Almik kubański - Red jędza

Spis treści artykułu

• 1. oznaki zewnętrzne kubański almikowate
• 2. Podział kubańskiej almikowate
• 3. siedliskowa kubański almikowate
• 4. Moc kubański almikowate
• 5. Styl życia kubański almikowate
• 6. Powielanie kubański almikowate
• 7. Powody spadku liczby kubańskiego almikowate
• 8. Zachowanie status kubańskiej almikowate
• 9. Rola kubańskiej almikowate w ekosystemach
• 10. Zachowanie status kubańskiej almikowate

Almik kubański był reprezentowany przez naukowców opisujących przyrodnik Wilhelm Peters w 1861 roku. Liczba kubańskiego almikowate gwałtownie spadła w 2. połowie XIX wieku.

Od 1890 roku, rzadkie zwierzęta w naturze nikt nie patrzy, więc tego rodzaju uznano wymarły. Od 1974 roku, a później 3 prowincji almikowate kubańskiego Oriente, Kuba na wyspie zostały znalezione. W 2003 roku, kolejna instancja został złapany. Czasami są one klasyfikowane jako członkowie danego rodzaju lub podrodzaju Atopogale.

Zewnętrzne oznaki kubański almikowate

Almik kubański jak jędza. Długość ciała wynosi 28 - 39 cm, a ciężar około kilogram. Sierść jest długa i trudna, ale rzadko. Z tyłu i po bokach ciała, ma ciemny kolor, prawie czarny. Na szyi i brzucha wełny w kolorze żółtym kolorze.

Wydłużony pysk i przenosi się do małego trąba. Ogona o długości około 17 - 25 cm, podobne do ogona szczura i usunięto włosy. Głowa jest duża, na to są duże i częściowo nagie uszy. Cuban almikowate rozwinięty zmysł węchu, dotyku i słuchu.

Dystrybucja kubańskiej almikowate

Almik kubański rozprowadzane w wielu miejscach zachodnich obszarach prowincji Oriente we wschodniej części Kuby, a także w regionie centralnym. Jednak zwierzęta te są niezwykle rzadkie wszędzie. Ostatnich żywy okaz kubańskiej almikowate znaleziono w Sierra del Cristal w parku narodowym w 1998 roku, a także w parku narodowym w 2003 roku w prowincji Holguin.

Jedno zwierzę został znaleziony martwy w 2005 roku. Kubański almikowate mieszkania na wyspach przyczynił się do przetrwania tego rzadkiego gatunku. Fauna ziemi w odległych obszarach nie są zbyt zróżnicowane, co sprawia, że ​​możliwe, aby uniknąć konkurencji dla żywności z innych gatunków.

Siedliska kubański almikowate

Almik kubański żyje w lasach deszczowych górskie we wschodniej części wyspy Kuby.

Kubański jadalna almikowate

Almik kubański żywi się owadami, dżdżownice, małe gady. Jedz warzywa korzeniowe, soczyste liście, spadające owoce i padlinę.

Czasem żeruje na ptaki drapieżne i węży.

Główną część diety składa się z małych żab, owadów i pająków występujących w glebie pod opadłych liści. Almik kubański znajdzie zdobycz, rozluźnić glebę i jej pysk, grabienie zgniłych pni drzew i dno lasu. Zdolność kubańskiej almikowate w razie niebezpieczeństwa do nory w ziemi, ratuje go od wielu drapieżników. Dla ochrony przed drapieżnikami almik kubański wykorzystuje trującą śliną.

Lifestyle kubański almikowate

Almik kubański trzymane pojedynczo lub w grupach rodzinnych. Jest to zwierzę nocne podczas ukrywania dzień w szczelinach, jaskiń, zagłębień wśród gęstych lasów górskich, lub wykopać dziurę. Chociaż kubańskiego almikowate ukrywa się w schroniskach w glebie, ale większość swojego życia na jej powierzchni kubański almikowate po zachodzie słońca, pozostawiając schronienia szukać pokarmu. Kończyny almikowate przystosowane do kopania. Kiedy zwierzę jest działającą na zaskakująco szybko.

Kiedy ten stwór niszczy przednie łapy naziemne uzbrojonych w długie i potężne pazury.

Na ziemi almikowate porusza się dość szybko.

zwierzę drzewa razie potrzeby wznoszenia. Kubański almikowate pływać, w tym przypadku brud jest usuwany z wełny i ugasić pragnienie, ponieważ napój z kałuż zapobiega wydłużony pysk. Kubański almikowate znaleźć bardzo trudne.

Na terytorium okupowanym almikowate zachowuje się agresywnie wobec innych gatunków zwierząt, a często atakuje, chroniąc swoją witrynę. Jednocześnie ostrzega wrogom przenikliwy pisk.

Powielanie kubański almikowate

Kubański samotne zwierzę. Tylko kobiety i ich cielęta są trzymane przez jakiś czas razem. Samica układa gniazdo w otworze i produkuje 1-2 młodych. Młoda almikowate pozostają z nią kilka miesięcy. Można przypuszczać, że mężczyźni nie dbają o swoje potomstwo. Cubs rozpocząć znaleźć swoje jedzenie i opuszczają gniazdo. W ciągu roku, prawdopodobnie 2 lęgi.

Ze względu na rzadkość występowania cech almikowate kubańskim stylu życia oraz informacje na jego reprodukcji jest dość skąpe. Wiadomym jest, że jeden almik kubański w niewoli żyli stosunkowo długi czas na tego typu - więcej niż 5 lat.

Przyczyny zmniejszenia liczby kubańskiego almikowate

Podstawą liczby kubański zagrożenia almikowate są zdziczałe koty, psy, mangusty, szczury.

Almikowate zostały sprowadzone na Kubę w drugiej połowie 19 wieku.

W kubańskiej almikowate Brak obiektów do ochrony przed drapieżnikami, które doprowadziły do ​​niemal całkowitego zaniku rzadkich gatunków. Oprócz predation wprowadzonych ssaków, liczba zwierząt jest ograniczona z powodu utraty siedlisk, głównie z powodu wylesiania i obszaru rasistowskim pod uprawach roślin uprawnych.

Stan ochrony kubańskiej almikowate

Almik kubański jest na skraju wyginięcia. Obecnie obszar jej siedlisko jest ograniczona do niewielkiego obszaru w prowincji Oriente, Kuba. Kiedy że tego rodzaju 30 milionów lat temu, jest szeroko rozpowszechniony w północno - amerykańskiego kontynentu. Na Kubie żyje na obszarach chronionych: Parku Narodowego Pico Cristal i Alexander von Humboldt.

Rola ekosystemów w kubańskiej almikowate

Almik kubański jest ważnym elementem łańcucha pokarmowego w ekosystemie wyspy. To pomaga kontrolować wielkość populacji bezkręgowców i dystrybuuje nasiona, której owocem jest zasilany. Również niszczy szkodliwe owady. Kubański almikowate zjedzone przez ptaki drapieżne i węży.

Stan ochrony kubańskiej almikowate

Almik kubański wymienione w Czerwonej Liście IUCN. CITES rzadkich gatunków ma specjalny status. Dystrybucja unikalnego zwierzęcia nie przekroczy powierzchnię 5000 km2. Ludności żyje w mniej niż pięciu miejscach, gdzie ciąg dalszy spadek jakości i jego siedlisk. Liczba dojrzałych osobników tego gatunku jest minimalne.