Pies uratowany gospodyni z ich życia

Hannah mieszkał na Alasce przez 25 lat. Z okien jej domu wychodzą na setki kilometrów pustyni. Ona mieszka z jej psów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie granicy w południowo-wschodniej części Alaski. Kilka dni temu, Hannah straciła ukochanego psa o imieniu Steve Mason. I mówił o tym, jak Steve Mason przed opuszczeniem tego świata, bohatersko uratował życie jej i trzy młodsze psy.

Wideo: wzruszony do łez historia psa gospodarza zbawienie własnego życia kosztem

„Steve Mason - najbardziej niezwykły pies jakiego znam, a mój najlepszy przyjaciel w ciągu ostatnich 16 lat. I to jest historia o tym, jak zmarł uratowanie mi życia. "

Wideo: Mężczyzna uratował 4-letniego dziecka kosztem własnego życia. wszystko żyje

„Steve Mason, Mason tylko dla przyjaciół, był Metysów Husky, Labrador i rottweiler, niezwykle puszyste uszy i plam na twarzy, wydawało się, że zawsze nosi okulary Harry'ego Pottera. Wybrałem go od innych szczeniąt, bo aż cały skrzypienie i zabawy, tylko zatrzymał się zapach kwiat. "

„Byliśmy razem przez tak wiele przygód i dostać się na szczyt gór tyle, że nie jestem wszystko pamiętam. On zawsze był w stanie w sposób szczególny zwrócić w uszach, aby mi iść szybciej na następnej grani i dopingować na najbardziej trudnym terenie. "

„Mason było prawdziwe wsparcie dla mojego brata, kiedy on miał trudny kilka lat. A jeśli nie mogłem, że Mason był zawsze u jego boku. Są one bardzo lubi siebie. Bez względu na to, ile czasu minęło, widział jego brat, Mason był gotowy do skoku w ramiona jak szczeniak. "

„Każdy, kto znał Mason może potwierdzić, że był to wielki pies, a może nawet najlepszy człowiek kiedykolwiek spotkałem.”

„Zaczął życia w ciągu ostatnich dwóch lat. Jego słuch i wzrok stopniowo osłabiony, narovne z zapachem ".

Najgorszym koszmarem była myśl mi się, że będzie cierpieć ze starości i cierpią, i będziemy musieli go uśpić. I nawet nie mógł myśleć o tym i nie jestem pewien, że będzie w stanie to zrobić nawet z poczuciem współczucia dla niego, po tylu latach miłości. Było więc dla mnie wyjątkowy. "

„Ale on nadal walczyć trudno być wolniejszy niż wcześniej, ale poszedł do przodu i nie zwracać uwagę na starość.”

Wideo: [kg: 21,08] W Ameryce Pies uratował dziecko z jego życia

„Tej zimy, starałem się trzymać mu tyle czasu, ile to możliwe, ponieważ byłem pewien - nasze dni razem zbliża się do końca. 05 marca Steve Mason i 3 inne psy młodsze poszedł w krótkim objeździe naszych posiadłości. "

Film: Ojciec córka uratowany od samochodów pędzących z ich życia

„Byliśmy około 2 kilometry od domu, kiedy zauważyłem coś, co nawiedza nas około 500 metrów z tyłu. Nie widziałem wilki w naszej dolinie około 25 lat. Zazwyczaj wilki boją i nie wychodzić, by spotkać ludzi, zwłaszcza gdy te z psami. Wróciłem do domu, pozwalając wilka iść własną drogą, a nawet zapomniałem o tym. "

„Kilka minut później najmniejszy pies odezwał się, odwróciłem się i zobaczyłem, że wilk stoi tuż za rogiem od nas. Był ogromny, było prawdopodobnie powyżej kłębu mojego uda. Wilk spojrzał przestraszony, ale skupiony, i oczywiście był głodny. Byliśmy w kłopoty. Wilk zaatakował nas. Kolejne 20 minut staraliśmy się walczyć z nim. Pokonałem go z ich kijami, a pies próbował ugryźć, unikając jego straszliwe zęby. Był trochę słaby, ale umiał walczyć. Głód dał mu siłę, by pokonać swój strach. Mason i skończyło się walki side-by-side. Wilk nadal patrzył mi w oczy, ale było jasne, że został zaatakowany w pierwszej kolejności na psy. Wreszcie chwycił mniejszego psa. Następnie Mason rzucili się do wilka. Nagle mój siwy starzec okazał się ogromny, bardziej niż kiedykolwiek przedtem zapamiętał. Odepchnął od pup wilk, lecz wilk chwycił gardła Masona. Wszystko to zakończone w ciągu kilku sekund. Nigdy nie płakała tak głośno. Każda komórka mnie krzyczała i poprosił, aby zabić wilka, grzebać się oczy, ściskając w gardle. Ale zabiłby mnie, a pozostałe 3 psy, którzy musieli wycofać stamtąd. Było już za późno. Mason zmarł, a głodny wilk zaczął pochłaniać go w moich oczach. "

„Wiem, że nic nie może zrobić, ale i tak nie mogę uciec od myśli, że nie zrobił nic, aby go zaoszczędzić. Większość psów umiera w tym wieku podeszłego wieku, powoli i boleśnie. Mason zmarł szybko, jak błyskawica, aby uratować swoje życie i życie młodych psów. Był mój szczeniak, mój „niedźwiedzia”, mój brat, a on umarł tak jak żył: moim bohaterem! Kocham cię, słyszysz?! Żegnaj, mój dobry! Do widzenia! "