Jak długo człowiek może zatrzymać się w przestrzeni?

Jak długo człowiek może zatrzymać się w przestrzeni? Szczerze mówiąc, nauka wciąż nie może odpowiedzieć na to pytanie. Jednak każdy nowy zespół astronautów są wysyłane do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, dostarcza naukowcom nowych informacji, która pozwala im przeglądu niektórych aspektów związanych z tą kwestią.

Do tej pory, pobyt był rekord w przestrzeni 437 dni. Został podniesiony przez rosyjski kosmonauta Walerij Polakow prawie 20 lat temu. Polyakova do lotu kosmicznego był drugim z rzędu. Podczas swojego pierwszego lotu astronauta spędził na orbicie planety 240 dni. Siergiej Krikalow dłużej niż sześć lotów w kosmos było tam w sumie 803 dni.

Nie jest tajemnicą, że przestrzeń nie jest najlepszym miejscem do znalezienia w nim mężczyznę. Tylko dlatego, że ludzka fizjologia nie nadaje się do tego. Jest on przystosowany do życia pod wpływem warunków grawitacyjnych. Ponieważ nasze mięśnie dosłownie próbuje oprzeć grawitacji na Ziemi, w przestrzeni są praktycznie bezużyteczne. I wreszcie zacząć atrofii. Pod tym wpływem, zostaną poddane wszystkie nasze mięśnie, w tym mięśnia sercowego, szyi i innych częściach ciała.

Ponieważ nasze kości w przestrzeni nie muszą wystąpić ten sam stres, którego doświadczamy na Ziemi, że nie mają do czynienia z procesów regeneracyjnych. Bone splot nadal będą wyczerpane i wchłaniane przez organizm, ale do odzyskania, jak ma to miejsce na Ziemi, w przestrzeni, to już nie będzie. Ta absorpcja w końcu może nie tylko prowadzić do kamicy nerkowej, ale także sprawiają, że kości są bardzo kruche.

Poniższy wykres (w procentach) wskazuje, która część ciała w przestrzeni kości noszenia pełni:

Wideo: Nauchpok - Jak długo można wstrzymać oddech?

Naukowcy przedstawiają dowody, że długotrwałe pobyty w przestrzeni może prowadzić do zakłóceń w naszym systemie immunologicznym. I chociaż ryzyko infekcji w przestrzeni nie jest zbyt duża, zaburzenia układu immunologicznego może prowadzić do bardzo niepożądanych reakcji autoimmunologicznych i nadwrażliwości.

Poza negatywnym wpływem czynników mikrograwitacji potencjalnie większe zagrożenie dla organizmu jest promieniowanie. Wiele osób nawet nie myśleć o tym, ile nasza planeta chroni nas od niego. Są astronauci w przestrzeni jednocześnie narażone na działanie promieniowania kosmicznego, promieniowania słonecznego, słonecznych cząstek i promieniowania kosmicznego związanego z pola magnetycznego Ziemi. Wszystkie te rodzaje promieniowania są tak mocne i koncentruje się w przestrzeni, gdy astronauci zamknąć oczy, często nadal „widzieć” jasne błyski. Wynika to z faktu, że promienie kosmiczne zderzają się w swoich nerwów wzrokowych.

narażenie na promieniowanie prowadzi do śmierci komórkowej i może powodować mutacje i reakcje, które prowadzą do raka lub efektów epigenetycznych (przy zmianach poziomu genetyczne). Niektóre systemy naszego ciała jest tak wrażliwy na działanie promieniowania, które niemal natychmiast przestanie istnieć. Zaprzecza układ immunologiczny, układ szpiku kostnego, a także układ do oczu, które mogą prowadzić do awarii, na przykład, do rozwoju zaćmy.

Nauka próbuje opracować lepszą ochronę przed skutkami promieniowania, ale ironia jest to, że ochrona ta może być źródłem tzw promieniowania wtórnego. W przypadku cząstek wysokoenergetycznych uderza w materiał ochronny, może emitować promieniowanie gamma oraz neutrony są aktywne.