Śmierć jako nauka

Co to jest śmierć, gdy dana osoba może być uważana za martwą, który widzi halucynacje umiera, a skąd strach przed śmiercią nogi rosną?

Otwarcie Wielka Encyklopedia Radziecka, powinno być: „Śmierć - jest zaprzestanie życia organizmu, aw konsekwencji - śmierci danej osoby jako oddzielny system dziennym. W szerszym znaczeniu - nieodwracalne ustanie metabolizmu substancji żywej towarzyszył rozkładu białek ". Wydawałoby się, co jeszcze?

Lekarze na sali operacyjnej © depositphotos.com

Między życiem a śmiercią

Podobnie określić granicę między gdzie kończy się życie, a zaczyna śmierć, nikt nie może. Po tym wszystkim, śmierć - to proces, który jest powolny.

Po śmierci został uznany zatrzymania akcji serca, dzisiaj, jak wiadomo, człowiek jest uważany za martwy dokładne w przypadku śmierci mózgu. Mózg może umrzeć długo przed momentem, gdy organizm zatrzymuje oddech. Ale co wtedy, zginął w mózgu? Bagażnik. To on - najstarsza część „drugiego wszechświata”, który nazywany jest również „gad mózg”, ten sam, który miliony lat temu SOS&nieśmiały-NENT cały mózg naszych przodków - jest podstawą naszego mózgu. W trakcie ewolucji wewnątrz pnia była bardziej złożonych struktur, ale to nadal jest podstawą życia. On kontroluje podstawowe funkcje organizmu: w rytm serca, oddech, ciśnienie krwi, temperaturę ciała ... Więc kiedy umiera pień mózgu, lekarze mogą być pewni, że pacjent ma pochodzić przynajmniej śmierć kliniczną.

Film: Co się dzieje po śmierci. I Vam Nauka

pnia osoba © depositphotos.com

Statystyka mówi, że większość ludzi umiera ze starości, a od chorób z nim związanych, takich jak rak i udar mózgu. Jednakże, „zabójcą numer jeden” to choroba serca, najgorsze w tym - na atak serca. Z nich umiera około jednej czwartej ludności świata zachodniego.

Dość umarli
Lekarze mówią, że jest to stan, w którym ludzie „głównie martwe”, a czasem - gdy „umarli” .Today nauka Wiadomo, że w tkankach serca i narządów mogą pozostawać w tak zwanym stanie psevdomertvom, co najmniej kilka godzin. I od śmierci, jak przystało stara kobieta idzie powoli, czas przyjdzie&nieśmiały-Lenia sprawnie, a co najważniejsze, szybka pomoc medyczna często może wstrzymać i ożywić człowieka.

Jednym z najskuteczniejszych sposobów odzysku, dziwne, jest hipotermia - zamrażanie. Jednak tymczasowy. Lekarze wciąż drapania głowy nad dlaczego tak hipotermia jest skuteczna. Odpowiedź tkwi w tym, że w bardzo niskich temperaturach, komórki przestają się dzielić (limit podział komórek - 50 razy), a funkcje życiowe w nich silnie spowolnił. Są mniej wymagający dostawy substancji odżywczych i tlenu i usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii.

Niemiecki naukowiec Klaus Sames z Kommageny postanowił po śmierci narażać kriozamorozke ciała. Zgodnie z umową podpisaną pomiędzy 75-letni naukowiec i organizacji „Instytut Cryonics”, ciało naukowca będzie w Instytucie przechowywania tak długo, jak ludzie nie uczą się animować „zamrożone” komórek © Sascha Baumann / all4foto.de

Komu bije dzwon
Dwieście lat temu, ludzie pytali w testamencie na jego pogrzeb ... odciąć głowę. Czasami strach przed pochowany żywcem nabiera charakteru masowej histerii.

Stało się to przyczyną tzw oczekujących kostnicy martwych domów. Kiedy ludzie wątpliwości, że ich ukochana osoba jest naprawdę martwy, zostawili jego ciało w kostnicy, i czekał, aż ciało zaczyna się rozkładać. Proces rozkładu był jedynym wiarygodnym sposobem ustalenia, że ​​dana osoba jest martwa. Przez palec „wątpliwe” zmarłego przywiązany sznur, którego koniec poszedł do drugiego pokoju, gdzie dzwon i był człowiekiem wisi. Czasami zadzwonił dzwonek. Ale to był fałszywy alarm spowodowany przemieszczeniem kości w rozkładających się ciało. Dla wszystkich latach oczekiwania kostnicy nie żyje każda osoba.

„Przedwczesny pogrzeb”. Antoine Wirtz, 1854 © museumsyndicate.com

Uważa się, że pozbawiony tlenu krew, śmierć neuronów w ciągu kilku minut. W takich momentach nadkrytycznym mózg może działać tylko w obszarach, które są absolutnie niezbędne do przeżycia.

Żywe lub martwe: jak zdefiniować?
Ale były również szybsze sposoby, aby upewnić się, czy dana osoba jest martwa. Niektóre z nich, na tyle dziwnie, są nadal aktualne. Czasami są one wykorzystywane przez wielu lekarzy. Przebiegły te metody nie można nazwać: przeszkadzać ośrodek kaszlu u legkih- testu na „znak oka lalki”, który jest, że dana osoba jest wprowadzany do ucha zimnej wody, jeśli dana osoba żyje - jego gałki oczne są refleksyjne reagirovat- dobrze, i bardzo dużo przedpotopowy - pin pod paznokciem (lub po prostu naciśnij na nim), umieścić owada w uchu, głośno krzyczeć, żyletkę do cięcia nogę ... nic, tylko po to żeby przynajmniej część reakcji. Jeśli nie, to nawet bijące serce mówi, że człowiek jest martwy. Z prawnego punktu widzenia jest to tzw trup z sercem bijącym sercem (w tym przypadku może walczyć sam lub obsługiwane przez urządzenie). „The Living Corpse” często służą jako dawców narządów do naprawdę żyją.

nasze komórki ciała umrzeć życie. Zaczynają umierać w czasie, gdy jesteśmy w łonie matki. Komórki są zaprogramowane na śmierć już w chwili narodzin. Śmierć umożliwia nowe komórki rodzą się i żyją.

Ani żywy, ani martwy
Lecz umarli są uważane za tych ludzi, których mózgi są wciąż żywe, ale w tym samym czasie są w stabilnym stanie śpiączki. To pytanie nie jest jednoznaczna, a spory prawne nie przestają szanować go nawet dzisiaj. Z jednej strony mają podobne prawo do decydowania, czy należy wyłączyć człowieka z urządzeniami, które obsługują funkcje życiowe organizmu, az drugiej - ludzie, którzy są w śpiączce przez długi, rzadko, ale jednak otworzyć oczy ...

Dlatego nowa definicja śmierci obejmuje nie tylko śmierć mózgu, ale także jego zachowanie, nawet jeśli mózg jest ciągle żywy. Po tym wszystkim, człowiek nie jest niczym innym jak „Set” uczuć, wspomnień, doświadczeń, które są unikalne dla danej osoby. A kiedy traci „set”, i nie ma sposobu, aby ją odzyskać, człowiek uważany za martwy. Czy jego sercu, czy organy działają uderzeń - jest ważny, pozostaje ona czy on ma coś w głowie.

© depositphotos.com

Nie boi się umrzeć
Odno z największych i uznanych badaniach pośmiertnych doświadczeń też przeprowadzono już w 1960 roku ubiegłego wieku. Poprowadził ich do amerykańskiego psychologa Karlis Osis (Karlis Osis). Badanie oparto na obserwacji lekarzy i pielęgniarek opiekujących umierających. Jego wnioski są oparte na doświadczeniach 35,540 obserwacji procesu umierania.

Autorzy badania zauważyć, że większość umiera ze strachu nie doświadczył. Często obserwuje się dyskomfort, ból lub obojętność. Około jedna na 20 osób wykazały oznaki podniecenia.

Niektóre badania sugerują, że ludzie starsi odczuwają mniejszy niepokój na myśl o śmierci, niż stosunkowo młody. Badanie dużej grupy osób starszych wykazały, że na pytanie „Czy boisz się śmierci?” Tylko 10% z nich odpowiedziało „tak”. Należy zauważyć, że osoby starsze często myślę o śmierci, ale z niezwykłą spokoju.

To, co widzimy przed śmiercią?
Szczególną uwagę Osis i jego koledzy dali wizje i halucynacje umierających. Podkreślono, że to „specjalne” halucynacje. Wszystkie z nich mają charakter wizji doświadczanych przez ludzi, którzy są świadomi i jasno zrozumieć, co się dzieje. Kiedy ta praca nie jest zniekształcony mózgu lub leki uspokajające lub wysoka temperatura ciała. Jednak tuż przed śmiercią, większość ludzi już stracił przytomność, ale na godzinę przed śmiercią, około 10% umierających wciąż jasno zrozumieć otaczający nas świat.

Główne wnioski badaczy do wniosku, że te wizje umierających są często zgodne z tradycyjnych pojęć religijnych - ludzie widzieli niebo, niebo, anioły. Inne wizje zostali pozbawieni takich konotacji, ale również wiąże się z pięknymi obrazami: piękne krajobrazy, rzadkich jasnych ptaków itd, ale przede wszystkim w jego pośmiertne wizje ludzi widziałem ich wcześniej zmarłych krewnych, które często są oferowane w celu przejścia umierających do innego świata ...

Najciekawsze więcej: Badania wykazały, że charakter tych wizji jest stosunkowo słabo zależy od fizjologicznych, kulturowych i osobistych cech, rodzaj choroby, poziomu wykształcenia i człowiekiem religijnym. Podobne wnioski wyciągnięte przez autorów innych prac, obserwując ludzi, którzy doświadczyli śmierci klinicznej. Zauważyli również, że opisy wizji powrócił do życia ludzi nie związanych z cech kulturowych i często nie są zgodne z przyjętymi w danym społeczeństwie poglądów śmierci.

Jednakże takie okoliczności mogą być łatwo dać wyjaśnienie zwolenników szwajcarskiego psychiatry Carla Gustava Junga. Jest to badacz zawsze zwrócić szczególną uwagę na „nieświadomości zbiorowej” ludzkości. Istotą jego nauczania jest bardzo niebezpieczne może być zredukowana do tego, że wszyscy jesteśmy na głębokim poziomie opiekunów ludzkiego doświadczenia, które jest wszystko jedno, co może nie być zmieniane ani rozpoznać. Można go „złamać” w naszym „ja” tylko poprzez sny, symptomy neurotyczne i halucynacje. Więc może, głęboko w naszej psychice naprawdę „ukryte” filogenetycznych uczucia doświadczenia poprzez, i te doświadczenia są takie same.
Co ciekawe, podręczniki psychologii (na przykład słynne dzieło Artura Rean „ludzkiego życia, od narodzin do śmierci”), często odnoszą się do faktu, że wydarzenia doświadczane przez umierających, są uderzająco podobna do tej opisanej w starożytnych źródeł ezoterycznych. Należy podkreślić, że same źródła były zupełnie nieznane większości ludzi, którzy opisali doświadczenia post-mortem. Można delikatnie sugerować, że rzeczywiście dowodzi wnioski Junga.

„Światło na końcu tunelu» © Flickr / duncanfotos

Film: Tajemnice śmierci klinicznej. Na skraju śmierci. Naoczny świadek. Science vs. Religion

etapy umierania

Periodyzacja najsłynniejszych etapach tej smutnej proces został opisany przez amerykański psycholog Elizabeth Kubler-Ross (Elisabeth K BLER-Ross) w 1969 roku. Niemniej jednak, jest to najczęściej używane dzisiaj. Oto ona.

1. odmowa. Człowiek nie chce zaakceptować faktu zbliżającej się śmierci. Po zapoznaniu się z okropnym diag&nieśmiały, noze, zapewnia się lekarzy pomyłkę.
2. gniew. Czuje urazy, zazdrości i nienawiści wobec innych, stawiając pytanie: „Dlaczego ja?”
3. aukcja. Człowiek szuka sposobów, aby przedłużyć ich żywotność i obiecują coś w zamian za to (lekarzy - rzucić palenie i picie, Bóg - stał się świętym, etc ...).
4. depresja. Dying traci zainteresowanie życiem, czując zupełną bezradność, żalu rozłąki z rodziną i przyjaciółmi.
5. akceptacja. Jest to ostatni etap, w którym człowiek rezygnuje się z losem. Pomimo faktu, że umiera nie staje się gejem, to triumfalny ciszy i spokoju czeka na koniec jego duszy.

Pomimo powszechnej popularności tej koncepcji nie jest powszechnie akceptowane przez ekspertów jako nie zawsze osoba przechodzi przez wszystkie te etapy i kolejności, w jakiej mogą być różne. Jednak w większości przypadków, periodyzacja Kubler-Ross opisuje dokładnie to, co się dzieje.

Moment śmierci
Inni eksperci jednak, aby dokończyć obraz umierania. Na przykład, amerykański psycholog i lekarz Raymond Moody (Raymond Moody), badając 150 spraw doświadczeń pośmiertnych, zbudował „kompletny model śmierci.” W skrócie można opisać następująco.

W chwili śmierci człowiek zaczyna słyszeć nieprzyjemny hałas, głośny dzwonek, brzęczenie. Jednocześnie czuje, że jest on porusza się bardzo szybko przez długi, ciemny tunel. Wtedy człowiek mówi, że był poza własnym ciałem. On po prostu widzi go z zewnątrz. Następnie istnieją duchy zmarłych przed krewnymi, przyjaciółmi i bliskimi, którzy chcą poznać i pomóc mu.

Ani zjawisko występujące w większości doświadczeń pośmiertnych lub wizji tunelu jasnych naukowcy nie potrafią wyjaśnić do dziś. Przyjmuje się jednak, że efekt tunelu dla neuronów w mózgu są odpowiedzialne. Umierania, zaczynają losowo podniecony, że tworzy poczucie jasnym świetle, a spowodowane brakiem tlenu nieprawidłowego widzenia peryferyjnego tworzy „efekt tunelu”. Uczucie euforii może również nastąpić ze względu na fakt, że mózg uwalnia endorfiny, że „wewnętrzne” opiaty zmniejszenia uczucia depresji i bólu. To powoduje halucynacje w tych częściach mózgu, które są odpowiedzialne za pamięć i emocje. Ludzie czują szczęście i błogość.

Jest również możliwe, jednak proces odwrotny - fizjologia zaczyna włączać się w odpowiedzi na bodźce stworzonych przez zjawisk psychologicznych. Zrozumieć, że działa po pierwsze, jako niemożliwe jako odpowiedź na pytanie osławionego jajka i kury.

Nie było żadnych oznak kłopotów

W słowach Bułhakowa Woland: „Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to byłoby tak źle. Złą wiadomością jest to, że czasami nagła śmierć ". W tym przypadku naukowcy istnieje wiele badań, too. Jeden z najbardziej znanych - dziełem norweskiego psychologa Randy Noyes, który wyodrębniony etap i nagłej śmierci.
Etap oporu. Osoba świadoma niebezpieczeństw czuje strach i próbuje walczyć. Jak tylko uświadamia sobie bezcelowość takiego oporu, strach znika, a człowiek zaczyna odczuwać spokój i spokój.

Przegląd życie. Odbywa się w formie wspomnień panoramy, zastępując siebie w krótkich odstępach czasu, a obejmujących całą przeszłość człowieka. Najczęściej towarzyszą pozytywne emocje, co najmniej - ujemny.

Krok transcendentalne. Logiczny wniosek z przeglądu życia. Ludzie zaczynają dostrzegać przeszłość z bardziej odległe. W końcu, są one w stanie osiągnąć stan, w którym całe życie jest postrzegane jako jeden podmiot. Jednocześnie są one uderzająco odróżnić każdy szczegół. Następnie pokonać nawet ten poziom, a umierają, ponieważ wykracza poza siebie. To wtedy czuje transcendentalną stan, który jest czasem nazywany także „kosmiczną świadomość.”

© dreamstime.com

śmierć i strach niekompletność życia
Mimo wszystko, wiele idealnie zdrowe i młodzi ludzie często boją się śmierci. I zrobić to o wiele bardziej inwazyjne niż cokolwiek innego. Co jest tego powodem? Z tym pytaniem zwróciliśmy się do ekspertów.

- Lęk przed śmiercią - ważny „element konstrukcyjny” w podziemiach kultur, religii i rozwoju ludzkości, cywilizacji, małych i dużych grup społecznych, które jest istotnym elementem „nieświadomości zbiorowej” - mówi analityk, ekspert Europejskiej Konfederacji psychoterapii psychoanalitycznej Miłości Zaeva. - Ale to jest coś, bez czego żaden rozwój, funkcjonowanie każdego indywidualnego Lichnos&unika pięć oddzielne psychikę. Freud uważał, że strach przed śmiercią tworzy lęk przed kastracją „Jestem” jest to głęboki strach przed utratą części siebie, lęk przed zniszczeniem jego ciała,

Jest to konieczne, aby oddzielić normalnego obecność tego motywu do życia i patologicznych&nieśmiały-coś. W normalnych należy rozumieć sytuacje, gdy strach przed śmiercią, na przykład, pomaga zawierać niezbędną ochronę dla regulacji zachowania życia. To, co nas chroni i zbawia. Jeśli jesteśmy świadomi, że możemy umrzeć, jeśli nie przestrzegają przepisów ruchu drogowego, to pomaga nam pozostać nienaruszone i aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji.

W ujęciu globalnym, strach przed śmiercią pomógł przetrwać całe narody poprzez stymulowanie migracji, odkrywanie, rozwój nauki i kultury. Aby nie umrzeć, nie umierają, przedłużyć życie, poprawić to musi być elementarny się czegoś nauczyć, coś zrobić, coś zmienić, aby wiedzieć coś i coś do zapamiętania. Oznacza to, że strach przed śmiercią jest w stanie popchnąć nas do Excela i nowego życia.

Strach przed śmiercią może zawierać potężne mechanizmy kompensacyjne, a następnie mężczyzna broniąc się przed nim na poziomie nieświadomości, począwszy od, na przykład, trudno monitorować ich stan zdrowia, zachowania zdrowego stylu życia. On może stać się twórcą, owocuje, „Born” na przekór śmierci - wtedy kreatywności we wszystkich jego formach, gdyż zagłusza strach przed śmiercią. Myśl, że coś pozostanie po nas (dzieci, sztuki i przedmiotów codziennego użytku, posadziliśmy ogrodów i lasów, pomysły, biznes), jeżeli śmierć usuwa z nas przyczynia się do życia „kroplą wieczności.”

Nienormalne obecność motywu śmierci w życiu danej osoby uznaje się, na przykład w warunkach oblodzenia i senność, depresja, lęk, fobie zwiększone. Zgodnie z tymi niezwykle nieprzyjemny stan jest często ukryte traumy we wczesnym wieku od zderzenia z tematem śmierci, gdy nie jest jeszcze prawdziwa śmierć obiektu (nikt rzeczywiście umarł), ale coś zostało utracone w świecie wewnętrznym (z bliskiego obiektu, poczucie bezpieczeństwa i zaufania świat). W jego sercu i w umyśle jednocześnie jakby dziura powstaje, co jakiś czas daje o sobie znać różne niepokoje.

Najszybszy, najprostszy i „zakłócony” sposobem radzenia sobie z lękiem przed śmiercią - różnego rodzaju uzależnienia i uzależnienia. Alkoholicy i narkomani zawsze są zdominowane przez strach przed śmiercią, ale jednocześnie robi wszystko do ich zniszczenia.

Intensywny lęk przed śmiercią zawsze przychodzi tam i wtedy, gdy tracą sens życia, bez idei, celów, wzywa naprzód fantasy, to znaczy, gdy dana osoba jest egzystencjalnie zdezorientowany. Wtedy w jego sercu nie wydają się usłyszeć muzykę życia i słyszy koniec sygnał, pustka ... W tym sensie, że większość religie oferują krótkie odpowiedzi na strachu przed śmiercią, mówiąc o wieczności życia duszy, w innych wykonaniach, inne życie. Jakie jest znaczenie strachu czy sama śmierć nie jest? W rzeczywistości, pojęcie religijny przypomina nietrwałości zarówno nieśmiertelności w nas najważniejsze. Osoba, która jest patologicznie dostrojone do fal radiowych „głosem śmierci”, zawsze boi się pożegnać czymś przestarzałym w jego duszy, życia, a nie widzi, nie docenić jego prawdziwe ścieżki przyszłości. Czasami na cmentarzach, ale nie zawsze musi zostawić na czas. Pamiętając o śmierci, mamy o wiele więcej, aby pamiętać o wartości życia.

Strach przed śmiercią może być inna
-Co są przyczyny lęku przed śmiercią? Możemy założyć więcej niż jedną odpowiedź, - Elena Sidorenko mówi psychoanalitycznie-ori&przez nieśmiały-zorientowanego psycholog, prezes i członek zarządu oddziału regionalnego Europejską Konfederację psychoterapii psychoanalitycznej RO CPT-Rosja-Samara. - Przede wszystkim, to jest strach przed samą śmiercią, strach, że przyjdzie. Własnej lub kogoś bliskiego, obcy na ulicy, itd. W tym przypadku najprawdopodobniej jest to kwestia istnienia fantazji, przepełnione wewnętrzny świat przedmiotu, zaszaleć i interweniować w rzeczywistości. Według interpretacji psychoanalitycznej, w tym przypadku należy mówić o obecności pożądania, które odżywia i rozwija ludzką nieświadome fantazje. Ta treść psychiczna może być zakorzenione w głębi przeszłości i nieść obecność dźwięku samobójczych impulsów (czyli nieświadomym pragnieniem, aby zabić, zniszczyć), zaprzeczył mężczyznę w sile niezadowolenia społecznego (ponieważ jest to niemożliwe, nie została przyjęta, mogą zostać ukarani).

W innym przypadku nie może być strach, jak niejasny niepokój. nie pogłębienie&wstydliwy-lyayas w teorii Freuda strachu, można zauważyć, że niemieckie słowo Angst ma jednoznaczne znaczenie. Słowo to często może mieć wartość kontrastu. W odróżnieniu od strachu jak strach cokolwiek mającego pewien obiekt, charakterystyczny lęk tylko przy braku takiego obiektu. Odnosi się to do pewnego rodzaju „oczekiwaniu” oczekiwaniu samego doświadczenia.

Wreszcie, warto podnieść strach przed śmiercią, jako szczególny stan, stabilną odpowiedź podmiotu do traumatycznej sytuacji, gdy przepływ wymuszeń wewnętrznych i zewnętrznych, które nie mogą kontrolować przedmiotem. Ten wyłącznikiem&nieśmiało kai reakcji. To Freud pisał w swoim artykule „hamowania, objaw strachu.” W tym przypadku mówimy o dowodach umysłowej bezradności człowieka. To automatycznie powstaje lęk przed śmiercią. Jest to spontaniczna reakcja organizmu na sytuacje traumatyczne lub na jej powtarzanie. Prototyp tego doświadczenia doświadcza dziecko w wyniku jego biologicznym bezradności.

Śmierć - jest celem życia
-Od praktyka psychoanalityczna, wiemy, że strach przed śmiercią nie jest podstawowym strach - mówi znany Petersburg analityk Dmitrij Olszański. - utratę życia - to nie to, czego bać wszystkich ludzi bez wyjątku. Dla kogoś życie było niewielką wartość dla kogoś tak obrzydliwe jest to, że część z nią wygląda szczęśliwy wynik, ktoś marzy o życiu niebiańskim, więc ziemskie istnienie jest ciężarem i próżność. Człowiek boi się przegranej nie jest życie, ale coś znaczące niż to życie jest wypełnione. Dlatego, na przykład, nie ma sensu nakładać kary śmierci dla terrorystów religijnych: są one tak śnić szybko iść do nieba i spotkać się z ich boga. A dla wielu przestępców śmierć byłaby ulga od wyrzutów sumienia. Dlatego wykorzystywanie strachu przed śmiercią do regulacji społecznej nie zawsze jest uzasadnione: niektórzy ludzie nie boją się śmierci, i mają tendencję do niej. Freud mówi nam, nawet na dysku śmierci, co jest związane ze spadkiem we wszystkich stresu organizmu do zera. Śmierć jest punktem absolutnego spoczynku i absolutnej błogości. W tym sensie, z punktu widzenia nieświadomości, śmierć jest absolutna, pełne rozładowanie wszystkich napędów. Nic więc dziwnego, że śmierć jest celem wszystkich napędów. Śmierć może jednak odstraszyć osoby, gdyż wiąże się to z utratą osoby lub własnego „ja” - uprzywilejowany obiektu, tworzyć wygląd. Dlatego wielu neurotyków pytają: co mnie czeka po śmierci? Co pozostało z mną na tym świecie? Która część mnie jest śmiertelny, i która posiada nieśmiertelność? Ulegając obawiać, tworzą swój własny mit o duszy i nieba, gdzie ich tożsamość rzekomo zapisane po śmierci. Nie jest zaskakujące, że ludzie, którzy nie mają swoje własne „ja” nie mają osobowości, i nie boi się śmierci, na przykład, niektóre psychotics. Lub japoński samuraj, którzy nie są niezależnymi odblaskowe osobistości, lecz jedynie przedłużeniem woli swego pana. Nie boją się stracić swoje życie na polu bitwy, a nie trzymać się swojej tożsamości, ponieważ początkowo nie miała. Tak więc, możemy stwierdzić, że strach przed śmiercią jest wyimaginowana postać i zakorzenione jedynie w osobie ludzkiej. Natomiast we wszystkich innych rejestrów psychikę nie ma strachu. Ponadto, chęć poszukiwania śmierć. A można nawet powiedzieć, że jesteśmy właśnie umiera, ponieważ dyski osiągnęły swój cel i zakończył drogę naziemnej.