Jako bezdźwięczne i płazy głuchy komunikować się ze sobą

Południowoamerykańska ropucha Harlequin nie słyszą się nawzajem w DIN lasów deszczowych: głos nie jest jeden i słuch zawodzi. Aby komunikować się swobodnie, muszą zmniejszyć swoje terytorium do kilku metrów i poznać siebie w wyjątkowej długości zrywacza „piosenek”.

Jednym z Południowej Ameryki Harlequins-atelopus (zdjęcie PrimevalNature.com).

Ropucha nazwie skalista arlekin (atelopus Franciscus), który żyje w tropikalnych lasach Ameryki Południowej, znajduje się w sytuacji nie do pozazdroszczenia: nie miała rezonatorów głosowych do czegoś podobnego głośny skrzek, bez zewnętrznych otworów usznych. Tymczasem, aby utrzymać terytorium prywatnego i zachęcić kobiety i wyraźną donośny głos i uszy są pilnie potrzebne.

Kilka zoologów z Francji postanowili dowiedzieć się, jak amfibia z trudnej sytuacji, w której jechała ewolucję.

płazy krtani nie jest wystarczająco silny, zwierzę było słychać wśród szumu rzeki i odgłosów lasu, tak wiele męskich bezogonowe mają rezonatory gardło - torby skóra na bokach głowy, która jest napompowany powietrzem i wzmacnia dźwięki emitowane. Przy takiej torby samiec ma wszelkie szanse, aby zostać wysłuchanym przez samicę. Aby zrozumieć, jak skaliste Harlequin, nie ma ubytków, zarządzać, aby nie zgubić się w chórze innych mieszkańców lasu deszczowego, naukowcy analizowali „SONG” Harlequin samca.

Wideo: Napęd "Zapoznajmy", Zasady komunikacji z osobami niesłyszącymi

Repertuar płazów nie jest bogaty: nie jest agresywny sygnał emitowany gdy inny mężczyźni, aby nie najechać na terytorium obcego i „Love Serenade” dla kobiet. Każdy „piosenka” reprezentuje sekwencję dźwięków łańcuchowych kliknięcie i dość słaby - 72 dB (konwencjonalny amfibia rechotać o średniej wielkości 87 do 113 decybeli). Harlequin nie można usłyszeć w ciągu ośmiu metrów.

To doprowadziło naukowców sugerują, że A. Franciscus trzeba tłoczą się na indywidualnych działkach zasięgu do 2-4 metrów. I rzeczywiście, podczas przewijania nagranych piosenek „terytorialnych” męski arlekin skaliste mówił to z takiej odległości od źródła dźwięku. Uznali głos konkurenta, nawet jeśli wpis jest zniekształcenie, a także odtwarzanie „utwór” (lub jego fragmenty) do tyłu. Ale kiedy badacze zmienili długości „Serenade”, Harlequins przestał reagować.

Według zoologów, a mianowicie długość sygnału głosowego, który zawiera więcej niż 30 kliknięć pozwala kamienista Harlequin rozpoznać siebie wśród kakofonia tworzone inne żaby i inne zakłócenia. Jego obserwacje płazów, naukowcy podsumowane w artykule opublikowanym w czasopiśmie PLoS ONE Internecie.

Ale ciągle słyszę jego arlekiny, jeśli nie mają ucha zewnętrznego? Nadal istnieją pewne przypuszczenia. wibracje dźwiękowe muszą dotrzeć receptory czuciowe w uchu wewnętrznym, oraz tym, że żaby mogą śledzić ich inne „krewni”, są rozpatrywane przez płuca, czaszki, a nawet na całej powierzchni skóry. W każdym razie, niektóre części ciała powinien przejąć funkcję uha- zewnętrznego tylko w lewo, aby dowiedzieć się, jakiego rodzaju ...

Video: Zasady komunikacji z głuchych lub osoby słuchu