Lun łaciaty

Spis treści artykułu

• 1. oznaki zewnętrzne łaciaty LUN
• 2. siedliskowa łaciaty lun
• 3. Rozprzestrzenianie łaciaty lun
• 4. Zachowanie biało-lun
• 5. Powielanie łaciaty lun
• 6. Zasilanie łaciaty lun
• 7. Ochrona łaciaty stan lun

Pied Harrier (Circus melanoleucos) przedstawiciel rzędu FALCONIFORMES.

oznaki zewnętrzne łaciaty lun

Pied stawowy korpus o powierzchni 49 cm, rozpiętość skrzydeł: od 103 do 116 cm.
Masa osiągnie 254 - 455 sylwetkę ptaków drapieżnych innych długich skrzydeł, nóg i długi ogon. Plumage męskiej i żeńskiej są różne, ale wielkość samicę wynosi około 10% większe i cięższe.

Dorosły samiec upierzenie głowy, klatki piersiowej, górnej ciała pokrywają pióra pierwotnych całkowicie czarne. Istnieją małe obszary kolorze szarym z białym podświetleniem. Biały zad drobno malowane szare uderzeń. Ubarwienie brzucha i ud są jednolicie białe. Pióra ogona są białe szare paski. Pióra ogonowe są szare z srebrnymi akcentami. Mniejsze górne skrzydło coverts jasnoszary, z białymi krawędziami, które mocno kontrastują z czarnym środkowej taśmy. Zewnętrzna pierwotne czarne. pióra wewnętrzne i wtórne szary z połyskiem srebrzystym, jak ogon. Undertail pióra jasnoszary. Prawybory czarny denne, wtórne lotki odcieni szarości. Iris żółty. Woskówka blado żółte lub zielone. Nogi żółte lub pomarańczowe, żółte zabarwienie.

Wtapiania female top brązowy podszyte białym lub kremowym kolorze.

Pióra twarzy, głowy i szyi czerwonawy. Grzbiet jest ciemny - brązowy. Górna ogon Pokrywy żółty i biały. Ogon szaro-brązowym kolorze pięć widocznych szerokich brązowe paski. Dno biały pasmami ciemnej czerwono-brązowy kolor. tęczówki oczu. Nogi żółte. Cere szarawy.

Młoda Tans Looney mają ciemne Rdzawobrązowe lub upierzenie, jaśniejsze na koronie i karku. Ostateczny kolor pióra pokryw młodych błotniak pojawia się po pełnym linienia.

Oczy są brązowe, żółte Cere i nogi pomarańczowy.

Siedliska łaciaty lun

Pied Harrier mieszka w mniej lub bardziej otwartych przestrzeniach. Występuje w stepach, wśród łąk, gęstych zarośli bagna brzoza. Jednak ten rodzaj ptaków drapieżnych jasnej preferencji dla obszarów podmokłych, takich jak jeziora, łąki wzdłuż rzeki lub bagna z topników. W zimie, Pied Harrier pojawia się ziem uprawnych, pastwisk, otwartych wzgórz. Szczególnie często rozprzestrzenia się na polach ryżowych, bagien i obszarach, gdzie rosną trzciny. Na zalanych terenach w pasażu przychodzi we wrześniu lub październiku, ale pozostaje tam po ich wyschnięcia. W tych miejscach, to leci nisko i metodycznie bada powierzchnię ziemi, czasem siedzi na pniach, słupach i tussock ziemi. W regionach górskich żyją od poziomu morza do 2100 metrów. nie gniazdo nie więcej niż 1500 metrów.

Dystrybucja aciaty lun

Pied Harrier jest rozprowadzany w środkowej i wschodniej Azji. Ona mieszka Syberii wschodniej części Trans Baikal do Ussuriysk, północno-wschodniej Mongolii, północnych Chin i Korei Północnej, Tajlandii. Ras w północno-wschodnich Indiach (Assam) oraz w północnej Birmie. Zimy w południowo-wschodniej części kontynentu.

Cechy zachowanie aciaty lun

Opala harriers często żyją pojedynczo.

Jednak one grz w małych klastrów, niekiedy w połączeniu z innymi pokrewnymi gatunkami. W innych przypadkach, ale także latać razem kiedy znaleźli ziemię, bogate żywności, jak również w czasie migracji. W okresie lęgowym wykazać loty okrężne, samotnie lub w parach. Samiec wykonuje zawrotnym skoki w kierunku lecącego partnera, towarzyszący ruchowi głośnymi okrzykami. Pokazuje również falisty lot jako slajdy. Te parady loty wykonywane głównie na początku sezonu lęgowego. Na tym etapie, mężczyźni często tace z jedzeniem do samicy.

Powielanie łaciaty lun

W Mandżurii i Korei biało-błotniak gniazdowania sezon jest od połowy maja do sierpnia. W Assam i Birmy ptaków hodować od miesiąca kwietnia. Gody odbywa się na ziemi, a na krótko przed złożeniem jaj na gniazdo. Gniazdo płaski kształt zbudowany z trawy, trzciny i innych roślin nadbrzeżnych. Ma średnicę od 40 do 50 cm. Układane na suchej części między trzciny, trzciny, traw wysokich lub niskich krzewów. Gniazdo może być używany przez kilka sezonów lęgowych ptaków.

Kamieniarstwo składa się z 4 lub 5 jaj białej lub zielonkawo-brązowy z kilkoma plamami. Każde jajo jest osadzona po upływie 48 godzin. Układanie wysiaduje głównie kobiety, ale jeśli dla niektórych - każdy powód umiera, samiec rozmnażać się.

Okres inkubacji 30 dni.

Pisklęta pojawiają się w ciągu jednego tygodnia, a starszy laska ma wymiar znacznie większy niż młodsi. Samiec przynosi jedzenie do wczesnych stadiach wycofania, a następnie oba ptaki nakarmić potomstwo.

Pisklęta zrobić swój pierwszy lot w połowie lipca, ale pozostają w pobliżu gniazda na jakiś czas, jedzenie przynoszą rodzicom. Młoda łaciaty loonie uniezależnić się pod koniec sierpnia na północy i na koniec czerwca i lipca, na południowym skraju zasięgu. Cały cykl życiowy trwa około 100-110 dni. Pod koniec sierpnia, garbniki Harriers zbierają się w stada przed jesienią latania, ale są one mniej towarzyski w tym czasie niż w niektórych innych błotniak.

łaciaty moc lun

Dieta łaciaty Harrier zależy od:

Jednakże głównym drapieżne składa się z małych ssaków (np Shrews). Pied Harrier zużywa także żaby, duże owady (szarańcza i chrząszczy), kurczęta, jaszczurki, małe ptaki, chorych lub rannych wąż i ryby. Od czasu do czasu jeść padlinę.

Metody stosowane przez polowanie Pied Harrier, takie jak te z innymi członkami cyrku rodzaju. Ptak drapieżny latające nisko nad ziemią, a następnie gwałtownie opada do chwytania zdobyczy. W zimie głównym pożywieniem są żaby, które żyją na polach ryżowych. Pied stawowy sprężyna przyciąga głównie małe ssaki, jaszczurki, ptaki lądowych i owadów. Więcej lato poluje na ptaki wielkości sroki lub wrony.

Ochrona łaciaty stan lun

Łączna powierzchnia rozprzestrzenianiu aciaty Harrier szacuje się między 1,2 a 1,6 miliona kilometrów kwadratowych. W miejscach gniazda danych są oddalone od siebie na odległości około 1 km, co odpowiada w przybliżeniu gęstości innych zagnieżdżenia ptaków drapieżnych. Liczba ptaków szacuje się na kilkadziesiąt tysięcy gatunków. siedlisk łaciaty Harrier zmniejszona z powodu melioracji i przekonwertować je na polach uprawnych. Ale tego rodzaju jest dość powszechny w jego zasięgu. Ich liczba nie jest narażona na istotne zagrożenia, ale ma tendencję do spadku, mimo że proces nie jest tak szybki, że powoduje zaniepokojenie wśród ekspertów.