Alepizavr (szer. Alepisaurus)

Pierwszy opis tego „potwora morskiego” przez słynnego uczestników drugiej wyprawy Velgelmu Kamczatce Georg Steller. To właśnie on w 1741 roku była na tyle szczęścia, aby znaleźć kopię tego nieznanego wcześniej ryby z wody. Nazwał ją Plagyodontis. Ale to badanie to „piękna” została zakończona. Odpowiedni opis gatunków nie została przeprowadzona.

Teraz ujmowany jako odrębny rodziny ichthyology Alepizavrovyh (Alepisauridae), odnosząc się do świetlikokształtne rzędu (świetlikokształtne). Rodzina zawiera jeden rodzaj Alepizavr (Alepisaurus) z kilku rodzajów, z których najbardziej znanymi alepizavr duża.

Imię Georg Steller - wybitny zoolog z XVIII wieku, wspomagająco Natural History Rosyjskiej Akademii Nauk. - Ściśle związany w naszych umysłach z unikalnym ssaka, morze krowa Steller zniknął z powierzchni Ziemi. Ale Steller, który żył bardzo krótki okres (los pozwolił mu tylko 37 lat), nie tylko odkrył, że zwierzę. Najpierw badali faunę Alaska, na Wyspach i Aleuckiego dowódca aktywnie zbadać naturę Kamczatce. Opisali oni szereg ssaków morskich - lwy morskie, wydry morskie, północnej fur seal, zgromadził ogromną kolekcję roślin i zwierząt. Było wśród swoich zbiorów i zdumiewające ryb jaszczurki, które zostaną omówione w naszej historii.

Georg Steller był członkiem drugiej ekspedycji kierowanej przez Kamczatka Vitus Bering i bohaterskiej załogi zimowania dalej. Behring (1741/42). Po zimowania ocalałych 46 osób, a wśród nich Steller, domowej roboty łódź wrócił do zatoki Peter i Paul-iCal.

Raz na Kamczatce, Steller energicznie zabrał się badania naukowe półwyspu. W okresie od sierpnia 1742 do sierpnia 1744 roku, przyszedł wzdłuż i wszerz, i udał się do Kamczatki, odwiedził prawie wszystkie forty (wioski), zbierając całą kolekcję roślin i zwierząt, produkujących etnografiches-KIE, badania historyczne i językowe. To było wtedy, że natknął się na wspaniałej ryby z serpentyn, niemal pozbawione wagi ciała gigantycznej płetwy grzbietowej i ogromne usta, która oprócz zwykłych zęby kły sztylety. Steller opisał ryb Plagyodontis, ale odpowiedni opis gatunku nie doprowadziło.

Wykonaj ten opis w 1811 roku, Peter Simon Pallas, inny równie sławny podróżnik i przyrodnik. Korzystanie pamiętniki Steller i suszy je kopią, Pallas został przydzielony nowy ryb w osobnym rodzaju - Plagyodum. Później nazwa ta została przekształcona w Plagyo-dus, a następnie całkowicie zastąpione przez Alepisaurus Ferox, co w tłumaczeniu z greckiego oznacza „bescheshuychaty jaszczurki.” Ryby przemianowany w 1833 duchowny angielski botanik i RT Kochać.

Alepizavry - należący do rodziny alepizavrovyh dużych ryb drapieżnych (łac Alepisauridae.). Wygląda jak skrzyżowanie kinzhalozuba (ze względu na duże usta z ostrymi zębami kinzhalovidnymi) i ryby żaglowe z ogromnym fin.

Niedobór ten został rozwiązany tylko 70 lat później, w 1811 roku, kiedy to inny słynny zoolog Peter Simon Pallas, wykorzystując nagrania Steller i suszone im kopii, wykonany szczegółowy opis tej ryby i podkreślił ją w osobnym rodzaju - Plagyodum. Nieco później nazwa została przekształcona Alepisaurus Ferox, co w tłumaczeniu z greckiego oznacza „bescheshuychaty bestii” (lub jaszczurki).

Z biegiem czasu, ze względu na rozwój rybołówstwa, ryba ta znajduje częste i naukowcy byli w stanie dowiedzieć się, że są 2 rodzaje alepizavrov - zwykła i korotkoryly. Pierwszy znajduje się w wodach prawie wszystkich ciepłych i umiarkowanych Oceanu Spokojnego, a drugi - zwolennikiem chłodniejszych wodach północno-zachodniej części Oceanu Atlantyckiego (w rejonie Zatoki działania).

Podobnie jak wiele innych ryb występujących na głębokości od alepizavrov zaobserwowanych codziennych wędrówek pionowa: w nocy - blisko powierzchni, a dzień - powrót w głąb. Takie ruchy związane z tym samym ruchem posuwu. Jedzą różne rodzaje ryb, kalmary, ośmiornice i skorupiaków. W najgorszym dopasowanie i mniejsze odpowiedniki.

Wygląd alepizavrov trudne. Jeden usta z zębami kinzhalovidnymi coś wart! Plus długość ryby czasami dochodzi nawet do 2 metrów. Sam korpus jest wąski, przednia część lekko ściśnięta w kierunku poprzecznym, lecz tylna ma kształt cylindryczny. Nie zapominaj także o całkowitym braku łusek.

Zdobi na tylnej płetwy ogromnych rozmiarów, ciągnące się wzdłuż całego ciała. W rozszerzonej formie powyżej jego właściciela dwukrotnie. Kolor ponury - szary, niebieski i czarny, jak przystało na ryby z takich zębów. Elementy Luminous brakuje.

Alepizavry - nienasyconymi drapieżniki spożywają wiele ryb (rdzawca, Półdziobek, pleurogrammus) kałamarnicami, ośmiornic oraz skorupiaków. Znalezione w żołądkach dużych resztkami alepizavrov ich mniejsze odpowiedniki oznacza, że ​​drapieżnik jest nieodłącznym kanibalizm, że jest jedzenie własnego rodzaju. Podobnie jak wiele innych ryb pelagicznych w alepizavrov dobrze zdefiniowanej migracji pionowej (w nocy - do powierzchni oceanu, w dzień - w głębi) związane, zdaniem naukowców, z ruchami drapieżnych. Alepizavry sobie służyć jako pokarm dla tuńczyka i niektórych rekinów pelagicznych. Na reprodukcji wiadomo alepizavrov dotychczas niewiele. Specjaliści ichtiologów sugerują, że wszystkie z nich - są transwestyci, że rozwija się i kobieta, i mężczyzna produkty seksualne w organizmie każdej ryby.

Alepizavry stale złowione jako przyłów w połowach tuńczyka longline. Chociaż zazwyczaj rzadko jedzą mięso tych ryb, w opinii tych, którzy mieli okazję go spróbować, mimo pewnego rozluźnienia, ma wspaniały smak. Według wulkanologów, strzał pistoletu w lecie 1963 roku jeden z alepizavrov w nadmorskim pasie Wyspy Kurylskie Shiashkotan, smak ryby był bardzo przyjemny i nieco przypominający smakiem świeżo parzonej kraba.

Sami alepizavry - pokarm dla tuńczyka, niektóre rekiny pelagiczne i do ich większych odpowiedników. Ale wartość handlowa, ryba ta nie jest, pomimo dość smaczne mięso, jak krab, mieszkańcy dużych głębokościach, alepizavry rzadko wchodzą w sieciach rybackich.

Jednocześnie, te ryby są często wyrzucane na brzegu północnym Pacyfiku (z Wysp Kurylskich i wybrzeży Kalifornii, na południe od Aleuty na północy). I to nie tylko ostatnio, ale zauważono wcześniej (na przykład sto lat temu). Naukowcy istnieje kilka hipotez na ten temat. Uważa na przykład, że są rzucone na ląd słabych, chorych i zainfekowane ryby z robakami. Albo, że one myte na ląd w czasie burzy. Założono również, że alepizavr może zbliżyć się do brzegu w poszukiwaniu ciepła drapieżny i umierają z powodu nagłej zmiany ciśnienia w szybkim wzrostem głębokości.

Jednak, gdy naukowcy zaczęli odkrywać alepizavrov beaching, okazało się, że większość ryb były wciąż żywe, nie mieli żadnych obrażeń zewnętrznych lub chorób, nie były zakażone robakom, żołądki były one puste i burze w miejscach masowego „wyrzutu” w przeddzień nie zaobserwowano.

Następnie podjęto próbę ustanowienia połączenia między „samobójstwa” alepizavrov w północnej części Oceanu Spokojnego do dynamiki średnich rocznych wartości wskaźnika oscylacji południowej, która jest wskaźnikiem mocy globalnych zjawisk takich jak El Niño i La Niña, która określenia reżimu hydrologicznego oceanach całego świata, powodując globalne anomalie pogoda i znacząco wpływa na życie w biosferze. I okazało się, że masa śmierć ryb stanowi latach La Niña. Pozwoliło to naukowcy sugerują, że alepizavry wyjścia na ląd i wyrzucona z wody podczas chłodzenia w północnym Pacyfiku, które występują okresowo.

Ale to tylko jedna logiczna alepizavrov. Istnieją inne nieznane szczegóły z ich życia. Na przykład, nie jest jasne, ile lat żyją ryby te, jak się rozmnażają i troska o potomstwo.

Klasyfikacja naukowa:
domena: Eukarionty
królestwoZwierzęta
typ: Strunowce
klasa: Actinopterygii
oddział: Aulopoobraznye
rodzina: Alepizarovye
rodzaj: Alepizavry