Kangur mały: miniaturowy kangur

Kangur mały bardzo rzadkich gatunków, nawet malutkiego kangura jeden czas uważano, że wszystkie zwierzęta padły.

Wallabies kangur mały nazywane są Himalajów. Otworzyłem tego rodzaju w roku 1840, przyrodnik John Gould. Te małe przedstawiciele olbrzymich kangury żyją w lasach Nowej Południowej Walii z wilgotnym klimacie.

Już pod koniec XIX wieku, zwierzęta te nie są już postrzegane w środowisku naturalnym, dlatego ludzie nazywali ich wymarły. Tylko w 1965 r Kawau Island niedaleko Auckland znaleziono cudownie zachowana populacja kangur mały. Te małe kangur odkryte przez przypadek, podczas wydarzeń na wyspie, aby zmniejszyć liczbę kangurów. Ale te prace są natychmiast zatrzymany z powodu nieoczekiwanego odkrycia.

Wszystkie wykryte kangur mały schwytany i umieszczony w instytucji naukowej. Naukowcy chcieli odtworzyć je w niewoli, a następnie wypuszczone na wolność, ale po 2 latach na kontynencie australijskim też znalazłem te małe kangury. Jak się okazało, kangur mały czuć dość wygodne w lasach Wielkiej Wododziałowe.

Wystarczy, zwierzęta te są bardzo ostrożne, są one ukryte przed ludzkim wzrokiem w gęstej roślinności. Do tej pory, wallabies białych piersiach nadal uważane za gatunek zagrożony. Ale ich miejsce zamieszkania są chronione, w związku z tym wielkość populacji zaczęła się zwiększać.

Te kangury nie są bardzo duże rozmiary. Waga dorosłych wynosi około 3,2-5,8 kg i największa względna kangur mały, kangur rudy, waży 10 razy tyle.

Wallaby długości ciała jest nie większa niż 0,5 m, a jeszcze mają taką samą długość mięśniowego ogona.

Klatce piersiowej i gardle te kangury są białe i policzki są białe smugi. Reszta ciała ma kolor brązowy z odcieniem szarym lub czerwonym. Od połowy pleców do ramion biegnie ciemny pas, który jest również cechą charakterystyczną tego gatunku.

Co ciekawe, potomkowie kangur mały od Kawau Island mają mniejsze wymiary niż członków gatunków żyjących na kontynencie. Nawet jeśli są one aktywnie karmienia, nigdy nie dotrą do wielkości odpowiednikami kontynentalnych. Najprawdopodobniej jest to wynikiem ewolucji, ponieważ małe zwierzęta trochę łatwiej przetrwać na izolowanej wyspie.

Kangur mały w przeciwieństwie do swoich krewnych wolą żyć w spokoju. Mężczyźni przychodzą do samic tylko w okresie godowym, który trwa od maja do lipca. Gdy samce samice zawiadomienia, emituje charakterystyczny dźwięk ten czas i przechodzi do aktywnego zalotów. Po tym, mężczyzna popycha kobiety udać się do własnej piersi i współpracuje z nią.

Okres ciąży wynosi 33-35 dni. Przed porodem, kobieta starannie lizanie torbę, przygotowując ją do przyszłego potomstwa. Dziecko pozostanie w worku około 30 tygodni, po której będzie lizać i zapoznania się z otoczeniem. Wkrótce samica rodzi się kolejne dziecko, ale starszy kangur nadal ssać mleko, aż to 11 miesięcy.