Małpy były potencjalnymi muzycy

Naukowcy z Johns Hopkins University wykazały istnienie zdolności do odróżniania sygnał dźwiękowy na małpach pazurkowcowate. Badania przeprowadzone przez amerykańskich naukowców będzie śledzić rozwój umiejętności słuchowych u naczelnych, w tym człowieka. Prace opublikowane w Proceedings of the National Academy of Sciences.

Pazurkowcowate zdjęcie małpa: Yunyan Wang / Johns Hopkins Medicine

Zgodnie z wynikami dwóch dekad zespół badawczy zidentyfikował obszarze mózgu małpy pazurkowcowate (Callithrix jacchus), jest czuły na zmianę tonu. Znajduje się na granicy kory słuchowej, strefa ta jest aktywna tylko podczas odtwarzania dźwięków muzycznych, ale reakcja na hałas nie występuje w nim. Ciekawostką jest, że do obróbki muzyki w ludzkim mózgu odpowiedzialne tym samym obszarze - o tym raporcie, innych badaniach.

W tym przypadku, naukowcy nie mają wizualne potwierdzenie teorii, że marmozetom zrobić mają „uszy”. Aby to uzyskać konieczne było przeprowadzić serię testów behawioralnych - są zaangażowani w organizację zespołu od kilku lat. Między innymi, naukowcy przeszkoleni marmozetom lap wodę z fontanny wody tuż po ostatniej słyszał zmianę tonu dźwięku.

W wyniku eksperymentów wykazano, że marmozetom mieć trzy cechy charakterystyczne dla ludzkiego słuchu. Po pierwsze, marmozety, podobnie jak ludzie, odznaczają lepsze niskich częstotliwości niż wyższy. Po drugie, podobnie jak u ludzi, marmozetom są w stanie wykryć słabe różnicę w szczelinach między częstotliwościami przy niskich częstotliwościach (jeżeli pierwsza różnica między dźwiękami 100 Hz, to osoba zauważy, jeśli okres ten wynosi 90 Hz). Po trzecie, zdolność do rozróżnienia małpy ton wzmocnione przez dodanie rytmu.

W rzeczywistości, naukowcy eksperymenty pokazują, że zdolność charakterystyczny ewoluowały znacznie wcześniej dla ucha ludzkiego, niż zakładano. Fakt, że jest domem dla marmozet amerykański kontynent oddzielony od Afryki około 40 milionów lat temu, na długo przed pojawieniem się ludzi w Afryce. Według naukowców, może to wskazywać na dwa możliwe scenariusze rozwoju ludzkiego ucha: zdolność do rozróżnienia wysokość pojawił się przed oddzieleniem kontynentach, a został następnie „odziedziczone” człowieka, czy też rozwinął się w małpy Nowego Świata i małpy Starego równolegle.