Prehistoryczne kangury poruszał się jak człowiek

Starożytni olbrzymie kangury były kagańce jak królik, ich wzrost osiągnął prawie dwóch metrów, a waga - 230 kg. Ale teraz naukowcy wiedzą kolejny niezwykły fakt ich życiu: są skakał, podobnie jak ich współczesnych potomków, i poszedł. Jak wiecie, osoby żyjące teraz może albo poruszać się szybko, skacząc na dwóch nogach, czy iść, ale bardzo powoli, wykorzystując wszystkie cztery kończyny i ogon.

Wideo: czerwony suwaki uszami! Sprawdź!

Skeleton starożytnego kangury z South Australian Museum
(Fotografia przez Christine Janis / South Australian Museum).

Prehistoryczne zwierzęta, numerowane wśród naukowców do rodzaju sthenurus, wędrował na terytorium Australii o około 12,5 milionów lat temu. Ich potomkowie zostały zniszczone przez starożytnych ludzi około 30 tysięcy lat temu. Nikt nie wie, co zabiło tych krewnych nowoczesnych kangury, chociaż może stać się przyczyną jest zmiana klimatu, ponieważ wcześniej Zielony kontynent był znacznie mniej suche.

Wideo: W Argentynie znaleziono gigantyczny dinozaur (news)

W przeciwieństwie do nowoczesnych kangury, które poruszają się wzdłuż skoków ziemi (i robią to bardzo skutecznie), te starożytne olbrzymy chodził jak człowiek.

Rekonstrukcja wyglądu zniknął zwierzęcia (wektor Janis, et al.).

Wideo: napompowane kangury i pluszowy broda

"Wszystkie nasze dane sugerują, że zwierzęta te chodził, opierając się na jednej nodze w taki sam sposób jak u ludzi"- mówi Christine Janice (Christine Janis) z Brown University w Providence, Rhode Island, USA.

Pomysł na nową pracę naukową doszła do Janice, znawca anatomii zwierząt wymarłych (takich jak wilka workowatego), w 2005 roku, kiedy odwiedziliśmy muzeum, który widział szkielet rodzaju sthenurus. Paleontolog zwrócił uwagę na fakt, że grzbiet prehistorycznego stwora było znacznie mniej elastyczne niż nowoczesne kangury, ale pozornie, znacznie silniejsze.

Janice i jej współpracownicy dokonały licznych badań kości 66 gatunków żyjących z kangura (włączając Wallabies) i 78 wymarłych gatunków (w tym 71 z rodzaju sthenurus), aby obliczyć prawdopodobną wielkość i funkcja kości i każdego mięśnia zwierzęcego.

Starożytny kangur nie wiedział, jak do skoku (ilustracja NGS).

Jak się okazało, kości sthenurus struktury przypominające te zwierzęta, które przemieszczają się przez przeniesienie ciężaru z jednej stopy do drugiego (tak jak osoby i niektóre małpy). Przegub w dolnej części kości piszczelowej, podobnego do tego, co jest w ludzi i koni, chronić je przed odrzuceniem i upadek pod ciężarem ciała do tyłu.

Naukowcy odkryli również, że większość starożytnych kangury były masywne gluteus mięśnie - znacznie większe od dzisiejszych kangury. Mięśnie te obsługują każdą nogę podczas chodzenia.

Potwierdził również, że kręgosłup rodzaju sthenurus był znacznie silniejszy, ale mniej elastyczne, a ogon - krótszy niż nowoczesne kangura (jak wiemy, często używają ich ogony jako piątą nogą). Kończyny przednie starożytne istoty nie były w stanie utrzymać ciężar chwilę zwierząt na czworakach.

przedstawiciel rodzaju szkielet sthenurus (u góry) i szkielet nowoczesnego kangura (ilustracja Lorraine Meeker / American Museum of Natural History).

Janice sugeruje, że zwierzęta wykorzystywane ich wzrost i dwunożną lokomocji, aby szukać owoców, jagód i innych żywności drzew i krzewów, a nie musieli spędzać energię na skoki.

Starożytni kangur były znacznie większe i kości ich potomków, i przeniósł się znacznie wolniej. Jednak nowoczesne kangury w procesie ewolucji nabył proporcje, które pozwolą im rozwijać bardzo imponującą prędkość - 60 kilometrów na godzinę.

"Ludzie często oceniają zachowania wymarłych zwierząt, w oparciu o zachowania nowoczesnych jednostek - mówi Janice. - Należy pamiętać, że wymarłe stworzenia, być może wiele nie zupełnie inaczej, nie tak jak teraz mieszka formy życia, a anatomia kości może nam powiedzieć dokładnie, jak",

Artykuł naukowy o starożytnych kangury ukazał się w czasopiśmie PLoS ONE.

Wideo: Groźny ZWIERZĘTA Frick # 2