Przygoda wędrujące psy wielkiego mistrza Antoine Watteau rokoko

Antoine Watteau. Gers sklepu. 1720/22. Olej na płótnie. Schloss Charlottenburg, Berlin

Po raz pierwszy Pamiętam ten piesek z długim pyskiem i ludzkich oczu w malarstwie Antoine Watteau „sklep Gers”. Obraz, jak wiadomo, dwa tygodnie służył jako znak w sklepie najbliższego przyjaciela Watteau - paryskiego antykwariusza EF Gers. bruschatoy most lądowy przedstawiony jest na pierwszym planie, który jest wiązka słomy po lewej i po prawej stronie na krawędzi liścia podkręcił piesek. Fakt, że pies znajduje się przy wejściu do sklepu, nie jest niczym niezwykłym. Jednak na tle długiej „pusta” przestrzeń planie nagle przyciągnęła uwagę, a biorąc pod uwagę fakt, że w tym obrazie przez Watteau każdy szczegół przemyślany, ale można założyć, że pies osiadł tu nie jest przypadkowe.

Antoine Watteau. Gers sklepu. 172-1722. fragment

Ten sam pies widziany w innym malarstwie Watteau - „Sąd Parysa”, gdzie jest przedstawiony w rogu lustra, ale jego kształt i charakterystyczny, bardzo wygodne postawa taka sama jak w „Gers Bench - dość rozpoznawalny. W „Wyrok Paryżu” historia psa nie ma, a jego miejsce w składzie dość nieoczekiwanie: ścisnęła się w obraz tuż u stóp zwycięzcy, pięknej Afrodyty i dokonać wyboru Paryża. Obraz jest dość mała i nie zauważy to piękne stworzenie (tj PSA), aby być z powrotem na pierwszym planie, to jest po prostu niemożliwe. Nawiasem mówiąc, jest o wiele bardziej istotne dla historii bohaterki - Ateny i Hery - cięcie krawędzi obrazu i pokazuje fragmenty.

Antoine Watteau. Sąd Parysa. Olej na płótnie. Luwr, Paryż

W zupełnie innym kontekście, nie jest zaznajomiony pies w Watteau „przyjemności życia”, w składzie Wallace Collection w Londynie. W cieniu łuki otwartym tarasem z widokiem na park, znajduje dzielnego społeczeństwa pań i panów. Prawie w centrum - mężczyzny w berecie renesansu, lutnistą. Melodia, która wykonuje lutni, oczywiście oddany swemu partnerowi, grał na gitarze. I nasz pies dostał pracę na drugiej stronie lutni, na tle idyllicznego krajobrazu. duet muzyczny w ikonografii Watteau jest zwykle synonimem duet miłosny, a także w Londynie Obraz Dama, odwracając się od pana, najprawdopodobniej, nie odwzajemnia jej. To jest tak obojętny na serenady stoi, jak nasz piesek, słodko kołysały przez dźwięk lutni.

Antoine Watteau. Przyjemności życia. 1718&boi - 1719. Olej na płótnie. Wallace Collection, Londyn

Ostatni raz poznałam ukochanego psa, spacery po salach galerii starych mistrzów w Dreźnie. Uczeń obraz Watteau Nicolas Lancret „Pleasures tańczyć w pałacowym parku” pies ponownie znajduje się na pierwszym planie, na skraju owalną klatką schodową. Jednak w przeciwieństwie do obrazów Watteau Lancret niezgrabnie wcierać go w piosence: pies jest zbyt duża w porównaniu do innych znaków, tak, że dwie dziewczynki obok niej wydają się malutkie lalki.

Nicolas Lancret. Taniec przyjemność w parku pałacowym. 1725 (?). Olej na płótnie. Galeria Obrazów Starych Mistrzów, Drezno

Pies, uczestnicząc w trzech kompozycjach przez Watteau, więc naturalne, że może łatwo zostały napisane przez artystę z naturą. Szczerze mówiąc, w tym przypadku byłoby to straci w moich oczach jego nieodpartym uroku. Pojawienie psów w pracach Watteau jest obarczona wielką intrygę, mówiąc za każdym razem deklarację miłości. To, oczywiście, nie o miłości kobiety (i tym bardziej dla psów) - rozumie się nowy obiekt artystyczny, znak głębokiego podziwu dla Watteau kolejny wielki artysta, który był jego nauczycielem, chociaż żył sto lat wcześniej, a mianowicie Peter Paul Rubens ,

Jak długo liczyć inteligentnej techniki, z ogromnym dziedzictwem graficznego Watteau (więcej niż jeden tysiąc sto rysunkach) o dwadzieścia procent to kopie dzieł innych artystów, a zwłaszcza liczne i różnorodne kopie Rubensa (około czterdzieści rysunki). I wszystkich dzieł Rubensa, Watteau uwagę przyciąga najsłynniejszą serię obrazów „The Life of Maria Medycejska”, napisany przez flamandzkiego mistrza w latach 1620-1622 dla Pałacu Luksemburg, gdzie Watteau na początku swego życia w Paryżu pracował jako asystent w artysty-projektanta Karla Odrane III (obecnie seria „The Life of Maria Medycejska” przechowywany jest w Luwrze). W Watteau była świetna okazja, aby zobaczyć wspaniałe obrazy Rubensa we wszystkich szczegółach. W jednym z nich spostrzegł wygodnie zwinięty w kłębek psa.

Peter Paul Rubens. Koronacja Marii Medycejskiej. 1622. Olej na płótnie. Luwr, Paryż

Mówimy o składzie słynnego cyklu XIII - „Koronacja Maria Medycejska”, poświęconej wydarzeń o dużym znaczeniu politycznym w życiu bohaterki. W dniu koronacji z dnia 13 maja 1610 roku zapisano Maria Medycejska do francuskiego tronu. W przeciwieństwie do większości z obrazów „Koronacja” seria oddaje prawdziwego zdarzenia, a rozwija się w prawdziwym wnętrzu - Church of St. Denis w Paryżu. Jeżeli seria innych obrazów „The Life of Maria Medycejska,” bogowie Olimpu naturalnie u boku prawdziwych postaci, „Koronacja” tylko dwie alegoryczne figury - Obfitość i zwycięstwo z gałązką palmową w ręku, nowa królowa obsypany owocami i złota. Na pierwszym planie po lewej stronie pokazuje publiczność i po prawej stronie, tuż przy krawędzi płótna, zanim postać kardynała de Joyeuse, a dwa w szkarłatne szaty kardynałów komfortowo osiadł dwa wspaniałe psy. Szczególnie dobre jest to, że zwinięty: najbardziej prawdopodobne jest to, ze niewzruszony spokój rozczesać pcheł. W każdym razie, obecność dwóch psów w bazylice Saint-Denis z takim uroczystym wydarzeniu całkowicie motywacji.

Peter Paul Rubens. Koronacja Marii Medycejskiej. 1622. Fragment

Nawiasem mówiąc, Rubens, jako doświadczony dyplomata, który nie mógł zrozumieć, że roszczenie Maria Medycejska do udziału w życiu politycznym we Francji były dość chwiejny, a jej relacje z synem, król Ludwik XIII, - bardzo intensywne. W biografii bohaterki było wiele wątpliwych punktów - groźba więzienia za zabójstwo męża, zerwanie z synem i wygnanie z Paryża, który nie zapobiegł wielkim artystą, aby włączyć „Życie Maria Medycejska” w błyskotliwej apoteozy. Dwa „na zewnątrz” pies na pierwszym planie - dość ironiczna uwaga, która rozrzedza patos brawurą rozrzutny ceremonia. To właśnie te, a nie drobne szczegóły przyciągają wzrok i utalentowany publiczności, a publiczność była tak wielu artystów z XVIII wieku, w tym Watteau. Automat swojego psa z „Koronacji” Rubensa znalazł nowy dom u progu „stragany Gers”, stając się częścią unikalnego ikonografii francuskiego mistrza.