W Etiopii odkryto czarną geparda

Wideo: Czarny sześcian. sześcienne UFO w USA

Unikalny czarny gepard niedawno zauważyłem Etiopczyków.

Gepardy, które na ogół są bardzo rzadkie gatunki z rodziny kotów (łączna liczba zwierząt na świecie szacuje się na około cztery i pół tysiąca osób), co do zasady, starać się utrzymać z oczu ludzi, tak aby zobaczyć je nie czyni znaczące wysiłki, aby to dość trudne.

Nawiasem mówiąc, ten skryty gepardy, paradoksalnie, jest główną przyczyną wyginięcia tego gatunku. Tak, z jednej strony czyni je mniej osiągalne dla kłusowników i myśliwych, ale z drugiej strony, ledwo wyczuwając podejście człowieka z jego cywilizacji Gepardy na stałe (i coraz częściej - na zawsze) wykorzenić ich życie. I na nowy i nie mogą osiąść. I konkurencja ze strony dużych drapieżników, takich jak, na przykład, lwy i lamparty, a także z innymi gepardy i hieny, które żyją w nowym miejscu, stwarza ogromne trudności. To właśnie ta wrażliwość na zmiany w zwykłych warunkach życia i sprawia, że ​​gepard przetrwanie coraz trudniejsze.

Wideo: Crews anti-submarine śmigłowce przeprowadzono przeszukania okrętów podwodnych Floty Bałtyckiej wyimaginowanego wroga

W tym przypadku zwierząt jest rodzajem kociej cud, ponieważ jest jedynym przedstawicielem rodzaju Acinonix, co było kiedyś znacznie bardziej liczne. Jednocześnie jest on najszybsze zwierzęta lądowe, w tym ssaków. Według niektórych źródeł, jest w stanie przez dwie sekundy, aby rozwijać prędkość 120 km / h, a trzy sekundy - do 130 km / h.

Z innymi kotami gepardy mają wyjątkowo harmonię i niemal całkowity brak tkanki tłuszczowej, ale z jasnym tle, ale bardzo rozwinięte mięśnie. Przez ciało tej harmonii cheetah wygląda nawet trochę kruchy. Jest to częściowo prawda. Będąc ultraszybkiego zwierzęcia, gepard nie ma żadnej znaczącej wytrzymałości. Co do zasady, polując na zdobycz, robi przypływ nie więcej niż czterech metrów.

Bardzo trudno jest uciec od tak szybkim napastnikiem, więc małe Ssaki parzystokopytne, które są głównym pokarmem gepardy przed prześladowaniami, sprawia, że ​​gwałtowna zmiana kierunku. Przyspieszenie ogromną szybkość geparda może znacznie stracić ją i zmusił do spędzenia dodatkowego wysiłku przy pierwszym hamowaniu, a potem, zmieniając kierunek - nową rozprawę. Osłabia to zwierzę, i prowadzi do tego, że większość produkcji odbywa się od nich. Ponadto taki szybkość geparda kosztuje zbyt drogie: wzrosła tak bardzo, że kilka dodatkowych sekund w tym tempie doprowadzi do krzepnięcia krwi przez kilka sekund, temperatura ciała.

Dzień gepard może nie więcej niż trzy takie szarpnięcia. Nie trudno się domyślić, jak to utrudnia życie tego drapieżnika. A nawet jeśli produkcja zostanie złapany, to może zabrać hieny i lwy, które często się zdarza.

Jeśli chodzi o kolor, to jest dobrze znane wszystkim: jest to tło w kolorze piasku, na którym rozrzucone są małe czarne plamki na bokach kufy - dwie cienkie czarne paski. Ale od czasu do czasu były też zwierzęta z mutacjami kolorystycznych. Na przykład, królewski Guepard pokryte wzdłuż grzbietu jasny czarne paski i extra-duże plamy na stronach, które łączą się ze sobą.

Oczywiście, występują naturalnie i gepardy Albino bardzo rzadkie czarne gepardy. Te osoby skóra jest całkowicie czarny, który można uznać za słabe punkty wyróżniać. Pierwszy czarny gepard został osiągnięty w 1925 roku, legendarny G.F.Stounhemom w Kenii.

Istnieją inne odmiany barwienia gepard.

Do tej pory, czarny gepardy nie widział od wielu dziesięcioleci, a teraz wreszcie spotkanie miało miejsce. A stało się to w dość zamieszkanym terenie Etiopii.

To zdarzenie zostało zgłoszone do organów, które z kolei powiadamia naukowców. Te organizowane wyszukiwanie, a po krótkim czasie, gepard został znaleziony. Na szczęście te drapieżniki, nawet jeżeli część osoby i znaki swojej działalności, ale nie mają wystarczająco dużo wytrwałości, nie mogą podróżować na długich dystansach. Dlatego gepard nie trzeba iść daleko, a to korzyść dla pracowników nauki. Po kołysały bestię ze strzykawką z nasenne, przywiązują mikro-sensor, który będzie teraz zgłaszać nie tylko od lokalizacji zwierzęcia, ale także o jego zdrowie.

Wideo: National Geographic. Superhischniki. Krokodyl nilowy

Teraz naukowcy będą badać losy tego wspaniałego zwierzęcia.