Dzień dobry od rezerwatu przyrody Kronocka Sopka!

To Tundra jest teraz mój dom po trzech dniach ciągłego deszczu. Idę do woderów. Prognoza zapowiada cztery dni deszczu przodu.

Ponownie natura śmieje rzędu rezerwy spisu trasie zima torów zwierzęcych dostosowanej do inspektorów w radiu te dni.




Przed świtem, piłem kawę z mlekiem i udał się do rzeki. Jest to mój sąsiad, Tłuszcz wuj Robinson (Robinson, bo mieszka na rzece Islands Kronocka Sopka) także pili po śniadaniu. Obierać długo iz przyjemnością jak picie gorged się lub siano owies dla koni. Potem zasnął w śniegu na ziemi słońca. I poszedł w jego ślady, policzyć ilość jedzenia (plamy krwi na ryby na miejscu, gdzie zjadła zwierzę). Robinson śniadanie składało się z co najmniej dziewięciu łososia. Średnio COHO waży trzy kilogramy. Tu i oszacowania masy ponosi śniadanie. Po tak obfitym posiłku należy pić wiadra!

To właśnie tutaj, na Kronocka Sopka lotnisko, więcej niż trzy lata temu. Pamiętałem, ponieważ sam padał deszcz, jak to jest dzisiaj, jak woda z komina do domu i zaczął parę wodną pochodzącą z pieca. Tylko że to nie było w grudniu iw czerwcu. Tutaj czerwca - jeszcze wiosną, liście nawet nie wyrósł. I nie była sama, ale ze słynnego niemieckiego autora dzikich filmów Christian Baumeister i jego ówczesnego asystenta Ian Sohachevskim (teraz sam eliminuje naturę). Zrobili film o Kamczatce - wspaniałe, przy okazji, okazało. Wychodzić było niemożliwe, urządzenie natychmiast zmoknąć. Nic nie robić, siedzieć przy stole, my chaevnichaem- Christian młodszego kolegi pouczyć sprytnych rzeczy. A on słucha nas, patrząc przez okno. Nagle podniósł: "Wilk !!!" Rzeczywiście wilk! Mokro, chude ogon log&hellip- stał kilka sekund patrzył na naszej próżności - i pobiegł w tundrze. Jest wygodny do pracy - tuż za oknem usunięty, pozostał suchy. W chrześcijańskich potężnych optyką, że wilk działa dobrze w deszczu zniesione, film wszedł. I nie mam obrazu, to był jego pierwszy raz publicznie. Ale to jest moja jedyna szansa wilk na Kamczatce przez sześć lat. To prawda, że ​​spotkanie było więcej niż tuzin.

Ale w nocy, zbyt rosomak w deszczu przyszedł do domu&hellip-

Nawiasem mówiąc, pracownicy rezerwatu z okna domu wilki więcej niż raz filmowane. Więc mam szansę nawet sfotografować domu lepiej&hellip-

I było to, że tutaj wilki personel wykazało zainteresowanie w rezerwie. Może gastronomiczny. Tutaj rozmawiać świadków, to powiem ci więcej.





Ostatnia noc była trwoży przyniósł dwa nierozwiązane zagadki i butelkę wódki ...
Generator utonął w ciemnościach pod deszczu pochodzi z szopy w chacie, i sięgnął do śpiwora. Ale było coś obcego: zimna i twarda, a ja natychmiast wyskoczyła, po omacku ​​w ciemności latarni wisi na ścianie. W promień światła w brzuchu wzgórza widziałem torbę makaron. Najwyraźniej polnik dziennie przeciągnięty odosobnionym miejscu. Ale potem zdałem sobie sprawę, że ta pasta Zostawiłem tam. Marzenie minęło, zacząłem szukać kryjówki w domu z makaronem. Wszystko wdrapał! Znalezione pod piec butelki wódki! Litr !!! Ale takie makaron nigdy nie znaleziono. Wspiął się z powrotem do śpiwora. To było prawie śpi, kiedy usłyszał, niewyraźny hałas na zewnątrz, wyróżniać się z szumem deszczu. On świecił przez okno - zobaczyłem jasne oczy niebiesko-zielone. Wyszedłem na ganek - zwierzę było całkiem blisko, w pięciu etapach, ale nie uciekać. Wolverine! Spojrzała na mnie wtedy, w ciemnościach tundry i prychnął. Było oczywiste, że tundra jest coś, Wolverine bać bardziej niż mnie. Poszedłem za kamerą wielokrotnie zatrzaskowy z lampą błyskową z ganku, ale Wolverine pozostał na swoim miejscu, wąchania niespokojnie w ciemność.
W nocy wstałem i świeciło przez okno. Wolverine leżał w deszczu na ganku. Przed świtem zniknęła, zniknęły wszelkie ślady deszczu wypłukiwane.
Solidna tajemnicą. Makaron jest w porządku, można z nią żyć ... Ale od kogo Wolverine trwał od tundry uciec na moim podwórku? Boi ona może tu dwie istoty: wilk i rosomak samo.

Według kalendarza - Zima. Ale dla całej grudniu dopiero wczoraj był tylko chłodno i deszcz. Wiele z nich było w stanie zobaczyć wczoraj: niedźwiedzia, sable, kilka zające, pardwy, dziesiątki, setki orłów COHO, ślady wilków i rosomaków. Moose usunięty - samiec, on spadł klakson.
A dziś, tutaj w tundrze przybrzeżnej, ponownie wlewając ulewne deszcze, silny wiatr. Wyżej, na Kronocka Sopka jeziora, szaleje śnieżyca. Ale perspektywy są obiecujące ...




Dziś rano, jak tylko ustąpi osiągnęła Kamczatce kolejny ciepły prysznic, udałem się do miejsca, gdzie zrobił wczoraj opublikował łosia, ostatnio spadła klakson. Deszcz topi się zaspy śniegu, a ja łatwo znaleźć wśród wierzba spadła róg: co czternaście procesów.
Badałem rzekę obok domu na wyspie. Żyją co najmniej pięć łosia: dwa samce i trzy samice. A sądząc po ukąszeniach krzewów żyć przez długi czas. Kiedy wyszedł, otrzymałem zadanie z Wydziału rezerwy edukacji środowiskowej zrobić dobre ujęcie łosia i prawie bezskutecznie szukali nich we wrześniu i październiku w ogromnej odległości, w tym rzeki wpływającej do Kronocka Sopka jeziora, wspinaczka na przełęcz między wulkanu Schmidt i Kronocka Sopka, udał się Bogachevke ... łoś były dwa lub trzy kilometry od mojej chaty.
Przez cały czas walcząc uruchomioną powierzchnię z pasją. Beauty równomiernie rozsypany na ziemi, po prostu trzeba być w stanie go zobaczyć. Ta sytuacja - dobrym przykładem.





Udało mi dziś rano! Zaczęło się tutaj z tego spotkania. Łosi, które żyją w wierzby na wyspie niedaleko kordon, przyzwyczajony do mojego codziennego przechodzi obok jej posiadłości, a nie unika mnie, nie unikać innych rodzimych zwierząt i ptaków. Wydaje się, że stały się dość jego tutaj. A ja mam cały grzywa wydłuża - do 200 km fryzjera. Ponieważ teraz uczyć się nawzajem, zadzwoniłem łosia Masza.

Mróz i słońce. Śnieg niedawno nasycona wilgocią, która odbyła się w dół tak, że zmienił się w białego szorstkim asfalcie. Niezwykle łatwy do chodzenia, i używam go - w celu przywrócenia informacji w nowej dzhipieske, przejdź do mnie znali nor i gniazd orłów. Poza Masha widziałem kilka ptaków, Wolverine, sable, lis, niedźwiedź, ptaki - wiele białe kuropatwy, orły i białą Gyrfalcon, który prowadził wrony.






NG Chichorin niesie drewno na opał.


Właśnie wróciliśmy z skuter Kronocka Sopka jeziora, z kordonu Źródło, gdzie poszła odwiedzić swoją koleżankę Nicholas G. Chichorina. To jeden tam, jego obróbce w mieście partnerem w lewo.
G. pytałem o incydencie z wilkami, co było kilka lat temu. Potem codziennie kąpał się w rzece. A w zimie, za - w Połynia lodowej. Jeden dzień w lutym w mroźny świt przyszedł do piołunu, włożył szlafrok i śniegu karabinka, a także w wodzie. Powitalny (woda o głębokości do pasa), pochylił głowę i chciał wyjść na lodzie. Spojrzałem w górę - i na skraju lodu dwa metry od niego, a wilk powinien scheritsya. W pobliżu drugiego posiedzenia. Inspektor odskoczył, spray poleciał. Zauważyłem, że wilk był przestraszony sprayu. Karabin na szacie obok wilka jest. G. stał się ręcznie w wodzie do pobicia, plamy na najbliższym początku wilk. Wilk biegł ze sprayu, niech karabinek w dłoniach podjąć. "Cóż, jeden szary, niech świat rozproszenia"... wysłać wilki odczuwalne w mocy człowieka ... nie strzelać. Wcześniej był rybacy, a teraz nawet brzydkie nornice w chacie zhivolovkoy łapie z dala od domu przenosi i zwalnia. Następnie kroki zrozumieć, że wilki były tylko pięć, ale inni nie zbliży.
A w 2005 roku w tym samym miejscu wilki przed inspektora pies zerwał i zjadł. Nawet strzelanie nie powstrzymało.

Oto kolejny sąsiedzi Nicholas G.. Wziąłem kilka strzałów Zrobił słaby mydelniczka.




Sable na stokach werandzie.




Fox próbuje ukraść narty z saniami.






Teraz, kiedy dni są najkrótsze w rzekach rezerwatu przyrody Kronocka Sopka jest łosoś zima tarło coho. Mighty czerwone ryby kopać na skalistym dnie dołu tarła, składają jaja w nich i&hellip- umrzeć w pobliżu gniazda. Więc zamówiłem mądrą naturę, że komunikacja ikry łososia tylko raz w życiu, a następnie ich potężny przyrost masy ciała w zaspokajaniu oceanu, w rzece rozkładowi do substancji elementarnych, że dzięki fito i zooplanktonu są podstawą potęgi ich potomstwa. Ale zanim coho stać pokarmem własnych dzieci, są w leczeniu wielu innych mieszkańców tajgi i tundry lokalnej. Niektóre niedźwiedzie (jak Robinson już wam znany) przed Nowym Rokiem nie leży w legowiska ucztowania i zhirneyut skandalicznie w łatwo dostępnej paszy dla ryb.
Ale przede wszystkim na to święto Steller orzeł morza - największych ptaków drapieżnych na Kamczatce. Czasem z jednego punktu liczę je na dwa tuziny. Eagles wyciągnięta z wody ciężkiej umierającej COHO i umiejętnie pociąć. Czasami waga coho osiągnie 5,6 kg, co jest niemal równe wagi orła. Ponadto, duże ryby stawia opór, czasami ciągnie ptaka w wodzie. Ale pomagając sobie skrzydła orła ciągnie zdobycz na śniegu, rzeźbić go z wielkim dziobem i potężne pazury. Ptak nie może jeść cały COHO. Natychmiast leci sroki i wrony, wyrywając kawałki mięsa ryb. Koledzy orły też czasami spróbować chwycić kawałek cudzego, ale poważnie, śmierć, pojedynki pomiędzy morzem orłów na Steller dla ryb nie stało. Salmon - bardzo duża zdobycz, z reguły większe niż potrzebne do nasycenia ptaka, więc orły, łosoś wyspecjalizowanymi drapieżnikami, opracowała mechanizm behawioralny „ustępstwa” odpowiedników nadwyżki żywności. I to nie tylko braćmi. Ciągnięcie rybę z wody, orły udostępnić go do innych mieszkańców tajgi, takich jak lisy i rosomaków. Co jakiś czas, a potem obserwować te zwierzęta, niosąc kawałki ryby na tundrze.
Wąwóz, ludzie lasu, wkrótce pojawiać się skończyła i zima dopiero się zaczyna!




Dobrze karmione niedźwiedzie jedzą tylko najbardziej pożywne części ciała COHO pozostawiając głowę w śniegu.





Sable. To małe zwierzę miało silny wpływ na historii i geografii Rosji. W minionych wiekach było dla Rosji dzisiaj te same rzeczy są ropa naftowa i gaz. Aż Kamczatce rosyjskich Kozaków nie były w celach turystycznych, w poszukiwaniu "futra",

Zabezpieczony układ Rosja też zawdzięcza swoje narodziny Sable. Nasz pierwszy park narodowy - Barguzin - powstała na Bajkale w 1916 roku w celu ratowania prawie wytępione w syberyjskiej Sable. Rezerwa Kronocka Sopka miała zapisać na Kamczatce Sable. I rezerwy poradził sobie z tym zadaniem znakomicie. Teraz Sable jest powszechne w całej swej ogromnej siedliska.

Udostępnij w sieciach społecznościowych: