Bontebok: Ciekawe strony z życia antylopy

Bontebok lub white-beaked jest hartebeest antylop, mieszka w Republice Południowej Afryki. Jej łacińska nazwa - Damaliscus pygargus.

Cechą charakterystyczną tej antylopy białą plamą znajduje się na powierzchni podstawy szczęki do rogów zwierząt. Na poziomie tym miejscu jest zwężone oczy, a następnie ponownie się rozszerza.

Górna część bonboka ciała ciemnobrązowy, boki i górne kończyny - najciemniejszym. Niższa jego części i brzuch są białe. Włosy mężczyźni dorosłych staje się czerwonawy. Kształt głowy - długie i ostre, kłębie znacznie zrezygnował. Przedstawiciele obu płci tego zwierzęcia zostały skręcone czarne rogi.

W biało-beaked hartebeest są dwa podgatunki. One - Damaliscus pygargus phillipsi - na którego twarzy węższy białą plamę, drugi - Damaliscus pygargus pygargus - która jest lżejsza tylną część ciała, i całkowicie białe nogi. Siedlisko przecina oba podgatunki więc i przedstawiciele zarówno często spotykane w środowisku naturalnym i współpracy ze sobą, w wyniku podejmowania im różnic prawie nie do odróżnienia.

Dziś biało-beaked hartebeest stał się rzadki zwierząt, a jeszcze nie tak dawno temu w południowej Afryce widać było tysiące stad antylop. Ale na początku XX wieku Burowie prawie wytępione tych zwierząt. Zapisać je było możliwe tylko prywatnie i specjalnych rezerw. Ze względu na zagrożenie wyginięciem gatunków Bontebok National Park został otwarty w 1931 roku, co pozwoliło zachować ten wyjątkowy rodzaj antylopy.

Na początku dwudziestego pierwszego wieku, za pośrednictwem tych środków liczby osobników podgatunku Damaliscus pygargus phillipsi wzrosła do dwudziestu czterech tysięcy, podczas gdy Damaliscus pygargus pygargus były tylko około półtora tysiąca w środowisku naturalnym, dwa tysiące były trzymane w ogrodach zoologicznych. Ale pomimo tego, IUCN nie uważa Bontebok zagrożony gatunek.

Bontebok ich zachowanie bardzo podobne do bagna. Prawie zawsze są mężczyźni i kobiety żyją w oderwaniu od siebie. Mężczyźni zazdrośnie patrząc granice ich terytorium, znakowanie ich stosy śmieci i że ocierają się o skały i pnie drzew z pyskach, oznaczając je w tajemnicy, które produkują przedoczodołowa gruczoły.

Wraz z początkiem sezonu lęgowego, że mężczyźni i kobiety przyłączyć się cały ten okres chronić je od innych kandydatów. Jednak przed poważnym działalności bojowej, zwykle, nie dotrzeć. Rywale na tyle groźne manewry, chociaż w niektórych przypadkach rozgrywka może zakończyć walkę. Samiec, który okazał się słabszy, wycofuje się i nadal żyć w samotności.

Samica nosi Cubs 230 dni. W większości przypadków jeden kuba rodzi. Kiedy młodzi mężczyźni wynosi jeden rok, idą z trzody, a kobiety pobyt z matkami. Po oddzieleniu od matek stadnych młodych mężczyzn aż do wieku czterech lat żyją w grupach kawalerskich, a następnie rozchodzą się, jak może już wstać sobie na własną rękę, i zacząć patrzeć na ich własnym terytorium.

Bubale - w stu procentach wegetariański. Wraz z początkiem pory suchej, zaczynają prowadzić mniej aktywny tryb życia, co pozwala im długi czas bez wody. Żywotność białego dziobach hartebeest około 14-15 lat.