Mrówki War chemiczny: jak kalifornijskie mrówka jest walka z okupantem argentyńskiej

Zima mrówka jest podejmowanie ataku chemicznego na argentyńskich najeźdźców. (Fotografia przez autorów badania).

Mrówki argentyńskie (Linepithema humile), pierwotnie znaleźć tylko w Ameryce Południowej, stała się, jeśli nie jest to najbardziej niebezpieczne gatunki inwazyjne tylko ze względu na jego bezpretensjonalność. Jest to mały owad znany ze swojej supercolonies zajmując tysiące kilometrów na wybrzeżu Europy, USA i Japonii. Mrówka niesie stosunkowo zimne zimy, nie wzrasta powyżej podzwrotnikowych szerokościach geograficznych, ale gdzie najeźdźca ukazał rodzimej flory i fauny twarde dni nadchodzą.

Argentine zuboża obcy zróżnicowania gatunkowego w regeneracji obszarów przemieszczania aborygeńskie owadów (w tym inne mrówki). Boli i roślin zielnych: wiele z nich zależy od lokalnych mrówek, które rozprowadzają ich semena- po rośliny stają się złe zwierzęta, których życie zależy od nich. Ponadto, Argentyńczycy, a także wiele innych mrówek, jak słodkim wydaniu mszyce, więc chronić tych szkodników przed atakami drapieżników.

Do tej pory nie wiadomo było ani jednego przypadku do rodzimych gatunków mrówek byli w stanie odeprzeć inwazji argentyńskiej odwiedzającego. Jednak naukowcy z Uniwersytetu Stanforda (USA) udało się znaleźć co najmniej jeden przykład skutecznie odparty ataku obcych gatunków. Studenci z Deborah Gordon Grupy w 2008 roku obserwować życie fałszywy miód mrówek (imparis Prenolepis, zwanych również zimą - ze względu na odporność na zimno). Pewnego dnia, widząc, że obszar zajmowany przez kolonię mrówek lokalny zimowym, dosłownie usłana trupami Argentyńczycy. W pierwszym roku do czynienia z mrówkami, naukowcy wiedzieli, że jeśli imparis Prenolepis martwić, uwalnia kroplę substancji białej w końcu jego brzuchu, starając się rozmazuje ją od tego, kto był zaniepokojony. Podobne zachowanie mrówek zimie pokazały, pokonując argentinskih- ataku na ostatnich chemicznych tajnych obrońców były śmiertelne.

Badania laboratoryjne wykazały, że skład substancji emitowanych należą węglowodory, które są powszechnie używane przez mrówki, aby poznać członków kolonii, ale śmiertelnie składnik nie został wybrany. Niemniej jednak, eksperymentalne „walki gladiatora” między obu rodzajów mrówek które nie pozostawiają wątpliwości, że w tym wszystkim chodzi „broni chemicznej”: to mrówki zimowe zawdzięczają swój sukces w konfrontacji z argentyńskich najeźdźców. Jednocześnie wydaje się, trujący sekret wart dużo energii: ma ona zastosowanie tylko w przypadku poważnej przewagi liczebnej wroga.

Wyniki obserwacji walki między tymi dwoma gatunkami mrówek zostały opublikowane w internetowym czasopiśmie PLoS ONE.

Deborah Gordon studiuje kalifornijskiej populacji mrówek przez 18 lat, a według niej, gatunki inwazyjne bardzo udany uciskanych zima mrówka. Ale kilka lat temu, sytuacja nastąpił przełom, gdy fałszywy miód (zima) mrówka stopniowo zaczął otvoovyvat terytoriach okupowanych. Prawdopodobnie takie wyczyny odsunął brak mszyc, która jest także tego rodzaju „otarcia”. W ręce mrówki zimowym może odegrać jako całkowita chłodzenia i zmniejszonych opadów obserwowanej w ostatnich latach, taka zmiana klimatu nie jest zbyt nadaje się do argentyńskiego umysłu.

Z drugiej strony, Argentyńczyk czuje się dobrze obok osoby, budując gniazda w sztucznym zaorać ziemię i konstrukcji człowieka. Biorąc pod uwagę rosnącą antropogenicznego wpływu, można stwierdzić, że najeźdźca zapisywane wszelkie szanse powodzenia.