Wymieranie dinozaurów i ssaków prawie zniszczony

Według naukowców, 65,5 mln lat temu, kiedy to padł na półwyspie Jukatan, asteroida zniszczone dinozaurów mezozoiku, z twarzą na ziemi zniknęły, a ponad 90%, a następnie żywych ssaków. To wyjaśnia artykule opublikowanym w Journal of Evolutionary Biology.

Według Mikołaja Longreach, reprezentujący British University of Bath, został wcześniej sądzono, ze względu na fakt, że zaraz po ssaki katastrofa zaczęła się rozwijać, to wydarzenie nie będzie miało istotnego wpływu na ich życie. Teraz jednak okazało się, że do katastrofy kredy, paleogenu doznali jeszcze bardziej niż w innych grupach zwierząt (na przykład, krokodyle, żółwie i jaszczurki), ale po tym jak okazało się być bardziej gotowy do przystosowania się do nowych warunków życia.

Taka jest konkluzja Longreach i jego koledzy przyszli po bogactwa gatunkowego w Ameryce Północnej na krótko przed katastrofą i po nich. W sumie, to liczy około 59 gatunków dużych i małych ssaków zamieszkujących Appalachów i Laramidia (dwie połówki przyszłości Ameryki Północnej w okresie kredy).

Według naukowca, aby ocenić zakres wszelkich wymierania, z wyjątkiem dzisiaj, to jest bardzo trudne, ponieważ w większości przypadków umierają najbardziej rzadkich i zagrożonych gatunków. Ze względu na swoje małe rozmiary, aby znaleźć ich pozostałości w skałach jest bardzo trudne, a tym samym cała głębokość wymarcie do ustalenia również problematyczne.

Wideo: Najgorsze katastrofa Jurajski

Aby uprościć zadanie naukowców wystarczy porównać liczbę gatunków ssaków w Ameryce Północnej ery mezozoicznej przed katastrofą i po niej. Wynik był nieoczekiwany. Stwierdzono, że tylko cztery z pięćdziesiąt dziewięć gatunki były w stanie przetrwać upadek asteroidy. Innymi słowy, wraz z dinozaurami wymarły około 93% naszych dalekich krewnych. A odsetek ten jest znacznie wyższy niż odsetek wymarłych gatunków, wśród innych grup zwierząt.

Ale w jaki sposób, a następnie, ssaki mogły stać się panami ziemi? Według Mikołaja Longreach decydującym czynnikiem była wysoka zdolność do przystosowania się do nowych warunków i podboju pustych niszach. W rezultacie, w ciągu zaledwie 300 tysięcy lat (nieskończenie odstępie czasu przez normy ewolucji), liczba gatunków uległa podwojeniu.

Wideo: Prehistoric Predators (2016), niedźwiedź krótkopyski - Arktodus / Animal Słowo

Dodatkowo, rozprzestrzenianie ssaków i ich szybkiego zwrotu ułatwione przez fakt, że w różnych regionach przyszłego wyginięciem kontynentu różnych gatunków zwierząt dotkniętych. W rezultacie, różnorodność gatunków wśród ocalałych ssaków i „równowagi sił” różniły się istotnie w różnych częściach Ameryki Północnej, co w końcu doprowadziło do dalszego zwiększenia różnorodności wśród tych zwierząt.