Tajemniczy ptak Tuckahoe

Po sprawdzeniu Europejczykom wyspy Nowej Zelandii, wiele gatunków ptaków zniknęły ze względu na osobę. Zbyt okrutnie potraktował mieszkańców dziewiczych lasów, zdobywając sobie przestrzeń życiową. Ale los przygotował bezskrzydłe cefal z powrotem do ich naturalnych siedlisk. A przebudzenie z najrzadszych gatunków ptaków wyciągnął rękę, jak to jest dziwne, człowieku.

Tuckahoe - druga nazwa niesamowitych ptaków, które korzystają z lokalnych mieszkańców na południe od wyspy, gdzie zostały one szeroko rozpowszechniony na całym terytorium Nowej Zelandii.

Mieszkańcy północnej części wyspy o nazwie ptaka do przodu.

Tuckahoe - mały ptak, to nie jest przystosowane do lotu. Skrzydła są rozwijane, podobnie jak wszystkie ptaki, ale w niebie nie może podnieść tuszę, ponieważ mięśnie nie są rozwijane cefal mostka i kil, które odgrywają ważną rolę w czasie lotu. Tuckahoe upierzenie i piękny wygląd rzadkich ptaków są przechowywane natychmiast. Kolor piór umieszczonych na głowie i szyi, dominują ciemne kolory, duży dziób jest czerwony, klatki piersiowej i szyi migotać zróżnicowana gama kolorów, z niebieskiego na fioletowy.

Z tyłu jest pokryte zielonymi piórami z połyskującego. Niebieskie skrzydła i pióra ogon składa się z górnej i dolnej niebieski - biały. Nic dziwnego, że taki widoczny ptak stał się ofiarą eloveeskoy chciwość. Do czasu, gdy stopa jest pierwszy zestaw Europejskiej stopę na brzegu wyspy chroniony przed obecnością bezskrzydłe cefal było.

Lokalne Aborygeni zbyt lubiany kostiumy, ozdobione piórami Tuckahoe, polowanie na te ptaki została przeprowadzona bez żadnej kontroli.

Przyrodnicy w badaniu dziewiczy charakter nowozelandzkich aborygeńskich opowieści wielokrotnie słyszał o ptaków z jasnym i pięknym upierzeniu. Ale pogłoski nie poszło, bo żaden z naukowców na oku ten ptak nie trafił.

Wśród ekspertów miał wrażenie, że jest to nic więcej niż opowieści ludowych.

Walter Mantell studiował rzadkich zwierząt, w 1847 roku, jednym z osiedli na Wyspie Północnej, kupił szczątki szkieletu jakiegoś nieznanego ptaka. Nakhodka udał się do Londynu, gdzie eksperci nie były w stanie sklasyfikować indywidualny ptactwo. Pozostaje wyraźnie należał do dużych nielot, który był pionierem nazwę i stał się znany jako „Niezwykła ptaków Mantell”.

W 1849 roku, uszczelniacze niezwykły ptak schwytany w południowo-zachodnim wybrzeżu Nowej Zelandii, na Resolution Island w Cieśninie ciemna. Patrząc na ptaki, nawet laik zrozumie, że jest niezwykły i prawdopodobnie bardzo rzadkie. Łowcy posiadają kilka dni, ale potem jeszcze jedli rzadki przypadek. Skóra przeżył i dostał się do Mantell, wysłał dowód istnienia niezwykłego ptaka w Londynie.

Sporadycznie psy myśliwskie polować rzadkie ptaki, ale z tuckahoe żywych ludzi nie udało się spotkać. W pobliżu jeziora Te Anau w 1898 roku został zniszczony przez ostatni okaz rzadkich gatunków. Kompletny szkielet i skóra zostały sprzedane na aukcji w Londynie i pojawił się w Muzeum w Dreźnie.

Dopiero w 1948 roku Geoffrey Orbell - przyrodnik amator z małego miasteczka nowozelandzkiego natknąłem małej populacji Tuckahoe niedaleko jeziora Te Anau. Na poszukiwaniu rzadkich gatunków, spędził prawie rok. Orbell upór został nagrodzony na zasługach, takie odkrycie jest możliwe tylko raz na milion przypadków.

Ich zdjęcie ptaka, ringed i zwolniony. Rząd Nowej Zelandii ogłosił palących Tuckahoe obszar ochrony siedlisk.

Po raz pierwszy w długiej historii jego znajomości z ludźmi rzadkich ptaków były osoby chronione. Ale nie było groźby zniszczenia rzadkich gatunków drapieżnych łasice i oposy. Dla większego bezpieczeństwa, ptaki zbudowane przedszkole na wzgórzu o nazwie Bruce, sto trzydzieści kilometrów od Wellington. Jajko sadzone Tuckahoe pod bentamok kurcząt, które różnią się niezwykłą wytrwałość u potomstwa hodowli.

Kurczaki otrzymali specjalne szkolenie z wielu pretendentów do roli kury wybrańcem, ale podczas przenoszenia pudełko z kurczaka i cennych jaj wypadł z samochodu. Ani jedno jajko nie złamać, a hen, pokryte jaja z jej ciała, nie poruszył.

Wkrótce pisklęta wykluły się dwa, że ​​jest z nimi rozpoczęła szereg przywrócenie tahake.

Obecnie rzadkie ptaki znajdują się w stanie dzikim na brzegu jeziora Te Anau.

Staw jest otoczony przez strome zalesione stoki pokryte ciemnymi liści bukowych. Blisko ciemnej wieży rosnących gór.

Highland Lake znajduje się w niesamowitym miejscu. W odległości wzrost lodowatej piki kalenicy Murchisona, nachylenia, które są pokryte ciemnozielonych lasów pierwotnych. Powierzchnia wody z jeziora mieni w kolorze srebrnym. W poszukiwaniu Tuckahoe trzeba iść wzdłuż wybrzeża, delikatnie rozstanie krzakach żółtawy bentgrass. To właśnie tam spotyka egzotycznych nielot cefal.

Najczęściej rzadkie ptaki słychać niż widać, tworzą charakterystyczny głuchy huk przypominający głos bębna rolki kontralt.

Pierwszy usłyszał siedem lub osiem szybkich uderzeń, to jest krótka przerwa, a następnie nowego rytmiczne rolki. Następnie, w gęstej trawie spojrzenie ostrożnego ptaka, zakłócony przez obecność człowieka. Gęste zarośla bentgrass starannie ukryć Tuckahoe, ale nagłe pojawienie krzewu pozostawia niezatarte wrażenie dla obserwatora.

Lśniących jak klejnoty Tuckahoe upierzenie na tle zielonej roślinności. Głowy i klatki piersiowej - jasnoniebieska, z powrotem - dymny zielony. Dziób i nogi są szkarłat.

Ale owłosione cud ukrywa szybko w ustronnych bentgrass krzewów. I tylko ułamek mieszana z głuchym trzaskiem słyszał wysłuchaniu zaskoczony obserwatora. Spotkanie odbyło się z Tuckahoe. Nie na darmo włożono tyle wysiłku i pieniędzy, aby powrócić do rzadkich gatunków w środowisku naturalnym. Ale to niesamowite fauny południowej wyspy tylko wygrał, utrzymując nowozelandzkiej bezskrzydłe cefal.