Rosja rozpoczęła budowę pływających elektrowni jądrowych

Film: "Big Break" (TVC): PATES "Akademik Łomonosow" i lodołamacza "Arktika"

Rosja zawsze była aktywnie zaangażowana w rozwój Arktyki. Na jego północnych granic, którego długość wynosi 4300 mil (7000 kilometrów), duża liczba gwałtownie rozwijających się miastach, a także port w Murmańsku, miasto zamieszkiwało 300.000 osób i jest największym miastem na północ od koła podbiegunowego. Jego najbliższy rywal w Stanach Zjednoczonych? Miasto Barrow (Barrow) w Alaska z jego 4000 dusz.

Podaż się w dużej odległości od miast nigdy nie było szczególnie łatwe. Ta praca jest wykonywana lodołamaczy atomowych głównie rosyjskiej floty - ogromne statki z dużą ilością koni mechanicznych w elektrowniach, które są potrzebne w celu podzielenia ocean lodu o grubości dwóch metrów, i przeprowadzenia niezbędnych dostaw. Ciepła i oświetlenia miasta - jest to kolejny trudne zadanie, które staje się jeszcze bardziej skomplikowana, po zniesieniu energii i transportu dopłat do czasów radzieckich. Teraz jednak genialny rosyjski zaproponował pomysł, którego realizacja, mają nadzieję, nie tylko pozwoli Rosji do utrzymania status potęgi arktycznego, ale może być również opłacalne i zorientowanych na eksport firma. Chodzi o stworzenie pływającą elektrownię jądrową (FNPP).

PAES Pomysł jest prosty, jeśli trochę przerażające: montowane na barce na dwóch reaktorach 35 megawatów, dostarczyć go w odpowiednie miejsce do przechowywania kabla na ląd i dystrybucję energii elektrycznej wytwarzanej. PAES ta wielkość może zasilać miasto 200.000 ludzi.

Krytycy tego pomysłu głośno krzyczeć o „pływającym Czarnobylu"Chociaż technologia ta jest wystarczająco bezpieczny. Przede wszystkim należy stwierdzić, że telefony elektrownie jądrowe zostały dość dobrze przetestowane - w tym na lodołamaczy. Dodatkowo, każdy reaktor jądrowy w razie wypadku jest realne niebezpieczeństwo, ale PAES stosunkowo niewielki rozmiar - 35-megawat ich instalacja nie są w żadnym stosunku do Czarnobyla, który miał pojemność 4000 megawatów. Prototyp statku został zbudowany w stoczni w Saint-Petersburg. Teraz musi ustawić reaktorów, po czym zostanie on odholowany do lokalizacji na rosyjskim Dalekim Wschodzie miasta Wiluczinsk (populacja 25.000), gdzie eskadra rosyjskich atomowych okrętów podwodnych jest umieszczony. Zgodnie z oczekiwaniami, zakład zostanie oddany do użytku w 2012 roku.

PAES może pomóc Rosji poszerzyć zasięg w innej bardzo ważnej dziedzinie. Tego rodzaju instalacja może być przydatna dla rozwoju morskich złóż ropy naftowej, z czego 90% zlokalizowane są w szelfie arktycznym kraju. Reaktory mobilnych pomoże obniżyć koszty i pozbyć się bólu głowy związanego z koniecznością dostarczenia oleju napędowego na morzu w złych warunkach pogodowych. Wszystko to skłoniło Gazprom, który poważnie zamierzają rozwijać największego na świecie pola gazowego Sztokman niezabudowana w Morzu Barentsa, zamówić kilka FNPP Rosatom - stan korporacji nuklearnej. Inne urządzenia tego typu mają być stosowane w górnictwie uranu.

„Ostatecznym celem polityki państwa jest, aby włączyć Arktykę” w 2020 roku w głównej rosyjskiej strategicznej bazy zasobów naturalnych „, mówi raport Norweski Instytut Obrony (Norwegian Defence Institute), którego autorzy odnoszą się do rosyjskich dokumentów.

Zachodnie koncerny energetyczne i górnicze, oczekuje się, aby być pierwszymi nabywcami małych reaktorów i wielu zachodnich firm, biorąc pod uwagę rosnący rynek globalny, zaczęły rozwijać własne systemy. Shell planuje wykorzystać pojedynczą jednostkę dla energochłonnej produkcji „czarnego złota” z piasków roponośnych w Albercie. Toshiba już wyrazili zainteresowanie wykorzystaniem „kieszeń reaktora” o mocy 10 megawatów zlokalizowane na Alasce w Galena (Galena) C populacji 700 osób, co pozwoli mu pozbyć się konieczności korzystania generowane przy użyciu spalanie energii oleju napędowego, którego koszt jest dziesięciokrotnie wyższy niż który istnieje na głównym Stanów Zjednoczonych.

Do tej pory jednak tylko Rosja jest zaangażowana w rozwój i budowę pływających elektrowni jądrowych, których stosowanie, mimo zapewnień, rzeczywiście stanowią zestaw wyzwań. Te pomysły dotyczące kwestii środowiskowych, kwestii bezpieczeństwa, odpowiedzialności za szkody, a także wyzwania związane z rozprzestrzenianiem tych technologii. Istnieje również trudność w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony obwodu przed podwodnych zagrożeń. Wielu krytyków obawia się, że prowadzenie konstrukcji obudowy zostaną zdemontowane, aby umieścić reaktor na barce, a dodatkowe systemy bezpieczeństwa również nie być wiarygodne.

Ponadto, powstaje pytanie, jeżeli takie PAES może być umieszczony. Wśród kilkunastu krajach, według dostępnych danych, są zainteresowane wykorzystaniem mobilnych jądrowych, figury Indonezja, tsunami podatne, nie wspominając terrorystów, są w stanie przechwycić statek i kradzieży materiałów jądrowych lub po prostu wysadzić reaktor, w rezultacie, mogą tworzyć wielki Chmura radioaktywna.

Rosja zaproponowała rozwiązanie w postaci „Build - Own - Operate” modelu. Strona otrzymująca będzie wówczas po prostu kupić energię elektryczną (i ewentualnie również odsolonej wody), podczas gdy reszta będą zaangażowani sami rosyjskim. Nie będzie przekazanie materiałów lub transferu technologii, a sama Rosja zajmie się utylizacją odpadów i przetwarzania zużytych elementów paliwowych na jego terytorium, co trzy lub cztery lata, a instalacją co 12 lat zostanie wysłany do Rosji w celu konserwacji, które będą potrzebne, aby wszystkie trzy razy w całej jego żywotności.

„Jeśli weźmiemy pod uwagę historię, Sowieci i Rosja mają smutne doświadczenie z odpadami jądrowymi - podkreśla Thomas Cochran (Thomas B. Cochran) - ekspert w dziedzinie technologii jądrowej dla Resources Defense Council Naturalnej (Natural Resources Defense Council). Jednak Cochran powiedział, że FNPP nie będzie „jakieś nowe problemy - problemy będą takie same”, przynajmniej w Arktyce, co nie jest szczególnie gościnna dla terrorystów.

Rosja najwyraźniej zamierza zwiększyć swoją reputację w dziedzinie bezpieczeństwa, a to już zapowiedział, że poziom koncentracji na jej telefon reaktorów wynosi poniżej 20%, czyli poniżej progu bronie klasy. Jednak Urząd Ochrony norweski Radiation (norweski Urząd Ochrony przed Promieniowaniem) obawia się, że Rosja może w końcu spróbować zwiększyć poziom wzbogacenia w celu poprawy rentowności, jako „główny nacisk” - komercyjnego wykorzystania takich systemów. Rosyjskie lodołamacze początkowo stosowane paliwa wzbogaconego do 5%. Obecnie modele trzeciej generacji wykorzystywać paliwa wzbogaconego do 90% - choć w tym przypadku główną motywacją jest poprawa efektywności, a nie dla pieniędzy.

Niemniej jednak, od 1996 roku, Rosja pozwoliła Stanom Zjednoczonym, a później Wielkiej Brytanii, Szwecji i Norwegii, aby pomóc jej załatać luki w obiektach jądrowych dla lodołamaczy, co jest dobrą wskazówką, że powagi jego intencji. Jest zbyt wcześnie, by mówić o tym, czy kontynuować tę współpracę w sferze komercyjnej, zwłaszcza tam, gdzie Rosja ma rzadką jej przywództwa w obliczu silnej konkurencji światowej.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne