Swordfish - live torpeda

Fantastyczne tempo, w którym pływa ryba miecz (łac. Xiphias gladius), Nadal stanowi zagadkę dla naukowców.

Swordfish zawdzięcza swoją nazwę od silnie wydłużone i spłaszczone górną szczękę, która jest w kształcie zaostrzonego miecza, a do jednej trzeciej długości ryb. Torpedo-ciało dorosły miecznik pozbawiona łusek, które pomaga prędkości pływania. Swordfish - szybki i aktywny pływak osiągnąć prędkość do 130 km / h.

Zęby nie dorosłych. W przeciwieństwie do marlina i żaglówek, włócznia kształcie górnej szczęki, które ma sens hydrodynamiczne „miecz” typ rozpatrywany jest używany do niszczenia produkcji. Ryby i kalmary, znajdowane w żołądkach miecznika, dość często odcięte na dwie części lub mieć inne objawy uszkodzeń spowodowanych przez „miecza”.

Płodność miecznika jest bardzo wysoka - samica o wadze 68 kg policzono około 16 milionów jaj. Jajka tarło w otwartym morzu, ma stosunkowo duży rozmiar (1,5-1,8 mm) i jest wyposażony w niezbędny podpowłoce tłuszczowej. Wykluły się larwy mają krótki pysk, ale już kiedy długość 6-8 mm szczęki stopniowo wydłużony mieczem. Larw i narybku charakteryzującej rozwoju pierwotnego surowcem wag uzbrojonych kolczaste ciernie i umieszczone na korpusie w podłużnych rzędach. W przeciwieństwie do ryb dla dorosłych narybku są normalnymi zębów w szczęce, a ciągła płetwy grzbietowej i odbytu nie dzielą się na przedniej i tylnej.

Pod koniec drugiej wojny światowej tankowiec brytyjskiej „Barbara” poszedł przez Ocean Atlantycki. Było cicho, bezwietrznej pogodzie. I nagle strażnik zauważył, że prawo do wejścia na pokład tankowca, pozostawiając ślad piany na powierzchni oceanu, z wielką prędkością pędzi długą torpedę. Marynarz podniósł alarm, ale po kilku chwilach, torpeda osiągnął już cel, uderzył w bok cysterny, ale ... nie było wybuchu. A „torpeda” szybko odsunął się od statku, odwrócił się i ruszył z powrotem na niego. Okazało się, że to był miecznik. Jeżeli druga próba staranować statek ona złamał oruzhie- miecz, a ona utknął w dziurze.

Kiedy agresywne ryby wyciągnął na pokład, okazało się, że był większy niż miecz i pół metra, długość - pięciu metrów i wadze żywej torpedy było 660 kg.

kiedy miecznik udając się na powierzchni wody, z góry do wody kończy trójkątne żeberka na ślad pianka pozostaje woda, takich jak śladowe pocierania okrętu lub torpedy ruchomej. I nie bez powodu Uniosłem stróża alarmu „Barbara”: miecznik mylące i bardziej doświadczonych żeglarzy. W czasie wojny, w 1942 roku, sześć sowieckich okrętów podwodnych Floty Pacyfiku przeniósł się z północy na całym Pacyfiku, Atlantyku i sześciu mórz.
Tak więc, w obszarze Coconut Island u wybrzeży Kostaryki, dowódcy łodzi podwodnej S-56 kapitana porucznika GI Szczedrina wziął również łódkę dzieje miecznika na peryskop wrogiem podmorskich i musiał uciekać od „ataku” przeciwnika.

W czasie II wojny światowej, amerykański kopalni warstwy są patrolowane wybrzeża Pacyfiku w Stanach Zjednoczonych, kiedy został zaatakowany przez miecznika. Jej atak spowodował statek z drewnianą obudową jako poważne zagrożenie, że pracownicy nie mogła poradzić sobie z napływem wody odbywa się poprzez otwór miecznika. Kopalni warstwy w złym stanie było holować do podłoża.

Generalnie miecznik niezwykle agresywny i nepredskazuema.Chto sprawia statki ataku miecznik? Ichtiologów wciąż nie może dać dokładną odpowiedź. Ale w historii nawigacji udokumentowane liczne przypadki, w których ogromne miecznik przejść do barana nie tylko łodzi rybackich lub łodzi, ale także statków, z ich kadłuby zastosowano tyle zniszczenia, który zatonął statki. Dlatego marynarze starają się trzymać z dala od miejsc, gdzie mechepodobnyh ryby, a jeszcze bardziej w tych miejscach nie jest uruchomiony mały Craft (łodzie, welbot, łodzie itd. N.).

W 1948 roku, atak miecznik US chetyrohmachtovuyu szkuner "Elizabeth". Cios Ryba była tak silna, że poszła do kadłuba statku przez większość oczu. Ciągnięcie miecza, duże ryby odszedł, a do naruszenia nalał wody, a zespół, aby nie utonąć, musiał zawierać awaryjnej pompy.

W listopadzie 1962 roku sieć japońskiego 39-tonowy szkuner, wiodący połowy tuńczyka w rejonie Wysp Marshalla, duża miecznik złapany. Próbując wyrwać się z sieci, ryby przebiła skórę kadłuba. Próby ratowania załogi szkunera były daremne, a statek zatonął.

W naszych czasach, miecznik staranował japoński trawlera, piłkę w głębi otworu tak, że mimo najlepszych starań żeglarzy, statek zatonął w ciągu dnia.

Ataki miecznik niebezpieczne dla nowoczesnych statków o kadłubach metalowych. Tak więc, na wybrzeżu Anglii miecznika prawie zatonął niszczyciel „Leopold”, łamiąc w trzech miejscach kadłuba statku stali o grubości 2 cm. Aby uszczelnić otwory, było konieczne, aby deska do obniżenia nurków.

Swordfish jest tak agresywny, że nawet zaatakowany hiszpańskiego wybrzeża na głębokości 605 metrów od amerykańskiej głębinowych pojazdu „Alvin» (Alvin) Trzy-nauts, wiodący bomba Szukaj wodoru spadła z amerykańskiego bombowca B-52 w lipcu 1967 r. Aquanauts widzieliśmy przez okno jakąś wielką rybę, i „Alvin” wytrząsa się przez potężny cios. Urządzenie jest bezpośrednio nanosi się na powierzchnię razem z fragmentem miecza zatrzymany w rowku pomiędzy zespołem obudowy i montaż okna. Cudem przeżył system okablowania i szyby, to tylko pęknięty i dał łatwy przepływ. Miecznik z taką siłą wbił „broń” w rowku, zajęło dwie godziny, aby wyjąć go z obudowy.

Atak na Swordfish pojazdów głębinowych Alvin

Ataki na statkach Swordfish były tak częste i zdarzyło się tak dawno, że nawet 120 lat temu brytyjska firma ubezpieczeniowa morskich „Lloyd” został zmuszony do wprowadzenia punktu podejmowania ryzyka, biorąc pod uwagę „uszkodzenia wyściółki naczyń wskutek miecznika ataku.” Ta pozycja ma ukryty motyw. W 1856 roku, kapitan amerykańskiej maszynki „Dreadnought” wykazały firmę „Lloyd” roszczenie o odszkodowanie z ubezpieczenia za szkody w ubezpieczonym Cargo - dwustu ton herbaty. Dowódca stwierdził, że w obszarze jego maszynki Cejlon zaatakowane mieczników, który uległ przez poszycie arkusz miedzi i deski sosnowe obudowy o grubości 8 cm, po dziurę w wielkości obudowy 25 cm. Wnikaniu wody utrzymywania naturalnie rozpuszczony herbaty. Firma początkowo nie wierzył kapitana maszynki, ale eksperci, którzy badali statku w doku, doszedł do wniosku, że taki gładki okrągły otwór mógł dokonać tylko miecznika. To było wtedy, że spółka a element został wprowadzony na uszkodzonej wyściółki naczyń w Swordfish ataku.

SECRET miecznik
Pierwszy znajomy z miecznika u ludzi miała miejsce w 1840 roku, gdy rybak z wyspy Madera Figueira złapany na haczyk z dużej głębokości dotychczas niewidocznej ryby, które miejscowi rybacy natychmiast zwany prosty i nieskomplikowany - miecznik. Okazało się, że mięso dziwaczne ryby ma wysokie walory kulinarne, a więc powszechnie miecznika stać się przedmiotem produkcji komercyjnej. Jednak jego rybacki wiązało się z większym ryzykiem, na ryby miecz był uparty z natury, a często pierwszy zaatakował rybaków i ich statki utonął.

Swordfish są mechepodobnym ryby. W indywidualnych i małych grup zawiera więcej Marlin, żaglica, koperyly i kilka innych ryb. Ich cechą - długie i ostre, wystający do przodu z górnej rozrostu kości szczęki, tak zwane mównica. W miecznika, on płasko-owalne, z marlina i łodzi - rundy. Waga miecznik osiągnie 700 kg, od marlina - nieco mniejszą długość miecza w miecznika około pół metra.

Swordfish ważący 842 funtów, George Gare złapany w 1936 roku o Tokopilly (Chile)

Jest zapisane, że w czasie ataku miecznik może osiągnąć prędkość 140 kilometrów na godzinę, czyli prawie trzy razy większa niż w przypadku delfinów i rekinów. Tutaj jest coś zupełnie niesamowita szybkość i płaskodenna ichtiologów, fizyków i inżynierów, to oznacza, że są nadal i pozostają. Wszystkich praw mechaniki i fizyki miecznika nie może rozwijać taką prędkość w wodzie. Obliczenia wskazują, że dla przemieszczania się w wodzie, z prędkością około 140 korpusu KPH idealnego opływowym kształcie i powierzchni i pięć metrów długości musi mieć pojemność 1500-2000 KM.

Oczywiście, że nie żywa istota taka moc nie może posiadać. Ale tu jest ryba miecz i jego kumpli, nie wiedząc o tych praw mechaniki, pływać w wodzie większości z najszybszych drapieżników lądowych - gepard jest zdolny do jazdy z prędkością 110 kilometrów na godzinę, a prędkość ta może rozwijać się tylko na krótką metę, goniąc swoje ofiary , Na więcej nie wystarcza. Ale gepard ma do pokonania oporu powietrza zamiast wody, jak miecznika. Zaskakujące jest to naukowców i ócznika osiąga prędkość zapisu, zawartość stosunkowo małą pojemność około 20-90 moc na 100 kg żywej wagi.

Jest to porównywalne do mocy dostępnej mocy dostępny lekkich samolotów. I miecznik rozwija taką moc przez długi czas. I to jest ta energia paradoks miecznik dawna martwi umysłach naukowców, którzy nadal nie rozumieją, co pozwala miecznika ustawić rekordy prędkości, które można pozazdrościć nie tylko gepardy, ale także ptaki, a nawet lekkie samoloty.

Pierwszy z naukowców zainteresowanych niezwykłych zdolnościach miecznika imponował rosyjski matematyk i marynarki Kryłowa. Miał do czynienia z przypadkiem, gdzie miecznik zaatakowany drewniany statek i jego mównica przebiła sytuacji bocznej w luku dębowej beczce i utknął wybuchła u podstawy.

Aleksiej Nikołajewicz i zanim to się więcej niż jeden raz zobaczyć w Muzeum Morskiego ślady ataków włócznika na dworze. Na przykład, trzymane ciekawy eksponat w Muzeum Morskiego w Kensington (Anglia): ciąć kawałek skóry wraz z mocowania ramki początku wypłynięcia statku z XIX wieku. Arkusz miedzi, dwuwarstwowy poszycia sosny i rama dąb grubości 56 cm. Wszystko to jest nawleczone na „skewer” mieczników, a jego koniec wystaje z wewnętrznej części ramy.

Więc tym razem Kryłowa postanowiliśmy sprawdzić rzeczy obliczeń matematycznych. Okazało się, że stopa miecznika w czasie ataku był nie mniejszy niż 90 kilometrów na godzinę. Ta prędkość w momencie wydawało się nie do pomyślenia, a jeśli to nie jest poddana wątpliwości społeczności naukowej, to tylko ze względu na uznaną instytucję akademika globalnej. Później okazało się, że prędkość 90 km na godzinę na miecznika nie jest limit.

W odniesieniu do miecznika siła uderzenia Kryłowa napisał, że „siła miecznika średnim dmuchać na obszarze czubka nosa jest 15 razy większa od siły uderzenia najcięższych dwuręczny młot”. W przyszłości dokładniejsze obliczenia dynamiczne wykazały, że siła uderzenia podczas ataku nawet przeciętny (znowu tylko średnia) miecznik sięga ponad cztery tony.

Jeśli chodzi o penetrację miecznika, akademik Shuleikin w swojej książce „Physics Essays na morzu”, napisał, że miecznik zaatakowany statek wielorybniczy „Fortune”, zrywając z poszyciem miedzi, semisantimetrovuyu pokładzie pod jej grubość ramy dąb trzydzieści centymetrów i dno beczki z tran, były w ładowni.

Ten marlin wpływem został uwięziony w bezpieczeństwie podwodnej platformy wiertniczej stosie. Ale pojazdu podwodnego z pilotem w stanie go zwolnić. Po uwolnieniu, marlin był bardzo słaby, przestraszony i bez wątpienia był łatwym łupem dla rekinów.

W skrócie, miecznik jest nie tylko niebezpieczny drapieżnik, ale również bardzo interesujący obiekt dla Bionic i mechanicznej badań, ponieważ jeśli naukowcy byli w stanie odkryć jej tajemnicę, byłoby renderowane wielkie usługi do stoczni na całym świecie.

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne