Gharial. Przetrwanie antyczny

Spis treści artykułu

• 1. W jaki sposób gharial, czym różni się od naszej zwykłej krokodyla?
• 2. Gdzie mieszka gharial
• 3. Lifestyle zagrożone zwierzęta
• 4. Jaka jest dieta Gangesu krokodyl uzkomordogo
• 5. Powielanie gawiale w naturze, jak to się dzieje?
• 6. Dlaczego to katastrofalne wymieranie gatunków, i czy jest możliwe, aby zatrzymać?

Niemal w tym samym wieku dinozaurów - Gharial - przeżyły antyczny, wyśmienitą życia i w naszych czasach, chyba że dana osoba nie mu pomóc, aby całkowicie zniknąć. 

Na naszej planecie, do tej pory tylko kilka zachowanych starożytnych zwierząt. Ziemskie katastrofy zniszczyły wiele zwierząt, które istniały miliony lat temu. Jednym z tych szczęśliwców, którzy przeżyli w gharial. Uważa się, że pojawił się na Ziemi ponad 65 milionów lat temu. Naukowcy przypisują to do rzędu krokodyli gadów i „umieszczona” w gawiale rodziny, rodzaju - Gangesu gawiale.

Gharial wygląda, czym różni się od naszej zwykłej krokodyla?

Głównym Istotną cechą zewnątrz tego zwierzęcia jest jego twarz, a dokładnie - do upadku. To ma długą i bardzo wąski kształt. Ta pasta nadaje się do wędkowania. Zęby zwierzęcia są bardzo ostre i mocne.

Długość ciała gawiale do 7 metrów! Są to prawdziwe giganty. Kobiety tego gatunku trochę mniejsze, ale nie zbyt mały. Mężczyźni gharial jest jedną cechą - namiastką na nosie, zwany najądrza. Jest on używany do dmuchanie bańki podczas godów, aby przyciągnąć samice, posiada również funkcję dźwięku rezonatora.

Kolor skóry krokodyla ciemno zielonego koloru z domieszką kolorach ziemi. Ale tam gawiale i czarne odcienie, jak również zielone światło i jasnobrązowy. Bardzo rzadko natknąć krokodyli tego gatunku, które mają białą skórę.

Gdzie mieszka gharial

Jak sama nazwa wskazuje, te krokodyle - mieszkańcy rzeki Ganges i jej dopływów płynący w Azji Południowej. Wcześniej, ich zakres był szerszy, ale w tej chwili nie tylko liczna populacja przetrwała w Indiach i Nepalu. Naukowcy w liczbie około 2000 osób Indiach.

Lifestyle zagrożone zwierzęta

Gawiale lubić ciche miejsca, w którym nie będzie przeszkadzał. Oni żyją w głębokich rzekach. Należy zauważyć, że nie są dobrze przystosowane do przemieszczania się na lądzie, zrób to z wielkim trudem i niechęcią. Ale w wodzie - to jest bardzo zwinny stworzeniem. Gharial - doskonałym pływakiem i ohotnik- „wędkarz”.

Co jest w diecie Gangetic krokodyla uzkomordogo

Jego głównym pożywieniem jest żywy ryby w wodach rzek. Ale jeśli to szczególnie wystarczająco duży, może dążyć cios w większej produkcji, na przykład, aby złapać dużego ssaka. Nieletni gawiale jeść owady i różne skorupiaki.

gawiale słownikowych w naturze, jak to się dzieje?

Kiedy kobiety rosną do długości trzech metrów, stają się dojrzałe płciowo. W tym momencie, zwracają się o 10 lat. „Rodzina” życie jest ułożone w sposób szczególny: każdy mężczyzna ma harem gharial obok niego. On jest ostrożny, aby którykolwiek z jego kobiet nie dostać inny „właściciela”.

Lęgowym spada w gawiale listopad - styczeń. Ale zapłodniona samica zaczyna składać jaja zaledwie kilka miesięcy - od marca do maja. W tym celu, ona wyciąga głęboką dziurę w odległości około 5 metrów od brzegu. W tym „gnieździe” ona leży od 35 do 60 jaj. Jaja nie są chronione w ciągu dnia, tylko przyszłość „matka” przychodzi nocą „odwiedzić” swoje potomstwo.

Narodziny młodych krokodyli występuje po 60 - 80 dniach po ułożeniu. Dzieci rodzą długość około 40 centymetrów, kaganiec ich przedłużony tylko 5 centymetrów.

Dlaczego jest katastrofalne wymieranie gatunków, i czy jest możliwe, aby zatrzymać?

Ostatnio święte dla Hindusów rzeki Ganges stała się prawdziwym przewody kanalizacyjne, ponieważ nie są połączone z odpadów toksycznych roślin i innych zanieczyszczeń. Takie warunki są narażone na wyginięcie wielu unikalnych zwierząt, którzy kiedyś żyli w wodach tej wielkiej rzeki. Teraz wydaje się, że obrót i gawiale. Naukowcy zgadzają się, że dalsze takie zanieczyszczenie, ten rodzaj krokodyle zagrożone wyginięciem.

W indyjskich gawiali państwowych są święte zwierzęta. Ale z jakiegoś powodu nikt nie chce ustrzec je jako święte istoty. Jedyną rzeczą, która została wykonana na tych zwierząt - ich wejście w Czerwonej Księdze Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody.