Sly kamienie Avebury (Avebury)

O tajemniczej i majestatycznym megalitycznych kompleks Avebury (Avebury) niewielu wie. Tymczasem, to jest tam, gdzie jest największa w Wielkiej Brytanii, w kręgu kamieni, największa w Europie Zachodniej, prehistoryczny kopiec pogrzebu, pochówku kultem IV wieku pne, a więc o wiele bardziej interesujące.

Avebury nie jest tak znana i rozdrabnianie przez miliony turystów, jak Stonehenge, ale to nie jest deptana przez nich, nie nie zasizheny zatusovan. W Stonehenge bliżej niż 30 metrów do megalitów nie będzie dozwolony. Avebury będzie można ich dotknąć, do zera, ale jeśli chcesz, i naładować swoje „kosmicznej energii”, opierając się na swoich magicznych kamieni zmęczone ciało. W przeciwieństwie do Stonehenge w Avebury mniej druidycznych patosu, wszystko spokój i domowa.

Avebury - mała wioska w Wiltshire, niedaleko Swindon. Londyn jest na zachód od autostrady M4. Możesz przejść do Swindon lokalne, a następnie przez lokalny autobus do Marlborough Avebury. Jeśli chcesz najpierw spojrzeć w Stonehenge, Avebury od Salisbury też nie daleko. Jeśli udany scenariusz droga z Londynu trwa zaledwie 2-2,5 godziny.

Avebury jest największym na Wyspach Brytyjskich megalitycznych kompleks - Avebury Henge, jest największym w Europie Zachodniej, prehistorycznego sztucznym kopcu - Silbury Hill i dawne tereny pochówku (około 3700 pne). Jest tam muzeum, kościół X wieku i ciekawy stary dwór z zachowanymi wewnętrznych przestrzeni różnych epok. Wszystkie antyki w rezydencji można stosować: siedzieć, leżeć, aby dotknąć, założyć, itd. Pierwsza pisemna wzmianka o Avebury Manor są 1324-1325 roku. Ale nawet wtedy nazwany już stary.

Słowo „Henge”, wskazując, starożytny kamienny krąg ogromnych kamieni stojących pionowo, został wymyślony przez archeologów w 1930 roku jako pochodną od imienia megalitycznych Stonehenge. Z kolei nowoczesny nazwa Stonehenge (Stonehenge) wywodzi się ze Starego angielskiego Stanhengist i oznacza dosłownie „wisi kamienie”. Średnica okręgu kamieni Avebury około 400 metrów.

Avebury Henge pierścień składa się z kilku budynków, z których najwcześniej może być przeprowadzone do końca IV wieku przed naszą erą. Wał średnica Henge pierścień zewnętrzny 420 metrów stanowiły cztery metry wysokości. Na wewnętrznej stronie wału przylega rów w kształcie litery V. Szerokość na wierzchu wynosiła 21 m, głębokość - 11 metrów. Przez tysiące lat wał wygładzone i zaostrzone gleba rów, niemniej jednak zarówno sprawia duże wrażenie, nawet na umiarkowanie podatne osoby aż do teraz.

W dolnej części fotografii wyraźnie widoczne dołu wału i zachowanych kamieni. W lewym górnym rogu - kopiec Silbury Hill.

W 1914 roku wydobyto pit i okazało się, że w rzeczywistości nie został wykopany i wyryte litych płyt wapiennych, na którym stoi cały kompleks. Kilka prostych obliczeń wynika, że stworzenie takiej konstrukcji starożytnych budowniczych musiał opuścić minimum 1,5 miliona roboczogodzin. sarsenis (sarsen) - na zewnętrznym okręgu kamieni wewnętrzna krawędź fosy. W literaturze popularnej, znany również jako kamienia-Saracenów (kamienie Saracen). Ale bardziej wiarygodne wersji, słowo „sarsen” pochodzi od staroangielski sar Stan, czyli „uciążliwy kamień” - zakłócającego z uprawą ziemi.

Wykopaliska fosy Avebury Henge-1914:

Te duże kamienie stały w centrum jednego z niewielkich okręgów Henge. Początkowo były trzy, niestety, jeden kamień zaginął w XVIII wieku. SARS - niezwykle mocne i ciężkie kamienie. Przez wieki, zostały one poddane praktycznie bez naturalnego zniszczenia, były trudne do dzielenia, przetarte lub przetwarzane. Z tego powodu wielu z nich pozostał na samym gruncie, gdzie wywieszono starożytnych budowniczych, i nie zwrócił w ścianach i fundamentach nowszych budynkach.

Ale nie było innego powodu ...

Co może się zdarzyć, jeśli zniszczyć starożytnej pogańskiej świątyni? Może się zdarzyć, każdy. I przykłady tego były w Avebury. W szczególności, nie była legenda o Barber-chirurga, który był tak pobożny chrześcijanin, postanowił wbić go na ziemię brudnych pogańskich artefaktów, ale został zgnieciony na śmierć była prawdopodobnie pierwszym z nich. Blok, wskazał na folklor i ekspertów o nazwie Kamień Barber-chirurga. Jakie było zdziwienie naukowców, gdy 29 czerwca 1938, wznieśli ten kamień (leżał) i znalazł się pod szkieletem, stare nożyczki, instrumentów chirurgicznych i kilka monet z XIV wieku!

Kamień Barber chirurg:

Jego obecny widok Avebury zawdzięcza Alexander Keiller. Keiller był dziedzicem fortuny olbrzymiej, wykonane w marmolady. Jego przodkowie obrocie marmolady w całym Imperium Brytyjskiego, na otwartych przestrzeniach, które w tych dniach, jak wiadomo, słońce nigdy nie ustalonych. Keiller był godnym synem oświeconym XX wieku miał reputację Buzoter i playboy, kochał samochody i samoloty, był żonaty cztery razy, w czasie I wojny światowej służył w lotnictwie marynarki wojennej, a po wojnie zainteresował się archeologią. Kupił Avebury i jego okolic, a tu zaczął wieloletnie archeologicznych, a następnie stworzył prywatne muzeum Avebury.

Niektóre domy wiejskie przylegają bardzo blisko Henge:

W 1943 roku, kiedy był już chory (dotkniętych nieumiarkowanie młodości), Keiller sprzedał ziemię do Narodowego Funduszu obiektów o znaczeniu historycznym lub przyrodniczych (National Trust) - wpływowy brytyjski non-profit organizacja pozarządowa założona w 1895 roku w celu ochrony dziedzictwo i przyroda w Anglii, Walii i Irlandii Północnej. Jest sprzedawany za bardzo symboliczną pieniędzy, ale raczej właśnie przeszedł w użyciu. Wewnątrz kręgu kamieni wypasu kóz i owiec mieszkańców

Kto i dlaczego wbudowany Avebury Henge? Na to pytanie nie ma odpowiedzi. Ale istnieje wiele założeń, od najstarszego do miejsca obserwatorium i ofiar uroczystej Arena do prymitywnych złych duchów lochu.

- Uwaga - Avebury przewodnik Mike Robinson, wskazuje na wale zewnętrznym - jest znacznie powyżej wewnętrznej Henge miejscu, co oznacza, że nie może służyć jako obrona przed atakami z zewnątrz. Napastnicy natychmiast pojawił powyżej obrońców i łatwo je zabić. I z powodu głębokich rowów wewnętrzna wału byłoby niewygodne bronić. Ale jeśli chcieli zachować kogoś nie z zewnątrz, ale w środku, to taka struktura już sens. Ktoś trzymać? Na przykład, złe duchy lub dusze zmarłych.

Podczas wykopalisk archeolodzy odkryli na terytorium Henge no grobów bez warstwy kulturowe. Tu mieszkał i został pogrzebany. Ale co ludzie tu prawie pięć tysięcy lat temu, a dlaczego oni stworzyli taką budowę pracochłonnej? Brak odpowiedzi.

Zewnętrzny krąg składa się z 100 kamiennych-sarsenis - niektóre o wadze do 100 ton. Dziś, zaledwie 36 kamienie stoją na swoich miejscach. Dziesiątki innych są pod ziemią w miejscu. Część kamienia traci głównie w XVIII wieku. Fakt, że byli bici i odjechał, fragmenty dowodów. Analiza wykazała, że węgiel zbudowany Avebury Hill między 3300 a 2630 pne. Duży okrąg miał dwa wejścia, które „chronią” największe kamienie. Wewnątrz dużego okręgu były dwa mniejsze koło, wewnątrz którego były bardzo duże kamienie. Wszystko to można rozpatrywać w układzie.

Od południowego wyjścia Henge kamień odchodzi aleja (West Kennet Avenue) długość 2,5 km. Szerokość alei, która składała się z 100 par kamieni - 25 metrów. Niestety, wiele z tych kamieni zostały utracone. Aleja prowadzi do jeszcze bardziej starożytne sanktuarium (4000 pne), który składał się z dwóch małych kamiennych kręgów (jeden wewnątrz drugiego). Na zachód od sanktuarium to grupa długich kurhanów (West Kennet Long Barrow), w głębi której znaleziono liczne aparaty z ludzkich grobów, z których najwcześniej sięgają 3700-3600 pne

Kopce West Kennet Long Barrow:

Około półtora mil na południe od Avebury Henge, kopiec jest Silbury Hill. Jest to najwyższy człowieka prehistoryczny kopiec w Europie Zachodniej. W 1849 i 1969 roku przeprowadzono prace wykopaliskowe kopca. Kamery wewnętrzne nie zostaną znalezione, ale to było wyraźnie stwierdzone, że kopiec (nowoczesny wysokość 40 metrów) był ręcznie wylewa się pomiędzy 2400-2000 rpne

Uważa się, że pierwsza osada w Avebury pojawił się podczas rzymskiego podboju Brytanii. Potem przeszedł ważną rzymskie drogi z Bath do Londynu. Kościół w Avebury został zbudowany około 1000 roku i chociaż w tym ostatnim był wielokrotnie naprawiany i odbudowany pod wieloma względami zachowała swój pierwotny wygląd.

Kościół w Avebury:

Pierwsza pisemna wzmianka o Avebury Manor są 1324-1325 roku. Ale nawet w tym czasie był nazywany starą Avebury. Przez lata budynek zmieniał właścicieli kilka razy i przebudowany. W 1930 roku 1940 roku, był własnością Aleksandra Keiller. Dziś, ogromny dom przekształcono w muzeum zabytkowych wnętrzach. Przejście z pokoju do pokoju, można zobaczyć, jak zmienić wykończenie ścian i sufitów, mebli i przedmiotów gospodarstwa domowego. Z kuchni do sypialni, z biblioteki do jadalni&hellip- Wszystkie krzesła do siedzenia, każdą książkę lub błyskotki, aby usunąć z półek. Oznacza to, że to, co my zawsze marzyłeś, ale nie może sobie pozwolić w innych muzeach na całym świecie.

Wnętrze jednego z pokoi dworku Avebury: