Olbrzymie leniwce - megatherium

Spis treści artykułu

• 1. Przyczyny wyginięcia gigantycznych leniwce
• 2. Rodzaje olbrzymich leniwce. megatherium
• 3. Woda olbrzymie nierobów
• 4. Milodon
• 5. Megalonychidae

Jeśli chodzi o leniwce, większość ludzi od razu myśleć o małej wielkości zwierzęcia, które zawsze wisi na drzewie, a jeśli mieszka w wiecznym stanie letargu, ledwie zauważając prądu przez jego szponiastej palców życia.

Jednak był czas, kiedy planeta była zamieszkana przez leniwce takiego stopnia, że ​​przekroczył większość innych ssaków, a nawet mamuty! I to był nikt inny niż olbrzymiego leniwca.

Giant lenistwo - to nie jest jakieś szczególne jeden gatunek, ale cała grupa różnych gatunków leniwce, które w tej chwili już dawno zmarł.

Czasami błędnie nazywany megatherium. Jest to błąd, ponieważ była to nazwa tylko jednej z kilku widoków olbrzymich leniwce, chociaż możliwe jest, był najbardziej zauważalną z nich. dostatecznie zauważalne przez jego nazwa zaczęto nazywać cała grupa olbrzymich leniwce.

Te szczególnie duże przedstawiciele edentates rzędu pojawiła się na naszej planecie około trzydziestu pięciu milionów lat temu podczas oligocenu, i mieszkał na terenie Ameryki Północnej i Południowej, osiągając sześć metrów wysokości i wadze kilku ton. Niektóre gatunki z tej grupy przetrwały do ​​zamknięcia pleistocenu.

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do ich współczesnych potomków tych gigantów były ziemskiego życia i nie wisiały na drzewach przez kilka godzin. Jednak jest mało prawdopodobne, że będzie to drzewo jest w stanie znieść tak wielką mieszkańca.

Należy również zauważyć, że niektóre taksonomiczne grupy olbrzymich leniwce nie są. Więc cztery różne rodziny lenivtsevyh zawiera jedne z najważniejszych gatunków, które mogą również być zaklasyfikowane jako gigantyczne leniwce.

Przyczyny wyginięcia gigantycznych leniwce

Ponieważ analiza szczątków tych zwierząt pierwszy przybył do Ameryki ludzie wciąż do czynienia z olbrzymim lenistwo. Na dość długi okres nauki została zdominowana przez ideę, że główną przyczyną wymarcia olbrzymich leniwce były zmiany klimatyczne, które miały miejsce pod koniec ostatniej epoki lodowej.

Podnoszenie się poziomu morza, topnienie lodowców i zmiany osadowe reżim w wielu miejscach, zostały wywołane przez ocieplenie. Biorąc pod uwagę liczbę naukowców jest zdania, że ​​wiele gatunków zwierząt zostały bardzo trudne lub wręcz niemożliwe, aby dostosować się do zmieniających się warunków, w rezultacie mają wyginąć lub na skraju wyginięcia. Były obejmuje, w tym olbrzymich leniwce. Należy również zauważyć, że przedstawiciele megafauny są generalnie bardziej wrażliwe na zmiany w otoczeniu zewnętrznym, niż mniejszych zwierząt.

Jednak to założenie ma swoje przeciwników. W szczególności, „mordercze zmiana klimatu” przez krytyków teorii wielokrotnie sugerowano, że olbrzymie leniwce trwał ponad dwa miliony lat, aw tym czasie nie raz, nie dwa razy w obliczu zauważalnych zmian klimatycznych.

Kolejnym argumentem przeciwko powyższej teorii jest to, że olbrzymie leniwce są jednymi z niewielu zwierząt, które mogłyby przenieść z Ameryki Południowej do terytorium kontynentu północnoamerykańskiego pojawiło się naturalnie na moście lądowym. Fakt ten sam w sobie oznacza, że ​​olbrzymie leniwce nie były wysoko wyspecjalizowane pogląd, wyraźnie związane ze szczególnymi warunkami klimatycznymi i posiadał zaawansowane zdolności adaptacyjne.

Ostatnie badania wskazują również, że najmniejszy z olbrzymich leniwce przeżyli masowe wymieranie innymi członkami swej grupy, a istniały na Kubie, Haiti i na Karaibach do połowy XVI wieku, czyli do czasu wizyty z pierwszych Europejczyków w Nowym Świecie.

W ogóle można powiedzieć, że krytycy hipotezy decydującego wpływu czynników klimatycznych na wymarciu olbrzymich leniwce wskazano, że kolonizacja Ameryk ludzi, zabrał około dwudziestu tysięcy lat. Okres ten jest rozciągnięta na szczelinie między 30. i 10. tysięcy lat temu. Jednak około dziesięciu tysięcy lat temu, zniknęła i większość olbrzymiego leniwca. To sugeruje hipotezę, że olbrzymie leniwce były jednym z urządzeń łowieckich. W świetle faktu, że olbrzymie leniwce, jak ich mniejszego potomstwa, delikatnie mówiąc, nie dobre cechy sprint, możemy założyć, że stały się łatwym łupem dla uzbrojonych mężczyzn.

Więc to jest bardzo prawdopodobne, że przyczyną wymarcia olbrzymich leniwce stał tylko ludzką aktywność, a nie zmiany klimatyczne, które, jak widać z historii ich istnienia, te olbrzymy przystosowały bez większych trudności.

Ponadto, na korzyść tej drugiej hipotezy jest obsługiwany przez jednego z Indian legendy o stworzeniu zwanym mapinguara że sądząc z opisu, najprawdopodobniej, jest gigantem lenistwo. Nie jest konieczne, aby traktować takie legendy powierzchni: często wprowadzają do naszych współczesnych związanych informacje z powrotem do epoki kamiennej, która jest tradycyjnym społeczeństwie indyjskim może również pozostały niemal nietknięte. Cryptozoology, które były inspirowane przez te legendy, nawet próbował zlokalizować ocalałych z olbrzymich leniwce w rozległym regionie Amazonii, ale sukces w swoich próbach nigdy osiągnięty.

Rodzaje olbrzymich leniwce. megatherium

Być może najbardziej znanych przedstawicieli tej grupy. Wielkości mogły konkurować ze słoniami i osiągnęła sześć metrów wysokości. Oprócz megatherium, o tak ogromnych rozmiarach i różnych członków Eremotherium rodzaju, który był w stanie wywiązać się z późnym plejstocenie. Szczątki tych zwierząt stwierdzono w Aspen w Ameryce Południowej, ale także w terenie Tata Florydzie. Inne rodzaje giant ziemi lenistwo były bardzo podobne i może również przetrwać do końca plejstocenu - jeden w Ameryce Południowej, a drugi na terenie kontynentu północnoamerykańskiego.

Ponadto były one również dość prymitywne rodzaje Hapalops i Pianops, który mieszkał w Ameryce Południowej podczas miocenu i stwierdzono znaczną bliskość rodziny megatherium. W każdym razie, długość Hapalops osiągnęła 120 centymetrów.

Woda olbrzymie leniwce

Ponadto, nie było też olbrzymi thalassocnus lenistwo, który mieszkał u wybrzeży Peru nowoczesnej i doprowadził wodę czy może styl życia wodno-lądowe. Niestety, ten materiał jest bardzo mało lenistwo i należą one do miocenu i pliocenu. Przypuszczalnie te olbrzymie leniwce wody jeść głównie trawę przybrzeżnej i wodorosty. Ponieważ zaczęli konsumować mniej płytkie roślinność, poruszając się głębiej w czasie. Przypuszczalnie czynili swe potężne pazury, które posiadają swoje ciało blisko dna, podobnie jak nasze współczesne legwany morskie. Ten wyścig był również blisko megatherium.

Milodon

Te leniwce nieco gorsze w rozmiarze megatherium. Najwięksi przedstawiciele tej samej nazwie osiągnął rodzaj długości trzech metrów, a jej wymiary spełniają nowoczesne byków. Po raz pierwszy ich szczątki zostały odkryte w 1895 roku. Stało się to w chilijskiej Patagonii, w pobliżu mały dumny z Puerto Natales, w jednej z jaskiń. Naukowcy sugerują, że Milodon opuścił Ziemię około jedenastu tysięcy lat temu.

Całkiem blisko Milodon niby Glossotherium Harani, którego szczątki znaleziono w okolicach Los Angeles w Rancho La Brea w dołach asfaltowych. Specjalna konstrukcja czaszki w porównaniu do innych Milodon inny rodzaj Scelidotherium, który mieszkał w Ameryce Południowej od wczesnego pliocenu, a do końca plejstocenu. Był też rodzaj Lestodon.

Megalonychidae

Ta rodzina istnieje do dnia dzisiejszego. Współczesne leniwce z dwoma palcami, aby wprowadzić go w tej rodzinie. Jeśli chodzi o bardziej zaawansowanych członków tej rodziny, że mieli taką Megalonyx jeffersonii, którego szczątki znaleziono prawdopodobnie pierwszym wśród innych gigantycznych leniwce. To zdarzyło się w 1796 roku. Również Megalonychidae rodzina są jakieś leniwce zamieszkujących Wielkie Antyle, które są dość duży rozmiar.