10 Obiektów w Układzie Słonecznym, o którym wiemy bardzo niewiele

Do tej pory sonda kosmiczna „Kepler” astronomowie byli w stanie znaleźć i potwierdzić istnienie planet 4896. I niedawno otworzył gazowego giganta z ogromnego systemu pierścieni 160, więc może się wydawać, że wiemy już coś o tym, co dzieje się w przestrzeni kosmicznej.

Niemniej jednak nigdy wszechświat przestaje ukazywać nam niespodzianki. I nagle okazuje się, że nie znaleźliśmy się aż do końca, nawet z tym, co dzieje się w naszym układzie słonecznym.

1. Orc i Van't

Wszystko, co wiemy o Plutonie. Szczególnie dbałość o nim było w 2006 roku, kiedy został pozbawiony statusu pełnoprawnego planecie.

Ale czy kiedykolwiek słyszał o obiekcie, który jest czasem określane jako „anty-Plutonie”?

Obiektów 90482 orc - Kuiper pas jest obiektem, który ma prawie taki sam jak okres obiegu Plutona prawie ten sam kąt nachylenia osi i jest prawie w takiej samej odległości od słońca.

Pluton i Orcus są w stosunku 2: 3, z rezonansem orbitalnej Neptune, chociaż orc nieco inaczej zorientowane w przestrzeni. Orbita Plutona i ORCUS są prawie identyczne, a ponadto Orc, a Pluton ma satelity, które są dość duże w porównaniu z tymi planetami.

satelita Plutona Charon jest o połowę mniejszy od Plutona i van't satelity Orc, według różnych szacunków, jedna trzecia wielkości Orca.

Nazwa „Orc” został wybrany, ponieważ był Etrusków odpowiednik rzymskiego słowa „Plutonie”. Orc kryształ powierzchniowo wodą z lodem i ewentualnie amoniaku, co oznacza, że ​​w przeszłości było Orca aktywność geologiczne i cryovolcanism. Jeżeli obecność amoniaku w Orca jest oficjalnie potwierdzone, Orc specjaliści pomogą w zrozumieniu mechanizmu powstawania innych trans-Neptunian obiektów.

2. (90) Antiopa

Numer 90 w tytule tego obiektu wskazuje, że asteroida Antiope odkryto dziewięćdziesiątych w rzędzie, chociaż fakt ten jest nadal uważane za kontrowersyjne.

Fakt, że obiekt znajduje się wewnątrz orbity pole asteroid pomiędzy Marsem a Jowiszem, i, co najciekawsze, Antiope - jest to pierwszy podwójny asteroida, która może otworzyć naukowca.

Od czasu odkrycia planetoidy Antiope uważane jedno, ale w 2000 roku, z 10 metrowego teleskopu „Keck-2”, znajduje się w obserwatorium na Hawajach, zespół astronomów odkrył, że ta asteroida jest w rzeczywistości składa się z pary obiektów. Wielkość każdego z nich około 86 kilometrów i odległość, która je oddziela tylko 171 km.

W rzeczywistości, parę obiektów z tej samej orbicie w astronomii nie jest niczym niezwykłym, ale różnica w wadze między składnikami Antiope jest tak mała, że ​​najlepszym sposobem, aby zobaczyć, jak to wygląda, to sobie wyobrazić parę obracanie kulki bowling związane z kawałkiem łańcucha.

3. Saturn sześciokątnym

Każdy wie o pierścieniach Saturna, ale czy słyszałeś coś o postaci chmury? W urządzeniu na początku lat 80-tych, „Voyager” Ja się zaskakującą i niespotykaną odkrycie, co potwierdzono później, po przybyciu Saturna aparat „Cassini”.

Cały północny biegun Saturna gigantycznej burzy pokrywa w kształcie sześciokąta, z których każda ze stron jest większa niż średnica Ziemi. Ta burza szaleje tam przez ponad 30 lat.

Niewiarygodne, sześciokąt nie rusza z resztą chmury na naszej planecie, a jego niesamowite dokładność geometryczna zapewnia pokarm dla wszystkich rodzajów teorii pseudonaukowych (Na szczęście, większość z nich nie można zaliczyć poważny).

Chociaż w pełni wyjaśnić to zjawisko nie było to możliwe do tej pory, naukowcy starają się wyjaśnić, co dzieje się na Saturna za pomocą dynamiki płynów.

Badania laboratoryjne wykazały, że w cieczy, która obraca się znacznie szybsze centrum peryferie, istnieją tak zwane „Krawędź”. Jeśli prędkość obrotowa jest bardzo wysoka, w formie ciekłych wielokątów. Prędkość wiatru w „” sześciokąt na Saturnie osiąga 322 kilometrów na godzinę. Może to prędkość i tak tworzy wyraźny kształt geometryczny.

4. Haumea

Przed obiektem Haumea 136108 otrzymała oficjalną nazwę, był znany jako „Santa”, ponieważ otwarto 24 grudnia 2004.

Jest to nieoficjalna nazwa, w rzeczywistości całkiem właściwe, ponieważ Haumea - jest to bardzo „utalentowany” i unikatowy planetą karłowatą. Eksperci było bardzo trudne do dokonywania pomiarów Haumea ze względu na jego bardzo szybkiej rotacji. To obraca się szybciej niż jakikolwiek znany organom Nauka w Układzie Słonecznym.

To samo w sobie stwarza obrót nie jest zbyt wiele problemów, ale dzięki niemu Haumea nie powstała jak inne planety.

Składa się ze skał i lodu, grawitacja jest bardzo niska, ale z powodu potwornej siły odśrodkowej powierzchni planety ewoluowały do ​​tego, co nazywa się „ukośny elipsoida”.

Oznacza to, że odległość między biegunami planety wynosi 996 kilometrów, a długa oś elipsy wynosi 1960 kilometrów.

Nawiasem mówiąc, takie właściwości związanych z szybkiej rotacji, ma nie tylko planety. Te same właściwości jak również jej księżyce - Namaka Hiiaka i którego masa wynosi tylko 6% masy naszego księżyca.

5. Pan i Atlas

Oba księżyce Saturna mają wiele wspólnego, poza tym są one zlokalizowane najbliżej Saturna.

A zwłaszcza te satelity robią co oni wydają się być kopiowane same pierścienie Saturna, w wyniku czego zaczął przypominać kształtem UFO 50. filmach.

Zakaz, który jest również znany jako „Księżyc pasterz”, został nazwany na cześć starożytnego greckiego boga pasterzy i Atlas został nazwany po tytana, który trzymał niebo na ramionach.

W tej pary księżyców Atlas jest bardziej płaski, odległość między biegunami znajduje się zaledwie 19 km. Ale „talia” w swoich szerokich - 46 kilometrów. Długość równika Księżyca nie mogą być wyjaśnione przez te same procesy, które występują na Haumea, a ich prędkość nie jest aż tak zła.

W wyniku rozległych modelowania komputerowego znaleźliśmy odpowiedź na Uniwersytecie w Paryżu: Sensem dyski akkreatsionnyh: równik księżyca stopniowo zwiększana i wyrównane ze względu na fakt, że przylega do otaczającego gruzu. Podczas formowania księżyce Saturna powstały wokół nich i krążków akkreatsionnye, składający się z pyłu i zanieczyszczeń, są obecne w dużych ilościach w pierścieniach Saturna. Stopniowy wzrost tych płyt w postaci księżyców, których jesteśmy świadkami obecnie spowodowało.

6. 2008 KV42

Mimo to, dlaczego tak wielu obiektów astronomicznych ma przykry imię?

Na szczęście, kometa zwana jest „walka”. To jest tak nazwany na cześć Dracula, który miał zdolność chodzenia na ścianach. Ale chodzenie po ścianach powodu komety? Walki - Jest to pierwsza trans-Neptunian przedmioty, które, jak się okazało, krąży wokół Słońca w wstecznej orbicie, czyli do tyłu. Jest powolny i okres orbitalny wynosi 306 lat (choć nadal nie jest jasne, gdzie jest połączenie ze spacerów na ścianach).

Do tej pory w układzie słonecznym istnieje kilka obiektów o takiej orbicie. Jeden z tych obiektów jest Kometa Halleya, której orbitalny ścieżka przechodzi na tyle blisko słońca. Draco nigdy nie zbliży się do Słońca na odległość większą niż 20 odległości od Słońca do Ziemi, która jest w przybliżeniu równa orbitą Urana.

Ta cecha komety może być związek między kometą Halleya i inne obiekty z obłoku Oorta, który przypuszczalnie jest źródłem komet naszego układu słonecznego, a ten link może pomóc naukowcom wyjaśnić specyfikę powstawania komet, który w tej chwili pozostaje tajemnicą dla nauki.

Istnieje wiele wersji, próbując wyjaśnić, dlaczego orbita walka jest inna od wszystkich innych. Najbardziej interesujące jest to, że teoria ta kometa nie powstał z resztą układu słonecznego, ponieważ gdyby tak było, to byłoby orbicie w tym samym kierunku co wszystkich innych obiektów. Jest możliwe, że kometa tylko dostał się do naszego systemu jak pułapka, co daje nam możliwość otrzymania bezprecedensową ilość informacji na temat kosmosu.

7. Triton

Prawdopodobnie co najmniej raz usłyszałem nazwę. Triton masę o 99,5% w stosunku do całkowitej masy wszystkich znanych satelitów Neptune. Urządzenie „Voyager” leciał obok Trytona w 1989 roku wykazały, że bardzo trudna historia geologiczna Trytona, czego dowodem jest cryovolcanism. Satelita ten ma nadal aktywne wulkany, ale nie wyrzucać lawę i popiół, jak na Ziemi, ale woda i amoniak.

Triton nieznacznie mniejsza od naszego Księżyca, a jest to jedyny księżyc w Układzie Słonecznym, który porusza się w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu Neptuna. I jak Triton - jeden z głównych satelitów systemu słonecznego (on nawet większy od Plutona), ma wystarczająco dużo, aby utrzymać ciężar własny warstwę atmosfery. Ale ciśnienie atmosferyczne na Triton 50 000 razy pod ziemią, więc można prawie czynienia z kiting tam.

Wreszcie, Triton - jeden z przedmiotów o bardzo wysokim współczynniku odbicia, jest zdolny do odzwierciedlenia 60 do 95% światła padającego na jego powierzchni. Dla porównania, nasz księżyc odbija tylko 11% światła padającego na niego.

8. Dodatkowy pierścień Saturna

Saturn w tym artykule wspomniano więcej niż jeden raz. Planeta jest znany z nietypowych pierścieni, złożonych z lodem i pyłu. Ale ostatnio, w 2009 roku, eksperci uznali, że Saturn ma jeszcze jedną, dodatkową i niezwykle ogromny pierścień. Z głównego pierścienia, został odrzucony przez 27 stopni, odległość od Saturna do pierścienia wynosi około 128 promień planety. Pierścień rozładowane tak, że może być postrzegana tylko w zakresie fal podczerwonych. Mianowicie, może to być powodem, że jednym z księżyców Saturna, Japetus nazywa się „dwulicowy”, jeden z jego półkuli jest czarny jak sadza, a drugi - białe jak śnieg.

W tym samym pierścieniu przechodzi orbity innego satelity Saturna - Phoebe. Może właśnie z powodu tego satelity i pierścieniem pojawiły. Pył wyrzucany Phoebe osadza się Iapetusie, którego orbita przecina się z pierścieniem. Ilekroć Japet przechodzi przez pierścień, przy czym cząstki zawarte w pierścieniu, gromadzi w równika. Być może to dlatego, że tego procesu Iapetusa po setkach tysięcy lat i nabył uderzający wygląd.

9. "Siamese księżyc"

Księżyce Janus i Epimetheus są znane również jako „Siamese księżyca”, ponieważ mają tę samą orbitę, a odległość zaledwie 50 km między nimi. Jest nawet mniejszy niż promień samych satelitów.

z tego powodu, że mają zatańczyć tango do ich grawitacyjnej, która powoduje ich dosłownie zamieniają się miejscami co cztery lata.

Początkowo naukowcy nie mógł zrozumieć, dlaczego dane, które otrzymują od księżyca, który nazwali Janus, nie spełniają ich oczekiwań. Dopiero w 1978 roku, 12 lat po odkryciu wspólnej orbicie „syjamskie księżyce”, eksperci sobie sprawę, że to, co nazywają Janus - to faktycznie dwie różne księżyce. Założenie to zostało potwierdzone w trakcie lotu „Voyager” maszyny w 1980 roku. Co ciekawe, w obszarze orbit satelitów zaobserwowano subtelny pierścień pyłu. Sugeruje to, że te dwa księżyce raz na miesiąc, które z jakiegoś powodu Split, tworząc niewielkie ilości zanieczyszczeń i kurzu.

10. Kruitni

Po przeczytaniu najbardziej dziwne rzeczy w Układzie Słonecznym, spójrzmy na Ziemi i omówić bardzo kontrowersyjną kwestię drugiego satelity naszej planety.

Astronomowie szukają drugiego satelity Ziemi od 1846 roku. Frederic Petit był pierwszym, który twierdzą, że znalazł drugi księżyc. Zasugerował, że jej okres orbitalny wynosi mniej niż trzy godziny, i że odbywa się zaledwie 11 kilometrów nad powierzchnią naszej planety. Od tego czasu wiele astronomowie twierdzą, że znaleźli drugi księżyc, ale nie mógł tego udowodnić.

3753 Kruitni - asteroida, która sprawia, że ​​pełny obrót wokół Słońca co 364 dni, i jest w doskonałej rezonansie orbitalnym się z Ziemią. Oznacza to, że co roku przez krótki okres czasu, 5 km asteroida Kruitni staje się częścią systemu Ziemi. Każdy listopada przybywa na Ziemię tak blisko. Technicznie uznał to asteroida Drugi satelita Ziemi jest niemożliwe, jak zbliża się tak blisko, jak szedł długo z dala od naszej planety. Ale nadal miło pomyśleć, że co roku, w jednym i tym samym czasie, aby odwiedzić nas przychodzi starego przyjaciela.