Uwagi podróży. Ukraina, Winnica, Rejon pohrebyszczeński.

Nasza trasa w jednym z regionów regionu Winnicy był zaskakująco pełen wydarzeń i odkryć. A ja nie chce być ograniczony do kilku linii, chwytając narracyjne banalnych sformułowań „patrzeć w lewo, spójrz w prawo.” Istnieje chęć do dzielenia się ciekawych faktów i pełne emocji. A więc ...

Część I: W parku hrabiego ...

Nazwa wsi - Krupoderentsy - aktywne sygnały dla turysty: młyn powinien tu być! I to jest - pierwsza z symboli architektonicznych miejscowości - spotyka cię.

filmy: "Geo Art Club" - buky Canyon (z Buki, region Czerkasy, Ukraina ..)

Odtwarza podkreśla wody w Ros, od brzegów rzeki Emerald zielonych i - część ruchoma - Para białe łabędzie na powierzchni wody jest kierowany do Reed galerii.

W otwartym typów nie jest po prostu artystyczny urok i pewna elegancja. Szlachta, jeśli chcesz. I uczucie nie jest mylące. Po tym wszystkim, ostatni właściciel był człowiekiem niezwykłej Krupoderentsev i wybitny: polityk, adiutant generalny, dyplomata hrabia Ignatiew, Nikolai Pawłowicz.

Iz miasta jest postrzegana jako parku hrabiego. To jest jak wojsko, na emeryturze. Na pierwszy rzut oka, starszego mężczyzny. Dziadek. Szansa: spodnie coś ze strzałką, nakrochmalony kołnierzyk jego koszuli, buty bez jednej plamce błocie.

Więc nie jest w „parku” count kilku prelyubopytny obiektów. Wróćmy do tego samego młyna. Zbudowany w 1896 roku z inicjatywy hrabiego NP Ignatieff jest starannie żuć gryka, jęczmień, proso, groch ... Ale stopniowo dostawy surowców do niczego. Niestety ... I tak rok po roku, młyn - zabytek architektoniczny z końca XX wieku. - utraty obojętność bitwy.

Zachowując obronne ceglane ściany solidne, drewniane podłogi i schody. Cudem przeżyły drewniane wyposażenie. Tak ciepło. I tak bezbronny. Ale ostre butelka skrzypienie pod stopami i duszący zapach licznych świąt wchłonąć historycznego znaczenia młyna.

Innym celem „książęcego parku” dla obowiązkowego uczęszczania: kościół-mauzoleum. Szczerze mówiąc, jestem małym fanem architektury sakralnej ... Ale kiedy przed sobą próbkę stylu bałkańskim!

Przy wejściu do kościoła tablica pamiątkowa. blacha miedziana brzmi: „Republika Bułgarii. Oddaniem kochające Bułgarzy hrabia Nikołaj Pawłowicz Ignatiew ( „Słowianie” funduszu, 3 lipca 2008, od wdzięcznych bułgarskich osób). "

Należy zauważyć, że w czasie jego służby dyplomatycznej hrabiego Ignatiew podpisały wiele korzystnych umów Cesarstwa Rosyjskiego. Teraz jednak powinniśmy być z beli, aby wyodrębnić jednego: San Stefano 1878 „narodziny”. Imperium Osmańskie udał się na kawałki, Rosja marzyli o wolności dla Słowian bałkańskich, Europa zastanawiał, jak te plany były nie zmaterializować. A pośród tych wszystkich walk politycznych cicho świętował zwycięstwo Bułgarii. Kraj uzyskał niepodległość. Stąd, Stare bułgarski styl kościoła, a tabletki i inne oznaki zainteresowania. Na cześć hrabiego NP Ignatyev nazwana ulica w Sofii i 5 osiedli w Bułgarii.

Na zapleczu kościoła-mauzoleum, w cieniu topoli stoi blok granitu, zwieńczona krzyżem. Zamiast tradycyjnego ogrodzenia ciężka wielkości armatury, mocowane wzdłuż obwodu masywnym łańcuchem. Tsushima ... Kto by pomyślał, że w ciągu tysięcy kilometrów od miejsca na dysku bitwy morskiej w maju 1905 roku-echo jego fragmenty spadały na naszej granitu ziemia płyty, gdzie ręka mistrza jest wygrawerowany: „chrzest przez wodę - morze podjęte. Niech spoczywa w pokoju same. " To wszystko o nim i dla niego. Dmitry Ignatiew, Dima - syna, który zginął w bitwie pod Cuszimą. Jednak musimy oddać hołd żony hrabiego NP Ekaterina Ignatieff. Conceiving znak pamięci, dała żałobny hołd nie tylko smutek matki. Dlatego głaz zapukał te słowa: „Ten krzyż został wzniesiony w 1914 roku na pamiątkę Straży modlitwy porucznika. Eck. (Osłony) Hrabia Vladimir Ignatiew, kapitanie 2nd Rank Alexei Zuroff i wszystkich naszych wspaniałych żeglarzy na cześć tych, którzy zginęli w walce Tsushima 14-15 maja 1905”.
Na koniec należy dodać, że pomniki bitwie pod Cuszimą tylko dwa: jeden w Petersburgu, a tu w kilka sekund. Krupoderentsy.

Pozycji do domu hrabiego, zastanawialiśmy się, jakiego rodzaju cud architektoniczny nas czeka? Wydawało się, że po bałkańskim stylu tutaj w odpowiednim czasie, aby oczekiwać zamieszek kształtów! Rzeczywiście, w „skoroszyt” Count NP Ignatieff pojawiają się misje w Europie, na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Słowiańska talent jest w stanie połączyć ze smokami gotyku bezwstydnie. Co nie jest zasłona na popołudniową herbatę. Jednak na obrzeżach Krupoderentsev czekaliśmy strasznie miłe rozczarowanie rodzaj wieży dworku otoczonym wylęgu świerków.

Pełna wrażeń pierwszej połowie dnia, zdecydowaliśmy się wzmocnić ich ducha walki w białka, tłuszcze i węglowodany. Mówiąc wprost: na posiłek. Zgodnie z tradycją na jakość organizacji posiłku musieliśmy obserwować szereg warunków:

Łącząc wstępny opis geologiczną obszaru do punktu tej wizyty, postanowiliśmy udać się do wsi Yunashki.

Część II: Okres Park Yunashkinogo

Bez wychodzenia Rejon pohrebyszczeński regionu Winnicy, zostawiliśmy za wsią i Krupoderentsy Sarazhintsy. Jako wiarygodny punkt odniesienia dla „prawą burtę” od czasu do czasu błysnął wody rzeki Ros. Zabytki przyjemnie miłe dla oka zmian wysokości, a Nakatani drogowego.

TPA-p-p-p! Według zaplanować krótki postój niedaleko pojawiają się nago. Spieszę poinformować, że termin „ekspozycje” w tym przypadku jest absolutnie nieszkodliwe. A dla tych, którzy cenią naturalne piękno przedmiotów nawet atrakcyjnym. Po tym wszystkim, mówimy o wychodnie granitowych towarzyszących Ros na spokojnie, gdyż przenosi się do Dniepru. Zakotwiczyć przez dębu rozległym i już wyruszył pieszo do wyszukiwania obiektu.

Uczucie, że niewidzialna ręka, chwytając cię za kark, aż nieznanej dżungli. Trawa jest bardziej nieprzeniknioną lasu. Roślinność sprężysta pod nogami, tak że idziesz odbijając lekko. Drapieżne cierń akacji drzew lewo na skórze głębokie zadrapania i nie zawaha się wyciągnąć kępka odzieży. Pokrzywa bezlitośnie smaga na ramiona. Ciągłe brzęczenie owadów, takich jak prace małe lotnisko. A nie jeden szlak, szlak-tropinochke. W ogóle! Nasza wskazówka - arkusz mapy topograficznej i podniecenia z pionierów: „Niech nas!”. I znaleźli.

Niewielka część granitu. Został pochowany w prawie zamieszek kwiatów. Na szczycie skały pyszni biały Apple nadzienie. Owoce kuszą nadzwyczajne. Nie wahaj się, przejdź do „napęd na cztery koła”, czyli na czworakach. Ponadto, nie wahaj się, aby pomóc pozbyć się dojrzałe jabłko „nalivchikov” chłopięcy wysyłając je za kołnierz.

Halt, mała poprawka: odkrywka znaleźliśmy. Ale to raczej geologiczne „aperitif”. Głównym Oczywiście spodziewamy się z. Yunashki. Home peg - ruiny młyna, i, oczywiście, towarzysz współczesności - rzeki Ros.

Zarówno pierwszy jak i drugi udało się szybko odnaleźć. Ruiny „Młyn” ukazał się niezwykle malowniczy. Cegła Box budynek zamienił się w futurystycznym puli gdzie awanturnik flory liściastych. Podstawa platyny stosowany jako wyrzutni do kąpieli w Ros. Na przeciwległym brzegu przyciąga schody, oryginalność, która leży w jej długości i kąta, pod którym się znajduje.

Ale najważniejsze - to, oczywiście, obnażając! A oni, zgodnie z oczekiwaniami geologicznych przedstawicielami ukraińskiego krystalicznej Shield - wysublimowanych. Dla Yunashek, może nawet zbyt duże. Ich monumentalne potwierdzili swój wiek. A on mierzony w milionach lat! Skały o wysokości 14 do 16 daje Roshi typu Canyon kanałów. Groźnymi strażnicy spojrzeć poniżej majestatycznych sosen.

To niesamowite - jak wiele wytrwałości i siły w zakładach! Dobra mech: to znane wszystkim. Niepozorny, krótkie, mało wymagające. Ale drzewa ... Oni są w potrzebie życiodajną moc ziemi. Ale uparcie trzymając się gałęzi, ruchenkami Younga słonecznych osiada liczne pęknięcia i rasschelinki. Ze względu na krajobraz niedaleko. Yunashki nabywa charakterystyczne motywy Karellskie.

Ciąg dalszy północna sentyment jest nadal. Tymczasem, zgodnie z trasy, musimy odejść od koryta rzeki Ros. Czekamy na bezimiennego przedmiotu przyrody, zawartej między miejscowościami i Skibintsy Babintsy. Jako punktu odniesienia w postaci zbiornika, a następnie tak jest lewym dopływem Ros: strumyczek z pięknym imieniu Orehovatka lub Orzech.

Znowu droga pole. to musi być prawda. Ale pole jest zaorany tak mocno, że wskazane na mapie drogowej, do tej pory nie. I wykształcenie nie pozwala na surfowanie po następnych zbiorów. Pisnął roztargnieniem GPS Navigator. „Jak wiem, gdzie jesteśmy, ale jak się stąd wydostać ...”. Na wypiekami arkuszy kaptur uruchamiają mapy topograficznej. Zrobić objazd przez z. nie Dzyunkiv zrobić. Dlatego bierzemy kurs na str. Kuryantsy. Miejscowy rolnik szerokościach geograficznych ostrożnego i śledzenie drogi całkowicie pokrywają się z ich odpowiednikami grafiki na kartach.

Dla mrugnął zachęcająco niebieska Orehovatka-nut. I to niepozorne do prawej klapy. Znowu, my wchłonąć motywy karelian: zielone peleryny, spoczywa na wodach srebrzyste rzeki.

Jest to - w ogóle. Znacznie bardziej interesujące szczegóły. To hałaśliwe stada mew, wśród nich eleganckie czaple solo. Jest to spokojny las sosnowy dialekt. I blask zachodzącego słońca na spokojne wody z kopalni granitu

Zjedliśmy kolację w komfortowych warunkach. Oznacza to, że w przypadku braku sąsiadów i czystości w lesie. Oddalenie od tego przylądka drogach głównych i pomocniczych uratował go od wątpliwej śmieci wystrój cywilizacyjnego. Jego Oczywiście mamy zabrane z nimi.

Wideo: autostrada M06 państwa w obszarze s.Pyatnichany dniu 22.04.2013, obwód lwowski