Philippine Eagle

Spis treści artykułu

• 1. oznaki zewnętrzne Philippine eagle
• 2. Podział filipińskiej orła
• 3. Dane o lokalizacji Philippine eagle
• 4. Powielanie filipińskiej orła
• 5. Moc Philippine Eagle
• 6. Przyczyny zmniejszenia liczby filipińskiego orła
• 7. Zachowanie status filipińskiego orła
• 8. Działania na rzecz Ochrony filipińskiego orła

Philippine Eagle (Pithecophaga jefferyi) należy druzyne FALCONIFORMES.

Zewnętrzne objawy filipińskiej orła

Philippine Eagle największy ptak drapieżny rozmiarach 86-102 cm z dużym dziobem i wyjątkowo długimi piórami na głowie, które wyglądają jak kudłaty grzebieniem.

Plumage ciemnej twarzy, z tyłu głowy i koroną kremowo-tarczy polerskiej czarne paski nastvolnymi. W górnej części korpusu znajduje się ciemnobrązowy blado krawędziach piór. Dolne i białe underwings. tęczówki oka jasnoszary. Dziób wysoki i sklepiony, ciemnoszary. Żółte nogi, z ogromnymi ciemnymi pazurami.

Mężczyźni i kobiety są podobne w ich wyglądzie.

Pisklęta są pokryte białym puchem. Upierzenie młodych filipińskich orły jak upierzenia dorosłych ptaków, ale piór na górnej części korpusu mają białą obwódkę. Filipińska orzeł w locie jest alokowana białą pierś, długi ogon i zaokrąglone skrzydła.

Dystrybucja filipińskiej orła

Filipińska orzeł ma charakter endemiczny do Filipin. Ten typ rozciąga się na East Luzon, Samara, Leyte i Mindanao. Mindanao zasiedla większość ptaków, których liczba jest szacowana na 82-233 par hodowlanych. Sześć par gniazdo w Samarze i ewentualnie dwa na Leyte, a co najmniej jedna para na Luzon.

Siedlisko Philippine Eagle

Philippine Eagle zamieszkuje lasy pierwotne dipterocarp. Preferuje szczególnie strome zbocza lasy galeria, ale nie pojawia się w otwartym lesie baldachim. Na ukształtowanie terenu utrzymuje się w wysokości od 150 do 1450 m.

Powielanie filipińskiej orła

Szacunki oparte na badaniu rozkładu filipińskich orlich gniazd w Mindanao pokazują, że każda para ptaków trwa średnio 133 km2 siedliska, w tym 68 km2 lasu. orły Mindanao zaczną gniazdowania od września do grudnia w lasach pierwotnych i zaniepokojony, ale z pewnymi różnicami w harmonogramu hodowli w Mindanao i Luzon.

Cały cykl życiowy trwa dwa lata dla pary potomstwo karmić. W tym czasie tylko jeden rośnie młode pokolenie. Philippine Eagles są monogamicznymi ptaki, tworzące trwałe par. Te kobiety są w stanie rozmnażać się w wieku pięciu lat, a mężczyźni po osiągnięciu siedem lat. Kiedy umiera partner nie jest rzadkością w filipińskich Eagles, pozostając pojedynczy ptak szuka nowego partnera.

W sezonie lęgowym z filipińskich Eagles pokazać trasy, które są zdominowane przez wzajemne facet chase nurkowania, loty terytorialnych. Podczas wzajemnego rosnących w kręgach oba ptaki szybować w powietrzu, podczas gdy samce muchy są zwykle wyższe niż samic. Para orłów budować ogromne gniazdo ponad metr średnicy. Znajduje się on pod lasach baldachim dipterocarp lub dużych epifityczne paprocie. Budulcem są zgniłe gałęzie i gałązki, losowo ułożone na siebie.

Samica składa jedno jajo.

Laska po 60 dniach iw ciągu 7-8 tygodni pojawia się nie opuszczają gniazdo. Młody orzeł stał się niezależny, tylko osiągnięcie 5 miesięcy. Pozostaje on w gnieździe przed jednym i pół roku. W niewoli, Filipin orzeł mieszka więcej niż 40 lat.

Moc Philippine Eagle

Kompozycja spożywcza filipińskiej orła, od wyspy wyspy:

Skład diety zawiera także średnie ssaki: palmowy civet, małe jelenie, wiewiórki latające wiewiórki, - nietoperzy i małp. Filipińska orły polują na węże jaszczurki, ptaki, nietoperz i małp.

Ptaki drapieżne planują z gniazda, położony na wzgórzu, i powoli zmniejszyć nachylenie, a następnie wspiąć się z powrotem w góry i na dół do samych nizinach. Używają trybu aktywowanych w celu oszczędzania energii, siły nabywczej na wspiąć się na szczyt wzgórza. Para ptaków czasami polują razem. Jeden orzeł działa jak wabik, który przyciąga uwagę grupy małp, podczas gdy jego partner chwyta małpę z powrotem. Philippine Eagles czasami atakować zwierzęta domowe, takie jak drobiu i świń.

Przyczyny zmniejszenia liczby filipińskiego orła

Wylesianie i fragmentacja siedlisk, które występuje, gdy wylesianie, przekształcenie gruntów na uprawach roślin są główne zagrożenia dla istnienia filipińskiego orła. Zniknięcie dojrzałego lasu nadal poruszać się szybko, tak że istnieje obszar gniazdowania tylko 9220 km2. Ponadto, większość pozostałych obszarach nizinnych lasów jest wynajęte. Rozwój górnictwa jest dodatkowym zagrożeniem.

Niekontrolowane polowanie i chwytanie ptaków dla ogrodów zoologicznych, wystawach i handlu stwarza także poważne zagrożenie dla filipińskiej orła. Niedoświadczone młode orły są łatwo wpaść w pułapkę zastawioną przez myśliwych. Stosowanie pestycydów do obróbki roślin może wiązać hamowania rozmnażania. Niskie stopy reprodukcji wpływają na liczbę ptaków, które mogą dać potomstwo.

Stan ochrony filipińskiej orła

Philippine Eagle jest jednym z najbardziej zagrożonych gatunków orłów w świecie. The Red Book jest gatunkiem zagrożonym. Bardzo gwałtowny spadek liczby rzadkich ptaków odbywa się w ciągu ostatnich trzech pokoleń, na podstawie rosnącej stopy utraty siedlisk.

Środków Ochrony Orłów Philippine

Philippine Eagle (Pithecophaga jefferyi) są chronione przez prawo na Filipinach. handel międzynarodowy i eksport ptaków ograniczone do stosowania CITES. O ile ochrona rzadkich orłów przedstawiła różne inicjatywy, w tym przyjęcia przepisów zakazujących molestowania i chronić gniazdo, prac badawczych, kampanie społeczne, projekty lęgowe dla ptaków w niewoli.

praca na środowisko przeprowadza się w kilku obszarach chronionych, w tym północnej Parku Sierra Madre na Luzon, Kitanglad MT, naturalnych parków w Mindanao. Istnieje „Philippine Eagle” fundusz, który działa w Davao, Mindanao i nadzoruje wysiłki zmierzające do rasy, kontroli i ochrony dzikich populacji filipińskiej orła. Fundacja działa na rzecz rozwoju programu reintrodukcji rzadkich ptaków drapieżnych. System żarowy rolnictwo jest regulowana prawem miejscowym. Zielone patrole są wykorzystywane do ochrony siedlisk leśnych. Program przewiduje dalsze badania na temat dystrybucji, obfitość, ekologicznych potrzeb i zagrożeń dla gatunków zagrożonych.