Największy wąż na ziemi

Jak dowiedzieć się: co wąż - największy na świecie? Jak dobrze wiadomo, że każdy student, wiele milionów lat temu, nasza planeta jest to, że ludzie myślą tylko jego, należały nie tylko nie ludzie, nie tylko nie ssaki, ale nawet stałocieplnych. Zamieszkana go w tym czasie ogromny stwór we wszystkich aspektach.

Wystarczy przypomnieć, dinozaury, a to staje się jasne, jaki kształt był skorupa wówczas Ziemi. A kiedy dinozaury wyginęły niemal bez wyjątku, a przetrwały tylko przez ich dalekich krewnych - ptaki na Ziemi zaczęły ustalać własne zasady istota nie jest gorsza od dinozaurów.

To było gigantyczne gady, korzyści z ich rozpowszechnianie przyczyniły się do obfitości pożywienia i ciepłym klimacie. Wśród nich wyróżniał się zwłaszcza boa niesamowitej wielkości i tej samej mocy.

A kiedy paleontolodzy odkryli szczątki olbrzymich gadów, nazwali go titanoboa cerrejonensis. Skamieniałości odkryto w Kolumbii, a zostały zaprezentowane przez grupę ośmiu gigantycznych boa. Stało się to w 2009 roku podczas wydobycia węgla w pobliżu miasta Serrejón że w prowincji La Guajira. Kolubii rząd zaprosił do archeologicznego międzynarodowych naukowców i paleontologów. Grupa naukowców kierowana przez Jonathan Bloch i paleobotanist Carlos Jaramillo z Smithsonian Panama filii uniwersytetu.

Kiedy paleontolodzy odkryli pierwsze kopalne szczątki węży, były po prostu wstrząśnięty monstrualnej wielkości kręgów tych gadów. Należeli do zupełnie nowego rodzaju skamieniałości olbrzymiego węża boa, którego wymiary były tak imponujące, że naukowcy nie wiedzą nawet, co mogą być porównywane. Według wstępnych szacunków, długość ogromnym Boa dusiciel, który mieszkał w Ameryce Południowej był co najmniej trzynaście metrów, a ciężar ciała z gadów dorosłych było ponad tonę!

Według badań, rodzina olbrzymich boa mieszkał na ziemi około sześćdziesięciu milionów lat temu podczas paleocenu. To odkrycie obala ugruntowany pogląd, że klimat w epoce paleoceńskiego było zimno. Na początku paleocen było kompletne wyginięcie dinozaurów, a jeśli klimat Ziemi było zimno, zimnokrwistych zwierząt, które należały titanoboa cerrejonensis, nie może przetrwać. W każdym razie, w temperaturze poniżej trzydziestu stopni Celsjusza, one przetrwać na pewno nie.

Ale dlatego, że przeżyli i byli w stanie osiągnąć tak kolosalne rozmiary, można stwierdzić, że było ciepło, a nawet gorąco w paleocenu, w każdym przypadku, w strefie równikowej.

Na bardziej szczegółowe badania szczątków znalezionych w Kolumbii olbrzymie węże trwało około trzech lat, a tylko 22 marca 2012 w holu Grand Central Terminal został zaprezentowany model olbrzymiego Boa dusiciel w pełnym rozmiarze. Obecnie model ten ma siedzibę w Waszyngtonie w Smithsonian Museum of the University.

Po analizie wielkości kręgów i innych skamieniałości starożytnego boa, paleontolodzy sugerują, że właściciel długości dodatku było ponad piętnaście metrów, a waga - około półtorej tony. To był największy wąż w historii naszej planety, a ona miała największą moc jest w stanie rozwijać siłę wyciskania trzydzieści kilogramów na centymetr kwadratowy ciała ofiary. Jednak dane te nie są wystarczająco o tym, co powiedzieć, więc porównania można sobie wyobrazić jak człowiek uderzył ciężar trzydziestu tysięcy ton! Chodzi o trzy z wieży Eiffla na raz! Co można powiedzieć? Ogromny boa i silushku miał nie mniej kolosalna!

Zastanawiam się, co może spróbować tego pełzania olbrzyma? Według naukowców, jedzenie gigantyczny boa dopasować jego wygląd i siły fizycznej, a jedli ani więcej, ani mniej niż krokodyle 10-metrowych i hipopotamy i małych przodkowie słoni, które zamieszkiwały liczne jeziora i bagna w dusznym paleocenu.

Aby boa może połknąć zdobycz tak imponujące rozmiary, kości czaszki nie są połączone, ponieważ są one połączone w dzisiejszych anakondy i boa. Łączące te tkanki kostne były bardzo elastyczne i łatwo rozciągnięta na tyle. Urządzenie to pozwoliło na czaszkę połykać w całości zdobycz równą średniej wielkości słonia!