Bikini Atoll, 60 lat po eksplozji termojądrowej

01 marca 1954, amerykańskie siły zbrojne przeprowadziła test bomby wodorowej ( „Castle Bravo”) na atolu Bikini (Eng. Atol Bikini, Atol Pozłotka), Wyspy Marshalla.

Energia uwolniona w eksplozji wynosiła 15 megaton.

W sumie atoli bikini i Enewetak Stanach Zjednoczonych wykonane w okresie od 1946 do 1958, 67 testów nuklearnych.

Bikini Atoll, 19 sierpnia 2013. © NASA

Po wybuchu w ziemi i w sąsiedztwie dna atolu pojawił średnicy około 1,8 km i głębokości 80 metrów lejka. Wypełniony wodą, znacznie zmienił kontury atolu Bikini.

Lejek z wybuchu jądrowego. © NASA

19 sierpnia 2013 satelita „Landsat-8” wykonane zdjęcie atolu. Wymiary lejka stanowi obecnie dwóch kilometrów szerokości i głębokości 80 metrów. „Castle Bravo” (to była nazwa tej operacji) był najpotężniejszym ze wszystkich amerykańskich badań jądrowych. W wyniku poważnego skażenia promieniowaniem poglądów środowiska na broni jądrowej zostały zmienione.

W 1968 roku władze USA stwierdziły, że atol jest bezpieczny dla życia i wyspiarze mogli do niego powrócić. Część z nich wróciła w 1970.

Około 840 mieszkańców atolu zmarł na raka i innych chorób powodowanych przez amerykańskich badań jądrowych. Około 7000 dawni mieszkańcy Bikini zażądał, aby być uznane za ofiary badaniach amerykańskich. Jednak te zostały oficjalnie uznane dopiero w 1865 ludzi, z czego prawie połowa zmarła. U pacjentów, którym Stany Zjednoczone wypłacone odszkodowanie w łącznej wysokości 83 milionów dolarów, 35 różnych chorób zostały zidentyfikowane.