Miód OS: Prawda czy mit?

Często od osób zainteresowanych w życiu owadów można usłyszeć pytanie: „Czy dać osa miód?”. Pytanie jest naprawdę bardzo ciekawe, biorąc pod uwagę fakt, że pszczoły osy jak również uczynić komórkę także zapylają kwiaty wydają się zbierać nektar. Logiczne jest, że powinny one być także miód. Ale to jest naprawdę? Według ekspertów, osy i rzeczywiście zdolny do wytwarzania miodu, ale nie wszystkie osoby, a ponadto nie zawsze.

Kto na ziemi istnieje wiele różnych rodzajów osy i niektóre z nich są naprawdę w stanie zgromadzić miodu w ulach. Ale w Rosji, na Ukrainie, Białorusi i krajów sąsiednich spotkać w takim odkryciu gniazdo szerszeni jak miód jest prawie nierealne. Powodem tego, przede wszystkim, jest to, że klimat w tych szerokościach geograficznych do przechowywania miodu nie jest odpowiednia, a po drugie, na terytorium tych krajów nie mają tych rodzajów osy, które są zdolne do wytwarzania miodu. Jednak wiadomo, że w krajach Ameryki Środkowej i Południowej żyją osy miód, który jest «polybia occidentalis» umysłu.

W swoich uli Polibiusz Oktsidentalis stanie zgromadzić sporą ilość miodu.

Że ich zdolność dawna cieszył tubylców, którzy mieszkali na terenie Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej, a nawet w części. Pszczelarskie, a także gromadzenie, są jednymi z najbardziej starożytnych działalności rdzennej ludności Meksyku i wielu krajach Ameryki Południowej.

Ponadto warto zauważyć, że tradycja ta nie miała jej dzień, a niektóre plemiona Indian nadal sbiralsya miód os. Przy okazji muszę powiedzieć, że Polibiusz Oktsidentalis jest tak starożytna rodzaj owadów miodu i ich praktyka zbierania miodu jest tak zakorzenione wśród tubylców Ameryki, ta myśl jeść miód białych kolonizatorów znacznie wcześniej niż uważano zrobić pszczelarskich.

Co do specyfiki Polybius, następnie hodować je zbierać miód, całkowicie pozbawione jakiegokolwiek znaczenia, ponieważ, w przeciwieństwie do pszczoły produkują tyle miodu, ile potrzebują siebie w okresie zimowym.

Polibiusz ma zdolność do zbioru nektaru na przyszłość, dzięki czemu ich rezerwy miód są znacznie bardziej obfite niż akcje osy Europy i Azji.

A jeśli to nie czekaj na południowoamerykańskim Polybius, o ileż bardziej że nie należy oczekiwać od systemu operacyjnego, którego użyliśmy, aby zobaczyć w naszych ogrodach na rodzinnym latającego jabłkiem i lipami. Efektem ich pracy jest tylko „naprysk”. To słowo jest nazywany cienka powłoka na plastra miodu. Nektar zbierają dużo mniej pszczół, woli po prostu je jeść, nie zagotavlivaya go.

Osa miód jest niezwykle gęsty nektar, ale enzymy, które dają swoje pszczół miodnych, że nie produkują. Ponadto warto zauważyć, że pszczoły „rozmawiać” ze sobą w określonym języku, w ramach przypuszczalnie sieci neuronowej. Ale w przeciwieństwie do Osy pszczół nie są zaangażowani w coś podobnego w ich rozwoju są znacznie niższe niż ich pracowitych rodzin. Z tego powodu aż osy były badane szczegółowo, w krajach i językach słowiańskich nawet nie istnieje coś takiego jak miód osa.

Jednakże, w celu umożliwienia możliwość pełniejszego obrazu osy i cech miodu należy wspomnieć, że pszczoły są w stanie zebrać miód.

Instynkt zbiór miodu opracowane bardzo dobrze w pszczół. W pewnych warunkach może pszczoły zbierają miód, tak długo jak nie jest na łapówki i nadal mają wolną komórkę. Ale nic jak trzmiel nie może powiedzieć, jak oni zbierają nektar tylko do tych przypadków, w których niekorzystne pogoda nie pozwoli im zaangażować się w jego kolekcji.

Wszystkie zebrane trzmieli karmić larwy na liściach i utrzymanie aktywności trzmiel.

Dla porównania, w tym samym obszarze dwie kolonie i dwie zostały umieszczone trzmiela. Pszczoły trzydzieści cztery kg miodu była pompowana, a pszczoły stanie się tylko czterdziestu ośmiu gramów, które zostały wybrane kroplomierza.

Po analizie okazało się, że miód szerszeń znacznie różni się od pszczoły. Przede wszystkim to jest znacznie cieńsza, ciężar - niska, minerały, ma więcej białka i sacharoza, oraz w porównaniu z miodu, zawartość mineralną tamże 1.7-2 razy wyższe. Poza tym, on ma bardzo bogaty skład pyłków.

W związku z tym, osy są tak skuteczne jak rośliny miodu jak trzmiele. A mówiąc o produkcie miodu, czyli takie, które można znaleźć w sprzedaży, na przykład miód osa w stanie zebrać.

Jeśli mówimy o zapasy słodkiej, a następnie kilka rodzajów osy, które żyją w Ameryce Południowej, jest coś podobnego do miodu. Jednak te zapasy są bardzo zróżnicowane pod względem składu chemicznego i, co najważniejsze, ich liczba jest nieporównywalnie mniejsza niż pszczoły.

Jednak pomimo faktu, że pod względem osa miód jest prawie całkowicie bezużyteczne, są one bardzo ważną częścią naturalnego fauny. W szczególności, że ich stosowanie jest żywią swoje młode larwy różnych szkodników. W rezultacie, nie są to moje ulubione ludzie gryzienie i brzęczące owady są bardzo korzystne dla obu zakładów kulturalnych i dzikich, jest ściśle związane z florą. Na przykład, kopanie ziemnych lub osa jest najgorszym wrogiem jak faktycznie medvedok i ich larw. Rolnicy, którzy są na tyle ostrożny w stosunku do świata zewnętrznego od dawna stara się przyciągnąć tych „pielęgniarek Garden”. W tym celu, obwód ziemi nawet sadzić roślin kwiatowych.

Wielkie korzyści przynosi także osy należące do Amorfilla umysłu. Owady te są bardzo aktywne w zakresie niszczenia różnych typów gąsienic. Ponadto Big-, papier, duże nosy i osa ściana idealnie czyste rośliny ogrodowe z muchy, chrząszcze, szkodnikom, chrząszcze i świerszcze. Z całości powyższych rozważań można stwierdzić, jak wielkie korzyści przynosi dość niebezpieczny owad, ogrody, a ostatecznie - osobie.

Jak dla funkcji zapylanie, pszczoły radzą sobie z nim znacznie gorzej niż pszczoła, ale ważne jest, aby pamiętać, że warto całkiem inna wyzwanie środowiska przed pszczołami. Ale jak ukąszenia że popularna plotka mówi o wiele bardziej niebezpieczne niż pszczoła, w rzeczywistości nie są. W zależności od ich stopnia zagrożenia dla ludzi, użądlenia osy są niemal identyczne do użądlenia pszczół. Niebezpieczne dla ludzi może być tylko kilka ugryzień. Jeżeli dana osoba nie jest uczulony na jad osy, próg niebezpieczeństwo jest w regionie dwudziestu ugryzienia.