Dzhuutku - Naen - tajemnicza szczupak północ

Raz natknąłem się na ciekawą legendę o pewnym jeziorze potwora, dwa wieki temu mieszkali w jednym z najbardziej znanych jezior Uralu Południowa - Czebarkul (w tym samym, w którym meteoryt spadł z nieba w 2013 roku). Według legendy, potwór jezioro był olbrzymi szczupak-eater. Epic powiedział z dzielnego bohaterstwie żołnierzy rosyjskich do połowu szczupaka, przerażeni mieszkańcy pobliskich miejscowości Bashkir. Jej wymiary były ogromne, więc długość tusza z kilku metrów i waży ponad dwieście kilogramów. Mieszkańców nazywany potworem Lake - Uktu. Wydawałoby się, o Uktu legenda nie jest niczym więcej niż mit, jednak nie było to do końca prawdą. W mitologii wielu ludów Ameryki Północnej, Europy i Północnej istnieją jeszcze grubsza podobne historie o gigantycznym szczupaki, osiągając ogromne rozmiary. Fakt, że około olbrzymiego szczupaka historie pojawiają się niezależnie od siebie z różnych narodowości, często niepowiązanych linki kulturowe lub handlowe nas myśleć o istnieniu wcześniej nieodkrytych gatunków kryptozoologii.
Legenda Czebarkul Uktu.

275 lat temu w miejscu, gdzie dziś znajduje się miasto Czebarkul było tylko mała wioska Bashkir. Miass twierdza była jedynym głównym osada na tych ziemiach, Chelyaba twierdzy znajdowało się znacznie dalej. We wczesnej wiosny Miass twierdzy przyszedł jednostki wojskowej prowadzonej przez płk Aleksiej Iwanowicz Tevkeleva. Tatishchev był wydał postanowienie o konieczności utworzenia fortecę i osiedli wojskowych w dziedzinie nowoczesnej Czebarkul. Ekspedycja wojskowa poszedł batalionu piechoty Kozaków i kilkaset osób, którym rosną korzenie w nowych miejscach. Przed pułkownik był ważnym i odpowiedzialnym zadaniem jest nie tylko ustalenie twierdzę, ale także do ustanowienia przyjaznych stosunków z plemion zamieszkujących ten region Bashkir. W piątym dniu podróży wyprawa po lewej stronie na pochyłym brzegu pięknego jeziora, otoczony ze wszystkich stron przez gęsty las. Jezioro było skutych lodem, ale nadal w niektórych miejscach było widać dziurę w lodzie, a wzdłuż wybrzeża był mały pasek stopu wody. W niektórych miejscach lód był w podziale od wewnątrz, jakby jakaś niewidzialna siła rzuciła ją. Jednym z Baszkirów, który był w zespole, ostrożnie badając brzegu ładny widok, zbladł i oddala się od brzegu, wyszeptał: „Czarny jest woda, jezioro jest zła, musimy mieć na baczności tutaj to jest niebezpieczne.” Ale rosyjscy zwiadowcy i myśliwi nie zauważy coś dziwnego. Ciemny, a oddział stał przez całą noc. Noc minęła spokojnie i tylko w godzinach porannych było znaleźć brakujące dwie owce z owczarni. Pozostałe owce były bardzo niespokojny i rżenie koni, a od czasu do czasu, ostrożny, gapiąc się na lodzie i nie chciał chodzić iw ogóle bliżej jeziora, które nigdy wcześniej nie zdarzyło się do nich. W pobliżu miejsca zaginięcia dwóch owiec może być postrzegane Połynia. Poczucie spokoju lewo członków wyprawy, niespokojne Baszkirzy, w przeddzień próbuje ostrzec o niebezpieczeństwie, zaczął rysować w śniegu wielkimi szczękami dużego drapieżnika, a obok niej mała postać mężczyzny. Pokazał oznaki jeziora i na ludzi, a następnie otworzył usta i udawał się do jedzenia. Żołnierze śmiali się z niego, a nie wierzyć historię rodowity. Tymczasem do lodu na jeziorze nie było jeden z członków wyprawy. Z lewej strony urządzenia parkingu usłyszał gwar ludzi i kopyt, powrócił Kozak pięćdziesiąt wysłane z pominięciem jezioro. Razem z nimi w obozie zawierała około trzy tuziny lokalnych Baszkirów. Przez Baszkirów Tevkelev dowiedziałem się, że miejscowy zaskoczony problemu - nie udało się złapać lokalnego potwora, który żyje w jeziorze nazwali Uktu. Baszkirzy powiedział, że wczoraj rano na swojego lidera zmarł jedyny syn i dwie najlepszego myśliwego, śmierć wyprzedził je, starając się zniszczyć potwora. Baszkirzy zastosowane do kierownika wyprawy z prośbą o pomoc w zdobyciu potwora. W tej samej chwili z oblodzonej powierzchni jeziora, rozległo się wołanie: „woda-nośnik”.

Otworzył pod stopami, lodu, wody tryskającej fontanny na miejscu, gdzie człowiek został stojący, z tylko kilkoma plamami krwi i złamane wahacza. Nikt nie mógł nie zauważyć lub widzieć tylko jeden z żołnierzy, jąkanie, dodał coś wielkiego zszedł na człowieka i zaciągnął go do wody. Upewniając się, że Baszkirzy mówić prawdę, pułkownik sobie sprawę, że pomoc w łapaniu Uktu konieczne w celu łapania strasznego stwora. Szybko przebiegły plan został sporządzony. Okazało się, że potwór czerpie ognisko i ulubioną zdobycz - owcę, lub ptak, ale nie chelovechenkoy wrażliwy. Lokalna wskazał, że w pobliżu wyspy, znajduje się głęboka wanna z hydromasażem, gdzie mieszka potwora jezioro. Wystawił zasadzkę w pobliżu otwartej wodzie. Jak przynętę, owce i uzbrojonych się zamki i ładowane Muszkietów. drapieżnik noc zaatakował przynętę. Świecąca ogniska Połynia wyeksponowany Uktu myśliwych otworzył ogień. Tusza tajemnicza Uktu został podziurawiony kulami. Potwór zdołał podnieść harpuny i wiązanie liny potężny ogon, jest wciągana do brzegu. Okazało się, że Uktu ogromne szczupaki! Ponieważ noc była już nie mów, zdecydowano się przeprowadzić wszystkie pomiary we wczesnych godzinach porannych. Długość szczupaka było dwóch sążni i place, czyli około pięciu metrów i waży więcej niż piętnaście funtów dużych ryb, czyli około 250 kg. Pozornie o jego zdobyciu Tevtelev powiadomiony Tatishchev w prywatnej korespondencji. A nadziewane drapieżnika przez długi czas był w jednej z chat Czebarkul, aż do początku XX wieku nie jest spalona w ogniu. Nawet jej ogromne szczęki nie mógł wytrzymać element ognia. Aby ocenić, jak ta legenda jest zbliżony do prawdy jest bardzo trudne, nie ma historycznych dowodów. A jeśli szczupak może osiągnąć takie imponujące wymiary? Jak się okazało, potrafiła.
Tale kłamstwo, więc schować&hellip-
Sama idea istnienia ogromnego szczupaka na pierwszy rzut oka może wydawać się mitu, albo pewnego rodzaju „rybackiej Baiken”, w którym, co do zasady, wielkość połowu złowionych koniecznie „upiększać”. I w tym przypadku, historia zdobyciu Uktu może być wymyślone w czasach starożytnych, w celu podniesienia autorytetu kolonizatorów lokalnych Baszkirów, czy też produkt z naszych współczesnych. Wiarygodne źródła wskazują wiarygodność dwa wieki temu wydarzeniach na Czebarkul po prostu nie ma. Chociaż przy poszukiwaniu informacji na temat olbrzymiego szczupaka udało mi się natknąć ciekawych materiałów, które sprawiają, dla innego spojrzenia na legendzie Uktu. Stwierdzono, że gigant szczupak czasów starożytnych opisane w różnych legend i opowieści, a ich wymiary są porównywalne z tymi, które w sposób opisany przez Uktu.

Szczególnie popularny wśród historie tego typu jest historia „geylbronnskoy szczupaka”, który podobno w październiku 1230 złowionych sam cesarz Fryderyk II, oznaczonej złoty pierścień i uwalnianego do jeziora Bokkingen koło Heilbronn, gdzie szczupak złapany przez 267 lat, w 1497 roku. Tak więc osiągnięty 570 cm długości, o masie 140 kg. Grzbiet szczupaka został zdeponowany w katedrze w mieście Mannheim. Ta historia wzbudziła zainteresowanie niemiecki filozof Lorenz Oken. Studiował w szczegółach historyczną kronikę i stwierdził, że Fryderyk II w tamtych czasach stale mieszkał we Włoszech i nie mógł złapać szczupaka w Niemczech. Był on również w stanie zbadać kręgosłup olbrzymiego szczupaka, wystawione w katedrze w Mannheim. Okazało się, że jest to fałszerstwo i że skompilowane z kilku poszczególnych kręgów szczupaki.
Nie mniej niesamowita historia „Pike Król Borys Fiodorowicz”, wystąpił w 1794 roku, kiedy podczas czyszczenia stawów Tsaritsynsky niedaleko Moskwy został złowiony szczupak z pierścieniem na pokrywie skrzeli. Napis wyryty na pierścieniu, powiedział: „Ja siałem Tsar Boris Fiodorowicz.” Jak Borys Godunow reguły od 1598 do 1605 roku, to znaczy, że złapany szczupak powinno być około 200 lat. Ale dzisiaj prawdę o tym fakcie jest kwestionowana, ponieważ nie ma dowodów została zachowana.

Informacja o gigantycznym szczupaki nie są ograniczone do dwóch kondygnacji prezentowane. Po przeanalizowaniu mitologii ludów zamieszkujących rozległe Syberii i Uralu, staje się oczywiste, że ich pamięć ludowa nadal utrzymuje tradycję olbrzymiego szczupaka. Ponadto, legenda może również okazać się prawdziwa historia. Więc według mitu, w olbrzymiej ryby żyją w dużych jeziorach. Według Selkups, szczupaki, osiągnęła sto lat życia, a konkretnie szuka głębokiej wód podczas powodzi rzeki i pozostają tam aż do śmierci. łatwo nauczyć potwora siedliska - w tym jeziorze nie ma źródła, to unikaj ptaków i zwierząt. Selkups nazwać tych jezior Purulto - „czarnych jezior” W tych wodach nigdy nie będą łowić ryby i pływać łódką. Ludzie boją się przyjść do brzegów purulto nawet w zimie, co sugeruje, że potwór może przebić się przez lód i cieszyć się samotnie.

Podobne historie opowiedział Jakucji. Radzieckie etnografowie Aleksiej Okladnikov nagrany przez jedną historię myśliwego jak szczupak jedli młodzieńca: „Był to stary człowiek z człowiekiem. Jeden gorący dzień popłynął jelenia ze starego człowieka na wyspie, położonej nad jeziorem. Mężczyzna siedział na korę brzozy łodzi i gonił jelenia, który nie poszedł daleko. Starzec siedzi w tym czasie w domu. Nagle przeniósł się do wody bez wiatru. To pokazuje więcej ogon, a także ogromny szczupak ryb połknięcia faceta, przewracając łodzi duża fala. Ten szczupak też, jego usta zamknięte jelenia ".

Jakuci i Selkups podzielane przez wiele setek kilometrów od bagien i nieprzenikniony gąszcz. Jest mało prawdopodobne, że mogą pożyczać od siebie opowieści o człowieku-eating szczupaki, jeszcze trudniej uwierzyć w to, że takie historie z nich nauczyli mieszkańców północnych rozległych przestrzeniach -Chukchi. Ale są one w ich legendy mówią o ogromnych szczupaków. Monografia Władimira Bogoras „Czukocki” jest osobny rozdział poświęcony potworów, nie są wymienione, a szczupak, który miejscowi nazywają Dzhuutku-Naen - „Kuslivaya ryby” Według legendy, gigantycznej ryby żyją w odległych jezior tundry i polują na ludzi. Yukagirs mieszkające niedaleko Czukockim, znany również olbrzymi szczupak. powiedziano nam, że historię rybaka, który płynął do wglądu do swoich sieci i w wodzie - po obu stronach łodzi - Widziałem dwa duże żółte oczy, między którymi odległość jest równa dwa wiosła. Według Fishera, był to ogromny szczupak leżał nieruchomo w wodzie.
Przenieś do sześciu tysięcy kilometrów na zachód od Kołymy, na Jamał Peninsula, gdzie istnieją legendy o Pyryu - mężczyzna jedzenia ryb z rogami na głowie (pamiętają historie i opowieści o rosyjskich „omszały” starożytnych szczupaki - komentarz). Valery Tchernetsov, który nagrany lokalnych tradycji, uważa się, że prototyp był ogromny potwór szczupak. Nenets myśliwy powiedział mu, że jednego dnia trzej mężczyźni zginęli w jeziorze, w Jenisej delta, wielkiej ryby, która znajduje się w żołądku klamry pasa. Tchernetsov Uważa się, że chodziło o ogromnym szczupaki.

Teraz możemy przejść do basenu Ob, u podnóża Uralu, na polowanie. Wierzą, że gigant szczupak staje się duch wody Sart-lung. Ryby wilkołak żyje w głębokich jeziorach i wiry i może łatwo mieć coś przekąsić i osoby łodzi, wymiary pozwalają. Zdając sobie sprawę z istnienia monstrualnej szczupaki i pokrewnymi Chanty narodu. Tak więc, na przykład, folklorystów Muncie powiedział o Hyur jakości ogromnym jeziorze szczupaki z cienką ciała i dużą głową i pro-grade Anten chetyrehsazhennuyu rogaty szczupaki, które czasami mogą zaatakować człowieka.
Niewiarygodnie, w tak różnych narodów, jak i Czukockim Muncie, w mitologii występują niemal identyczne legendy rzeczywistości jedną i tą samą istotą. Jednak przypuszczam, że w jakiś niewiarygodny sposób historia szczupak-kanibali wymyślić, na przykład, Selkup, a wszystkie inne narody, lubili go tak bardzo, że zaczęli opowiedzieć je na swój sposób. Ale w tym przypadku nie jest jasne, w jaki sposób radzić sobie z podobnych historii, które mają Kanadyjczycy Finów, a nawet&hellip-Kałmucji. Tak, że nie ma dymu bez ognia zdarza się, odpowiednio, wszystkie te historie powinny być oparte na prawdziwym zasadach. Ale dlaczego w dzisiejszych czasach ogromne potwory nie połowu rybaków? Okazało się, że istnieją takie fakty, ale ze względu na odległość od cywilizacji, takie historie znane są tylko dla naukowców - folklorystów.
Gigant szczupak bezsporny mit.

Jednak nie wszystko jest „wspaniały”, jak może się wydawać, dowody istnienia olbrzymiego szczupaka jest raczej, że zostały nagrane całkiem godne uczonych. Jednym z przedrewolucyjnej badaczy ludów syberyjskich N. Grigorovskiy w jego „Eseje o regionie Narym”, napisał, że gigant szczupak rzeczywiście spotkać w tych odległych miejscach, w których żadna ludzka stopa odwiedzanych. Powiedział, że w lesie koło wsi Ket długo wisiał przybity do drzewa długości żuchwa szczupaki głowy konia. Nawiasem mówiąc, według niego, mieszkańcy nazywa szczupak szczęki slajd, który mówi także o ich znacznej wartości. Widzieliśmy szczątki ogromnego ryb i radzieckich naukowców. Więc etnografowie Vladislav Kulemzin i Nadieżda Lukin w jednej ze swoich książek wspomnieć szczupak szczęki, przybity do ściany hantovskoy Hut. Wymiary szczęki była tak imponująca, że ​​zęby potwora jeziora, rybacy używane jako odzież hak wieszaka.

Ale biolodzy nadal nie uznają istnienia olbrzymiego szczupaka, a jeszcze bardziej z kanibalami. Nauka potrzeba próby, ale to nie dlatego, że te obszary, gdzie te giganty mogą być napędzane są w środku pustkowia i człowieka na brzegach tych jezior są niezwykle rzadkie gościem. Nauka przyznaje jedynie, że szczupak może osiągać dwa metry długości, a oficjalnie potwierdzony wiek najstarszego szczupaka wynosi trzydzieści trzy lata. Więc dzisiaj nauka uznaje tylko jeden rodzaj „olbrzymiego szczupaka” i że muskellunge (Esox masquinongy) - duża, stosunkowo rzadkich słodkowodnych ryb z schukovyh rodziny. Największym członkiem rodziny. Występuje w Ameryce Północnej.

Nazwa pochodzi od maashkinoozhe słowo, które oznacza „brzydki szczupaka.” Dlaczego jest to uważane za „brzydki” nie mogłem zrozumieć. Giant preferuje jezior, ozoropodobnye wneki i rzek. Szczupak jest bardzo agresywny i jest uważany za doskonały zabójca w wodach słodkich, smażyć przenieść do drapieżnego władzy w pierwszym roku życia, o długości około 5 cm, ich szybkim tempie wzrostu. Osiągnąć znaczne długości 2 m i o wadze około 30 kg. Ryby długość życia do 30 lat. Zatem nauka twierdzi, że tylko tego typu jest w stanie vymahal do takiej imponującej wielkości. Ale co z ryb złowionych w Rosji iw Europie, są większe niż określony rozmiar dla zwykłego naukowcy szczupak (Esox lucius). Wiele faktów potwierdzających, że nawet szczupaki mogą osiągnąć rozmiary muskie. W związku z tym można stwierdzić, że problem szczupaki życia nie został zbadany do końca, a zatem istnienie olbrzymiego szczupaka są także całkiem realne. Dlaczego oni nie wiadomo naukowców? Odpowiedź jest prosta. Prawie wszystkie opowieści o jeziorze, zamiast ryb słodkowodnych. Nie jest to zaskakujące - w rzekach szczupaki poważnych konkurentów, ich połowu rybaków, a oni po prostu nie mają czasu, aby osiągnąć ogromne rozmiary. Jeziora są również schukam nikt nie grozi, zwłaszcza w utraconych wód borealnych, ludzie tutaj są rzadkie, a duże drapieżniki jest prawie tam. Większość z tundry i tajgi jezior, które można spotkać takich gigantów nie badano nie potrzeba ta nie była prosta. I tam są ogromne szczupaki, jak widać, wciąż jest niezwykle rzadkie. Powodem jest również prosta - rośnie do gigantycznych rozmiarów, szczupak żyć sto lat. Wątpliwe jest, że jeden staw może żyć kilka potworów - nawet duże jezioro ekosystem jest mało prawdopodobne, aby karmić dwóch gigantów. Tak, po śmierci potwora w najlepszym wypadku potrwa sto lat, aż do drugiej. I najprawdopodobniej potrwa znacznie dłużej - nie każdy szczupak może żyć nawet do tak zaawansowanym wieku. Więc trudno się rzadki okaz wkrótce dostać się do naukowców.

Ale jeśli nagle znaleźć się w odległym miejscu i stać się ryby w ciemnym jeziorze bez źródła, to może być, gdy pojawi się ogromny, multimetr szczupaki i chcą go złapać w chwale nauki, być ostrożnym i ostrożny, może potwór płynie ugryzie cię. Łapacz będzie nadal zawodzą. Ten szczupak nie złapać lub wędkę lub spinning.