Gdy ptak był królem

Jak wiecie, w niektórych prehistorycznych dinozaurów rządził na ziemi. Ale potem wymarły. Przyczyny wyginięcia nazywany najbardziej różne, ale najczęściej wersja jest uważany spadają na ziemię dużych ciał niebieskich, jak gigantycznej asteroidy.

Efektem zderzenia z ziemią asteroida stalowych kilkudziesięciu trzęsienia ziemi przebudzonych z takiego naciśnięciem wulkanów potworne pożary i wychował w górnych warstwach atmosfery popiołu. Konsekwencją tych ostatnich przypadkach doszli do zastąpienia pożarów potworne zimno. Szorstki obliczenia pokazują, że podczas gdy zabija wszystkich mieszkańców planety, o wadze ponad 10 kilogramów. Zakłada się, że słońce nie pokazać za kilka miesięcy.

Jednak jasne i jednoznaczne dowody na to jeszcze, ale większość naukowców zgadza się, że najbardziej prawdopodobny obraz końca ery dinozaurów wyglądał w ten sposób.

Teraz można sobie wyobrazić, w jaki sposób planeta zmieniła się dramatycznie, gdy zwierzęta są średnie, duże i potworny wymarły. Ich ciała leżały wszędzie, wypływający smród. Jednak spadek liczby pokarmu roślinnego. Powodem tego był brak światła słonecznego. Jednak niektóre rośliny przetrwały, a dzięki nim, jakoś udało się wyżywić.

I to właśnie wtedy prawie wszystkie ssaki lądowe zaczęły zajmować pustych nisz. Wcześniej ta forma życia był czymś biologicznym „podziemny” żył w cieniu dinozaurów, ale śmierć tego ostatniego stał się ich start w życiu. Jednak w Ameryce Południowej, wydarzenia przybrały inny obrót, a nie zajęte ptaki energetycznych.

Pierwszym z nich jest do powiedzenia o gastornis. Ten niezgrabny ptak zewnątrz wygląda jak dinozaur. Według niektórych badaczy gastornis pojawiły się już pod koniec okresu kredowego, i jakoś udało się przeżyć katastrofę, a następnie zaczął zyskiwać na wielkość i objął szczyt piramidy żywieniowej.

Wzrost gastornis wynosiła około 180 cm, chociaż możliwe jest, że niektóre jednostki przekraczana. Ciężar ptaków wyniósł około 100 kg lub nawet więcej. Latanie w takiej masie, oczywiście nie mógł, ale jako zawodnik był całkiem dobry, więc z powodzeniem polować ssaki. Jednak ten ostatni nie był zadłużony i polować za jaja tego super-ptaka. Jeśli jajo było w stanie przetrwać, to nasi przodkowie polowali stał ledwo miał czas na zaistnienie na piskląt urodzonych. Przypuszczalnie jest to wojna partyzancka od ssaków i doprowadził do tego, że gastornis ostatecznie wymarły bez pozostawienia żadnych potomków.

Równolegle z rozwojem i gastornis rozpoczął kolejną rodzinę nieloty wielkości giganta. Była to rodzina fororakovyh których przedstawiciele zdają gigantów nawet przeciw gastornis. Według paleontologów fororaki krewni gastornis nie były, o czym świadczy duża różnica struktury anatomicznej.

Większość wszystkich członków tej rodziny znanych widoków, na którego cześć nazwano i cała rodzina - fororak. Te „słodkie ptaki” żył w Patagonii, w dzisiejszej Argentyny, około 23 milionów lat temu i trwał około 16 milionów lat, a następnie zmarł.

Być może tak będzie dalej i dalej hegemonii ptitseyascherov na kontynencie Ameryki Południowej, ale w końcu to było określone procesy geologiczne i umieścić go dokładniej - pojawienie się Przesmyku Panamskiego. Wkrótce na tym przesmyku na terytorium Ameryki Południowej w poszukiwaniu nowej żywności wzrosły hordy ssaków, wśród których były, jak można się domyślać, nie jest sam roślinożerne.

Wśród drapieżnych migrantów było takie wspaniałe zwierzę jako Smilodon, a szablastozębne kota znanego jako, choć błędnie nazywane „szablastozębne tygrysa”.

wzrost fororak mógł dotrzeć do trzech metrów, chociaż większość z nich była w zakres 2-2.3 m. Ptaki te ważą około 130 kilogramów, a na pewno było imponujące, ale problemem było to, że Smilodon, co w przybliżeniu odpowiada jego wielkości Amur tygrysa, może ważyć do 400 kilogramów, co jest niezwykle dużo nawet dla największych tygrysów. W skrócie, pojawienie się takich fororak konkurenta zmuszony do poddania ich pozycję bezwarunkowej lidera.

Nieodpowiednie Smilodon w Ameryce Południowej około 2,5 milionów lat temu, a rodzina fororakovyh zniknął z powierzchni ziemi około 1,8 milionów lat temu i prawdopodobnie do ich zniknięcia położyć łapę i smilodon. Chociaż gdyby przybył wcześnie - około 15 milionów lat, ich los może być nie tak genialny. Po tym wszystkim, podczas gdy na szczycie piramidy są najbardziej niebezpieczne członek tej rodziny - kelenken.

Znalazłem to kopalny ptak dopiero niedawno - w 2007 roku. Znalezisko zostało dokonane nie jest wybitny paleontolog i argentyńskie zwykłym studentem. Trzeba powiedzieć, że uczeń miał szczęście, bo okazało się, że ptak o najdłuższym czaszki, który jest dłuższy niż 70 centymetrów. mięśnie szyi były bardzo dobrze rozwinięte i pracował jak sprężyna, rzucając ogromny dziób przodu. Biorąc pod uwagę wielkość, wagę i twardość dzioba, naukowcy sobie sprawę, że strzał nie będzie przeciwdziałać jakiemukolwiek którego czaszka. W uzupełnieniu do przerażającego wyglądu był dość szybki stóp i najprawdopodobniej był najszybszy przedstawicielem swojej rodziny, rzekomo, przyspieszenie do 55 km / h.

Jednak to jeszcze nadczłowiek wymarły, choć przyczyny tego jak nie jest jeszcze jasne. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że został otwarty niedawno ssać, nie ma nic dziwnego w tym, że jego śmierć jest owiana tajemnicą.

W tym samym czasie na otwartych przestrzeniach kelenkenom żyłem innego przedstawiciela fororakovyh, które, choć nie najwyższy lub najbardziej agresywny, jednak był najbardziej masywne. To - brontornis.

Jego wysokość wynosiła około 2,8 metra i wagę osiągnęła 400 kg. Dla porównania kelenken jest 20 cm powyżej waży się to prawdopodobnie około 200 kg. To zupełnie naturalne, że jedzenie, które produkują swoje własne sposoby. Jeśli kelenken korzystny czynny polowanie, potem brontornis rzekomo oparła się na jego wielkiej siły i ataku z zasadzki. Ale w końcu, wymarły, a te i inne.

Wcześniej sądzono, że przyczyną wymierania była fororak ewolucyjna walka z Smilodon, który wygrał ostatni, ale ostatnio teoria ta została całkowicie zmieniona. Oczywiście, Smilodon również przyczyniły się do eksterminacji członków tej rodziny znaczący wkład, ale to było bardziej pośredni niż bezpośredni, ponieważ Smilodon byli głównie zawodnicy kwalifikują się do produkcji, która została uprzednio całości własnością fororak.

Fakt, że nie było to Smilodon potwierdza inny ptak - Titanis. Ona po dokonaniu migracji odwrotnej do tej, wykonanej Smilodon, że przeniósł się z Ameryki Południowej do Ameryki Północnej. I to Titanis był ostatnim przedstawicielem fororakovyh rodzinnym, który zniknął z powierzchni ziemi około 1,8 mln. Lat temu. W ten sposób odległość do dużych ssaków drapieżnych nie jest przeszkodą dla Titanis. Co więcej, jest nawet bardziej rozwinięte. Na przykład, zamiast skrzydeł, które miał absolutnie żadnej potrzeby, w Titanis tworzą coś podobnego do kończyn przednich.

Oczywiście, nogi to można nazwać stretch, ponieważ to było bardziej jak żałosne rączki do przodu Tyrannosaurus rex. Jest możliwe, że z ich pomocą mógł trzymać małą zdobycz, zadając śmiertelne ciosy z potężnym dziobem.

Jest to alternatywna wersja Titanis wyginięciem, według którego wyciągnął znacznie dłużej, i spotkał się z pierwszych ludzi, którzy przybyli do Ameryki Północnej. I jako pojedynczy, dobrze uzasadnioną opinię na temat Titanis wyginięciem oraz przyczyn tego, w środowisku naukowym jeszcze pseudo-naukowe dane, które aktywnie korzystają z bogato mnożąc różne spekulacje.

W teorii, przodkowie Indian kiedyś spotkał ten gigantyczny świat ptactwa. W jaki sposób są nasi poprzednicy z nim teraz trudno powiedzieć, bo Titanis i wzrost nie był mały (2,5 m), a myśliwy z nim była doskonała.

Jest możliwe, że oni doświadczyli przed nim strach, ale biorąc pod uwagę, że starożytni ludzie odważyli się wejść w walce ze znacznie groźniejszym przedstawicieli świata zwierzęcego, można założyć, że w jaskiniach człowieka pierwotnego, nie, nie, tak, i można było poczuć zapach grilla z Titanis , I może być jednym z powodów, że ten sverhptitsa jeszcze wymarły.

Obecnie bezpośrednimi potomkami fororakov lewo. Jest tylko jeden daleki krewny - kariama, mieszka w tym samym miejscu - na ziemi swoich przodków - w Ameryce Południowej.

Ten ptak odziedziczyła od ich dalsi krewni opracowany jakość myśliwski i dość skutecznie polować na jaszczurki, węże i inne średniej wielkości zdobycz. To nie odmawia przed upadkiem. Jest nieodłącznym zwinność i szybkość. Nawiasem mówiąc, w oczach ludzi nie czuje strachu, a gdy widzi człowieka - idzie się z nim spotkać, rozpostartymi skrzydłami i krzykiem. Jeżeli osoba ucieka, a następnie kariama spieszyć się go dogonić. Biorąc pod uwagę jej zdolność sportowiec, jest szansa, aby uciec z małego ptaka. Dlatego spotkania z nim należy unikać.