Złoto nietoperz był przedstawicielem nowego gatunku

Ponad pół wieku temu w Boliwii, naukowcy odkryli niezwykle piękne zwierzę - puszysty zadartym nosem bat, którego futro był jasny złoty żółty kolor. Członkowie gatunku Myotis midastactus i pierwszych zwrócił uwagę zoologów, ale wcześniej były klasyfikowane jako przedstawicieli innego gatunku, Myotis simus powszechne na terenie Amazonii w Ameryce Południowej.

Główny autor nowego studium Moratelli Ricardo (Ricardo Moratelli) z Fundacji Oswaldo Cruz w Rio de Janeiro pracował w podziemiach Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku. Tam studiował anatomię złote nietoperzy w szczegółach i zrozumiał, że ma do czynienia z zupełnie nowym świetle tych ssaków.

Złoty Bat ma bardzo nietypowy kolor i słodkie zadartym nosem (zdjęcia Marco Tschapka / Ulm University).

Film: Podróż od środka Ziemi. 2.01. Indonezja (x) (SL)

"Ten nowy gatunek został błędnie sklasyfikowane jako M. simus więcej w 1965 roku. Ja sobie z tego sprawę, gdy umieścić obok siebie i boliwijskich amazońskich zwierząt - są zupełnie inne"- mówi Moratelli.

Biolodzy mają około stu gatunków z rodzaju Myotis, których przedstawiciele zamieszkują jaskinie i lasów na całym świecie. Wszystkie te zwierzęta są zjednoczeni przez jedno wspólne cechy anatomiczne - zaokrąglonymi uszami, podobny do myszy. Jednak to, co czyni go wyjątkowym M. midastactus - to jest ich niezwykła złoto-żółty kolor.

Wideo: bluzki i koszule sklep internetowy! Sprzedam wspaniały bluzkę - Ostrożnie zniżki!

Moratelli wyjaśnia, że ​​jego nazwa, midastactus, nietoperze dostał na cześć legendarnego greckiego króla Midasa, który zamienił się w złoto wszystko, co dotknęło.

Można przypuszczać, że przedstawiciele nowego typu lotnego myshie znaleźć tylko w brazylijskiej sawannie (fot Flickr).

Film: Bracia Mowgli Część 3 Cartoon Fairy Tale, jest to opowieść o wielkiej wojnie, że Rikki Tikki Tavi doprowadziła

Według zoologów, złote nietoperze żyją tylko w boliwijskich sawannach, gdzie polują na małe owady. Noc ssak buduje sobie gniazda w dziuplach drzew, dachy kryte strzechą i dziur w ziemi. Wydaje się, że są dobrze ukryte przed ludźmi, bo w naturze nadal nikt nie był w stanie zrobić zdjęcie.

"W 2011 roku, spędziłem dwa miesiące w brazylijskiej sawannie na granicy z Boliwią. Szukałem tych zwierząt bardzo ostrożnie, bo potrzebne do porównania próbek DNA, ale nie udało mi się z nimi spotkać twarzą w twarz"- mówi Moratelli, którego papier został opublikowany w Journal publikacji mammologisty.