Kapadocja, Turcja

Wideo: Kapadocja, Turcja: Unreal fantastyczny obraz stworzony przez naturę

Zgodnie z wynikami całej naszej podróży, to Kapadocja Pamiętam przede wszystkim chodzi o to, że najpierw powiadomić znajomego, aby zapytać, co było interesujące w Turcji. To miejsce jest fantastyczne, to tak jakby z innego świata. Jestem pewna liczba powiedzieć o tym dzisiaj.




Ale zacznijmy od początku. Rano był sielankowy. Nawet z vylazit śpiwór nie chcą.




Widok z namiotu.




Rano byliśmy tam przez długi czas, faktem jest, muzeum, w którym chcielibyśmy wpaść na wstępie, zostało otwarte o godzinie 9. I słońce w Turcji o tej porze roku wynosi około 5 rano i jakoś wrzucił do 7, jesteśmy na godzinę powoli jadł kiełbasę mdłości, czas rozciągania, jak się okazało. Przybywając w Derinkuyu, okazało się, że miasto we śnie - prawie nikt na ulicy. Po zaparkowany samochód na zupełnie pustym parkingu, pojechaliśmy zobaczyć w bezpośrednim sąsiedztwie. I natychmiast zamknięty natknął kościoła chrześcijańskiego. W pobliżu nie mogłem znaleźć żadnych informacji o nim.




ludzie powoli się pojawiają. Dziewczynka podeszła powoli do szkoły.




Przez otwarcie muzeum, poszliśmy do podziemnego miasta. Zaloguj się lub standardowy TL 15 250 rubli. Derinkuyu - jest największym znalezionym (wydobywanego) podziemne miasto w Turcji, to sieć podziemnych kompleksów położonych na terytorium Kapadocji. Jedenaście pięter iść do głębokości około 85 m (jest to połowa wysokości głównego budynku MSU). Było dużo miejsca - nie mógł ukryć dziesiątki tysięcy ludzi z jego bydło i zapasy żywności. Miasto zostało zbudowane w miękkiej skale wulkanicznej, co jest bardzo powszechne w Kapadocji. Jest bardzo prawdopodobne, że na pierwszym piętrze jest zbudowany w Phrygianie VIII-VII wpne Później miasto rozrastało się w czasach bizantyjskich. W tym czasie miasto jest podłączony do innych miast, przez wiele kilometrów podziemnych tuneli. Podziemne miasto Derinkuyu ukrywa miejsce dla pierwszych chrześcijan, uciekających przed prześladowaniami przez Imperium Rzymskiego.




Powietrze dobrze. Niektóre z nich osiągnęły gruntowych, tak, że miasto może żyć zupełnie niezależnie od dłuższego czasu. Aparat może przechwycić tylko 4-D podłogi.




Klatka schodowa jedno piętro w dół. Wszystko jest dobrze oświetlony i zawsze powiesić znak czytania tam. Takie miasto było łatwe do obrony - jeśli wróg dostał się do tunelu, a następnie z otworu w ścianie koło toczy się kamień, który został zablokowany przejazd.




Oprócz małych pomieszczeń, znajduje się duża hala wykorzystywane do spotkań.




Oto podziemna świątynia, gdzie w tym samym czasie odbywają służbę.




Wiele wejścia są zamknięte, wałki powietrzne ogrodzony. Gdyby tak było nie tak, co roku kilka turystów zniknęły bez śladu w labiryncie tuneli.




Miasto zrobił duże wrażenie. Oczywiście, nie jest dość nudne i monotonne się wspinać, ale skala zaskoczenia. Już po 10 kilometrów w drodze do Goreme, zaczął otwierać się klasyczne typy „kappadokskie”. Trochę o skąd pochodzi. Podczas powstawania gór w środkowej Anatolija (obszar współczesnej Turcji), z których część jest Kappadokia, głębokość uformowanych złamań. Magmy wylewanie na powierzchnię, tworząc w ten sposób ustawione wulkany wzgórza i doliny, plateau utworzone na stronie górskiej kraju. Ze względu na ekstremalne klimatu kontynentalnego z nagłych i znacznych zmian temperatury, w skałach uformowanych pęknięć. Następnie zniszczył skał wulkanicznych. Z niektórych wzgórz (Wikipedia) skały wulkanicznej utworzonej w czasie. Co widzieliśmy wcześniej - wszystkie wytwory ludzkich rąk w Ihlara Valley, było możliwe tylko z powodu obecności magmy w tych miejscach. Jest to bardzo łatwe do pracy, czasami niemal rozpada się w dłoniach.




To samo, ale daleko.




I 10 minut później, otworzyliśmy piękno tych miejsc. Niestety, nasza wizyta nie uruchamiać balony, ale jest to zwykle w powietrze kilka kolorowych kropek, a więc nie zdobią już piękne widoki.




Zatrzymaliśmy się w Göreme, jest to dobra baza na wycieczki w pobliskich parkach doliny.




Ten OpenAir Muzeum, które jest w 2-kilometrów od Göreme na zachodzie. Wstęp jest 15 funtów. Muzeum jest obszar 300 metrów o 200, gdzie nacisk kładziony jest dobrze zachowane kościoły i inne podobne struktury.




Wszystko cokolwiek, ale tutaj morze turystów. Nie wiem, jak udało mi się zrobić zdjęcia bez nich. Druga wada - wejście do najbardziej interesujących kościołów opłatą. Ciekawe kościoły platny tylko chyba przyciemnianymi freskami, nie sprawia mi żadnych emocji po obejrzeniu w Ihlara Valley. A samo muzeum nie zawierają żadnych struktur, nie widziałem gdzie indziej w bardziej przyjemnym otoczeniu. Zdecydowanie nie polecam odwiedzić, lepiej sobie gdzieś iść. Tam, gdzie nie Stupa - interesujący dolina.










Rosnące wyższy.




Musicie robić filmy.










Żółte kamienie można znaleźć również.




Różnorodność form w pewnym momencie przestaje zadziwiać.




Grzyb.




Ten parku w miejscu zwanym Zelve znalazł się wolny, i iść na to był ładniejszy niż ja neponravilos skansen.








I tutaj też były gładkie powierzchnie.




Pojechaliśmy dalej na północ do Avanos, miasta słynącego z ceramiki. Pamiętny zapadają dziewczynka ubrana w białą szatę, w pełni barwionego gliny. Nie mam czasu, aby ją sfotografować. Tutaj zamiast wielki dzban.




Przez miasto przepływa rzeka (pierwszy zaobserwowano w Kapadocji przy okazji), a na środku rzeki jest wyspą zaśmiecona dla niektórych nowych dzbanków. Postanowiłem, że nie tylko konkursy - mężczyźni, którzy osiągnęli wiek 18 lat, stoją w kolejce i rzucać ceramiki na wyspie.




Wiosna.




Poprzez studiowanie instrukcji, zdaliśmy sobie sprawę, że miłość Dolinie obowiązkową wizytę. Nie byłam w Dolinie Miłości - nie był w Kapadocji. I to się nazywa na cześć postaci falossovidnoy kamiennych pieczarkami, że coś jak fakt, że można zobaczyć 27 zdjęć. Jak się tam dostać - nie wiem. Zapytaj na poziomie lokalnym - wykazały kierunek i ramię zgięte palce 3, czyli 3 km do punktu .. Droga do kiepskie wiosna - wszystko płynie, brudny, następnie całkowicie przejście małe strumienie. Ku naszemu zdziwieniu, nasz FIAT nie przywarło do dna i przeszedł wszystkie przeszkody. W pewnym momencie wydawało się nam, że nie będziemy tam (choć droga biegła dnie kanionu, a nie ma klapy nie były). My już zdecydowaliśmy się zawrócić, a potem przejażdżki bryczką przez wyboje, które wydawały się nieprzeniknione dla nas. Facet powiedział również, że tam dolina miłości. Potem miał wysiada z samochodu - droga stopniowo przekształcił się w chodnik. To nas nie zatrzyma, jesteśmy uparci. Ścieżka była blisko potoku i tak było pomyje, nie mówię o tym, że jego nogi wreszcie mokro pod nogami. Czytaj więcej - naprzód zaproponowała wspinać się, że liny. Ja już sobie wyobrazić jak z Europy emerytów tu wspinać.




Oczywiście, w głębi duszy, mam wrażenie, skradanie się, że będziemy gdzieś nie istnieje. Boris postanowił wspiąć się wyżej, aby zobaczyć Dolinę Miłości z góry. Teraz nasza kampania przypominała transmisję przetrwania w ekstremalnych warunkach. Borys jest na cienkiej grzbietu, kilkanaście centymetrów.




W końcu zdecydowaliśmy się wyjść z tego piekła. Dno nie chciał wyjść, więc wspiął się na niewielkim płaskowyżu w trakcie przemieszczania się i rozpoczął drogę powrotną. A potem ktoś mieszka.




Chociaż nie widzieliśmy Dolinę Miłości, los wynagrodzony nam wspaniałe widoki gór słońca ERC Tak (3917 m).




Piękny tam.

Wideo: Kapadocja - Turcja