zostało przerwane, wtedy Grissom zauważyłem dziwny zapach w kabinie i musiał przerwać trening. Podczas jednego z testów czujników skoku stałym napięciu (prawdopodobnie zwarcie). 10 sekund później, o 18:31 czasu lokalnego, Biała krzyknął dynamikę „Mamy pożar w kokpicie!”. Niektórzy świadkowie twierdzą, że aparat ujęte jako biały ruszył do włazu w desperackiej próbie, aby je otworzyć. Po kilku sekundach pracownicy kosmodromu słyszany z głośników Chaffee Scream „Płonę!” Połączenie zostało złamane, a jednostka nie mogła oprzeć się presji wewnętrznej i wybuch. Przyszedł na ratunek dla niego ludzie nie mogli nic pomóc - załoga nie żyje.

Po tragedii cały szereg środków podjęto: zastąpienie wszystkich materiałów w module z powłoką niepalnego z przewodami teflonu, zastępując klapę modelu, otwarcie na zewnątrz, jak również zmiany w strukturze sztucznej atmosfery przed rozpoczęciem - tlenem jest przemieszczany do udziału 60%, a pozostałe 40 % zajmowanych azotu.

Soyuz-1

Liczba zgonów: 1 osoba

Rok: 1967

Kraj: ZSRR

Podsumowując: statek był w stanie spowolnić spadek po wejściu w atmosferę i rozbił się, uderzając o ziemię

Oficjalna przyczyna: nie udało się otworzyć spadochron główny hamulca / Technology usterki lub błąd w produkcji

23 kwietnia przyjęto pierwszy w historii serii „Unia” z załogowych statków kosmicznych testu. Związek Radziecki w ostatnich latach daleko w tyle za Stanami Zjednoczonymi, podczas gdy po drugiej stronie Atlantyku co kilka miesięcy, aby umieścić nowe rekordy kosmiczne. Mimo fatalnej konstrukcji pisowni urządzenia, zarządzanie przemyśle kosmicznym postanowił mimo wszystko przeprowadzić testy w wyznaczonym dniu.

„Sojuz-1” z pilotem Wiktor Komarow poszedł na orbitę. Miała do dokowania w przestrzeni z innym statkiem - „Sojuz-2”, który miał być uruchomiony z jego załogi trzech później. Jednak „Sojuz-1” nie jest otwarty jeden z paneli słonecznych, a załoga drugiego statku nie latać. Komarow kazano wrócić na Ziemię, robił praktycznie ręcznie ze względu na niewystarczające badania orientacji możliwości statku.

Ze względu na profesjonalizm pilota wchodzącego w atmosferę normalnie przeszedł jednak ostatni etap lądowania główny spadochron hamujący nie jest otwarty. Wymiana jest otwarty, ale uwikłany i wkrótce statek uderzył w powierzchnię planety z prędkością 50 m / c. Komarow zginął.

Po tym zdarzeniu, dalsza realizacja załogowy uruchamia program „Sojuz” została przełożona na 18 miesięcy, układ hamulcowy był testowany na 6 startów bezzałogowych, dokonał wielu ulepszeń projektowych.

Sojuz-11

Liczbę zmarłych: 3 osoby

Rok: 1971

Kraj: ZSRR

Podsumowując: załoga zginęła podczas ponownego wejścia na skutek dekompresji

Oficjalna przyczyna: przedwczesne otwarcie zaworu wentylacyjnego, urządzenie kabina rozprężania / prawdopodobnie wady technologii zaworu

Załoga misji „Union-11” był do dokowania do stacji orbitalnej Salut-„1” i różnych prac na jego pokładzie. Pomimo pewnych trudności, załoga była w stanie pracować na stacji 11 dni. Następnie poważne pożary były rejestrowane, a astronauci kazano wrócić na Ziemię.

Wejście do atmosfery, hamowania, lądowanie - pozornie wszystko przebiegało normalnie, ale astronauci pytania MCK nie odpowiedział. Gdy otworzył właz aparaturę, wszyscy członkowie załogi byli martwi. Wkrótce stało się jasne, że cierpiała na choroby dekompresyjnej - statek doszło dekompresji na dużych wysokościach, co powoduje, że ciśnienie gwałtownie spadła do niedopuszczalnego poziomu. Skafander w statek kosmiczny nie było - to był jego projekt. Ze względu na nieznośny ból astronauci byli w stanie rozwiązać problemu, według niektórych wersji, że to niemożliwe.

Po tej tragedii, piloci „Unia” stał się obowiązkowy dostarczyć garnitury, dlatego konieczne było uruchomić załóg dwóch osób zamiast trzech (garnitury zajmują dużo miejsca, a „kasy” domki były bardzo wąskie). Z biegiem czasu, ulepszona konstrukcja i „związki” zostały ponownie latające trójkami.

Jest to tym katastrof w historii związanej z lotu astronauci lub przygotowań do nich (w przypadku „Apollo 1„). Istnieje jednak inny rodzaj tragedii, że z pewnymi zastrzeżeniami, również można przypisać do kosmicznej katastrofy. Wziął dziesięć razy więcej istnień. To uruchamia awaryjne rakietowe.

Katastrofa w Bajkonur

Liczba ofiar: 78-126

Rok: 1960

Kraj: ZSRR

Podsumowując: ogień zbiorniki paliwa rakietowego do startu, ogromny pożaru

Oficjalna przyczyna: przedwczesne włączenie jednego z silników rakiety / naruszenia środków bezpieczeństwa

Zaledwie sześć miesięcy przed lotem legendarnego Gagarina w kosmodromu Bajkonur była tragedia tak straszne, że wszystkie dane zostały bezpiecznie trzymane w tajemnicy, mimo ogromnej liczby ofiar, a świat był w stanie dowiedzieć się o tym dopiero na krótko przed upadkiem ZSRR w 1989 roku.

W związku z pogorszeniem stosunków międzynarodowych z powodu „kryzysu” w Berlinie w 1959 roku Chruszczow nakazał przyspieszyć rozwój międzykontynentalnych pocisków balistycznych. W dniu 24 października 1960 zaplanowano badanie Cosmodrome Plesetsk rakiet R-16. Rakieta, wyrazy wielu wymaganych znaczących udoskonaleń, były spory o czy odłożyć testy. Większość głosowała za kontynuowaniem prac oraz głowicę rakiety strategiczne siły marszałka Niedielin doprowadziło wprowadzenie na twierdzeń świadków, odpowiedział na zarzuty fraza - „Co mam mówić do Nikity?&hellip- Rocket finalizuje na początku, kraj czeka na nas. "

Niedielin z innymi uczestnikami projektu znajduje się zaledwie 17 metrów od rakiety, dając przykład co bać metę nie jest to konieczne. Gotowość 30 minut został ogłoszony, ale wkrótce był niezależny uruchomić silnik drugiego stopnia, którego płomienie były w stanie złamać już niegotowy do uruchomienia piromembrany zbiorników paliwa. Zaczęło lawinowo ogień, fale ognia rozproszonej we wszystkich kierunkach, świadkowie mówią, że widzieli osoby palące, uciekł z krzykiem od rakiety. praca ratunkowy może rozpocząć się dopiero po dwóch godzinach, kiedy płomienie ucichła.

Po tragedii reżimu bezpieczeństwa w miejscu startu, jak również organizacji startów rakiet zostały poważnie zmodyfikowane.

Pożar w silosie rakietowym Searcy, Arkansas

Liczba ofiar: 53

Rok: 1965

Podsumowując: pożar w zamkniętych silosach

Oficjalna przyczyna: Wyciek tlenu w wyniku uszkodzenia przewodu hydraulicznego

08 sierpnia w jednym z wyrzutniami rakiet silosów pobliżu osady Searcy pracowali nad programem modernizacji Projekt YARD OGRODZENIE. Podczas uaktualniania kopalnię 7-piętrowy, zdecydowano się pozostawić międzykontynentalny pocisk balistyczny LGM-25C Titan-2 wewnątrz, ale ze względów bezpieczeństwa nie został usunięty z głowicy.

Jeden z pracowników przypadkowo uszkodzonych frezu wąż hydrauliczny od niego zaczęła płynąć łatwopalną ciecz. Pary rozprzestrzeniać kopalni, którzy go czuł, rzucili się na wyższych piętrach, gdzie było wyjście. Następnie nastąpił naturalny ogień, a duży pożar zginęło 53 pracowników. Tylko dwóch z nich udało się opuścić kopalnię i być zapisane.

Pocisk nie eksplodować, kopalnia została przywrócona tylko 13 miesięcy później.

Katastrofa w kosmodromu Plesetsk

Liczba ofiar: 48

Rok: 1980

Kraj: ZSRR

Podsumowując: zbiorniki paliwowe eksplozji rakiet z uruchomieniem

Oficjalna przyczyna: obecność materiału aktywnego katalitycznie w filtrach zbiorników paliwa / Biuro projektowe zaniedbania

18 marca na miejsce startu gotowy do uruchomienia rakiet „Wostok” z spy satelitarnej „Ikara” na pokładzie. Opatrunek różne paliwa - nafta, ciekły tlen, azot. W stadium końcowym z zastosowaniem nadtlenku wodoru prowadzi tankowania.

Na tym etapie nie było pożaru, w wyniku których 300 ton paliwa zdetonowane. Zaczęło duży pożar, który zabił 44 osób na miejscu. Cztery inne zmarł od poparzeń, liczbę ocalałych rannych - 39.

Komisja obwinia zaniedbania walki obliczenia, jest uruchomiona. Dopiero po 16 roku przeprowadzono niezależne śledztwo, w wyniku przyczyn został on nazwany stosowania materiałów niebezpiecznych w budowie filtra paliwa do nadtlenku wodoru.

Katastrofa w kosmodromu Alcantara, Brazylia

Liczba ofiar: 21

Rok: 2003

Kraj: Brazylia

Eksplozja rakiety wynikające nieplanowanych start silnika: Essence

Oficjalnym powodem „niebezpieczne stężenie gazów lotnych, uszkodzenia czujników i zakłóceń elektromagnetycznych” (raport Państwowej Komisji)

Start rakiety VLS-3 została zaplanowana na 25 sierpnia. Miejsce - miejsce startu Alcantara w północnej części kraju, to jest bardzo łatwe do uruchomienia statku kosmicznego ze względu na jego bliskość do równika. Jeśli udany start rakiety z dwoma satelitami na pokładzie było przekształcenie Brazylii w pierwszej potęgi kosmicznej w Ameryce Łacińskiej. Była to trzecia próba kraju, aby otrzymać ten status, po dwóch wcześniejszych nieudanych startów.

22 sierpnia już przeprowadziła test końcowy pobliżu rakiety zatrudniała około 100 osób. Nagle odwrócił się na jednym z czterech silników pierwszego stopnia rakiety, wybuchł pożar, a później nastąpił wybuch zbiorników paliwowych. Rakietowych i 10-piętrowy site design launch zostały całkowicie zniszczone przez wybuch.

Po tym zdarzeniu, brazylijski program kosmiczny został sparaliżowany przez pewien czas - wielu naukowców i inżynierów, którzy pracowali na rakiety, zginęło w eksplozji, oprócz dochodzenie na pełną skalę rozpoczęła. Dokładna przyczyna techniczna wypadku jednak zainstalowany i nie była.

Katastrofa w kosmodromu Xichang, Chiny

Liczba ofiar: 6-100

Rok: 1996

Kraj: Chiny

Podsumowując: upadek po wystrzeleniu rakiety na mieszkańców wsi

Oficjalna przyczyna: uszkodzenie instalacji elektrycznej złoto-aluminiowej w jednym z silników

W drugiej połowie lat 1990, Chiny zaczęły aktywnie wdrożyć własny program kosmiczny. To było w 1996 roku zostało podpisane porozumienie pomiędzy Rosją i Chinami w dziedzinie współpracy załogowych lotów kosmicznych, która według ekspertów, Chiny dostarczył niezbędną podstawę technologiczny przełom w rozwoju swojego przemysłu kosmicznego.

Współpraca została przeprowadzona ze Stanami Zjednoczonymi - w 1996 roku, chiński pocisk rodzina „Długi Marsz” został umieszczony na orbicie satelitarnej amerykański Intelsat 708. Uruchomienie został ustalony na 15 lutego czasu lokalnego. Punktem wyjścia została wybrana Xichang miejsce wypuszczania w południowo-zachodniej części Chin.

Rakieta została uruchomiona we właściwym czasie, ale wkrótce zaczął przechył w ciągu 22 sekund i spadł na wsi w pobliżu miejsca startu i eksplodował.

Komisja śledcza do zbadania incydentu zostały ustanowione w Stanach Zjednoczonych i Chinach. A jeśli te dwie grupy eksperckie zgodzili się ze sobą w dziele technicznym wypadku, liczba ofiar w ocenie ich wyników są bardzo zróżnicowane. Władze chińskie ogłosił 6 zgonów, ekspertów z nami - stu.