Tytanozaury: paralitytan

Paralitytan - urodzony Saurischia zauropodów dinozaur, który żył w Egipcie i Maroku około 110-95 milionów lat temu. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa paralitytan, co oznacza „fala” i tytan danym naukowców z powodu rzekomego charakteru środowiska, w którym mieszkał paralitytan.

Paralitytan pierwsze szczątki znaleziono w egipskiej oazie Bahariya, znajdującej się bezpośrednio pod górskim Dżabal al-Dist na 390 km. od Kairu. Ponieważ kopalne kości nie były znane gatunki nauki, są one przypisane do nowego rodzaju Ragalititan. Uznało gatunek został nazwany Ragalititan stromeri lub paralitytan Stomer, po niemieckiego paleontologa Ernsta von Reichenbach Strohmer. Wiek skamielina znajdzie naukowcy szacuje się na 95 mln. Lat. Oznacza to, że prawo w miejscu, gdzie paralitytan szkielet, wziął starożytną wybrzeża morskiego odkryto już dawno wymarły.

Według naukowców, paralitytan mieszka w bagna, lasy namorzynowe, gdzie znaleziono jego szczątki. Bogata różnorodność roślinności, bagna mangrowe może dostarczyć żywność dla tak dużego zwierzęcia podobnego paralitytan. Jej rozmiar może być oceniana na podstawie faktu, że tylko jeden kopalnych ramieniowa olbrzymi, długość 170 cm. I waży 180 kg. Paralitytan ostrze dobrze zachowane i miał charakterystyczne wypukłości. Na podstawie tego, co paleontolodzy mogą sądzić, że szczątki nie należą do obserwowanego wcześniej egiptozaur Stomer i całego nowego umysłu tytanozaury.

Eksperci porównali kości kopalnych szczątków z paralitytan argentynozaur i niektóre inne pokrewne formy.

Badacze doszli do wniosku, że paralitytan trwa, być może, drugi największy tytanozaury, drugi o długości argentynozaur, który osiągnął długość kości ramiennej 181 cm.

W takich rozmiarów kości, całkowita waga zwierzęcia, zgodnie z obliczeniami naukowców wynosiła 100 ton. Powstaje pytanie, jak w tej gigantycznej masy paralitytan mógłby zamieszkują bagna pływów morskich zespół? Naukowcy teorie, które poruszają się po zwierząt gleby palenia pomocy bardzo szeroką stopę, w przybliżeniu 100 cm, średnicy. Specjalista geologia przybrzeżna K. Lakovara obliczył, że przy takiej średnicy zatrzymać ciśnienie ziemia nie była tak wielka, i pozwalają starożytny zauropody raczej zręcznie poruszać.